Την ανάγκη της άμεσης αποκατάστασης των προβλημάτων στην περιοχή των Τεναγών Φιλίππων, επισημαίνει με ανακοίνωσή της η Νομαρχιακή Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ, τονίζοντας πως απαιτείται συνολική μελέτη εκτός και αν υπάρχουν άλλα σχέδια για εκμετάλλευση της τύρφης που υπάρχει στο υπέδαφος.
«Η περιοχή των τεναγών Φιλίππων, περιοχή υψηλής αγροτικής παραγωγικής και ποιοτικής δυναμικότητας, δοκιμάζεται για μια ακόμα φορά από τα φυσικά φαινόμενα, όπως οι φετινές βροχοπτώσεις, με τους αγρότες της περιοχής να βρίσκονται σε απόγνωση, οι οποίοι κινδυνεύουν, μαζί με το βάρος που σηκώνουν στην πλάτη τους, μαζί με όλους τους εργαζόμενους της χώρας, της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής, κύρια των τελευταίων χρόνων, να μην μπορέσουν να σπείρουν για την φετινή καλλιεργητική περίοδο. Υπάρχει τεράστια ανάγκη για άμεση αποκατάσταση των πλημμυρικών φαινομένων στην περιοχή, με άμεσα έργα που θα καθιστούν δυνατή την προσπέλαση των χωραφιών για να μπορέσουν οι αγρότες να κάνουν τις απαραίτητες εργασίες, ώστε να μην χαθεί η καλλιεργητική περίοδος, που θα αποτελέσει την χαριστική βολή για την επιβίωση των αγροτών της περιοχής.
Ωστόσο αυτό που κυρίως απαιτείται είναι μια συνολική μελέτη που θα αντιμετωπίζει τα διαχρονικά προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή των τεναγών, ώστε αυτή η «ευλογία» της φύσης, που απλόχερα δόθηκε στην περιοχή μας, να μετατραπεί σε «ευλογία» και για τους αγρότες. Εκτός και αν άλλα σχέδια επεξεργάζονται τα επιτελεία της καπιταλιστικής εξουσίας για την τύχη των τεναγών της τύρφης και για το θησαυρό που κρύβεται στα σπλάχνα τους, για να τον παραδώσουν στην επιχειρηματική δράση (η κατάρα)», αναφέρει η Νομαρχιακή Επιτροπή.
Όπως τονίζει, «μια μελέτη που με ένα επανασχεδιασμό, παίρνοντας υπ’ όψιν την υφιστάμενη κατάσταση της περιοχής, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι ίδια της δεκαετίας του ’50, όταν έγινε η αποξήρανση της λίμνης, θα αντιμετωπίζει α) τα πλημμυρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με την σωστή και κατάλληλη για τα χαρακτηριστικά της περιοχής άρδευσή της (υπάρδευση), με επανασχεδιασμό και ανακατασκευή των τάφρων (κεντρικών και περιμετρικών) β) τα έργα οδοποιίας, που σοβαρά πρέπει να παίρνουν υπ’ όψιν την επιβάρυνση που δέχεται το σώμα της τύρφης από την κυκλοφορία βαρίων αγροτικών οχημάτων γ) την υποβάθμιση της ποιότητας της τύρφης από την υψηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα (αλατότητα) της, που αποτελεί «τοξική» βόμβα στα εδαφικά χαρακτηριστικά της δ) την διαφορετική κατάσταση που επικρατεί στα παρατενάγια τμήματα από το κυρίως σώμα των τεναγών, όπου έχει αλλάξει από την αποξήρανση της λίμνης μέχρι σήμερα, όπου η οργανική ύλη με την πάροδο του χρόνου «καίγεται» και μειώνεται ο όγκος της περισσότερο σε σχέση με τις παρατενάγιες περιοχές, όπου η περιεκτικότητα της οργανικής ύλης είναι πολύ πιο χαμηλή, με αποτέλεσμα το επίπεδο των εδαφών στο κέντρο των τεναγών να είναι πολύ χαμηλότερο από το επίπεδο των παρατενάγιων περιοχών».
Οι τοπικές διοικήσεις αρκούνται σε αοριστολογίες
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «ωστόσο η τοπική διοίκηση των Δήμων και της Περιφέρειας αρκούνται σε αοριστολογίες, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τους αγρότες, διοργανώνοντας ημερίδες και συσκέψεις, συναντήσεις με υπουργούς και γενικούς γραμματείς υπουργείων για έργα που θα αντιμετωπίζουν τόσο άμεσα όσο και στο μέλλον την κατάσταση. Ένα θεατρικό έργο που κάθε χρόνο τέτοια εποχή επαναλαμβάνεται χωρίς να γίνεται σχεδόν τίποτε επί της ουσίας, εκτός από μερικές εκβαθύνσεις της κεντρικής τάφρου, που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα προσωρινά, το οποίο όμως επανέρχεται σε χειρότερη μορφή την επόμενη περίοδο. Τέτοιες παρεμβάσεις επιδεινώνουν το πρόβλημα, σπέρνουν αυταπάτες στους αγρότες, δυσχεραίνουν την ριζική του λύση και στο τέλος τέλος γίνεται κατασπατάληση πόρων, αφού σε καμιά περίπτωση τέτοια έργα ασπιρίνες δεν δίνουν πόντους για την ολοκληρωτική και ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος. Υπάρχουν τεράστιες ευθύνες και στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και της τρικομματικής σήμερα κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, που υλοποιώντας την πολιτική της ΚΑΠ της ΕΕ και του ΠΟΕ, δεν έκαναν και ούτε πρόκειται να κάνουν έργα και υποδομές για μια αγροτική ανάπτυξη που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα των μικρών αγροτών και θα εξασφαλίζει την διατροφική επάρκεια της χώρας με φτηνά και ποιοτικά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα. Κινούνταν και κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση γιατί έτσι επιτάσσουν τα συμφέροντα των μεγαλεμπόρων μεγαλοεισαγωγέων. Κινούνται στην κατεύθυνση της επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας που βέβαια ξεκληρίζει τους μικρούς αγρότες και γεμίζει τα ράφια των μεγάλων πολυκαταστημάτων, ξένων και ντόπιων, με εισαγόμενα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που μεγάλες εταιρίες εισάγουν από τρίτες χώρες της Αφρικής, Ασίας και Ν. Αμερικής»
Τα μέτρα που απαιτούνται
Όπως τονίζει το ΚΚΕ, χρειάζεται μαζί με τα άμεσα μέτρα που πρέπει να παρθούν να γίνουν και τα παρακάτω: «α) «Κούρεμα» των αγροτικών χρεών των μικρομεσαίων αγροτών στις τράπεζες και πάγωμα των δόσεων όσο διαρκεί η κρίση, β) Δημιουργία «ενιαίου δημόσιου φορέα λιπασματοβιομηχανίας», παραγωγής, έρευνας και διάθεσης του λιπάσματος, με αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, χωρίς καμία αποζημίωση του σημερινού ιδιοκτήτη, σε όφελος αγροτών και εργαζομένων στη βιομηχανία, γ) Να σταματήσει η διαδικασία πώλησης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), να λειτουργήσουν τα εργοστάσια με δικά μας τεύτλα, που σε αφθονία μπορούν να παραχθούν στην περιοχή μας, προς ανακούφιση των αγροτών και με παράλληλη καταπολέμηση έτσι και της ανεργίας.Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες, τόσο στους μικρούς αγρότες όσο και στους εργαζόμενους, στους μικροεπαγγελματίες, ότι όσο θα κυριαρχούν οι δυνάμεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης στα πλαίσια της ΕΕ και των διεθνών ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΝΑΤΟ, ΠΟΕ κ.α) καμία βελτίωση της ζωής του λαού θα υπάρχει, ίσα ίσα θα χειροτερεύει. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, ούτε μπορούν να γίνουν θετικές αλλαγές σε όφελος του λαού από τα πάνω, από άξιους, ικανούς, νέους ηγέτες που θα αγωνισθούν στην Ε.Ε., κατατροπώνοντας τους «κακούς» της Ευρώπης».
Το ΚΚΕ τέλος, καλεί «τους μικρούς αγρότες, τους μικροεπαγγελματίες, τους εργαζόμενους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να συνταχτούν μαζί του στον δρόμο του αγώνα της ρήξης και της ανατροπής. Να γίνει παλλαϊκό σύνθημα και οδηγός η απαίτηση για μονομερή διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό κυρίαρχο και τη δική του εξουσία. Να γίνει λαϊκή περιουσία η ιδιοκτησία των μονοπωλίων και ο πλούτος που παράγεται να ικανοποιεί τις ανάγκες του λαού».
(Πηγή - Περισσότερες πληροφορίες: Εφημερίδα "Εβδόμη")
«Η περιοχή των τεναγών Φιλίππων, περιοχή υψηλής αγροτικής παραγωγικής και ποιοτικής δυναμικότητας, δοκιμάζεται για μια ακόμα φορά από τα φυσικά φαινόμενα, όπως οι φετινές βροχοπτώσεις, με τους αγρότες της περιοχής να βρίσκονται σε απόγνωση, οι οποίοι κινδυνεύουν, μαζί με το βάρος που σηκώνουν στην πλάτη τους, μαζί με όλους τους εργαζόμενους της χώρας, της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής, κύρια των τελευταίων χρόνων, να μην μπορέσουν να σπείρουν για την φετινή καλλιεργητική περίοδο. Υπάρχει τεράστια ανάγκη για άμεση αποκατάσταση των πλημμυρικών φαινομένων στην περιοχή, με άμεσα έργα που θα καθιστούν δυνατή την προσπέλαση των χωραφιών για να μπορέσουν οι αγρότες να κάνουν τις απαραίτητες εργασίες, ώστε να μην χαθεί η καλλιεργητική περίοδος, που θα αποτελέσει την χαριστική βολή για την επιβίωση των αγροτών της περιοχής.
Ωστόσο αυτό που κυρίως απαιτείται είναι μια συνολική μελέτη που θα αντιμετωπίζει τα διαχρονικά προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή των τεναγών, ώστε αυτή η «ευλογία» της φύσης, που απλόχερα δόθηκε στην περιοχή μας, να μετατραπεί σε «ευλογία» και για τους αγρότες. Εκτός και αν άλλα σχέδια επεξεργάζονται τα επιτελεία της καπιταλιστικής εξουσίας για την τύχη των τεναγών της τύρφης και για το θησαυρό που κρύβεται στα σπλάχνα τους, για να τον παραδώσουν στην επιχειρηματική δράση (η κατάρα)», αναφέρει η Νομαρχιακή Επιτροπή.
Όπως τονίζει, «μια μελέτη που με ένα επανασχεδιασμό, παίρνοντας υπ’ όψιν την υφιστάμενη κατάσταση της περιοχής, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι ίδια της δεκαετίας του ’50, όταν έγινε η αποξήρανση της λίμνης, θα αντιμετωπίζει α) τα πλημμυρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με την σωστή και κατάλληλη για τα χαρακτηριστικά της περιοχής άρδευσή της (υπάρδευση), με επανασχεδιασμό και ανακατασκευή των τάφρων (κεντρικών και περιμετρικών) β) τα έργα οδοποιίας, που σοβαρά πρέπει να παίρνουν υπ’ όψιν την επιβάρυνση που δέχεται το σώμα της τύρφης από την κυκλοφορία βαρίων αγροτικών οχημάτων γ) την υποβάθμιση της ποιότητας της τύρφης από την υψηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα (αλατότητα) της, που αποτελεί «τοξική» βόμβα στα εδαφικά χαρακτηριστικά της δ) την διαφορετική κατάσταση που επικρατεί στα παρατενάγια τμήματα από το κυρίως σώμα των τεναγών, όπου έχει αλλάξει από την αποξήρανση της λίμνης μέχρι σήμερα, όπου η οργανική ύλη με την πάροδο του χρόνου «καίγεται» και μειώνεται ο όγκος της περισσότερο σε σχέση με τις παρατενάγιες περιοχές, όπου η περιεκτικότητα της οργανικής ύλης είναι πολύ πιο χαμηλή, με αποτέλεσμα το επίπεδο των εδαφών στο κέντρο των τεναγών να είναι πολύ χαμηλότερο από το επίπεδο των παρατενάγιων περιοχών».
Οι τοπικές διοικήσεις αρκούνται σε αοριστολογίες
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «ωστόσο η τοπική διοίκηση των Δήμων και της Περιφέρειας αρκούνται σε αοριστολογίες, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τους αγρότες, διοργανώνοντας ημερίδες και συσκέψεις, συναντήσεις με υπουργούς και γενικούς γραμματείς υπουργείων για έργα που θα αντιμετωπίζουν τόσο άμεσα όσο και στο μέλλον την κατάσταση. Ένα θεατρικό έργο που κάθε χρόνο τέτοια εποχή επαναλαμβάνεται χωρίς να γίνεται σχεδόν τίποτε επί της ουσίας, εκτός από μερικές εκβαθύνσεις της κεντρικής τάφρου, που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα προσωρινά, το οποίο όμως επανέρχεται σε χειρότερη μορφή την επόμενη περίοδο. Τέτοιες παρεμβάσεις επιδεινώνουν το πρόβλημα, σπέρνουν αυταπάτες στους αγρότες, δυσχεραίνουν την ριζική του λύση και στο τέλος τέλος γίνεται κατασπατάληση πόρων, αφού σε καμιά περίπτωση τέτοια έργα ασπιρίνες δεν δίνουν πόντους για την ολοκληρωτική και ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος. Υπάρχουν τεράστιες ευθύνες και στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και της τρικομματικής σήμερα κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, που υλοποιώντας την πολιτική της ΚΑΠ της ΕΕ και του ΠΟΕ, δεν έκαναν και ούτε πρόκειται να κάνουν έργα και υποδομές για μια αγροτική ανάπτυξη που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα των μικρών αγροτών και θα εξασφαλίζει την διατροφική επάρκεια της χώρας με φτηνά και ποιοτικά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα. Κινούνταν και κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση γιατί έτσι επιτάσσουν τα συμφέροντα των μεγαλεμπόρων μεγαλοεισαγωγέων. Κινούνται στην κατεύθυνση της επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας που βέβαια ξεκληρίζει τους μικρούς αγρότες και γεμίζει τα ράφια των μεγάλων πολυκαταστημάτων, ξένων και ντόπιων, με εισαγόμενα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που μεγάλες εταιρίες εισάγουν από τρίτες χώρες της Αφρικής, Ασίας και Ν. Αμερικής»
Τα μέτρα που απαιτούνται
Όπως τονίζει το ΚΚΕ, χρειάζεται μαζί με τα άμεσα μέτρα που πρέπει να παρθούν να γίνουν και τα παρακάτω: «α) «Κούρεμα» των αγροτικών χρεών των μικρομεσαίων αγροτών στις τράπεζες και πάγωμα των δόσεων όσο διαρκεί η κρίση, β) Δημιουργία «ενιαίου δημόσιου φορέα λιπασματοβιομηχανίας», παραγωγής, έρευνας και διάθεσης του λιπάσματος, με αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, χωρίς καμία αποζημίωση του σημερινού ιδιοκτήτη, σε όφελος αγροτών και εργαζομένων στη βιομηχανία, γ) Να σταματήσει η διαδικασία πώλησης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), να λειτουργήσουν τα εργοστάσια με δικά μας τεύτλα, που σε αφθονία μπορούν να παραχθούν στην περιοχή μας, προς ανακούφιση των αγροτών και με παράλληλη καταπολέμηση έτσι και της ανεργίας.Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες, τόσο στους μικρούς αγρότες όσο και στους εργαζόμενους, στους μικροεπαγγελματίες, ότι όσο θα κυριαρχούν οι δυνάμεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης στα πλαίσια της ΕΕ και των διεθνών ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΝΑΤΟ, ΠΟΕ κ.α) καμία βελτίωση της ζωής του λαού θα υπάρχει, ίσα ίσα θα χειροτερεύει. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, ούτε μπορούν να γίνουν θετικές αλλαγές σε όφελος του λαού από τα πάνω, από άξιους, ικανούς, νέους ηγέτες που θα αγωνισθούν στην Ε.Ε., κατατροπώνοντας τους «κακούς» της Ευρώπης».
Το ΚΚΕ τέλος, καλεί «τους μικρούς αγρότες, τους μικροεπαγγελματίες, τους εργαζόμενους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να συνταχτούν μαζί του στον δρόμο του αγώνα της ρήξης και της ανατροπής. Να γίνει παλλαϊκό σύνθημα και οδηγός η απαίτηση για μονομερή διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό κυρίαρχο και τη δική του εξουσία. Να γίνει λαϊκή περιουσία η ιδιοκτησία των μονοπωλίων και ο πλούτος που παράγεται να ικανοποιεί τις ανάγκες του λαού».
(Πηγή - Περισσότερες πληροφορίες: Εφημερίδα "Εβδόμη")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου