Γερμανοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν φλάουτα από κόκαλα πουλιού και ελεφαντόδοντο, που είναι ηλικίας τουλάχιστον 35.000 ετών και πιθανότατα αποτελούν τα παλαιότερα μουσικά όργανα στον κόσμο.
Ο σχεδιασμός των φλάουτων και η μελέτη των άλλων αντικειμένων που βρέθηκαν στην ίδια τοποθεσία, μαρτυρούν, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι η μουσική συνιστούσε οργανικό τμήμα της καθημερινής ανθρώπινης ζωής, πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν μέχρι σήμερα. Η χρονολόγηση των οργάνων έγινε με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, έγινε από τον αρχαιολόγο Νίκολας Κόναρντ, του πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν, στα σπήλαια Χόλε Φελς και Φόγκελχερντ της νότιας Γερμανίας. Είναι ο ίδιος αρχαιολόγος που φέτος τον Μάιο προκάλεσε διεθνή αίσθηση με την ανακάλυψη ενός αγαλματιδίου, από δόντια μαμούθ, μιας ευτραφούς "Αφροδίτης".
Μέχρι τώρα τα παλαιότερα γνωστά μουσικά όργανα είχαν βρεθεί στην Αυστρία και τη Γαλλία και ήσαν ηλικίας κάτω των 30.000 ετών. Η νέα ανακάλυψη δείχνει ότι η μουσική παράδοση υπήρχε την ίδια εποχή που οι σύγχρονοι άνθρωποι (homo sapiens), με προέλευση την Αφρική, αποίκισαν μόνιμα την Ευρώπη, διώχνοντας τους Νεάντερταλ.
Το καλύτερα διατηρημένο φλάουτο έχει δημιουργηθεί από τα οστά της φτερούγας ενός γύπα. Έχει μήκος 22 εκατοστά, διάμετρο ένα εκατοστό και διαθέτει πέντε τρύπες για τα δάχτυλα, καθώς επίσης εγκοπές σε σχήμα "V" στο ένα άκρο του, που πιθανώς λειτουργούσαν ως επιστόμιο του οργάνου.
Οι ερευνητές επίσης βρήκαν θραύσματα από ένα δεύτερο φλάουτο, φτιαγμένο από οστά της φτερούγας κύκνου, το οποίο είναι μικρότερο και έχει τρεις τρύπες για τα δάχτυλα. Οι επιστήμονες κατασκεύασαν ένα αντίγραφο αυτού του οργάνου και, όταν το έπαιξαν, έβγαλε ήχους παρόμοιους με πολλά από τα σύγχρονα φλάουτα.
Στην τοποθεσία βρέθηκαν ακόμα απομεινάρια και από άλλα φλάουτα, κατασκευασμένα από δόντια μαμούθ, που θεωρούνται πιο δύσκολα στην κατασκευή τους. Εκτιμάται ότι φτιάχνονταν αρχικά σε δύο ξεχωριστά τμήματα και μετά κάπως συγκολλούνταν.
Μαζί με τα φλάουτα, ακόμα ανακαλύφθηκαν άλλα εργαλεία από οστά και ελεφαντόδοντα, χαρακτηριστικά της Ανώτερης Παλαιολιθικής Περιόδου (45.000 - 20.000 χρόνια πριν), όπως αγαλματίδια και άλλα συμβολικά αντικείμενα, που, κατά τον Κόνραντ, δείχνουν ότι οι άνθρωποι εκείνοι είχαν ήδη υιοθετήσει κουλτούρες και συμπεριφορές παρόμοιες με αυτές των σημερινών ανθρώπων.
Οι αρχαιολόγοι, εδώ και χρόνια, πίστευαν ότι η ανθρώπινη κοινωνία έγινε πιο σύγχρονη πολιτισμικά μόνο με την εφεύρεση της γεωργίας, όμως οι αλλεπάλληλες ανακαλύψεις του Κόνραντ, που προηγούνται κατά πολλές χιλιάδες χρόνια της ανακάλυψης της αγροτικής ζωής, δείχνουν ότι η θεωρία αυτή δεν πρέπει να είναι σωστή.
Από τη στιγμή που τα πρώτα κεραμικά που έχουν ανακαλυφθεί, είναι συμβολικά αγαλματίδια και όχι δοχεία για αποθήκευση των δημητριακών ή που, όπως αποκαλύπτεται τώρα, η μουσική εξαρχής αποτελούσε στοιχείο της καθημερινής ζωής των προγόνων μας, προκύπτει μια νέα εικόνα, ότι οι κυνηγοί-συλλέκτες της πρώιμης Λίθινης εποχής, ήδη πριν 35.000 χρόνια, είχαν μια πολύ πιο πολύπλοκη και πλούσια -κοινωνικά και πολιτισμικά- ζωή, από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature08169.html
(Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009
Με ενθουσιασμό η υποδοχή του Greek Summer 2009
Με ενθουσιασμό υποδέχθηκαν οι κάτοικοι του Παλαιοχωρίου τα παιδιά από τις ΗΠΑ που κατέφθασαν το βράδυ της Κυριακής στο Παλαιοχώρι στο πλαίσιο του προγράμματος Greek Summer 2009.
Κυριακή 28 Ιουνίου 2009
Για το Greek Summer 2009
Για το Greek Summer 2009, που φτάνει στο Παλαιοχώρι σήμερα το απόγευμα, η "Εβδόμη" έγραψε πριν μερικές ημέρες:
ΜΕΣΩ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
Παιδιά από την Αμερική θα μείνουν δυο βδομάδες στο Παλαιοχώρι
Φέτος, τα παιδιά θα βοηθήσουν στη δημιουργία ενός ανοιχτού αγροτικού μουσείου
Στο Παλαιοχώρι επιστρέφει και φέτος το "Greek Summer", το πρόγραμμα φιλοξενίας παιδιών από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που υλοποιεί η Αμερικανική Γεωργική Σχολή. Πρόκειται για την πρώτη φορά που το πρόγραμμα επανέρχεται στο ίδιο μέρος όπου έχει φιλοξενηθεί στο παρελθόν, αφού πέρυσι τα παιδιά του "Greek Summer" βρέθηκαν, για πρώτη φορά, στο όμορφο χωριό του Παγγαίου.
Έτσι λοιπόν, 31 παιδιά από τις ΗΠΑ, θα ζήσουν για δύο εβδομάδες στο Παλαιοχώρι, και με την εργασία τους θα προσφέρουν στο χωριό κοινωνικό έργο. Την ευθύνη της φιλοξενίας έχει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Παλαιοχωρίου, που οργανώνει και την παραμονή της αποστολής με την αμέριστη συμπαράσταση και αρωγή του Δήμου Παγγαίου. Τα παιδιά θα φτάσουν στο Παλαιοχώρι την Κυριακή 28 Ιουνίου, και θα παραμείνουν στο χωριό μέχρι τις 13 Ιουλίου.
Το πρόγραμμα, διάρκειας πέντε εβδομάδων, περιλαμβάνει περιήγηση σε ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας, και αφιερώνει το μεγαλύτερο κομμάτι του στη διαμονή σε ένα χωριό όπου συνεισφέρουν στην υλοποίηση κάποιου έργου. Έτσι και φέτος επιλέχθηκε το γραφικό Παλαιοχώρι, το οποίο και ενθουσίασε τους πάντες. Η τοπική κοινωνία ήδη περιμένει να φιλοξενήσει τα παιδιά, ώστε να νιώσουν άνετα, όπως και πέρυσι.
Σημειώνεται ότι το έργο, στην υλοποίηση του οποίου θα βοηθήσουν τα παιδιά, είναι η δημιουργία ενός ανοιχτού αγροτικού μουσείου, όπου θα εκτεθούν διάφορα αγροτικά μηχανήματα, τα οποία είχαν το δικό τους ρόλο στις αγροτικές δραστηριότητες της περιοχής κατά το παρελθόν.
Όπως πέρυσι
Όσον αφορά το "Greek Summer" του 2008, η επίσημη υποδοχή των παιδιών πραγματοποιήθηκε, με μια ιδιαίτερη τελετή στην κεντρική
πλατεία του χωριού, η οποία κατέληξε σε ένα τυπικό ελληνικό πανηγύρι που ενθουσίασε τους επισκέπτες. Στο πλαίσιο της παραμονής τους στο Παλαιοχώρι, τα παιδιά από τις ΗΠΑ είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στις ομορφιές και στα αξιοθέατα του χωριού και της ευρύτερης περιοχής, να έχουν επαφές με συνομήλικους τους και να διασκεδάσουν με τρόπο καθαρά ...ελληνικό! Εκδρομές, ξεναγήσεις, γιορτές, αγώνες ποδοσφαίρου αλλά και συνεισφορά στην αναβίωση εθίμων, ήταν όλα στο πρόγραμμα.
Στο πλαίσιο του έργου που έπρεπε να προσφέρουν ήταν η βοήθεια στην ανάπλαση του κτιρίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Παλαιοχωρίου, φορέας που οργάνωσε τη φιλοξενία των παιδιών στο Παλαιοχώρι. Έτσι το πρόγραμμα τους περιελάμβανε το πρωί εργασία στο χώρο του Πολιτιστικού Συλλόγου, και το απόγευμα διάφορες "εξορμήσεις" αλλά και διασκέδαση.
Οι εντυπώσεις που αποκόμισαν τα παιδιά από τις δύο εβδομάδες που διέμειναν στο Παλαιοχώρι ήταν οι καλύτερες δυνατές και αυτό φάνηκε τη στιγμή της αναχώρησης, που όλα τα παιδιά με δάκρυα στα μάτια είπαν αντίο στο Παλαιοχώρι και στην κοινωνία που σύσσωμη, τα αποχαιρέτησε. Βέβαια οι επαφές διατηρήθηκαν και πολλά από τα παιδιά υποσχέθηκαν ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψουν στο όμορφο Παλαιοχώρι και στους φίλους και φίλες που απέκτησαν εκεί...
Παιδιά από την Αμερική θα μείνουν δυο βδομάδες στο Παλαιοχώρι
Φέτος, τα παιδιά θα βοηθήσουν στη δημιουργία ενός ανοιχτού αγροτικού μουσείου
Στο Παλαιοχώρι επιστρέφει και φέτος το "Greek Summer", το πρόγραμμα φιλοξενίας παιδιών από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που υλοποιεί η Αμερικανική Γεωργική Σχολή. Πρόκειται για την πρώτη φορά που το πρόγραμμα επανέρχεται στο ίδιο μέρος όπου έχει φιλοξενηθεί στο παρελθόν, αφού πέρυσι τα παιδιά του "Greek Summer" βρέθηκαν, για πρώτη φορά, στο όμορφο χωριό του Παγγαίου.
Έτσι λοιπόν, 31 παιδιά από τις ΗΠΑ, θα ζήσουν για δύο εβδομάδες στο Παλαιοχώρι, και με την εργασία τους θα προσφέρουν στο χωριό κοινωνικό έργο. Την ευθύνη της φιλοξενίας έχει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Παλαιοχωρίου, που οργανώνει και την παραμονή της αποστολής με την αμέριστη συμπαράσταση και αρωγή του Δήμου Παγγαίου. Τα παιδιά θα φτάσουν στο Παλαιοχώρι την Κυριακή 28 Ιουνίου, και θα παραμείνουν στο χωριό μέχρι τις 13 Ιουλίου.Το πρόγραμμα, διάρκειας πέντε εβδομάδων, περιλαμβάνει περιήγηση σε ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας, και αφιερώνει το μεγαλύτερο κομμάτι του στη διαμονή σε ένα χωριό όπου συνεισφέρουν στην υλοποίηση κάποιου έργου. Έτσι και φέτος επιλέχθηκε το γραφικό Παλαιοχώρι, το οποίο και ενθουσίασε τους πάντες. Η τοπική κοινωνία ήδη περιμένει να φιλοξενήσει τα παιδιά, ώστε να νιώσουν άνετα, όπως και πέρυσι.
Σημειώνεται ότι το έργο, στην υλοποίηση του οποίου θα βοηθήσουν τα παιδιά, είναι η δημιουργία ενός ανοιχτού αγροτικού μουσείου, όπου θα εκτεθούν διάφορα αγροτικά μηχανήματα, τα οποία είχαν το δικό τους ρόλο στις αγροτικές δραστηριότητες της περιοχής κατά το παρελθόν.
Όπως πέρυσι
Όσον αφορά το "Greek Summer" του 2008, η επίσημη υποδοχή των παιδιών πραγματοποιήθηκε, με μια ιδιαίτερη τελετή στην κεντρική
πλατεία του χωριού, η οποία κατέληξε σε ένα τυπικό ελληνικό πανηγύρι που ενθουσίασε τους επισκέπτες. Στο πλαίσιο της παραμονής τους στο Παλαιοχώρι, τα παιδιά από τις ΗΠΑ είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στις ομορφιές και στα αξιοθέατα του χωριού και της ευρύτερης περιοχής, να έχουν επαφές με συνομήλικους τους και να διασκεδάσουν με τρόπο καθαρά ...ελληνικό! Εκδρομές, ξεναγήσεις, γιορτές, αγώνες ποδοσφαίρου αλλά και συνεισφορά στην αναβίωση εθίμων, ήταν όλα στο πρόγραμμα.Στο πλαίσιο του έργου που έπρεπε να προσφέρουν ήταν η βοήθεια στην ανάπλαση του κτιρίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Παλαιοχωρίου, φορέας που οργάνωσε τη φιλοξενία των παιδιών στο Παλαιοχώρι. Έτσι το πρόγραμμα τους περιελάμβανε το πρωί εργασία στο χώρο του Πολιτιστικού Συλλόγου, και το απόγευμα διάφορες "εξορμήσεις" αλλά και διασκέδαση.
Οι εντυπώσεις που αποκόμισαν τα παιδιά από τις δύο εβδομάδες που διέμειναν στο Παλαιοχώρι ήταν οι καλύτερες δυνατές και αυτό φάνηκε τη στιγμή της αναχώρησης, που όλα τα παιδιά με δάκρυα στα μάτια είπαν αντίο στο Παλαιοχώρι και στην κοινωνία που σύσσωμη, τα αποχαιρέτησε. Βέβαια οι επαφές διατηρήθηκαν και πολλά από τα παιδιά υποσχέθηκαν ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψουν στο όμορφο Παλαιοχώρι και στους φίλους και φίλες που απέκτησαν εκεί...
Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
To GREEK SUMMER ξανά στο Παλαιοχώρι!
Αύριο το πρόγραμμα "Greek Summer" της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής επιστρέφει στο Παλαιοχώρι. Συνολικά 31 παιδιά από τις ΗΠΑ θα φιλοξενηθούν στο όμορφο αυτό χωριό του Παγγαίου.
Πέρυσι, όταν με το ίδιο πρόγραμμα παιδιά από τις ΗΠΑ φιλοξενήθηκαν στο Παλαιοχώρι, το περιοδικό "Σπορέας" της ΑΓΣ έγραψε:
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Αρχίζει η κατασκευή του πιο υπόγειου εργαστηρίου στον κόσμο σε αναζήτηση της σκοτεινής ύλης
Τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη ετοιμάζονται να αναζητήσουν αμερικανοί φυσικοί στα έγκατα της Γης, κτίζοντας ήδη ένα επιστημονικό εργαστήριο σε βάθος περίπου 1.500 μέτρων, σε ένα εγκαταλειμμένο ορυχείο χρυσού στη Νότια Ντακότα.
Θα είναι το πιο βαθύ επιστημονικό εργαστήριο στον κόσμο και επιλέχτηκε, ώστε η τοποθεσία του να είναι προστατευμένη από τις κοσμικές ακτινοβολίες που μπορεί να παρεμβληθούν στις προσπάθειες ανίχνευσης της σκοτεινής ύλης, η οποία θεωρείται ότι αποτελεί σχεδόν το ένα τέταρτο της συνολικής μάζας του σύμπαντος.
Το πρώτο πείραμα θα λέγεται Μεγάλος Υπόγειος Ανιχνευτής Ξένον (LUX-Large Underground Xenon) και θα επιχειρήσει να ανιχνεύσει τα ασθενώς αλληλεπιδρώντα σωματίδια, που μπορεί να δώσουν στους επιστήμονες μια εικόνα από το αρχικό "Μπινγκ Μπανγκ" που δημιούργησε το σύμπαν.
Η σκοτεινή ύλη δεν εκπέμπει ανιχνεύσιμη ακτινοβολία φωτός, αλλά γίνεται αντιληπτή από τις βαρυτικές επιπτώσεις της στην ορατή ύλη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η περισσότερη σκοτεινή ύλη στο σύμπαν δεν περιέχει καθόλου άτομα και δεν αλληλεπιδρά με την κανονική ύλη μέσω ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων. Οι φυσικοί προσπαθούν να κατανοήσουν τι ακριβώς είναι η σκοτεινή ύλη, πόση υπάρχει και ποια επίπτωση μπορεί να έχει για το μέλλον του σύμπαντος.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των φυσικών, χωρίς τη σκοτεινή ύλη οι γαλαξίες ίσως να μην είχαν ποτέ σχηματιστεί. Μαθαίνοντας περισσότερα γι' αυτήν, οι επιστήμονες ευελπιστούν να καταλάβουν αν το σύμπαν όντως διαστέλλεται ή τελικά συστέλλεται.
Οι αμερικανοί φυσικοί θα προσπαθήσουν να παγιδέψουν τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης σε μια δεξαμενή 300 κιλών, γεμάτη με υγρό ξένον, μια ψυχρή ουσία που είναι τρεις φορές πιο βαριά από το νερό. Το εργαστήριο έχει πάρει το όνομα "Σπήλαιο Ντέηβις", προς τιμήν του νομπελίστα (2002) φυσικού Ρέι Ντέηβις, ο οποίος στη δεκαετία του ΄60 είχε χρησιμοποιήσει το ίδιο υπόγειο ορυχείο για να αποδείξει την ύπαρξη των σωματιδίων που αποκαλούνται ηλιακά νετρίνα.
Παράλληλα, προγραμματίζεται η κατασκευή δύο ακόμα βαθύτερων εργαστηρίων, σε βάθος περίπου 2.400 μέτρων, η οποία αναμένεται να αρχίσει το 2012 και να είναι έτοιμα για λειτουργία μέχρι το 2016. Το όλο εγχείρημα υπολογίζεται ότι θα κοστίσει γύρω στα 550 εκατ. δολάρια και αναμένεται η σχετική έγκριση από το Κογκρέσο.
Το ορυχείο παραμένει κλειστό από το 2001, έπειτα από 125 χρόνια συνεχούς λειτουργίας. Πριν κτιστούν τα νέα επιστημονικά εργαστήρια, πρέπει να γίνουν εκτεταμένες εργασίες αποστράγγισης υδάτων, σταθεροποίησης των στοών και εγκατάστασης εξοπλισμού.
Links:sanfordlaboratoryathomestake.org και www.lbl.gov/nsd/homestake
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Θα είναι το πιο βαθύ επιστημονικό εργαστήριο στον κόσμο και επιλέχτηκε, ώστε η τοποθεσία του να είναι προστατευμένη από τις κοσμικές ακτινοβολίες που μπορεί να παρεμβληθούν στις προσπάθειες ανίχνευσης της σκοτεινής ύλης, η οποία θεωρείται ότι αποτελεί σχεδόν το ένα τέταρτο της συνολικής μάζας του σύμπαντος.
Το πρώτο πείραμα θα λέγεται Μεγάλος Υπόγειος Ανιχνευτής Ξένον (LUX-Large Underground Xenon) και θα επιχειρήσει να ανιχνεύσει τα ασθενώς αλληλεπιδρώντα σωματίδια, που μπορεί να δώσουν στους επιστήμονες μια εικόνα από το αρχικό "Μπινγκ Μπανγκ" που δημιούργησε το σύμπαν.
Η σκοτεινή ύλη δεν εκπέμπει ανιχνεύσιμη ακτινοβολία φωτός, αλλά γίνεται αντιληπτή από τις βαρυτικές επιπτώσεις της στην ορατή ύλη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η περισσότερη σκοτεινή ύλη στο σύμπαν δεν περιέχει καθόλου άτομα και δεν αλληλεπιδρά με την κανονική ύλη μέσω ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων. Οι φυσικοί προσπαθούν να κατανοήσουν τι ακριβώς είναι η σκοτεινή ύλη, πόση υπάρχει και ποια επίπτωση μπορεί να έχει για το μέλλον του σύμπαντος.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των φυσικών, χωρίς τη σκοτεινή ύλη οι γαλαξίες ίσως να μην είχαν ποτέ σχηματιστεί. Μαθαίνοντας περισσότερα γι' αυτήν, οι επιστήμονες ευελπιστούν να καταλάβουν αν το σύμπαν όντως διαστέλλεται ή τελικά συστέλλεται.
Οι αμερικανοί φυσικοί θα προσπαθήσουν να παγιδέψουν τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης σε μια δεξαμενή 300 κιλών, γεμάτη με υγρό ξένον, μια ψυχρή ουσία που είναι τρεις φορές πιο βαριά από το νερό. Το εργαστήριο έχει πάρει το όνομα "Σπήλαιο Ντέηβις", προς τιμήν του νομπελίστα (2002) φυσικού Ρέι Ντέηβις, ο οποίος στη δεκαετία του ΄60 είχε χρησιμοποιήσει το ίδιο υπόγειο ορυχείο για να αποδείξει την ύπαρξη των σωματιδίων που αποκαλούνται ηλιακά νετρίνα.
Παράλληλα, προγραμματίζεται η κατασκευή δύο ακόμα βαθύτερων εργαστηρίων, σε βάθος περίπου 2.400 μέτρων, η οποία αναμένεται να αρχίσει το 2012 και να είναι έτοιμα για λειτουργία μέχρι το 2016. Το όλο εγχείρημα υπολογίζεται ότι θα κοστίσει γύρω στα 550 εκατ. δολάρια και αναμένεται η σχετική έγκριση από το Κογκρέσο.
Το ορυχείο παραμένει κλειστό από το 2001, έπειτα από 125 χρόνια συνεχούς λειτουργίας. Πριν κτιστούν τα νέα επιστημονικά εργαστήρια, πρέπει να γίνουν εκτεταμένες εργασίες αποστράγγισης υδάτων, σταθεροποίησης των στοών και εγκατάστασης εξοπλισμού.
Links:sanfordlaboratoryathomestake.org και www.lbl.gov/nsd/homestake
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Κατασκευάστηκε το πρώτο προσθετικό οστό από ξύλο
Μια ομάδα ιταλών επιστημόνων, για πρώτη φορά, κατασκεύασε το υλικό ενός προσθετικού οστού από ξύλο. Η δομή του ξύλου, που έχει πόρους και κανάλια, είναι παρόμοια με αυτήν του εσωτερικού των οστών. Μέχρι τώρα όμως το ξύλο θεωρείτο ακατάλληλο γιατί διαβρωνόταν και σάπιζε μέσα στο σώμα.
Οι ιταλοί ερευνητές έλυσαν το πρόβλημα μεταμορφώνοντας τα δομικά συστατικά του ξύλου στο υλικό από το οποίο φτιάχνονται τα οστά, ενώ παράλληλα κατόρθωσαν να διατηρήσουν την φυσική πορώδη δομή του ξύλου. Η ανακάλυψη, με επικεφαλής την ερευνήτρια Άννα Ταμπιέρι, του Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας των Κεραμικών, περιγράφεται στο "Journal of Materials Chemistry" (Περιοδικό της Χημείας των Υλικών), σύμφωνα με τους "Τάιμς" του Λονδίνου
Οι ερευνητές θέρμαναν το ξύλο για να απομακρύνουν το νερό και τις πρωτεϊνες που περιέχονταν σε αυτό, αφήνοντας έτσι μόνο ένα σκελετό άνθρακα με την αρχιτεκτονική δομή του ξύλου. Στη συνέχεια προκάλεσαν την χημική αντίδραση αυτού του "σκελετού" με διοξείδιο του άνθρακα και οξυγόνο, μετατρέποντάς τον σε ανθρακικό ασβέστιο. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα λευκό υλικό, που από χημική άποψη δεν διακρίνεται από οστό, αλλά που έχει την δομή ενός ξύλου.
Λόγω της ύπαρξης των πόρων και των καναλιών, το νέο υλικό μπορεί να ενσωματωθεί πιο εύκολα στο σώμα σε σχέση με τα συνθετικά οστά από υλικά όπως το τιτάνιο. Οι πόροι επιτρέπουν στα κύτταρα να διαπερνούν το υλικό, όπως συμβαίνει στα φυσιολογικά οστά, ενώ τα κανάλια επιτρέπουν στα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία να αναπτυχθούν ξανά μέσα στη δομή του προσθετικού οστού.
Το νέο ξυλώδες υλικό πιθανότατα θα είναι πιο κατάλληλο για τη συμπλήρωση κενών στα οστά ασθενών μετά την αφαίρεση καρκινικών όγκων ή μετά από σοβαρά κατάγματα. Προς το παρόν, δεν είναι κατάλληλο για να αντικαταστήσει ολόκληρα οστά, επειδή μιμείται μεν το "σπογγώδες" υλικό στο εσωτερικό των οστών, αλλά -ακόμα τουλάχιστον- δεν έχει τη δύναμη και την πυκνότητα του εξωτερικού των φυσικών οστών. Όμως, επειδή το ξύλο έχει ακριβώς αυτές τις ιδιότητες, οι ιταλοί επιστήμονες ήδη εργάζονται για να αναπτύξουν ένα προσθετικό οστό που θα μιμείται πλήρως ένα ανθρώπινο οστό, τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό του.
Το νέο υλικό μπορεί επίσης να έχει εφαρμογές και πέρα από τον τομέα της ιατρικής, για παράδειγμα στον χώρο της μηχανικής, π.χ. στο διάστημα, επειδή μπορεί να διατηρεί τη δομή του ακόμα και υπό ακραίες θερμοκρασίες και πιέσεις.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.rsc.org/publishing/journals/JM/article.asp?doi=b900333a
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Οι ιταλοί ερευνητές έλυσαν το πρόβλημα μεταμορφώνοντας τα δομικά συστατικά του ξύλου στο υλικό από το οποίο φτιάχνονται τα οστά, ενώ παράλληλα κατόρθωσαν να διατηρήσουν την φυσική πορώδη δομή του ξύλου. Η ανακάλυψη, με επικεφαλής την ερευνήτρια Άννα Ταμπιέρι, του Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας των Κεραμικών, περιγράφεται στο "Journal of Materials Chemistry" (Περιοδικό της Χημείας των Υλικών), σύμφωνα με τους "Τάιμς" του Λονδίνου
Οι ερευνητές θέρμαναν το ξύλο για να απομακρύνουν το νερό και τις πρωτεϊνες που περιέχονταν σε αυτό, αφήνοντας έτσι μόνο ένα σκελετό άνθρακα με την αρχιτεκτονική δομή του ξύλου. Στη συνέχεια προκάλεσαν την χημική αντίδραση αυτού του "σκελετού" με διοξείδιο του άνθρακα και οξυγόνο, μετατρέποντάς τον σε ανθρακικό ασβέστιο. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα λευκό υλικό, που από χημική άποψη δεν διακρίνεται από οστό, αλλά που έχει την δομή ενός ξύλου.
Λόγω της ύπαρξης των πόρων και των καναλιών, το νέο υλικό μπορεί να ενσωματωθεί πιο εύκολα στο σώμα σε σχέση με τα συνθετικά οστά από υλικά όπως το τιτάνιο. Οι πόροι επιτρέπουν στα κύτταρα να διαπερνούν το υλικό, όπως συμβαίνει στα φυσιολογικά οστά, ενώ τα κανάλια επιτρέπουν στα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία να αναπτυχθούν ξανά μέσα στη δομή του προσθετικού οστού.
Το νέο ξυλώδες υλικό πιθανότατα θα είναι πιο κατάλληλο για τη συμπλήρωση κενών στα οστά ασθενών μετά την αφαίρεση καρκινικών όγκων ή μετά από σοβαρά κατάγματα. Προς το παρόν, δεν είναι κατάλληλο για να αντικαταστήσει ολόκληρα οστά, επειδή μιμείται μεν το "σπογγώδες" υλικό στο εσωτερικό των οστών, αλλά -ακόμα τουλάχιστον- δεν έχει τη δύναμη και την πυκνότητα του εξωτερικού των φυσικών οστών. Όμως, επειδή το ξύλο έχει ακριβώς αυτές τις ιδιότητες, οι ιταλοί επιστήμονες ήδη εργάζονται για να αναπτύξουν ένα προσθετικό οστό που θα μιμείται πλήρως ένα ανθρώπινο οστό, τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό του.
Το νέο υλικό μπορεί επίσης να έχει εφαρμογές και πέρα από τον τομέα της ιατρικής, για παράδειγμα στον χώρο της μηχανικής, π.χ. στο διάστημα, επειδή μπορεί να διατηρεί τη δομή του ακόμα και υπό ακραίες θερμοκρασίες και πιέσεις.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.rsc.org/publishing/journals/JM/article.asp?doi=b900333a
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Γιατί προτιμάμε να ακούμε κάτι από τη δεξιά πλευρά
Οι άνθρωποι προτιμούν να ακούν κάτι από το δεξί τους αυτί, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, που επίσης διαπίστωσε ότι είναι πιο πιθανό κάποιος να κάνει κάτι που του λέμε, αν του το πούμε στο δεξί αυτί παρά στο αριστερό!
Η έρευνα, που έγινε από ερευνητές του ιταλικού πανεπιστημίου "Γκαμπριέλε ντ' Αντούντσιο", με επικεφαλής τους δρ. Λούκα Τομάζι και δρ.Ντανιέλε Μαρτσόλι, δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό "Naturwissenschaften".
Οι επιστήμονες έδειξαν ότι, λόγω της ύπαρξης ασυμμετρίας στα ημισφαίρια του εγκεφάλου, η οποία εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως στην καθημερινή ανθρώπινη συμπεριφορά, υπάρχει μια εγγενής, δηλαδή φυσική, ασυμμετρία και στις ακουστικές μας προτιμήσεις. Αυτή έχει ως συνέπεια το δεξί αυτί να υπερτερεί, σε σχέση με το αριστερό, όσον αφορά την εγκεφαλική επεξεργασία των ακουστικών πληροφοριών.
Για πρώτη φορά, οι ιταλοί επιστήμονες διεξήγαγαν σχετικά πειράματα όχι σε ένα ελεγχόμενο εργαστηριακό περιβάλλον, αλλά σε ένα πολύβουο κλαμπ! Παρατήρησαν ότι οι θαμώνες του κλαμπ, στην προσπάθειά τους να ακουστούν από το διπλανό τους υπό τους ήχους της δυνατής μουσικής, ενστικτωδώς σε ποσοστό 72% του μιλούσαν στο δεξί αυτί.
Σε ένα άλλο πείραμα, οι ερευνητές ζήτησαν ένα τσιγάρο από εκατοντάδες θαμώνες, μιλώντας τους πότε στο δεξί και πότε στο αριστερό αυτί. Το αποτέλεσμα ήταν ότι πήραν πολλά περισσότερα τσιγάρα από όσους είχαν μιλήσει στο δεξί αυτί, προφανώς επειδή αυτοί άκουσαν καλύτερα τι τους ζητήθηκε. Η προτίμηση για το δεξί αυτί αποδείχτηκε ακόμα πιο έντονη στις γυναίκες.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.springerlink.com/content/123t3782704t876v/?p=0ddf712b5a4e4e8bb7aa3529fd52cce4&pi=2
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η έρευνα, που έγινε από ερευνητές του ιταλικού πανεπιστημίου "Γκαμπριέλε ντ' Αντούντσιο", με επικεφαλής τους δρ. Λούκα Τομάζι και δρ.Ντανιέλε Μαρτσόλι, δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό "Naturwissenschaften".
Οι επιστήμονες έδειξαν ότι, λόγω της ύπαρξης ασυμμετρίας στα ημισφαίρια του εγκεφάλου, η οποία εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως στην καθημερινή ανθρώπινη συμπεριφορά, υπάρχει μια εγγενής, δηλαδή φυσική, ασυμμετρία και στις ακουστικές μας προτιμήσεις. Αυτή έχει ως συνέπεια το δεξί αυτί να υπερτερεί, σε σχέση με το αριστερό, όσον αφορά την εγκεφαλική επεξεργασία των ακουστικών πληροφοριών.
Για πρώτη φορά, οι ιταλοί επιστήμονες διεξήγαγαν σχετικά πειράματα όχι σε ένα ελεγχόμενο εργαστηριακό περιβάλλον, αλλά σε ένα πολύβουο κλαμπ! Παρατήρησαν ότι οι θαμώνες του κλαμπ, στην προσπάθειά τους να ακουστούν από το διπλανό τους υπό τους ήχους της δυνατής μουσικής, ενστικτωδώς σε ποσοστό 72% του μιλούσαν στο δεξί αυτί.
Σε ένα άλλο πείραμα, οι ερευνητές ζήτησαν ένα τσιγάρο από εκατοντάδες θαμώνες, μιλώντας τους πότε στο δεξί και πότε στο αριστερό αυτί. Το αποτέλεσμα ήταν ότι πήραν πολλά περισσότερα τσιγάρα από όσους είχαν μιλήσει στο δεξί αυτί, προφανώς επειδή αυτοί άκουσαν καλύτερα τι τους ζητήθηκε. Η προτίμηση για το δεξί αυτί αποδείχτηκε ακόμα πιο έντονη στις γυναίκες.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.springerlink.com/content/123t3782704t876v/?p=0ddf712b5a4e4e8bb7aa3529fd52cce4&pi=2
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Οι όπερες -ιδίως του Βέρντι- κάνουν καλό στην καρδιά και τα εγκεφαλικά
Η ακρόαση του κατάλληλου είδους μουσικής μπορεί να έχει θεραπευτικά αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, οι όπερες -ειδικά του Βέρντι!- κάνουν καλό στην καρδιά, χαμηλώνουν την πίεση του αίματος και βοηθούν στην αποκατάσταση ασθενών με εγκεφαλικά και εμφράγματα. Η μουσική ήδη αξιοποιείται σε αρκετά νοσοκομεία, καθώς αποτελεί μια εύκολη και φθηνή μέθοδο, που βοηθά τόσο το σώμα όσο και την ψυχική διάθεση των ασθενών, αλλά η νέα έρευνα, σύμφωνα με το BBC, έκανε ένα βήμα παραπέρα και διαπίστωσε ότι ορισμένα συγκεκριμένα είδη μουσικής έχουν ευεργετική επίδραση σε συγκεκριμένες ασθένειες.
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου της Παβίας, υπό τον δρα Λουτσιάνο Μπερνάρντι, και δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "Circulation" (Κυκλοφορία) της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρίας. Οι εθελοντές της νέας έρευνας, φορώντας ακουστικά και όντας συνδεμένοι σε διάφορα όργανα μέτρησης, άκουσαν διάφορα κομμάτια κλασικής μουσικής (από την "Ενάτη Συμφωνία" του Μπετόβεν, από τις όπερες "Τουραντό", "Ναμπούκο" και "Τραβιάτα", μια καντάτα του Μπαχ κ.α.).
Επιβεβαιώθηκε ότι η μουσική που έχει γρήγορο ρυθμό, αυξάνει τον ρυθμό της αναπνοής, τους κτύπους της καρδιάς και την πίεση του αίματος, ενώ η μουσική με πιο αργό ρυθμό έχει τις αντίστροφες επιδράσεις. Όπως παρατηρήθηκε, κάθε μουσικό κρεσέντο, δηλαδή η σταδιακή ενίσχυση της έντασης της μουσικής, διέγειρε το σώμα των εθελοντών και οδηγούσε σε σμίκρυνση των αιμοφόρων αγγείων, αύξηση της πίεσης του αίματος και των κτύπων της καρδιάς, καθώς και πιο γρήγορη αναπνοή. Όταν αντίθετα έπεφτε η ένταση της μουσικής, τα αγγεία διευρύνονταν, το σώμα χαλάρωνε, η καρδιά χτυπούσε πιο αργά και η αναπνοή γινόταν πιο αργή.
Οι ερευνητές δοκίμασαν διάφορους συνδυασμούς μουσικών κομματιών και σιωπής στους εθελοντές και βρήκαν τελικά κομμάτια, κυρίως από όπερες, όπου εναλλάσσονται ο γρήγορος και ο αργός ρυθμός, και τα οποία φαίνεται να είναι τα καλύτερα, όσον αφορά στις θετικές επιδράσεις στην καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα. Ειδικά, οι άριες του Βέρντι, που συχνά χρησιμοποιούν μουσικές "φράσεις" διάρκειας δέκα δευτερολέπτων, φαίνεται να συγχρονίζονται τέλεια με το φυσικό καρδιαγγειακό ρυθμό του σώματος.
Εκπρόσωπος της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης "Music in Hospitals" (Μουσική στα Νοσοκομεία), η οποία εδώ και χρόνια παρέχει ζωντανή μουσική σε νοσοκομεία, άσυλα και γηροκομεία, δήλωσε ότι, σύμφωνα με την εμπειρία της οργάνωσης, "η δύναμη της μουσικής είναι απίστευτη. Έχουμε δει τεράστια οφέλη σε ανθρώπους που είχαν εγκεφαλικά επεισόδια ή εμφράγματα. Η μουσική έχει ολιστική επίδραση. Υπάρχουν ασθενείς από εγκεφαλικά, που ήσαν παράλυτοι και ξαφνικά μπορούν πάλι να κινηθούν σε συγχρονισμό με την μουσική που ακούνε". Τόνισε όμως, ότι οι μουσικές προτιμήσεις των ατόμων διαφέρουν σημαντικά, γι' αυτό είναι σημαντικό οι ασθενείς να ακούνε κομμάτια που μπορούν να εκτιμήσουν.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://circ.ahajournals.org/cgi/content/abstract/CIRCULATIONAHA.108.806174v1
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου της Παβίας, υπό τον δρα Λουτσιάνο Μπερνάρντι, και δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "Circulation" (Κυκλοφορία) της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρίας. Οι εθελοντές της νέας έρευνας, φορώντας ακουστικά και όντας συνδεμένοι σε διάφορα όργανα μέτρησης, άκουσαν διάφορα κομμάτια κλασικής μουσικής (από την "Ενάτη Συμφωνία" του Μπετόβεν, από τις όπερες "Τουραντό", "Ναμπούκο" και "Τραβιάτα", μια καντάτα του Μπαχ κ.α.).
Επιβεβαιώθηκε ότι η μουσική που έχει γρήγορο ρυθμό, αυξάνει τον ρυθμό της αναπνοής, τους κτύπους της καρδιάς και την πίεση του αίματος, ενώ η μουσική με πιο αργό ρυθμό έχει τις αντίστροφες επιδράσεις. Όπως παρατηρήθηκε, κάθε μουσικό κρεσέντο, δηλαδή η σταδιακή ενίσχυση της έντασης της μουσικής, διέγειρε το σώμα των εθελοντών και οδηγούσε σε σμίκρυνση των αιμοφόρων αγγείων, αύξηση της πίεσης του αίματος και των κτύπων της καρδιάς, καθώς και πιο γρήγορη αναπνοή. Όταν αντίθετα έπεφτε η ένταση της μουσικής, τα αγγεία διευρύνονταν, το σώμα χαλάρωνε, η καρδιά χτυπούσε πιο αργά και η αναπνοή γινόταν πιο αργή.
Οι ερευνητές δοκίμασαν διάφορους συνδυασμούς μουσικών κομματιών και σιωπής στους εθελοντές και βρήκαν τελικά κομμάτια, κυρίως από όπερες, όπου εναλλάσσονται ο γρήγορος και ο αργός ρυθμός, και τα οποία φαίνεται να είναι τα καλύτερα, όσον αφορά στις θετικές επιδράσεις στην καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα. Ειδικά, οι άριες του Βέρντι, που συχνά χρησιμοποιούν μουσικές "φράσεις" διάρκειας δέκα δευτερολέπτων, φαίνεται να συγχρονίζονται τέλεια με το φυσικό καρδιαγγειακό ρυθμό του σώματος.
Εκπρόσωπος της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης "Music in Hospitals" (Μουσική στα Νοσοκομεία), η οποία εδώ και χρόνια παρέχει ζωντανή μουσική σε νοσοκομεία, άσυλα και γηροκομεία, δήλωσε ότι, σύμφωνα με την εμπειρία της οργάνωσης, "η δύναμη της μουσικής είναι απίστευτη. Έχουμε δει τεράστια οφέλη σε ανθρώπους που είχαν εγκεφαλικά επεισόδια ή εμφράγματα. Η μουσική έχει ολιστική επίδραση. Υπάρχουν ασθενείς από εγκεφαλικά, που ήσαν παράλυτοι και ξαφνικά μπορούν πάλι να κινηθούν σε συγχρονισμό με την μουσική που ακούνε". Τόνισε όμως, ότι οι μουσικές προτιμήσεις των ατόμων διαφέρουν σημαντικά, γι' αυτό είναι σημαντικό οι ασθενείς να ακούνε κομμάτια που μπορούν να εκτιμήσουν.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://circ.ahajournals.org/cgi/content/abstract/CIRCULATIONAHA.108.806174v1
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009
Στις ντομάτες αρέσει να ακούνε φωνές, ιδίως γυναικείες!
Δύο περίπου δεκαετίες μετά την περίφημη "ατάκα" του πρίγκιπα Καρόλου ότι στα φυτά αρέσει να τους μιλάνε -κάτι που είχε επισύρει διάφορα ειρωνικά σχόλια σε βάρος του- έρχεται τώρα μια νέα επιστημονική έρευνα να τον δικαιώσει. Η έγκριτη βρετανική Βασιλική Φυτοκομική Εταιρία εκτέλεσε ένα πείραμα διάρκειας ενός μήνα σχετικά με την επίδραση της ανθρώπινης φωνής στις ντοματιές και κατέληξε ότι τα φυτά όντως "ανταποκρίνονται" στις φωνές που ακούνε και μάλιστα προτιμούν τις γυναικείες!
Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν αποκλείεται να έχουν και συγκεκριμένες προτιμήσεις όσον αφορά το περιεχόμενο των όσων ακούνε, σύμφωνα με τους "Τάιμς" του Λονδίνου, που συμμετείχαν στο πείραμα. Δέκα εθελοντές, άνδρες και γυναίκες, έκαναν ηχογραφήσεις που περιείχαν την ανάγνωση αποσπασμάτων από το "Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας" του Σέξπιρ, την "Καταγωγή των Ειδών" του Δαρβίνου και άλλα έργα. Όπως διαπιστώθηκε, τα φυτά προτιμούσαν το Δαρβίνο από το Σέξπιρ! Κάθε φυτό "άκουσε" κατ' επανάληψη τα ηχογραφημένα αποσπάσματα μέσω των ακουστικών μιας συσκευής MP3 που είχε προσαρτηθεί στη γλάστρα, χαμηλά στο επίπεδο των ριζών. Τα φυτά βρίσκονταν σε θερμοκήπιο και οι μετρήσεις έγιναν πριν, στη διάρκεια και μετά το πείραμα, ενώ για λόγους σύγκρισης υπήρξαν μετρήσεις και σε φυτά που δεν άκουγαν φωνές.
Νικήτρια του πειράματος αποδείχτηκε μια ντοματιά που αναπτύχθηκε περισσότερο από τα άλλα φυτά μέσα σε αυτό το μήνα του πειράματος, ενώ άκουγε τη Σάρα Ντάργουιν, μακρινή απόγονο του Δαρβίνου, να της διαβάζει το επαναστατικό βιβλίο του διάσημου προ-προ-προ-πάππου της. Το συγκεκριμένο φυτό μεγάλωσε περισσότερο όχι μόνο από τα υπόλοιπα του πειράματος, αλλά -το κυριότερο- κατά 1,6 εκατοστά πιο πολύ σε σχέση με τα φυτά της "ομάδας ελέγχου" που δεν είχαν ακούσει φωνές.
Η απόγονος του Δαρβίνου -που κατά σύμπτωση μελετά τις άγριες ντοματιές στο Μουσείο Φυσικής Ιστορία του Λονδίνου- δήλωσε υπερήφανη που η φωνή της αρέσει στα φυτά και που παράλληλα έδειξαν εκτίμηση προς τα λεγόμενα του Κάρολου Δαρβίνου. Από την πλευρά του, εκπρόσωπος της Βασιλικής Φυτοκομικής Εταιρίας είπε πως "υπάρχει κάτι εξαίσια ωραίο στο γεγονός ότι ένα φυτό ανταποκρίνεται σε ένα κείμενο που αφορά το πώς το είδος του προήλθε" (σ.σ. δηλαδή που αναλύει την θεωρία της εξέλιξης των ζώων και φυτών). Πρόσθεσε ότι αποτελεί κοινό μυστικό πώς πολλοί κηπουροί μιλάνε στα φυτά, πότε ευγενικά και πότε απειλητικά.
Το πείραμα επιβεβαίωσε ότι κατά μέσο όρο οι γυναικείες φωνές επέδρασαν πιο θετικά στα φυτά, όσον αφορά την ανάπτυξή τους, σε σχέση με τις ανδρικές. Το επόμενο βήμα, με νέα πειράματα, θα είναι να εξακριβωθεί για ποιο λόγο τα φυτά έχουν αυτήν την προτίμηση στις θηλυκές φωνές.
Σε ένα προηγούμενο σχετικό πείραμα, το 2007, ο νοτιοκορεάτης επιστήμονας Jeong Jeong είχε ανακαλύψει ότι τα φυτά του ρυζιού που ακούνε τη σονάτα "Υπό το σεληνόφως" του Μπετόβεν, αναπτύσσονται και ανθοφορούν ταχύτερα σε σχέση με όσα δεν έχουν αυτήν την τύχη.
(Πηγή:ww.evdomi.gr)
Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν αποκλείεται να έχουν και συγκεκριμένες προτιμήσεις όσον αφορά το περιεχόμενο των όσων ακούνε, σύμφωνα με τους "Τάιμς" του Λονδίνου, που συμμετείχαν στο πείραμα. Δέκα εθελοντές, άνδρες και γυναίκες, έκαναν ηχογραφήσεις που περιείχαν την ανάγνωση αποσπασμάτων από το "Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας" του Σέξπιρ, την "Καταγωγή των Ειδών" του Δαρβίνου και άλλα έργα. Όπως διαπιστώθηκε, τα φυτά προτιμούσαν το Δαρβίνο από το Σέξπιρ! Κάθε φυτό "άκουσε" κατ' επανάληψη τα ηχογραφημένα αποσπάσματα μέσω των ακουστικών μιας συσκευής MP3 που είχε προσαρτηθεί στη γλάστρα, χαμηλά στο επίπεδο των ριζών. Τα φυτά βρίσκονταν σε θερμοκήπιο και οι μετρήσεις έγιναν πριν, στη διάρκεια και μετά το πείραμα, ενώ για λόγους σύγκρισης υπήρξαν μετρήσεις και σε φυτά που δεν άκουγαν φωνές.
Νικήτρια του πειράματος αποδείχτηκε μια ντοματιά που αναπτύχθηκε περισσότερο από τα άλλα φυτά μέσα σε αυτό το μήνα του πειράματος, ενώ άκουγε τη Σάρα Ντάργουιν, μακρινή απόγονο του Δαρβίνου, να της διαβάζει το επαναστατικό βιβλίο του διάσημου προ-προ-προ-πάππου της. Το συγκεκριμένο φυτό μεγάλωσε περισσότερο όχι μόνο από τα υπόλοιπα του πειράματος, αλλά -το κυριότερο- κατά 1,6 εκατοστά πιο πολύ σε σχέση με τα φυτά της "ομάδας ελέγχου" που δεν είχαν ακούσει φωνές.
Η απόγονος του Δαρβίνου -που κατά σύμπτωση μελετά τις άγριες ντοματιές στο Μουσείο Φυσικής Ιστορία του Λονδίνου- δήλωσε υπερήφανη που η φωνή της αρέσει στα φυτά και που παράλληλα έδειξαν εκτίμηση προς τα λεγόμενα του Κάρολου Δαρβίνου. Από την πλευρά του, εκπρόσωπος της Βασιλικής Φυτοκομικής Εταιρίας είπε πως "υπάρχει κάτι εξαίσια ωραίο στο γεγονός ότι ένα φυτό ανταποκρίνεται σε ένα κείμενο που αφορά το πώς το είδος του προήλθε" (σ.σ. δηλαδή που αναλύει την θεωρία της εξέλιξης των ζώων και φυτών). Πρόσθεσε ότι αποτελεί κοινό μυστικό πώς πολλοί κηπουροί μιλάνε στα φυτά, πότε ευγενικά και πότε απειλητικά.
Το πείραμα επιβεβαίωσε ότι κατά μέσο όρο οι γυναικείες φωνές επέδρασαν πιο θετικά στα φυτά, όσον αφορά την ανάπτυξή τους, σε σχέση με τις ανδρικές. Το επόμενο βήμα, με νέα πειράματα, θα είναι να εξακριβωθεί για ποιο λόγο τα φυτά έχουν αυτήν την προτίμηση στις θηλυκές φωνές.
Σε ένα προηγούμενο σχετικό πείραμα, το 2007, ο νοτιοκορεάτης επιστήμονας Jeong Jeong είχε ανακαλύψει ότι τα φυτά του ρυζιού που ακούνε τη σονάτα "Υπό το σεληνόφως" του Μπετόβεν, αναπτύσσονται και ανθοφορούν ταχύτερα σε σχέση με όσα δεν έχουν αυτήν την τύχη.
(Πηγή:ww.evdomi.gr)
Το κοινό ξύδι καταπολεμά το λίπος και το πάχος
Ορισμένα πολύτιμα πράγματα βρίσκονται κάτω από τη μύτη μας, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε. Σύμφωνα με μια νέα ιαπωνική επιστημονική μελέτη, το κοινό ξύδι, που χρησιμοποιούμε στη σαλάτα μας, δικαιολογημένα έχει την παραδοσιακή φήμη ότι κάνει καλό στην υγεία, επειδή όντως βοηθά στην καταπολέμηση της συσσώρευσης του λίπους και στη μείωση του σωματικού βάρους - τουλάχιστον στα ποντίκια, όπου έγιναν τα σχετικά πειράματα.
Η έρευνα έγινε από ιάπωνες ερευνητές υπό τον Τόμου Κόντο και πρόκειται να παρουσιαστούν στο περιοδικό "Journal Agricultural and Food Chemistry" της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας, σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το ξύδι έχει θεωρηθεί παραδοσιακό φάρμακο από τη λαϊκή ιατρική εδώ και χιλιάδες χρόνια, έχει δε χρησιμοποιηθεί για μια ποικιλία παθήσεων. Η σύγχρονη επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι το οξεικό οξύ, το κύριο συστατικό του ξυδιού, πιθανότατα συμβάλλει στην καταπολέμηση της πίεσης του αίματος, στη μείωση της ποσότητας του σακχάρου στο αίμα και στην παρεμπόδιση της συσσώρευσης λίπους. Ποντίκια στο εργαστήριο που έκαναν διατροφή με πολλά λίπη και στη συνέχεια πήραν οξεικό οξύ, εμφάνισαν μέχρι 10% λιγότερο λίπος σε σχέση με τα υπόλοιπα ποντίκια, σύμφωνα με τους ιάπωνες επιστήμονες.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το οξεικό οξύ (άρα και το ξύδι) έχει ευεργετικά αποτελέσματα, επειδή ενεργοποιεί ορισμένα γονίδια, τα οποία με τη σειρά τους παράγουν κάποιες πρωτεϊνες, που διασπούν τα λίπη, εμποδίζοντας έτσι τη συσσώρευση λίπους και πάχους στο σώμα.
Περαιτέρω πάντως έρευνες σε ανθρώπους θα χρειαστούν για να επιβεβαιώσουν την ωφέλεια του ξυδιού.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η έρευνα έγινε από ιάπωνες ερευνητές υπό τον Τόμου Κόντο και πρόκειται να παρουσιαστούν στο περιοδικό "Journal Agricultural and Food Chemistry" της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας, σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το ξύδι έχει θεωρηθεί παραδοσιακό φάρμακο από τη λαϊκή ιατρική εδώ και χιλιάδες χρόνια, έχει δε χρησιμοποιηθεί για μια ποικιλία παθήσεων. Η σύγχρονη επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι το οξεικό οξύ, το κύριο συστατικό του ξυδιού, πιθανότατα συμβάλλει στην καταπολέμηση της πίεσης του αίματος, στη μείωση της ποσότητας του σακχάρου στο αίμα και στην παρεμπόδιση της συσσώρευσης λίπους. Ποντίκια στο εργαστήριο που έκαναν διατροφή με πολλά λίπη και στη συνέχεια πήραν οξεικό οξύ, εμφάνισαν μέχρι 10% λιγότερο λίπος σε σχέση με τα υπόλοιπα ποντίκια, σύμφωνα με τους ιάπωνες επιστήμονες.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το οξεικό οξύ (άρα και το ξύδι) έχει ευεργετικά αποτελέσματα, επειδή ενεργοποιεί ορισμένα γονίδια, τα οποία με τη σειρά τους παράγουν κάποιες πρωτεϊνες, που διασπούν τα λίπη, εμποδίζοντας έτσι τη συσσώρευση λίπους και πάχους στο σώμα.
Περαιτέρω πάντως έρευνες σε ανθρώπους θα χρειαστούν για να επιβεβαιώσουν την ωφέλεια του ξυδιού.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Νέες εκτιμήσεις ότι οι μεγάλοι δεινόσαυροι ήσαν τελικά μισοί σε μέγεθος
Τα μεγαλύτερα ζώα που έχουν ποτέ περπατήσει πάνω στη Γη, ίσως τελικά να μην ήσαν και τόσο μεγάλα όσο πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες και όσο τα εμφάνισε το Χόλιγουντ στην ταινία "Τζουράσικ Παρκ", σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη.
Η νέα εκτίμηση έγινε από τον Γκάρι Πάκαρντ, του πανεπιστημίου του Κολοράντο των ΗΠΑ, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ζωολογίας "Journal of Zoology" της Ζωολογικής Εταιρίας του Λονδίνου. Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, το στατιστικό-μαθηματικό μοντέλο με το οποίο γίνονται εδώ και περίπου 25 χρόνια οι σχετικοί υπολογισμοί του μεγέθους και της μάζας των δεινοσαύρων, είναι λανθασμένο, οδηγώντας σε παραπλανητικά συμπεράσματα τους ερευνητές, που έχουν υπερτιμήσει το μέγεθός των προϊστορικών ερπετών και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Για παράδειγμα, κατά τον Πάκαρντ, το βάρος του Απατόσαυρου, ενός από τους μεγαλύτερους δεινόσαυρους, σύμφωνα με τη νέα εκτίμηση, ήταν 18 τόνοι και όχι 38 τόνοι, όπως πιστευόταν μέχρι σήμερα, δηλαδή περίπου το μισό. Ο Διπλόδοκος μάλλον ήταν κατά 27% μικρότερος, καθώς το βάρος του έπεσε στους 4 τόνους, με τη νέα μέτρηση, από 5,5 τόνους πριν. Ο Στυρακόσαυρος ήταν 21% μικρότερος, γύρω στους 3,3 τόνους, έναντι αρχικής εκτίμησης 4,2 τόνων.
Το λάθος αυτό αφορά όχι μόνο τους δεινόσαυρους, αλλά και άλλα μεγάλα ζώα, απολιθώματα των οποίων βρίσκονται στη Γη και από τα οποία συνάγεται με στατιστικές-μαθηματικές μεθόδους το μέγεθός τους.
Η νέα εκτίμηση, αν επαληθευτεί, θα έχει σοβαρές συνέπειες για πολυάριθμες θεωρίες σχετικά με τη βιολογία των δεινοσαύρων (π.χ. για τον ενεργειακό μεταβολισμό τους, τις διατροφικές ανάγκες τους, τον τρόπο κίνησή τους κ.α.), καθώς όλες αυτές έχουν βασιστεί στις μέχρι τώρα εκτιμήσεις για το ογκώδες μέγεθός αυτών των πλασμάτων.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η νέα εκτίμηση έγινε από τον Γκάρι Πάκαρντ, του πανεπιστημίου του Κολοράντο των ΗΠΑ, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ζωολογίας "Journal of Zoology" της Ζωολογικής Εταιρίας του Λονδίνου. Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, το στατιστικό-μαθηματικό μοντέλο με το οποίο γίνονται εδώ και περίπου 25 χρόνια οι σχετικοί υπολογισμοί του μεγέθους και της μάζας των δεινοσαύρων, είναι λανθασμένο, οδηγώντας σε παραπλανητικά συμπεράσματα τους ερευνητές, που έχουν υπερτιμήσει το μέγεθός των προϊστορικών ερπετών και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Για παράδειγμα, κατά τον Πάκαρντ, το βάρος του Απατόσαυρου, ενός από τους μεγαλύτερους δεινόσαυρους, σύμφωνα με τη νέα εκτίμηση, ήταν 18 τόνοι και όχι 38 τόνοι, όπως πιστευόταν μέχρι σήμερα, δηλαδή περίπου το μισό. Ο Διπλόδοκος μάλλον ήταν κατά 27% μικρότερος, καθώς το βάρος του έπεσε στους 4 τόνους, με τη νέα μέτρηση, από 5,5 τόνους πριν. Ο Στυρακόσαυρος ήταν 21% μικρότερος, γύρω στους 3,3 τόνους, έναντι αρχικής εκτίμησης 4,2 τόνων.
Το λάθος αυτό αφορά όχι μόνο τους δεινόσαυρους, αλλά και άλλα μεγάλα ζώα, απολιθώματα των οποίων βρίσκονται στη Γη και από τα οποία συνάγεται με στατιστικές-μαθηματικές μεθόδους το μέγεθός τους.
Η νέα εκτίμηση, αν επαληθευτεί, θα έχει σοβαρές συνέπειες για πολυάριθμες θεωρίες σχετικά με τη βιολογία των δεινοσαύρων (π.χ. για τον ενεργειακό μεταβολισμό τους, τις διατροφικές ανάγκες τους, τον τρόπο κίνησή τους κ.α.), καθώς όλες αυτές έχουν βασιστεί στις μέχρι τώρα εκτιμήσεις για το ογκώδες μέγεθός αυτών των πλασμάτων.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009
Έλληνας ερευνητής στη Βρετανία χρηματοδοτείται για τη δημιουργία Μεσογειακού ερευνητικού κέντρου στην Ελλάδα
Ο δρ Ευάγγελος Κυριακίδης, λέκτορας κλασσικών και αρχαιολογικών σπουδών στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Κεντ, χρηματοδοτήθηκε με 300.000 ευρώ, σε πρώτη φάση, από το αμερικανικό Ίδρυμα Κότσεν, για την εγκαθίδρυση ενός Μεσογειακού ερευνητικού και εκπαιδευτικού αρχαιολογικού Κέντρου στην Ελλάδα.
Στόχος του Κέντρου θα είναι η υλοποίηση ενός προγράμματος επισκεπτών ακαδημαϊκών ερευνητών, η διενέργεια εργαστηρίων, η πραγματοποίηση ομιλιών και η ανάπτυξη συνεργασιών με παρεμφερείς φορείς σε άλλες χώρες, με έμφαση στη διαχείριση αρχαιολογικών χώρων στην περιοχή της Μεσογείου.
Το Κέντρο θα επιδιώξει να καταστεί πρότυπο για τη διεξαγωγή και τη διάχυση ερευνητικών αποτελεσμάτων σχετικά με τη συντήρηση και τη διαχείριση βιώσιμων αρχαιολογικών χώρων, με παράλληλη εμπλοκή των τοπικών κοινοτήτων. Παράλληλα, το Κέντρο αποσκοπεί στο να αξιοποιήσει το ευρύτερο δυναμικό των αρχαιολογικών χώρων για την εκπαίδευση, την προστασία του περιβάλλοντος και την περιφερειακή ανάπτυξη.
Η επιχορήγηση των 300.000 ευρώ αποτελεί το πρώτο μέρος ενός αρχικού ποσού 600.000 ευρώ που θα δοθεί από το Ίδρυμα Κότσεν για την πιλοτική φάση του έργου. Αν το Κέντρο πετύχει στα πρώτα του βήματα, τότε θα λάβει συνολική επιχορήγηση 4,2 εκατ. ευρώ τα επόμενα οκτώ χρόνια. Η ελεγκτική εταιρία PricewaterhouseCoopers θα υποστηρίζει και θα επιβλέπει την υλοποίηση του έργου.
Ο φιλάνθρωπος Λόιντ Κότσεν, εδώ και πολλά χρόνια, υποστηρίζει διάφορες πρωτοβουλίες στον τομέα της κουλτούρας και της εκπαίδευσης, καθώς και στον ερευνητικό τομέα, ιδίως στο πεδίο της αρχαιολογίας. Είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ιδρύματος Κότσεν και της Cotsen Corporation, ενώ υπήρξε πρόεδρος της εταιρίας Neutrogena Corp. Μεταξύ άλλων, είναι εταίρος της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα. Το 2002, το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (UCLA) μετονομάστηκε σε Ινστιτούτο Αρχαιολογίας Κότσεν σε αναγνώριση της συνεισφοράς του.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Στόχος του Κέντρου θα είναι η υλοποίηση ενός προγράμματος επισκεπτών ακαδημαϊκών ερευνητών, η διενέργεια εργαστηρίων, η πραγματοποίηση ομιλιών και η ανάπτυξη συνεργασιών με παρεμφερείς φορείς σε άλλες χώρες, με έμφαση στη διαχείριση αρχαιολογικών χώρων στην περιοχή της Μεσογείου.
Το Κέντρο θα επιδιώξει να καταστεί πρότυπο για τη διεξαγωγή και τη διάχυση ερευνητικών αποτελεσμάτων σχετικά με τη συντήρηση και τη διαχείριση βιώσιμων αρχαιολογικών χώρων, με παράλληλη εμπλοκή των τοπικών κοινοτήτων. Παράλληλα, το Κέντρο αποσκοπεί στο να αξιοποιήσει το ευρύτερο δυναμικό των αρχαιολογικών χώρων για την εκπαίδευση, την προστασία του περιβάλλοντος και την περιφερειακή ανάπτυξη.
Η επιχορήγηση των 300.000 ευρώ αποτελεί το πρώτο μέρος ενός αρχικού ποσού 600.000 ευρώ που θα δοθεί από το Ίδρυμα Κότσεν για την πιλοτική φάση του έργου. Αν το Κέντρο πετύχει στα πρώτα του βήματα, τότε θα λάβει συνολική επιχορήγηση 4,2 εκατ. ευρώ τα επόμενα οκτώ χρόνια. Η ελεγκτική εταιρία PricewaterhouseCoopers θα υποστηρίζει και θα επιβλέπει την υλοποίηση του έργου.
Ο φιλάνθρωπος Λόιντ Κότσεν, εδώ και πολλά χρόνια, υποστηρίζει διάφορες πρωτοβουλίες στον τομέα της κουλτούρας και της εκπαίδευσης, καθώς και στον ερευνητικό τομέα, ιδίως στο πεδίο της αρχαιολογίας. Είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ιδρύματος Κότσεν και της Cotsen Corporation, ενώ υπήρξε πρόεδρος της εταιρίας Neutrogena Corp. Μεταξύ άλλων, είναι εταίρος της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα. Το 2002, το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (UCLA) μετονομάστηκε σε Ινστιτούτο Αρχαιολογίας Κότσεν σε αναγνώριση της συνεισφοράς του.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η νέα γρίπη κυκλοφορούσε επί χρόνια στους χοίρους και από πέρυσι τον Αύγουστο στους ανθρώπους
Ο νέος ιός Η1Ν1, που προκάλεσε την πρώτη πανδημία του 21ου αιώνα, μετά την επίσημη ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ότι η εξάπλωση της νέας γρίπης στον πλανήτη είναι πλέον παγκόσμια και ότι δεν μπορεί πια να ανακοπεί, φαίνεται πως κυκλοφορούσε αθόρυβα στα γουρούνια επί πολλά χρόνια, ενώ στους ανθρώπους από πέρυσι τον Αύγουστο, σύμφωνα με νέες επιστημονικές εκτιμήσεις.
Επειδή ο ιός δεν έγινε αντιληπτός στους χοίρους έγκαιρα, καθώς η προσοχή των ειδικών είχε στραφεί κυρίως στην παρακολούθηση για νέους ιούς γρίπης στους ανθρώπους, χάθηκε η ευκαιρία για έναν αποτελεσματικό έλεγχο της ασθένειας στη φάση της διαμόρφωσής της, αναφέρει μια νέα βρετανική-κινεζική επιστημονική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ. Η έρευνα έγινε από τον Άντριου Ραμπό του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, τον Όλιβερ Πίμπους του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και τον Γι Γκουάν του πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ.
Οι ερευνητές μελέτησαν τη γενετική αλληλουχία του νέου ιού και επιβεβαίωσαν, όπως και άλλες έρευνες, ότι αποτελεί μίγμα άλλων ιών που κυκλοφορούσαν στους χοίρους, μαζί με γονίδια από στελέχη ανθρώπινης γρίπης και γρίπης των πτηνών. Όλα αυτά τα γονίδια κυκλοφορούσαν μέσα στους χοίρους επί χρόνια, ενώ η αρχική μεταπήδησή του νέου ιού στους ανθρώπους εκτιμάται ότι έγινε τον Αύγουστο του 2008 (μπορεί και ακόμα νωρίτερα), δηλαδή πολλούς μήνες πριν την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος στις αρχές του 2009, αλλά η εξάπλωσή του στον ανθρώπινο πληθυσμό ουσιαστικά άρχισε τον Ιανουάριο του 2009.
Κατά τους επιστήμονες, η μετακίνηση ζωντανών χοίρων μεταξύ της Ευρασίας και της Β.Αμερικής, στο πλαίσιο του εμπορίου ζώων, φαίνεται να διευκόλυνε το ανακάτεμα των διαφορετικών ιών γρίπης, δημιουργώντας το νέο στέλεχος Η1Ν1 που προκάλεσε πλέον την πανδημία. Οι ερευνητές επικρίνουν την έλλειψη ενός μηχανισμού συστηματικής παρακολούθησης των χοίρων, κάτι που επέτρεψε στον ιό να εξελιχθεί αργά αλλά ανενόχλητα.
Χρησιμοποιώντας μια μέθοδο "μοριακού ρολογιού", για να συγκρίνουν τον ιό της πανδημίας με τους συγγενικούς του ιούς και να εκτιμήσουν την ηλικία του νέου ιού με βάση τις διαχρονικές γενετικές μεταλλάξεις του, οι επιστήμονες βρήκαν ότι ο κοινός "πρόγονος" του νέου Η1Ν1 και των στενότερων συγγενικών ιών των χοίρων υπήρχε πριν 9,2 έως 17,2 χρόνια, με άλλα λόγια οι προγονικοί ιοί της τωρινής πανδημίας κυκλοφορούσαν ελεύθεροι και απαρατήρητοι για τουλάχιστον μια δεκαετία.
Το πρόβλημα πάντως, όπως παραδέχονται και οι ερευνητές, έγκειται στο ότι, προς το παρόν, οι επιστήμονες ουσιαστικά δεν διαθέτουν την ικανότητα να εντοπίζουν στελέχη της γρίπης που κυκλοφορούν στους χοίρους και τα οποία τελικά θα οδηγήσουν σε ανθρώπινες επιδημίες.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/uidfinder/10.1038/nature08182
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Επειδή ο ιός δεν έγινε αντιληπτός στους χοίρους έγκαιρα, καθώς η προσοχή των ειδικών είχε στραφεί κυρίως στην παρακολούθηση για νέους ιούς γρίπης στους ανθρώπους, χάθηκε η ευκαιρία για έναν αποτελεσματικό έλεγχο της ασθένειας στη φάση της διαμόρφωσής της, αναφέρει μια νέα βρετανική-κινεζική επιστημονική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ. Η έρευνα έγινε από τον Άντριου Ραμπό του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, τον Όλιβερ Πίμπους του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και τον Γι Γκουάν του πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ.
Οι ερευνητές μελέτησαν τη γενετική αλληλουχία του νέου ιού και επιβεβαίωσαν, όπως και άλλες έρευνες, ότι αποτελεί μίγμα άλλων ιών που κυκλοφορούσαν στους χοίρους, μαζί με γονίδια από στελέχη ανθρώπινης γρίπης και γρίπης των πτηνών. Όλα αυτά τα γονίδια κυκλοφορούσαν μέσα στους χοίρους επί χρόνια, ενώ η αρχική μεταπήδησή του νέου ιού στους ανθρώπους εκτιμάται ότι έγινε τον Αύγουστο του 2008 (μπορεί και ακόμα νωρίτερα), δηλαδή πολλούς μήνες πριν την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος στις αρχές του 2009, αλλά η εξάπλωσή του στον ανθρώπινο πληθυσμό ουσιαστικά άρχισε τον Ιανουάριο του 2009.
Κατά τους επιστήμονες, η μετακίνηση ζωντανών χοίρων μεταξύ της Ευρασίας και της Β.Αμερικής, στο πλαίσιο του εμπορίου ζώων, φαίνεται να διευκόλυνε το ανακάτεμα των διαφορετικών ιών γρίπης, δημιουργώντας το νέο στέλεχος Η1Ν1 που προκάλεσε πλέον την πανδημία. Οι ερευνητές επικρίνουν την έλλειψη ενός μηχανισμού συστηματικής παρακολούθησης των χοίρων, κάτι που επέτρεψε στον ιό να εξελιχθεί αργά αλλά ανενόχλητα.
Χρησιμοποιώντας μια μέθοδο "μοριακού ρολογιού", για να συγκρίνουν τον ιό της πανδημίας με τους συγγενικούς του ιούς και να εκτιμήσουν την ηλικία του νέου ιού με βάση τις διαχρονικές γενετικές μεταλλάξεις του, οι επιστήμονες βρήκαν ότι ο κοινός "πρόγονος" του νέου Η1Ν1 και των στενότερων συγγενικών ιών των χοίρων υπήρχε πριν 9,2 έως 17,2 χρόνια, με άλλα λόγια οι προγονικοί ιοί της τωρινής πανδημίας κυκλοφορούσαν ελεύθεροι και απαρατήρητοι για τουλάχιστον μια δεκαετία.
Το πρόβλημα πάντως, όπως παραδέχονται και οι ερευνητές, έγκειται στο ότι, προς το παρόν, οι επιστήμονες ουσιαστικά δεν διαθέτουν την ικανότητα να εντοπίζουν στελέχη της γρίπης που κυκλοφορούν στους χοίρους και τα οποία τελικά θα οδηγήσουν σε ανθρώπινες επιδημίες.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/uidfinder/10.1038/nature08182
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009
Πιθανή σύγκρουση της Γης με την Αφροδίτη ή τον Άρη σε 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια
Σε 3 έως 4 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, το αδιανόητο μπορεί να συμβεί: Μια σύγκρουση της Γης με την Αφροδίτη ή τον Άρη, καθώς το ηλιακό μας σύστημα είναι πιθανό να μπει σε τροχιά σύγκρουσης, κυρίως λόγω των αμυδρών βαρυτικών αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στο Δία και τον Ερμή. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας γαλλικής επιστημονικής μελέτης, που βασίστηκε σε νέες προσομοιώσεις των κινήσεων των πλανητών σε έναν πανίσχυρο υπερ-υπολογιστή.
Οι νέες εκτιμήσεις, που για πρώτη φορά συμπεριέλαβαν υπόψη τους τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, έγιναν από τους αστρονόμους Ζακ Λασκάρ και Μικαέλ Γκαστινό του Παρατηρητηρίου του Παρισιού και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC.
Αν και σήμερα το ηλιακό μας σύστημα φαίνεται σταθερό και ατάραχο, δίνει μια μάλλον πλασματική εικόνα, με δεδομένο ότι στο απώτατο παρελθόν μια σειρά από βίαια γεγονότα συντέλεσαν στην τωρινή διαμόρφωσή του. Εδώ και 20 περίπου χρόνια, οι αστρονόμοι έχουν δείξει ότι υπάρχουν πολύ μικρές διαφοροποιήσεις στις τροχιές των πλανητών, όμως δύσκολα μπορούν να προβλεφθούν με ακρίβεια οι μελλοντικές τροχιές των πλανητών. Οι πιο ακριβείς υπολογισμοί δεν ξεπερνούν τις λίγες δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η Σελήνη σχηματίστηκε από τη συμπύκνωση θραυσμάτων που προήλθαν από την πρόσκρουση ενός ουράνιου σώματος, με μέγεθος όσο ο Άρης περίπου, πάνω στην πρώιμη Γη. Ο Ουρανός περιστρέφεται υπό κλίση, πιθανότατα λόγω σύγκρουσης με άλλο πλανήτη, ενώ η μεγάλη μάζα του Δία διασφαλίζει ότι ανάμεσα σε αυτόν και τον Άρη υπάρχουν μόνο αστεροειδείς, καθώς οτιδήποτε μεγαλύτερο ωθείται μακριά λόγω της βαρυτικής δύναμης του αέριου γίγαντα.
Αυτή ακριβώς η τεράστια βαρυτική δύναμη του Δία είναι που μπορεί μια μέρα να καταστρέψει τη Γη, σύμφωνα με τους Γάλλους αστρονόμους. Κάνοντας πάνω από 2.500 προσομοιώσεις με βάση τις προβλέψεις τους για τις ακριβείς τροχιές των πλανητών και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις για τα επόμενα 5 δισ. χρόνια, υπολόγισαν ότι υπάρχει πιθανότητα 1% το ηλιακό μας σύστημα να γίνει ξανά άνω-κάτω.
Ο βασικός ένοχος θα είναι η τροχιά του Ερμή, επειδή είναι ο μικρότερος πλανήτης και η τροχιά του μπορεί να αποσταθεροποιηθεί πιο εύκολα. Αν αυτή αλλάξει κατά μόλις 0,38 χιλιοστά τα επόμενα 140 εκατ. χρόνια, αυτή η απίστευτα απειροελάχιστη απόκλιση θα μεγεθυνθεί σταδιακά, λόγω των επανειλημμένων επαφών με τη βαρύτητα του Δία, δεκαπλασιαζόμενη κάθε 10 εκατ. χρόνια περίπου. Αυτή η συσσωρευόμενη απόκλιση της τροχιάς, που θα γίνει μια όλο και πιο επιμήκης έλλειψη, σε 3,34 δισ. χρόνια από σήμερα, υπολογίζεται ότι είναι ικανή να οδηγήσει σε πλήρη αποσταθεροποίηση των εσωτερικών πλανητών του ηλιακού συστήματος (Ερμή-Γης-Αφροδίτης-Άρη).
Η συνέπεια είναι κάποιος από τους γειτονικούς πλανήτες να πέσει πάνω στο δικό μας πλανήτη με ταχύτητα 10 χλμ. ανά δευτερόλεπτο (δέκα φορές πιο γρήγορα από μια σφαίρα), με καταστροφικές συνέπειες για τη Γη. Από τη σύγκρουση είναι πιθανό να δημιουργηθεί ένας ενιαίος μεγαλύτερος πλανήτης, όπως είχε συμβεί και στις απαρχές του ηλιακού συστήματος.
Κατά τους υπολογισμούς, μια άλλη πιθανότητα είναι ο Άρης να πλησιάσει περισσότερο το Δία, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να "σπρώξει" τον "κόκκινο πλανήτη" έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Μια ακόμα πιθανή περίπτωση είναι ο Ερμής να πέσει πάνω στην Αφροδίτη, δημιουργώντας ένα νέο πλανήτη, ένα "σενάριο" που όμως δεν θα επηρεάσει ιδιαίτερα τη Γη και την τροχιά της. Σε κάθε περίπτωση, το σχεδόν σίγουρο σενάριο είναι ότι σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, ο ήλιος μας θα γίνει και αυτός ένας "ερυθρός γίγαντας" και θα μεγαλώσει τόσο που θα "καταπιεί" όλους τους κοντινούς πλανήτες (Ερμή, Αφροδίτη, Γη, Άρη). Αλλά υπάρχει καιρός ακόμα για κάτι τέτοιο!
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v459/n7248/abs/nature08096.html
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Οι νέες εκτιμήσεις, που για πρώτη φορά συμπεριέλαβαν υπόψη τους τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, έγιναν από τους αστρονόμους Ζακ Λασκάρ και Μικαέλ Γκαστινό του Παρατηρητηρίου του Παρισιού και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC.
Αν και σήμερα το ηλιακό μας σύστημα φαίνεται σταθερό και ατάραχο, δίνει μια μάλλον πλασματική εικόνα, με δεδομένο ότι στο απώτατο παρελθόν μια σειρά από βίαια γεγονότα συντέλεσαν στην τωρινή διαμόρφωσή του. Εδώ και 20 περίπου χρόνια, οι αστρονόμοι έχουν δείξει ότι υπάρχουν πολύ μικρές διαφοροποιήσεις στις τροχιές των πλανητών, όμως δύσκολα μπορούν να προβλεφθούν με ακρίβεια οι μελλοντικές τροχιές των πλανητών. Οι πιο ακριβείς υπολογισμοί δεν ξεπερνούν τις λίγες δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η Σελήνη σχηματίστηκε από τη συμπύκνωση θραυσμάτων που προήλθαν από την πρόσκρουση ενός ουράνιου σώματος, με μέγεθος όσο ο Άρης περίπου, πάνω στην πρώιμη Γη. Ο Ουρανός περιστρέφεται υπό κλίση, πιθανότατα λόγω σύγκρουσης με άλλο πλανήτη, ενώ η μεγάλη μάζα του Δία διασφαλίζει ότι ανάμεσα σε αυτόν και τον Άρη υπάρχουν μόνο αστεροειδείς, καθώς οτιδήποτε μεγαλύτερο ωθείται μακριά λόγω της βαρυτικής δύναμης του αέριου γίγαντα.
Αυτή ακριβώς η τεράστια βαρυτική δύναμη του Δία είναι που μπορεί μια μέρα να καταστρέψει τη Γη, σύμφωνα με τους Γάλλους αστρονόμους. Κάνοντας πάνω από 2.500 προσομοιώσεις με βάση τις προβλέψεις τους για τις ακριβείς τροχιές των πλανητών και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις για τα επόμενα 5 δισ. χρόνια, υπολόγισαν ότι υπάρχει πιθανότητα 1% το ηλιακό μας σύστημα να γίνει ξανά άνω-κάτω.
Ο βασικός ένοχος θα είναι η τροχιά του Ερμή, επειδή είναι ο μικρότερος πλανήτης και η τροχιά του μπορεί να αποσταθεροποιηθεί πιο εύκολα. Αν αυτή αλλάξει κατά μόλις 0,38 χιλιοστά τα επόμενα 140 εκατ. χρόνια, αυτή η απίστευτα απειροελάχιστη απόκλιση θα μεγεθυνθεί σταδιακά, λόγω των επανειλημμένων επαφών με τη βαρύτητα του Δία, δεκαπλασιαζόμενη κάθε 10 εκατ. χρόνια περίπου. Αυτή η συσσωρευόμενη απόκλιση της τροχιάς, που θα γίνει μια όλο και πιο επιμήκης έλλειψη, σε 3,34 δισ. χρόνια από σήμερα, υπολογίζεται ότι είναι ικανή να οδηγήσει σε πλήρη αποσταθεροποίηση των εσωτερικών πλανητών του ηλιακού συστήματος (Ερμή-Γης-Αφροδίτης-Άρη).
Η συνέπεια είναι κάποιος από τους γειτονικούς πλανήτες να πέσει πάνω στο δικό μας πλανήτη με ταχύτητα 10 χλμ. ανά δευτερόλεπτο (δέκα φορές πιο γρήγορα από μια σφαίρα), με καταστροφικές συνέπειες για τη Γη. Από τη σύγκρουση είναι πιθανό να δημιουργηθεί ένας ενιαίος μεγαλύτερος πλανήτης, όπως είχε συμβεί και στις απαρχές του ηλιακού συστήματος.
Κατά τους υπολογισμούς, μια άλλη πιθανότητα είναι ο Άρης να πλησιάσει περισσότερο το Δία, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να "σπρώξει" τον "κόκκινο πλανήτη" έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Μια ακόμα πιθανή περίπτωση είναι ο Ερμής να πέσει πάνω στην Αφροδίτη, δημιουργώντας ένα νέο πλανήτη, ένα "σενάριο" που όμως δεν θα επηρεάσει ιδιαίτερα τη Γη και την τροχιά της. Σε κάθε περίπτωση, το σχεδόν σίγουρο σενάριο είναι ότι σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, ο ήλιος μας θα γίνει και αυτός ένας "ερυθρός γίγαντας" και θα μεγαλώσει τόσο που θα "καταπιεί" όλους τους κοντινούς πλανήτες (Ερμή, Αφροδίτη, Γη, Άρη). Αλλά υπάρχει καιρός ακόμα για κάτι τέτοιο!
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v459/n7248/abs/nature08096.html
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Ο περίφημος "Περιοδικός Πίνακας" αποκτά ένα νέο στοιχείο
Όλη η Χημεία βασίζεται στον "Περιοδικό Πίνακα", που περιλαμβάνει τα χημικά στοιχεία που υπάρχουν στη φύση, όπως όλοι μάθαμε στο σχολείο. Σύντομα, η "Βίβλος" της χημείας θα αποκτήσει το 112ο στοιχείο της, ένα "υπερ-βαρύ" στοιχείο, προς το παρόν χωρίς όνομα, που προέκυψε από τις πολύχρονες μιας ομάδας γερμανών επιστημόνων.
Μετά από μια δεκαετία πειραμάτων, που παρήγαγαν ένα άτομο του νέου στοιχείου, οι γερμανοί ερευνητές, που πιστώθηκαν την ιστορική ανακάλυψη, με επικεφαλής τον καθηγητή Σίγκουρτ Χόφμαν του Κέντρου Έρευνας Βαριών Ιόντων, πρέπει να προτείνουν (όπως συνηθίζεται) ένα όνομα πριν το στοιχείο επίσημα προστεθεί στον Περιοδικό Πίνακα, σύμφωνα με το BBC. Παράλληλα, οι γερμανοί επιστήμονες συνεχίζουν την έρευνα για να ανακαλύψουν και άλλα "υπερ-βαριά" στοιχεία.
Ο Χόφμαν ξεκίνησε το 1976 την έρευνά του για νέες προσθήκες στον Περιοδικό Πίνακα. Τα πειράματα σύντηξης που έκανε με τους συνεργάτες του, ήδη έχουν αποκαλύψει νέα στοιχεία με ατομικούς αριθμούς 107 - 111, που είναι πλέον γνωστά ως "υπερ-βαριά" στοιχεία (οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν τον αριθμό των πρωτονίων που, μαζί με τα νετρόνια, δίνουν στο άτομο τη μάζα του).
Τώρα ο Χόφμαν προχώρησε την ανακάλυψη ενός ακόμα στοιχείου με τον αριθμό 112, χρησιμοποιώντας έναν επιταχυντή σωματιδίων μήκους 120 μέτρων, με τον οποίο έστειλε μια ακτίνα φορτισμένων ατόμων ψευδαργύρου (ή ιόντων ψευδαργύρου) πάνω σε άτομα μολύβδου. Οι πυρήνες των δύο στοιχείων συγχωνεύθηκαν (συντήχθηκαν) και από τη διαδικασία αυτή προέκυψε ο πυρήνας του νέου στοιχείου, που είναι ιδιαίτερα μεγάλος, βαρύς και ασταθής. Οι πυρήνες αυτοί αρχίζουν να αποσυντίθενται πολύ γρήγορα μετά το σχηματισμό τους, σε λίγα μόλις χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Επειδή τέτοια πειράματα παράγουν τελικά ελάχιστες επιτυχείς συντήξεις, οι επιστήμονες χρειάζονται όλο και μεγαλύτερους και ισχυρότερους επιταχυντές σωματιδίων για να βρουν τέτοια "φευγαλέα" και ασταθή στοιχεία. Για το λόγο αυτό, πέρασε πολύς καιρός μετά την αρχική ανακάλυψη του στοιχείου 112, μέχρι η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) επίσημα να αναγνωρίσει το στοιχείο. Η ανακάλυψή του από τον Χόφμαν έπρεπε να επιβεβαιωθεί και από άλλους χημικούς με ανεξάρτητα πειράματα και μέχρι τώρα μόνο τέσσερα άτομα του στοιχείου 112 έχουν παρατηρηθεί.
Η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) προσωρινά "βάφτισε" το στοιχείο 112 με το λατινικό όνομα "ununbium" (ununbi σημαίνει 112 στα λατινικά), αλλά ο Χόφμαν ήδη ψάχνει για κάποιο άλλο όνομα.
Επιστημονικές ομάδες από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία συμμετέχουν σε μια ιδιότυπη διεθνή "κούρσα" ανακάλυψης νέων βαρύτερων χημικών στοιχείων. Το 2006 μια ρωσική ερευνητική ομάδα από το Κοινό Ινστιτούτο Πυρηνικής Έρευνας (JINR) ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε το στοιχείο 118, "βομβαρδίζοντας" το στοιχείο καλιφόρνιο με ακτίνες ιόντων ασβεστίου. Από την πλευρά τους, οι Γερμανοί, υπό τον Χόφμαν, κάνουν νέα πειράματα πιστεύοντας ότι πλησιάζουν στην ανακάλυψη του στοιχείου 120.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Μετά από μια δεκαετία πειραμάτων, που παρήγαγαν ένα άτομο του νέου στοιχείου, οι γερμανοί ερευνητές, που πιστώθηκαν την ιστορική ανακάλυψη, με επικεφαλής τον καθηγητή Σίγκουρτ Χόφμαν του Κέντρου Έρευνας Βαριών Ιόντων, πρέπει να προτείνουν (όπως συνηθίζεται) ένα όνομα πριν το στοιχείο επίσημα προστεθεί στον Περιοδικό Πίνακα, σύμφωνα με το BBC. Παράλληλα, οι γερμανοί επιστήμονες συνεχίζουν την έρευνα για να ανακαλύψουν και άλλα "υπερ-βαριά" στοιχεία.
Ο Χόφμαν ξεκίνησε το 1976 την έρευνά του για νέες προσθήκες στον Περιοδικό Πίνακα. Τα πειράματα σύντηξης που έκανε με τους συνεργάτες του, ήδη έχουν αποκαλύψει νέα στοιχεία με ατομικούς αριθμούς 107 - 111, που είναι πλέον γνωστά ως "υπερ-βαριά" στοιχεία (οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν τον αριθμό των πρωτονίων που, μαζί με τα νετρόνια, δίνουν στο άτομο τη μάζα του).
Τώρα ο Χόφμαν προχώρησε την ανακάλυψη ενός ακόμα στοιχείου με τον αριθμό 112, χρησιμοποιώντας έναν επιταχυντή σωματιδίων μήκους 120 μέτρων, με τον οποίο έστειλε μια ακτίνα φορτισμένων ατόμων ψευδαργύρου (ή ιόντων ψευδαργύρου) πάνω σε άτομα μολύβδου. Οι πυρήνες των δύο στοιχείων συγχωνεύθηκαν (συντήχθηκαν) και από τη διαδικασία αυτή προέκυψε ο πυρήνας του νέου στοιχείου, που είναι ιδιαίτερα μεγάλος, βαρύς και ασταθής. Οι πυρήνες αυτοί αρχίζουν να αποσυντίθενται πολύ γρήγορα μετά το σχηματισμό τους, σε λίγα μόλις χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Επειδή τέτοια πειράματα παράγουν τελικά ελάχιστες επιτυχείς συντήξεις, οι επιστήμονες χρειάζονται όλο και μεγαλύτερους και ισχυρότερους επιταχυντές σωματιδίων για να βρουν τέτοια "φευγαλέα" και ασταθή στοιχεία. Για το λόγο αυτό, πέρασε πολύς καιρός μετά την αρχική ανακάλυψη του στοιχείου 112, μέχρι η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) επίσημα να αναγνωρίσει το στοιχείο. Η ανακάλυψή του από τον Χόφμαν έπρεπε να επιβεβαιωθεί και από άλλους χημικούς με ανεξάρτητα πειράματα και μέχρι τώρα μόνο τέσσερα άτομα του στοιχείου 112 έχουν παρατηρηθεί.
Η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) προσωρινά "βάφτισε" το στοιχείο 112 με το λατινικό όνομα "ununbium" (ununbi σημαίνει 112 στα λατινικά), αλλά ο Χόφμαν ήδη ψάχνει για κάποιο άλλο όνομα.
Επιστημονικές ομάδες από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία συμμετέχουν σε μια ιδιότυπη διεθνή "κούρσα" ανακάλυψης νέων βαρύτερων χημικών στοιχείων. Το 2006 μια ρωσική ερευνητική ομάδα από το Κοινό Ινστιτούτο Πυρηνικής Έρευνας (JINR) ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε το στοιχείο 118, "βομβαρδίζοντας" το στοιχείο καλιφόρνιο με ακτίνες ιόντων ασβεστίου. Από την πλευρά τους, οι Γερμανοί, υπό τον Χόφμαν, κάνουν νέα πειράματα πιστεύοντας ότι πλησιάζουν στην ανακάλυψη του στοιχείου 120.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Πουλιά που τρέχουν γρηγορότερα από τα τζετ για χάρη του έρωτα!
Όταν πρόκειται να διεκδικήσουν την καρδιά ενός θηλυκού, τα αρσενικά κολιμπρί κάνουν ακροβατικές επιδείξεις πτητικών ικανοτήτων και πιάνουν τέτοιες ασύλληπτες επιταχύνσεις στις βουτιές τους, που ένας πιλότος αεριωθούμενου θα ζήλευε - αν δεν λιποθυμούσε! Μια νέα έρευνα από το βιολόγο Κρις Κλαρκ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (Μπέρκλεϊ), διαπίστωσε ότι τα συγκεκριμένα πουλιά, για χάρη του φλερτ, σπάνε κάθε ρεκόρ ταχύτητας στη Γη, σπρώχνοντας το πέταγμά τους στα όρια του φυσικά εφικτού και, στην πορεία, ξεπερνούν τις δυνατότητες των πιλότων τζετ. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Proceedings of the Royal Society B" της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία και το BBC.
Χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά βίντεο πολύ υψηλής ταχύτητας, ο επιστήμονας κατάφερε να αποτυπώσει τα κατορθώματα των κολιμπρί και να δείξει ότι, αναλογικά με το μέγεθος του σώματός τους, είναι τα ταχύτερα κινούμενα σπονδυλωτά στον πλανήτη μας. Καθώς επιταχύνουν προς το έδαφος, όπου τους περιμένουν τα θηλυκά, τα πουλιά ταξιδεύουν με ταχύτητα περίπου 400 φορές το μήκος του σώματός τους ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή αναπτύσσουν σχεδόν διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με τη μέγιστη ταχύτητα των γερακιών και ελαφρώς μεγαλύτερη από την ταχύτητα "βουτιάς" των χελιδονιών.
Καθώς προσεγγίζουν την επιφάνεια του εδάφους, τα κολιμπρί απλώνουν τις φτερούγες τους και τις ουρές τους και αφήνονται σε μια ελεύθερη ολίσθηση. Σε αυτή τη φάση, ο Κλαρκ υπολόγισε ότι τα πουλιά υφίστανται στο σώμα τους κεντρομόλες δυνάμεις που φθάνουν τα 10 G, δηλαδή δεκαπλάσια δύναμη σε σχέση με τη βαρύτητα της Γης. Οι πιλότοι των τζετ λιποθυμούν ή χάνουν προσωρινά την όρασή τους, όταν επιταχύνουν πάνω από τα 7 G, επειδή το αίμα τους αρχίζει να κατανέμεται ανομοιόμορφα στο κυκλοφορικό τους σύστημα.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, το μικρό σώμα των κολιμπρί τούς προσδίδει σχετική "ανοσία" από τη λιποθυμία, παρά τις υψηλές πιέσεις που υφίστανται κατά τη βουτιά τους. Λόγω των μικρών διαστάσεών τους, η πίεση του αίματός τους διαφέρει ελάχιστα από τη μία στην άλλη άκρη του κυκλοφορικού τους συστήματος, γι' αυτό επηρεάζονται πολύ λιγότερο από την απότομη επιτάχυνση.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://rspb.royalsocietypublishing.org/content/early/2009/06/05/rspb.2009.0508
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά βίντεο πολύ υψηλής ταχύτητας, ο επιστήμονας κατάφερε να αποτυπώσει τα κατορθώματα των κολιμπρί και να δείξει ότι, αναλογικά με το μέγεθος του σώματός τους, είναι τα ταχύτερα κινούμενα σπονδυλωτά στον πλανήτη μας. Καθώς επιταχύνουν προς το έδαφος, όπου τους περιμένουν τα θηλυκά, τα πουλιά ταξιδεύουν με ταχύτητα περίπου 400 φορές το μήκος του σώματός τους ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή αναπτύσσουν σχεδόν διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με τη μέγιστη ταχύτητα των γερακιών και ελαφρώς μεγαλύτερη από την ταχύτητα "βουτιάς" των χελιδονιών.
Καθώς προσεγγίζουν την επιφάνεια του εδάφους, τα κολιμπρί απλώνουν τις φτερούγες τους και τις ουρές τους και αφήνονται σε μια ελεύθερη ολίσθηση. Σε αυτή τη φάση, ο Κλαρκ υπολόγισε ότι τα πουλιά υφίστανται στο σώμα τους κεντρομόλες δυνάμεις που φθάνουν τα 10 G, δηλαδή δεκαπλάσια δύναμη σε σχέση με τη βαρύτητα της Γης. Οι πιλότοι των τζετ λιποθυμούν ή χάνουν προσωρινά την όρασή τους, όταν επιταχύνουν πάνω από τα 7 G, επειδή το αίμα τους αρχίζει να κατανέμεται ανομοιόμορφα στο κυκλοφορικό τους σύστημα.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, το μικρό σώμα των κολιμπρί τούς προσδίδει σχετική "ανοσία" από τη λιποθυμία, παρά τις υψηλές πιέσεις που υφίστανται κατά τη βουτιά τους. Λόγω των μικρών διαστάσεών τους, η πίεση του αίματός τους διαφέρει ελάχιστα από τη μία στην άλλη άκρη του κυκλοφορικού τους συστήματος, γι' αυτό επηρεάζονται πολύ λιγότερο από την απότομη επιτάχυνση.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://rspb.royalsocietypublishing.org/content/early/2009/06/05/rspb.2009.0508
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009
Ο βομβαρδισμός της Γης από μετεωρίτες την έκανε πιο κατοικήσιμη
Μια καταιγίδα μετεωριτών, που σφυροκόπησε τη Γη, καθώς και τον Άρη, πριν περίπου 4 δισ. χρόνια (ο λεγόμενος "Ύστερος Βαρύς Βομβαρδισμός" που κράτησε 20 εκατ. χρόνια), πιθανότατα έκανε τους δύο πλανήτες πιο ζεστούς και υγρούς και τελικά πιο κατοικήσιμους, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη έγινε από βρετανούς επιστήμονες, υπό τον Ρίτσαρντ Κορτ, του Τμήματος Γεωεπιστημών του Αυτοκρατορικού Κολλεγίου (Imperial College) του Λονδίνου, και δημοσιεύτηκε στο γεωχημικό περιοδικό "Geochimica et Cosmochimica Acta", σύμφωνα με το BBC.
Όταν ένας μετεωρίτης εισέρχεται στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη, η ακραία θερμοκρασία που αναπτύσσεται, αναγκάζει ορισμένα από τα ορυκτά και την οργανική ύλη στα εξωτερικά στρώματά του να μετατραπούν σε υδρατμούς και διοξείδιο του άνθρακα, πριν αυτός προσκρούσει στο έδαφος.
Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας την τεχνική της πυρόλυσης (FTIR), υπέβαλαν σε τρομερά απότομη άνοδο της θερμοκρασίας (μέχρι 20.000 βαθμούς Κελσίου μέσα σε ένα μόνο δευτερόλεπτο) αρχαίους διαστημικούς βράχους, που βρέθηκαν σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας, προκειμένου να υπολογίσουν την ποσότητα των αερίων που θα είχαν απελευθερωθεί στην γήινη και αρειανή ατμόσφαιρα κατά το βομβαρδισμό από τους μετεωρίτες, οι οποίοι αποσυντέθηκαν εν μέρει πριν την πρόσκρουση.
Όπως συμπέραναν οι επιστήμονες, τα αέρια αυτά θα ήσαν αρκετά για να δημιουργήσουν πιο ζεστούς και υγρούς πλανήτες, που έτσι θα ήσαν πιο φιλικοί για την εμφάνιση και την εξέλιξη της ζωής. Ένα μέσο θραύσμα διαστημικού βράχου διαπιστώθηκε ότι απελευθέρωσε το 12% της μάζας του ως υδρατμούς και το 6% ως διοξείδιο του άνθρακα, που είναι ένα γνωστό "αέριο του θερμοκηπίου".
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, με τη βοήθεια μαθηματικών μοντέλων, συνολικά 10 δισ. τόνοι νερού και 10 δισ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο απελευθερώνονταν στην επιφάνεια τόσο της Γης όσο και του Άρη λόγω της αδιάκοπης πρόσκρουσης των ουρανίων σωμάτων. Αυτό, με τη σειρά του, θα οδήγησε σε παγκόσμια υπερθέρμανση, στην εμφάνιση υγρών ωκεανών και γενικά σε ένα πιο κατοικήσιμο περιβάλλον.
"Λόγω της χημείας τους, οι αρχαίοι μετεωρίτες έχουν προταθεί ως ένας τρόπος δημιουργίας υγρού νερού στην πρώιμη Γη", δήλωσε ο υπεύθυνος της έρευνας Ρ.Κορτ. "Τώρα πια έχουμε στοιχεία που αποκαλύπτουν πόσο νερό και διοξείδιο του άνθρακα εισήχθησαν στην ατμόσφαιρα μέσω των μετεωριτών. Αυτά τα αέρια είναι πολύ πιθανό ότι άρχισαν να έχουν άμεσο αποτέλεσμα, ενισχύοντας τον κύκλο του νερού και θερμαίνοντας τον πλανήτη μας", πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο ηλιακός άνεμος θα είχε εξαφανίσει τα αέρια αυτά από την ατμόσφαιρα της Γης, αν ο πλανήτης μας δεν προστατευόταν από το μαγνητικό πεδίο του. Αντίθετα, ο Άρης στάθηκε πιο άτυχος, καθώς δεν έχει προστατευτική μαγνητική ασπίδα, με συνέπεια να χάσει σταδιακά το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιράς του. Παράλληλα, μια μείωση της ηφαιστειακής δραστηριότητας ψύχρανε περαιτέρω τον πλανήτη, γεγονός που οδήγησε τους υγρούς ωκεανούς του να περιοριστούν μόνο στους πόλους, όπου και τελικά μετατράπηκαν σε πάγους.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η μελέτη έγινε από βρετανούς επιστήμονες, υπό τον Ρίτσαρντ Κορτ, του Τμήματος Γεωεπιστημών του Αυτοκρατορικού Κολλεγίου (Imperial College) του Λονδίνου, και δημοσιεύτηκε στο γεωχημικό περιοδικό "Geochimica et Cosmochimica Acta", σύμφωνα με το BBC.
Όταν ένας μετεωρίτης εισέρχεται στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη, η ακραία θερμοκρασία που αναπτύσσεται, αναγκάζει ορισμένα από τα ορυκτά και την οργανική ύλη στα εξωτερικά στρώματά του να μετατραπούν σε υδρατμούς και διοξείδιο του άνθρακα, πριν αυτός προσκρούσει στο έδαφος.
Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας την τεχνική της πυρόλυσης (FTIR), υπέβαλαν σε τρομερά απότομη άνοδο της θερμοκρασίας (μέχρι 20.000 βαθμούς Κελσίου μέσα σε ένα μόνο δευτερόλεπτο) αρχαίους διαστημικούς βράχους, που βρέθηκαν σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας, προκειμένου να υπολογίσουν την ποσότητα των αερίων που θα είχαν απελευθερωθεί στην γήινη και αρειανή ατμόσφαιρα κατά το βομβαρδισμό από τους μετεωρίτες, οι οποίοι αποσυντέθηκαν εν μέρει πριν την πρόσκρουση.
Όπως συμπέραναν οι επιστήμονες, τα αέρια αυτά θα ήσαν αρκετά για να δημιουργήσουν πιο ζεστούς και υγρούς πλανήτες, που έτσι θα ήσαν πιο φιλικοί για την εμφάνιση και την εξέλιξη της ζωής. Ένα μέσο θραύσμα διαστημικού βράχου διαπιστώθηκε ότι απελευθέρωσε το 12% της μάζας του ως υδρατμούς και το 6% ως διοξείδιο του άνθρακα, που είναι ένα γνωστό "αέριο του θερμοκηπίου".
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, με τη βοήθεια μαθηματικών μοντέλων, συνολικά 10 δισ. τόνοι νερού και 10 δισ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο απελευθερώνονταν στην επιφάνεια τόσο της Γης όσο και του Άρη λόγω της αδιάκοπης πρόσκρουσης των ουρανίων σωμάτων. Αυτό, με τη σειρά του, θα οδήγησε σε παγκόσμια υπερθέρμανση, στην εμφάνιση υγρών ωκεανών και γενικά σε ένα πιο κατοικήσιμο περιβάλλον.
"Λόγω της χημείας τους, οι αρχαίοι μετεωρίτες έχουν προταθεί ως ένας τρόπος δημιουργίας υγρού νερού στην πρώιμη Γη", δήλωσε ο υπεύθυνος της έρευνας Ρ.Κορτ. "Τώρα πια έχουμε στοιχεία που αποκαλύπτουν πόσο νερό και διοξείδιο του άνθρακα εισήχθησαν στην ατμόσφαιρα μέσω των μετεωριτών. Αυτά τα αέρια είναι πολύ πιθανό ότι άρχισαν να έχουν άμεσο αποτέλεσμα, ενισχύοντας τον κύκλο του νερού και θερμαίνοντας τον πλανήτη μας", πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο ηλιακός άνεμος θα είχε εξαφανίσει τα αέρια αυτά από την ατμόσφαιρα της Γης, αν ο πλανήτης μας δεν προστατευόταν από το μαγνητικό πεδίο του. Αντίθετα, ο Άρης στάθηκε πιο άτυχος, καθώς δεν έχει προστατευτική μαγνητική ασπίδα, με συνέπεια να χάσει σταδιακά το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιράς του. Παράλληλα, μια μείωση της ηφαιστειακής δραστηριότητας ψύχρανε περαιτέρω τον πλανήτη, γεγονός που οδήγησε τους υγρούς ωκεανούς του να περιοριστούν μόνο στους πόλους, όπου και τελικά μετατράπηκαν σε πάγους.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Το CERN αρχίζει τον Οκτώβριο τις συγκρούσεις σωματιδίων
Αυτή τη φορά το CERN είναι αποφασισμένο ούτε διακοπές να κάνει τα Χριστούγεννα, ούτε οικονομία στο άφθονο ρεύμα που χαλά. Από τη στιγμή που θα αρχίσει τις πρώτες συγκρούσεις σωματιδίων τον Οκτώβριο, ο μεγάλος επιταχυντής αδρονίων δεν θα σταματήσει ούτε στιγμή να δουλεύει, αν μη τι άλλο για να προλάβει τον ανταγωνιστικό -αλλά λιγότερο ισχυρό- αμερικανικό επιταχυντή Tevatron του εργαστηρίου Fermilab στην σκληρή κούρσα για την αναζήτηση του "σωματιδίου του Θεού" (μποζονίου του Χιγκς) - και όχι μόνο. Αυτό δήλωσε ο επικεφαλής του επιταχυντή δρ Λιν Έβανς στο βρετανικό Τύπο.
Η απόφαση του CERN να μην κάνει καν την καθιερωμένη χειμερινή διακοπή (εν μέρει για διακοπές και εν μέρει για οικονομία ρεύματος!) αποσκοπεί στο να κερδίσει το CERN το χαμένο έδαφος μετά τη σοβαρή βλάβη που ανάγκασε την άδοξη αναστολή του ιστορικού πειράματος εννιά μόλις μέρες μετά την πολυδιαφημισμένη έναρξή του στις 10/9/2008. Η χειμερινή λειτουργία θα κοστίσει περίπου 15 εκατ. ευρώ στο CERN.
Οι επιστήμονες του αμερικανικού Tevatron, εκμεταλλευόμενοι την αναγκαστική αδράνεια του CERN, έκαναν σημαντικές προόδους και δήλωσαν ότι μέσα στο 2010 ελπίζουν να βρουν το σωματίδιο του Χιγκς, που θεωρείται ότι δίνει μάζα στην ύλη. "Εύχομαι πάντα καλή τύχη στο Fermilab, αλλά τώρα πια θα έχουν πολύ δύσκολη δουλειά", δήλωσε ο Έβανς.
Ο Tevatron και άλλοι επιταχυντές σωματιδίων έχουν ήδη προσδιορίσει ότι το μποζόνιο του Χιγκς δεν μπορεί να έχει μάζα μεγαλύτερη από 185 GeV (γιγαηλεκτρονιοβόλτ) ή μικρότερη από 114 GeV. Το Μάρτιο, κάνοντας περαιτέρω πρόοδο, οι φυσικοί του αμερικανικού Fermilab απέκλεισαν το σωματίδιο να βρίσκεται στη γκάμα των 160-170 GeV.
"Δεν αμφιβάλλω ότι το Fermilab θα δημοσιεύσει και άλλα όρια (αποκλεισμού) για το (σωματίδιο του) Χιγκς, αλλά θα είναι πολύ δύσκολο γι' αυτούς να κάνουν κάτι περισσότερο. Αυτή θα είναι δουλειά του επιταχυντή του CERN", δήλωσε με αυτοπεποίθηση ο Έβανς, που πρόσθεσε ότι οι αμερικανοί φυσικοί "μπορεί να βρουν κάποιο ίχνος (του σωματιδίου), αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο ίχνος και την ανακάλυψη".
Οι πρώτες ακτίνες σωματιδίων θα σταλούν στο τεράστιο τούνελ μήκους 27 χλμ., κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα, το Σεπτέμβριο, ενώ οι πρώτες συγκρούσεις πρωτονίων θα αρχίσουν τον επόμενο μήνα, όπως είπε ο δρ Έβανς. Οι συγκρούσεις των σωματιδίων από αντίθετες κατευθύνσεις στον ευρωπαϊκό επιταχυντή θα γίνονται με ασύλληπτη ταχύτητα που θα φτάνει το 99,9999991% της ταχύτητας του φωτός.
Οι μαγνήτες, που θα καθοδηγούν τις ακτίνες στο εσωτερικό του τούνελ, έχουν ήδη ψυχθεί στα τέσσερα από τα οκτώ συνολικά τμήματα του επιταχυντή, στην αναγκαία θερμοκρασία των μείον 271,3 βαθμών Κελσίου (μόλις 1,8 βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν) και όλο το τούνελ θα έχει αποκτήσει την ίδια θερμοκρασία μέχρι το τέλος Αυγούστου.
Ο Έβανς εμφανίστηκε καθησυχαστικός ότι, όταν ξαναρχίσει η λειτουργία του επιταχυντή και εμφανιστούν οι πρώτες συναρπαστικές ανακαλύψεις, θα ξεχαστεί αμέσως η καταστροφική βλάβη. Παράλληλα, υπενθύμισε ότι και το διαστημικό τηλεσκόπιο "Χαμπλ" αρχικά υπέστη πρόβλημα, το οποίο όμως ξεχάστηκε μετά την επιδιόρθωσή του και έκτοτε τροφοδοτεί τους επιστήμονες με συναρπαστικά δεδομένα.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η απόφαση του CERN να μην κάνει καν την καθιερωμένη χειμερινή διακοπή (εν μέρει για διακοπές και εν μέρει για οικονομία ρεύματος!) αποσκοπεί στο να κερδίσει το CERN το χαμένο έδαφος μετά τη σοβαρή βλάβη που ανάγκασε την άδοξη αναστολή του ιστορικού πειράματος εννιά μόλις μέρες μετά την πολυδιαφημισμένη έναρξή του στις 10/9/2008. Η χειμερινή λειτουργία θα κοστίσει περίπου 15 εκατ. ευρώ στο CERN.
Οι επιστήμονες του αμερικανικού Tevatron, εκμεταλλευόμενοι την αναγκαστική αδράνεια του CERN, έκαναν σημαντικές προόδους και δήλωσαν ότι μέσα στο 2010 ελπίζουν να βρουν το σωματίδιο του Χιγκς, που θεωρείται ότι δίνει μάζα στην ύλη. "Εύχομαι πάντα καλή τύχη στο Fermilab, αλλά τώρα πια θα έχουν πολύ δύσκολη δουλειά", δήλωσε ο Έβανς.
Ο Tevatron και άλλοι επιταχυντές σωματιδίων έχουν ήδη προσδιορίσει ότι το μποζόνιο του Χιγκς δεν μπορεί να έχει μάζα μεγαλύτερη από 185 GeV (γιγαηλεκτρονιοβόλτ) ή μικρότερη από 114 GeV. Το Μάρτιο, κάνοντας περαιτέρω πρόοδο, οι φυσικοί του αμερικανικού Fermilab απέκλεισαν το σωματίδιο να βρίσκεται στη γκάμα των 160-170 GeV.
"Δεν αμφιβάλλω ότι το Fermilab θα δημοσιεύσει και άλλα όρια (αποκλεισμού) για το (σωματίδιο του) Χιγκς, αλλά θα είναι πολύ δύσκολο γι' αυτούς να κάνουν κάτι περισσότερο. Αυτή θα είναι δουλειά του επιταχυντή του CERN", δήλωσε με αυτοπεποίθηση ο Έβανς, που πρόσθεσε ότι οι αμερικανοί φυσικοί "μπορεί να βρουν κάποιο ίχνος (του σωματιδίου), αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο ίχνος και την ανακάλυψη".
Οι πρώτες ακτίνες σωματιδίων θα σταλούν στο τεράστιο τούνελ μήκους 27 χλμ., κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα, το Σεπτέμβριο, ενώ οι πρώτες συγκρούσεις πρωτονίων θα αρχίσουν τον επόμενο μήνα, όπως είπε ο δρ Έβανς. Οι συγκρούσεις των σωματιδίων από αντίθετες κατευθύνσεις στον ευρωπαϊκό επιταχυντή θα γίνονται με ασύλληπτη ταχύτητα που θα φτάνει το 99,9999991% της ταχύτητας του φωτός.
Οι μαγνήτες, που θα καθοδηγούν τις ακτίνες στο εσωτερικό του τούνελ, έχουν ήδη ψυχθεί στα τέσσερα από τα οκτώ συνολικά τμήματα του επιταχυντή, στην αναγκαία θερμοκρασία των μείον 271,3 βαθμών Κελσίου (μόλις 1,8 βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν) και όλο το τούνελ θα έχει αποκτήσει την ίδια θερμοκρασία μέχρι το τέλος Αυγούστου.
Ο Έβανς εμφανίστηκε καθησυχαστικός ότι, όταν ξαναρχίσει η λειτουργία του επιταχυντή και εμφανιστούν οι πρώτες συναρπαστικές ανακαλύψεις, θα ξεχαστεί αμέσως η καταστροφική βλάβη. Παράλληλα, υπενθύμισε ότι και το διαστημικό τηλεσκόπιο "Χαμπλ" αρχικά υπέστη πρόβλημα, το οποίο όμως ξεχάστηκε μετά την επιδιόρθωσή του και έκτοτε τροφοδοτεί τους επιστήμονες με συναρπαστικά δεδομένα.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Τρίτη 9 Ιουνίου 2009
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009: Ποσοστά και Ευρωβουλευτές
Ο Υπουργός των Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος ανακοίνωσε τα τελικά αποτελέσματα των χθεσινών Ευρωεκλογών στο 99,99% της ελληνικής επικράτειας (20.530 εκλογικά τμήματα, έναντι συνόλου 20.532).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα το ΠΑΣΟΚ παίρνει 36,65% (1.878.696 ψήφοι), η Νέα Δημοκρατία 32,29% (1.655.461 ψήφοι), το ΚΚΕ 8,35% (428.209 ψήφοι), ο ΛΑΟΣ 7,15% (366.562 ψήφοι), ο ΣΥΡΙΖΑ 4,70% (240.865 ψήφοι) και οι Οικολόγοι - Πράσινοι 3,49% (178.952 ψήφοι).
Το ποσοστό της αποχής έφτασε στο 47,37%.
Με βάση τα ανωτέρω αποτελέσματα από 8 ευρωβουλευτές εκλέγουν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, από 2 το ΚΚΕ και ο ΛΑΟΣ και από έναν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Οικολόγοι - Πράσινοι.
Ετσι οι 22 Ελληνες ευρωβουλευτές που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα την επόμενη πενταετία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι οι εξής:
ΠΑΣΟΚ:
Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Συλβάνα Ράπτη, Σταύρος Λαμπρινίδης, Χρυσούλα Σαάτσογλου- Παλιαδέλη, Γιώργος Σταυρακάκης, Μαριλένα Κοππά, Αννυ Ποδηματά και Κρίτων Αρσένης.
ΝΔ:
Μαριέττα Γιαννάκου, Ρόδη Κράτσα, Γιώργος Παπαστάμκος, Κώστας Πουπάκης, Θόδωρος Σκυλακάκης, Γιώργος Κουμουτσάκος, Γιώργος Παπανικολάου και Γιάννης Τσουκαλάς.
ΚΚΕ:
Θανάσης Παφίλης και Γιώργος Τούσσας
ΛΑΟΣ:
Νίκη Τζαβέλλα και Θανάσης Πλεύρης
ΣΥΡΙΖΑ:
Νίκος Χουντής
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ - ΠΡΑΣΙΝΟΙ:
Μιχάλης Τρεμόπουλος
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα το ΠΑΣΟΚ παίρνει 36,65% (1.878.696 ψήφοι), η Νέα Δημοκρατία 32,29% (1.655.461 ψήφοι), το ΚΚΕ 8,35% (428.209 ψήφοι), ο ΛΑΟΣ 7,15% (366.562 ψήφοι), ο ΣΥΡΙΖΑ 4,70% (240.865 ψήφοι) και οι Οικολόγοι - Πράσινοι 3,49% (178.952 ψήφοι).
Το ποσοστό της αποχής έφτασε στο 47,37%.
Με βάση τα ανωτέρω αποτελέσματα από 8 ευρωβουλευτές εκλέγουν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, από 2 το ΚΚΕ και ο ΛΑΟΣ και από έναν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Οικολόγοι - Πράσινοι.
Ετσι οι 22 Ελληνες ευρωβουλευτές που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα την επόμενη πενταετία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι οι εξής:
ΠΑΣΟΚ:
Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Συλβάνα Ράπτη, Σταύρος Λαμπρινίδης, Χρυσούλα Σαάτσογλου- Παλιαδέλη, Γιώργος Σταυρακάκης, Μαριλένα Κοππά, Αννυ Ποδηματά και Κρίτων Αρσένης.
ΝΔ:
Μαριέττα Γιαννάκου, Ρόδη Κράτσα, Γιώργος Παπαστάμκος, Κώστας Πουπάκης, Θόδωρος Σκυλακάκης, Γιώργος Κουμουτσάκος, Γιώργος Παπανικολάου και Γιάννης Τσουκαλάς.
ΚΚΕ:
Θανάσης Παφίλης και Γιώργος Τούσσας
ΛΑΟΣ:
Νίκη Τζαβέλλα και Θανάσης Πλεύρης
ΣΥΡΙΖΑ:
Νίκος Χουντής
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ - ΠΡΑΣΙΝΟΙ:
Μιχάλης Τρεμόπουλος
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009
Η προϊστορική καταγωγή του σύγχρονου ανθρώπου
Από πού κατάγεται ο σύγχρονος άνθρωπος (homo sapiens) και πώς έφθασε να είναι εξαπλωμένος -και κυρίαρχος- σε όλη τη Γη; Είναι ένα από τα πιο σημαντικά επιστημονικά ερωτήματα και συνεχώς νέα στοιχεία (κυρίως από παλαιολιθικά ευρήματα, ανασκαφές αρχαιολόγων και γενετικές έρευνες DNA) έρχονται στο φως, μεταβάλλοντας διαρκώς την εικόνα που έχουν οι επιστήμονες για την ανθρώπινη προϊστορία.
Μια συνεκτική και συνοπτική παρουσίαση των πιο σύγχρονων επιστημονικών αντιλήψεων γίνεται στη νέα σειρά δύο ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο "Το απίστευτο ανθρώπινο ταξίδι", που παρουσίασε η εφημερίδα Telegraph. H νέα εικόνα που έχουν πλέον διαμορφώσει οι επιστήμονες, έχει ως εξής: Όλα ξεκίνησαν από μια μικρή φυλή περίπου 200 ανθρώπων του είδους homo sapiens, που ζούσαν στην Αφρική, αλλά κάποια στιγμή, πριν περίπου 70.000 χρόνια, κατάφεραν να διασχίσουν την Ερυθρά Θάλασσα, να περάσουν στην Αραβία και από εκεί σταδιακά -περπατώντας!- να επεκταθούν στην Ασία και την Ευρώπη. Όλες οι σημερινές ανθρώπινες φυλές, όλη η σημερινή ανθρωπότητα, στην Ευρώπη, την Ασία, την Αμερική και την Αυστραλία, οφείλει την ύπαρξή της και έλκει γενετικά την καταγωγή της από αυτή τη μικρή ομάδα.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πριν 90.000 - 70.000 χρόνια, συνέβησαν κλιματικές αλλαγές που, μεταξύ άλλων, οδήγησαν στην πτώση του επιπέδου των θαλασσών, γεγονός που επέτρεψε τη διάσχιση της Ερυθράς Θάλασσας, στο πλησιέστερο σημείο που χωρίζει την Αφρική από την Αραβία, στο λεγόμενο "Κέρας της Ανατολικής Αφρικής". Σύμφωνα με τον αρχαιογενετιστή Πίτερ Φόρστερ του πανεπιστημίου Άνγκλια Ράσκιν, ο οποίος έκανε σχετικές μελέτες DNA, οι Αφρικανοί που πέρασαν απέναντι, πρέπει να ήσαν λίγες εκατοντάδες, πιθανότατα γύρω στους 200.
Οι άνθρωποι αυτοί ανήκαν στους homo sapiens (τους θεωρούμενους "σύγχρονους" ανθρώπους), οι οποίοι θεωρείται ότι πρωτοεμφανίστηκαν πριν 195.000 χρόνια στην ανατολική Αφρική. Τα αρχαιότερα ίχνη τους έχουν εντοπιστεί κοντά στον ποταμό Όμο της Αιθιοπίας. Μετά από μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια, περίπου 150.000 πριν την εποχή μας, οι homo sapiens πιστεύεται ότι πλέον είχαν επεκταθεί λίγο-πολύ σε όλη την Αφρική, καθώς απολιθωμένα ίχνη τους έχουν βρεθεί, μεταξύ άλλων, στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στη Ν.Αφρική. Τα αρχαιότερα ίχνη homo sapiens εκτός της Αφρικής χρονολογούνται πριν περίπου 100.000 χρόνια κι έχουν βρεθεί στο σημερινό Ισραήλ. Θεωρούνται ότι είναι απομεινάρια μιας ομάδας που εγκατέλειψε την Αφρική μέσω της σημερινής ερήμου Σαχάρας, στη διάρκεια μιας σύντομης χρονικής περιόδου, όταν το κλίμα ήταν πιο υγρό και η περιοχή αυτή ήταν πράσινη από βλάστηση. Σύντομα όμως το κλίμα άλλαξε ξανά, η Σαχάρα και η Μέση Ανατολή έγιναν ξανά άνυδρες περιοχές και η σύντομη "έξοδος" από την Αφρική είχε άδοξο τέλος για αυτούς τους πρωτοπόρους.
Σήμερα υπάρχουν στην Αφρική 14 πληθυσμοί διαφορετικοί από γενετική πλευρά, αλλά μόνο ένας από αυτούς φαίνεται πως επιβίωσε εκτός της Αφρικής. Οι πιο πρόσφατες γενετικές έρευνες δείχνουν ότι πριν 70.000 χρόνια αυτή η αφρικανική ομάδα εκμεταλλεύθηκε την υποχώρηση της στάθμης των νερών της θάλασσας και πέρασε στην Αραβία. Αν και υπολογίζεται ότι ακόμα και μετά την πτώση των υδάτων, θα παρέμενε το εμπόδιο μιας στενής λωρίδας νερού στην Ερυθρά Θάλασσα, πλάτους περίπου 13 χλμ, οι τολμηροί πρόγονοί μας τη διέσχισαν - άγνωστο ακόμα πώς! Από εκεί και πέρα, βρήκαν πηγές φρέσκου νερού κατά μήκος της Αραβικής Χερσονήσου και έτσι μπόρεσαν να προχωρήσουν προς το Βορρά.
Τύχη και ευνοϊκό κλίμα
Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες πίστευαν ότι η θαυμαστή ανθρώπινη επιτυχία στην εξάπλωση ανά τον κόσμο οφειλόταν στην προσαρμοστικότητα και στις κυνηγετικές ικανότητες των προγόνων μας. Αν και αυτά υπήρχαν σίγουρα, οι νέες έρευνες δίνουν έμφαση περισσότερο στην τύχη και στις ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες που συνάντησαν αυτοί οι πρωτοπόροι.
Σύμφωνα με τον γενετιστή Στέφεν Οπενχάιμερ της σχολής Ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που μελέτησε ενδελεχώς τη γενετική καταγωγή αυτών των πρώτων ταξιδευτών, το σημερινό DNA όλων των μη Αφρικανών ανήκει σε αυτό το μικρό αφρικανικό παρακλάδι των homo sapiens που διέσχισαν την ερυθρά Θάλασσα. Όπως αναφέρει, αν ήταν εύκολο για τους τότε Αφρικανούς να κάνουν αυτό το πέρασμα, τότε σήμερα θα υπήρχαν στους μη Αφρικανούς γονιδιακά ίχνη από πολλαπλές αφρικανικές γενετικές ομάδες, όμως υπάρχουν ίχνη από μια και μόνο αφρικανική γενετική ομάδα, συνεπώς πρέπει να υπήρξε μια και μοναδική πετυχημένη έξοδος αφρικανών homo sapiens από την Αφρική.
Μέσα σε διάστημα 5.000 ετών, αυτοί οι πρωτοπόροι κατάφεραν να εξαπλωθούν προς την Ανατολή, κατά μήκος του Ινδικού Ωκεανού ως την ΝΑ Ασία, ώσπου έφθασαν μέχρι και την Αυστραλία πριν περίπου 65.000 χρόνια (επίσης άγνωστο με ποιο τρόπο). Μια άλλη υπο-ομάδα των ίδιων ανθρώπων στράφηκε βόρεια, μέσω της Μέσης Ανατολής, προς το Πακιστάν, ώσπου έφθασε στην Κεντρική Ασία. Τέλος, μια τρίτη ομάδα, πριν περίπου 50.000 χρόνια, άρχισε να εξαπλώνεται προς τη Δύση, διασχίζοντας τα στενά του Βοσπόρου και από εκεί (με τα πόδια!) εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη.
Eκεί οι homo sapiens δεν βρήκαν μια άδεια ήπειρο - κάθε άλλο. Η Ευρώπη ήταν γεμάτη από τους Νεάντερταλ, οι οποίοι, πιο κοντοί και γεροδεμένοι, ήσαν καλύτερα προσαρμοσμένοι για το ψυχρό κλίμα και τους πάγους εκείνης της εποχής. Οι Νεάντερταλ ζούσαν στην Ευρώπη σχεδόν επί 250.000 χρόνια, αλλά, μετά την άφιξη των homo sapiens, σταδιακά άρχισαν να υποχωρούν, ώσπου 25.000 χρόνια πριν την εποχή μας είχαν ουσιαστικά εξαφανιστεί, είτε λόγω κλιματικών αλλαγών, είτε λόγω πιέσεων από τους εξυπνότερους homo sapiens, είτε από ένα συνδυασμό παραγόντων.
Οι νέοι κυρίαρχοι
Έτσι, πριν 25.000 χρόνια οι homo sapiens έγιναν πια οι νέοι κυρίαρχοι από την Ευρώπη ως τη Σιβηρία. Πριν από 20.000 χρόνια εκτιμάται ότι για πρώτη φορά περπάτησαν δια μέσου του Βερίγγειου πορθμού, που ήταν τότε ξηρά, και εισήλθαν στην Αλάσκα, πατώντας πλέον το πόδι τους και στην Αμερικανική ήπειρο. Το αποκορύφωμα της τελευταίας εποχής των παγετώνων, που έφθασε πριν περίπου 19.000 χρόνια, έσπρωξε τους ανθρώπους προς τα νότια κι έτσι πριν 15.000 χρόνια έφθασαν στην Νότια Αμερική, η οποία έγινε η τελευταία ήπειρος που αποίκισαν.
Αυτή η επιστημονική προσέγγιση περί "εξόδου από την Αφρική" απορρίπτει την ανταγωνιστική θεωρία ότι οι διαφορετικές σημερινές ανθρώπινες φυλές εξελίχτηκαν ξεχωριστά, έλκοντας την καταγωγή τους από διαφορετικές ομάδες των προγόνων των homo sapiens, δηλαδή των homo erectus, οι οποίοι είχαν επεκταθεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη.Οι κινέζοι αρχαιολόγοι, για παράδειγμα, πίστευαν ότι διέθεταν ισχυρές ενδείξεις πως ο κινεζικός λαός δεν έλκει την καταγωγή του από την Αφρική, αλλά από μια ομάδα homo erectus που έφθασε στην Κίνα πριν περίπου 2 εκατ. χρόνια.
Όμως μια πρόσφατη γενετική έρευνα που έγινε από το κινεζικό πανεπιστήμιο του Φουντάν στη Σαγκάη, υπό τον καθηγητή γενετικής Λι Τζιν, και η οποία μελέτησε τα χρωμοσώματα Υ χιλιάδων σύγχρονων Κινέζων, διαπίστωσε ότι όλοι ανεξαιρέτως κατάγονται από μια προγονική αφρικανική ομάδα - την ίδια από την οποία κατάγονται και οι υπόλοιποι Ασιάτες, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Όπως δήλωσε ο κινέζος γενετιστής, "δεν βρήκαμε ούτε ένα άτομο στην Κίνα που να μπορεί να θεωρηθεί απόγονος του homo erectus. Τελικά, πρέπει να είμαστε χαρούμενοι με αυτό, καθώς, σε τελευταία ανάλυση, σημαίνει πως οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δεν είναι καθόλου διαφορετικοί μεταξύ τους".
(Πηγή:www.evdomi.gr - ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Μια συνεκτική και συνοπτική παρουσίαση των πιο σύγχρονων επιστημονικών αντιλήψεων γίνεται στη νέα σειρά δύο ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο "Το απίστευτο ανθρώπινο ταξίδι", που παρουσίασε η εφημερίδα Telegraph. H νέα εικόνα που έχουν πλέον διαμορφώσει οι επιστήμονες, έχει ως εξής: Όλα ξεκίνησαν από μια μικρή φυλή περίπου 200 ανθρώπων του είδους homo sapiens, που ζούσαν στην Αφρική, αλλά κάποια στιγμή, πριν περίπου 70.000 χρόνια, κατάφεραν να διασχίσουν την Ερυθρά Θάλασσα, να περάσουν στην Αραβία και από εκεί σταδιακά -περπατώντας!- να επεκταθούν στην Ασία και την Ευρώπη. Όλες οι σημερινές ανθρώπινες φυλές, όλη η σημερινή ανθρωπότητα, στην Ευρώπη, την Ασία, την Αμερική και την Αυστραλία, οφείλει την ύπαρξή της και έλκει γενετικά την καταγωγή της από αυτή τη μικρή ομάδα.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πριν 90.000 - 70.000 χρόνια, συνέβησαν κλιματικές αλλαγές που, μεταξύ άλλων, οδήγησαν στην πτώση του επιπέδου των θαλασσών, γεγονός που επέτρεψε τη διάσχιση της Ερυθράς Θάλασσας, στο πλησιέστερο σημείο που χωρίζει την Αφρική από την Αραβία, στο λεγόμενο "Κέρας της Ανατολικής Αφρικής". Σύμφωνα με τον αρχαιογενετιστή Πίτερ Φόρστερ του πανεπιστημίου Άνγκλια Ράσκιν, ο οποίος έκανε σχετικές μελέτες DNA, οι Αφρικανοί που πέρασαν απέναντι, πρέπει να ήσαν λίγες εκατοντάδες, πιθανότατα γύρω στους 200.
Οι άνθρωποι αυτοί ανήκαν στους homo sapiens (τους θεωρούμενους "σύγχρονους" ανθρώπους), οι οποίοι θεωρείται ότι πρωτοεμφανίστηκαν πριν 195.000 χρόνια στην ανατολική Αφρική. Τα αρχαιότερα ίχνη τους έχουν εντοπιστεί κοντά στον ποταμό Όμο της Αιθιοπίας. Μετά από μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια, περίπου 150.000 πριν την εποχή μας, οι homo sapiens πιστεύεται ότι πλέον είχαν επεκταθεί λίγο-πολύ σε όλη την Αφρική, καθώς απολιθωμένα ίχνη τους έχουν βρεθεί, μεταξύ άλλων, στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στη Ν.Αφρική. Τα αρχαιότερα ίχνη homo sapiens εκτός της Αφρικής χρονολογούνται πριν περίπου 100.000 χρόνια κι έχουν βρεθεί στο σημερινό Ισραήλ. Θεωρούνται ότι είναι απομεινάρια μιας ομάδας που εγκατέλειψε την Αφρική μέσω της σημερινής ερήμου Σαχάρας, στη διάρκεια μιας σύντομης χρονικής περιόδου, όταν το κλίμα ήταν πιο υγρό και η περιοχή αυτή ήταν πράσινη από βλάστηση. Σύντομα όμως το κλίμα άλλαξε ξανά, η Σαχάρα και η Μέση Ανατολή έγιναν ξανά άνυδρες περιοχές και η σύντομη "έξοδος" από την Αφρική είχε άδοξο τέλος για αυτούς τους πρωτοπόρους.
Σήμερα υπάρχουν στην Αφρική 14 πληθυσμοί διαφορετικοί από γενετική πλευρά, αλλά μόνο ένας από αυτούς φαίνεται πως επιβίωσε εκτός της Αφρικής. Οι πιο πρόσφατες γενετικές έρευνες δείχνουν ότι πριν 70.000 χρόνια αυτή η αφρικανική ομάδα εκμεταλλεύθηκε την υποχώρηση της στάθμης των νερών της θάλασσας και πέρασε στην Αραβία. Αν και υπολογίζεται ότι ακόμα και μετά την πτώση των υδάτων, θα παρέμενε το εμπόδιο μιας στενής λωρίδας νερού στην Ερυθρά Θάλασσα, πλάτους περίπου 13 χλμ, οι τολμηροί πρόγονοί μας τη διέσχισαν - άγνωστο ακόμα πώς! Από εκεί και πέρα, βρήκαν πηγές φρέσκου νερού κατά μήκος της Αραβικής Χερσονήσου και έτσι μπόρεσαν να προχωρήσουν προς το Βορρά.
Τύχη και ευνοϊκό κλίμα
Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες πίστευαν ότι η θαυμαστή ανθρώπινη επιτυχία στην εξάπλωση ανά τον κόσμο οφειλόταν στην προσαρμοστικότητα και στις κυνηγετικές ικανότητες των προγόνων μας. Αν και αυτά υπήρχαν σίγουρα, οι νέες έρευνες δίνουν έμφαση περισσότερο στην τύχη και στις ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες που συνάντησαν αυτοί οι πρωτοπόροι.
Σύμφωνα με τον γενετιστή Στέφεν Οπενχάιμερ της σχολής Ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που μελέτησε ενδελεχώς τη γενετική καταγωγή αυτών των πρώτων ταξιδευτών, το σημερινό DNA όλων των μη Αφρικανών ανήκει σε αυτό το μικρό αφρικανικό παρακλάδι των homo sapiens που διέσχισαν την ερυθρά Θάλασσα. Όπως αναφέρει, αν ήταν εύκολο για τους τότε Αφρικανούς να κάνουν αυτό το πέρασμα, τότε σήμερα θα υπήρχαν στους μη Αφρικανούς γονιδιακά ίχνη από πολλαπλές αφρικανικές γενετικές ομάδες, όμως υπάρχουν ίχνη από μια και μόνο αφρικανική γενετική ομάδα, συνεπώς πρέπει να υπήρξε μια και μοναδική πετυχημένη έξοδος αφρικανών homo sapiens από την Αφρική.
Μέσα σε διάστημα 5.000 ετών, αυτοί οι πρωτοπόροι κατάφεραν να εξαπλωθούν προς την Ανατολή, κατά μήκος του Ινδικού Ωκεανού ως την ΝΑ Ασία, ώσπου έφθασαν μέχρι και την Αυστραλία πριν περίπου 65.000 χρόνια (επίσης άγνωστο με ποιο τρόπο). Μια άλλη υπο-ομάδα των ίδιων ανθρώπων στράφηκε βόρεια, μέσω της Μέσης Ανατολής, προς το Πακιστάν, ώσπου έφθασε στην Κεντρική Ασία. Τέλος, μια τρίτη ομάδα, πριν περίπου 50.000 χρόνια, άρχισε να εξαπλώνεται προς τη Δύση, διασχίζοντας τα στενά του Βοσπόρου και από εκεί (με τα πόδια!) εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη.
Eκεί οι homo sapiens δεν βρήκαν μια άδεια ήπειρο - κάθε άλλο. Η Ευρώπη ήταν γεμάτη από τους Νεάντερταλ, οι οποίοι, πιο κοντοί και γεροδεμένοι, ήσαν καλύτερα προσαρμοσμένοι για το ψυχρό κλίμα και τους πάγους εκείνης της εποχής. Οι Νεάντερταλ ζούσαν στην Ευρώπη σχεδόν επί 250.000 χρόνια, αλλά, μετά την άφιξη των homo sapiens, σταδιακά άρχισαν να υποχωρούν, ώσπου 25.000 χρόνια πριν την εποχή μας είχαν ουσιαστικά εξαφανιστεί, είτε λόγω κλιματικών αλλαγών, είτε λόγω πιέσεων από τους εξυπνότερους homo sapiens, είτε από ένα συνδυασμό παραγόντων.
Οι νέοι κυρίαρχοι
Έτσι, πριν 25.000 χρόνια οι homo sapiens έγιναν πια οι νέοι κυρίαρχοι από την Ευρώπη ως τη Σιβηρία. Πριν από 20.000 χρόνια εκτιμάται ότι για πρώτη φορά περπάτησαν δια μέσου του Βερίγγειου πορθμού, που ήταν τότε ξηρά, και εισήλθαν στην Αλάσκα, πατώντας πλέον το πόδι τους και στην Αμερικανική ήπειρο. Το αποκορύφωμα της τελευταίας εποχής των παγετώνων, που έφθασε πριν περίπου 19.000 χρόνια, έσπρωξε τους ανθρώπους προς τα νότια κι έτσι πριν 15.000 χρόνια έφθασαν στην Νότια Αμερική, η οποία έγινε η τελευταία ήπειρος που αποίκισαν.
Αυτή η επιστημονική προσέγγιση περί "εξόδου από την Αφρική" απορρίπτει την ανταγωνιστική θεωρία ότι οι διαφορετικές σημερινές ανθρώπινες φυλές εξελίχτηκαν ξεχωριστά, έλκοντας την καταγωγή τους από διαφορετικές ομάδες των προγόνων των homo sapiens, δηλαδή των homo erectus, οι οποίοι είχαν επεκταθεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη.Οι κινέζοι αρχαιολόγοι, για παράδειγμα, πίστευαν ότι διέθεταν ισχυρές ενδείξεις πως ο κινεζικός λαός δεν έλκει την καταγωγή του από την Αφρική, αλλά από μια ομάδα homo erectus που έφθασε στην Κίνα πριν περίπου 2 εκατ. χρόνια.
Όμως μια πρόσφατη γενετική έρευνα που έγινε από το κινεζικό πανεπιστήμιο του Φουντάν στη Σαγκάη, υπό τον καθηγητή γενετικής Λι Τζιν, και η οποία μελέτησε τα χρωμοσώματα Υ χιλιάδων σύγχρονων Κινέζων, διαπίστωσε ότι όλοι ανεξαιρέτως κατάγονται από μια προγονική αφρικανική ομάδα - την ίδια από την οποία κατάγονται και οι υπόλοιποι Ασιάτες, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Όπως δήλωσε ο κινέζος γενετιστής, "δεν βρήκαμε ούτε ένα άτομο στην Κίνα που να μπορεί να θεωρηθεί απόγονος του homo erectus. Τελικά, πρέπει να είμαστε χαρούμενοι με αυτό, καθώς, σε τελευταία ανάλυση, σημαίνει πως οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δεν είναι καθόλου διαφορετικοί μεταξύ τους".
(Πηγή:www.evdomi.gr - ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Η κατάψυξη συμβάλλει στην αποκατάσταση ιστορικών βιβλίων και εγγράφων
Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες αναζητούν την ιδανική μέθοδο αποκατάστασης παλιών βιβλίων και ντοκουμέντων που έχουν υποστεί κάποια αλλοίωση ή ακόμη και καταστροφές. Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»), πάντως, Γερμανοί επιστήμονες φέρεται πως ανακάλυψαν μια καινούρια μέθοδο και προτείνουν την? κατάψυξη των συγκεκριμένων εντύπων.
Πριν από περίπου 2 μήνες (στις 3 Μαρτίου), στις 2 μετά το μεσημέρι, συνέβη κάτι αναπάντεχο στην Κολονία. Μέσα σε λίγα λεπτά, το κτίριο, στο οποίο στεγαζόταν το Ιστορικό Αρχείο της πόλης, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Αιτία, όπως αποδείχτηκε, τα υπόγεια έργα επέκτασης του μετρό.
Πλην όμως, εκτός από τα δύο ανθρώπινα θύματα, η Κολονία θρήνησε και τα χιλιάδες ιστορικά ντοκουμέντα και παλιά βιβλία, τα οποία σκίστηκαν, λερώθηκαν ή καταστράφηκαν ολοσχερώς. Οι υπεύθυνοι των αρχείων της γερμανικής μεγαλούπολης απευθύνθηκαν στην υπηρεσία αποκατάστασης βιβλίων και εγγράφων του Βερολίνου, ζητώντας τη συμβολή των ειδικών της.
Πάγωμα, κενό αέρος και ραδιενέργεια
Ποια όμως είναι η διαδικασία που ακολουθούν οι ειδικοί του Βερολίνου, ώστε να σώσουν όποια από τα παλιά έντυπα δεν καταστράφηκαν εντελώς; Η εκπρόσωπός τους, Μάργκαρετ Πόλατσεκ, την περιέγραψε φέρνοντας ως παράδειγμα ένα βιβλίο που βρίσκεται σε κακή κατάσταση: «Είναι δεμένο με περγαμηνή. Συνεπώς, έπρεπε πρώτα να το τυλίξουμε σε μεγάλους επιδέσμους, έτσι ώστε να μη φουσκώσει και χάσει τη δομή του. Στη συνέχεια το καταψύξαμε στους 18 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν».
Όπως είπε, τα δραστικά αυτά μέτρα είναι απαραίτητα, διότι κάθε ώρα που περνά το βιβλίο αλλοιώνεται. Εννοείται βέβαια πως τα βιβλία δεν παραμένουν εσαεί στον ειδικό καταψύκτη. «Το κάνουμε κατ’ αρχήν ώστε να κερδίσουμε χρόνο. Όπως συμβαίνει και με τα τρόφιμα, έτσι και τα βιβλία δεν παθαίνουν το παραμικρό όσο βρίσκονται στο ψυγείο: δεν φουσκώνουν εάν είναι βρεγμένα, το μελάνι δεν αρχίζει να τρέχει. Και το σημαντικότερο, εξουδετερώνονται οι μύκητες», πρόσθεσε χαρακτηριστικά η κυρία Πόλατσεκ.
Στη συνέχεια, όπως είπε, αρχίζει το στέγνωμα του βιβλίου. Και μάλιστα αυτό που ονομάζουμε «στεγνό στέγνωμα», το οποίο γίνεται σε κενό αέρος. Αυτό, διότι, το βιβλίο δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να βραχεί την ώρα που λιώνει ο πάγος. Έπειτα, οι ειδικοί περνούν στο τελευταίο και σημαντικότερο στάδιο, την αποκατάσταση του χαρτιού. Καταπολεμούν τους υπόλοιπους μύκητες με τη βοήθεια ραδιενεργών ακτινών. Τέλος, με τη βοήθεια ειδικού χαρτιού αποκαθιστούν το σκίσιμο και συμπληρώνουν σημεία που λείπουν.
Παρά το πολύπλοκο, χρονοβόρο και υψηλό κόστος της συγκεκριμένης διαδικασίας, οι ειδικοί εξασφαλίζουν με το πάγωμα πίστωση χρόνου, ώστε να μπορέσουν στη συνέχεια να σώσουν βιβλία και έγγραφα. Αυτό, διότι με τον τρόπο αυτό, όπως αναφέρουν, διασφαλίζεται ότι τα σημαντικά αυτά ιστορικά ντοκουμέντα θα αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης και για τις επόμενες γενιές.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Πριν από περίπου 2 μήνες (στις 3 Μαρτίου), στις 2 μετά το μεσημέρι, συνέβη κάτι αναπάντεχο στην Κολονία. Μέσα σε λίγα λεπτά, το κτίριο, στο οποίο στεγαζόταν το Ιστορικό Αρχείο της πόλης, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Αιτία, όπως αποδείχτηκε, τα υπόγεια έργα επέκτασης του μετρό.
Πλην όμως, εκτός από τα δύο ανθρώπινα θύματα, η Κολονία θρήνησε και τα χιλιάδες ιστορικά ντοκουμέντα και παλιά βιβλία, τα οποία σκίστηκαν, λερώθηκαν ή καταστράφηκαν ολοσχερώς. Οι υπεύθυνοι των αρχείων της γερμανικής μεγαλούπολης απευθύνθηκαν στην υπηρεσία αποκατάστασης βιβλίων και εγγράφων του Βερολίνου, ζητώντας τη συμβολή των ειδικών της.
Πάγωμα, κενό αέρος και ραδιενέργεια
Ποια όμως είναι η διαδικασία που ακολουθούν οι ειδικοί του Βερολίνου, ώστε να σώσουν όποια από τα παλιά έντυπα δεν καταστράφηκαν εντελώς; Η εκπρόσωπός τους, Μάργκαρετ Πόλατσεκ, την περιέγραψε φέρνοντας ως παράδειγμα ένα βιβλίο που βρίσκεται σε κακή κατάσταση: «Είναι δεμένο με περγαμηνή. Συνεπώς, έπρεπε πρώτα να το τυλίξουμε σε μεγάλους επιδέσμους, έτσι ώστε να μη φουσκώσει και χάσει τη δομή του. Στη συνέχεια το καταψύξαμε στους 18 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν».
Όπως είπε, τα δραστικά αυτά μέτρα είναι απαραίτητα, διότι κάθε ώρα που περνά το βιβλίο αλλοιώνεται. Εννοείται βέβαια πως τα βιβλία δεν παραμένουν εσαεί στον ειδικό καταψύκτη. «Το κάνουμε κατ’ αρχήν ώστε να κερδίσουμε χρόνο. Όπως συμβαίνει και με τα τρόφιμα, έτσι και τα βιβλία δεν παθαίνουν το παραμικρό όσο βρίσκονται στο ψυγείο: δεν φουσκώνουν εάν είναι βρεγμένα, το μελάνι δεν αρχίζει να τρέχει. Και το σημαντικότερο, εξουδετερώνονται οι μύκητες», πρόσθεσε χαρακτηριστικά η κυρία Πόλατσεκ.
Στη συνέχεια, όπως είπε, αρχίζει το στέγνωμα του βιβλίου. Και μάλιστα αυτό που ονομάζουμε «στεγνό στέγνωμα», το οποίο γίνεται σε κενό αέρος. Αυτό, διότι, το βιβλίο δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να βραχεί την ώρα που λιώνει ο πάγος. Έπειτα, οι ειδικοί περνούν στο τελευταίο και σημαντικότερο στάδιο, την αποκατάσταση του χαρτιού. Καταπολεμούν τους υπόλοιπους μύκητες με τη βοήθεια ραδιενεργών ακτινών. Τέλος, με τη βοήθεια ειδικού χαρτιού αποκαθιστούν το σκίσιμο και συμπληρώνουν σημεία που λείπουν.
Παρά το πολύπλοκο, χρονοβόρο και υψηλό κόστος της συγκεκριμένης διαδικασίας, οι ειδικοί εξασφαλίζουν με το πάγωμα πίστωση χρόνου, ώστε να μπορέσουν στη συνέχεια να σώσουν βιβλία και έγγραφα. Αυτό, διότι με τον τρόπο αυτό, όπως αναφέρουν, διασφαλίζεται ότι τα σημαντικά αυτά ιστορικά ντοκουμέντα θα αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης και για τις επόμενες γενιές.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Φως στα βουνά-φαντάσματα της Ανταρκτικής μετά από 14 εκατ. χρόνια - Αποκαλύφθηκε η προέλευση του Ανταρκτικού πάγου
Μια σειρά από απίστευτες και μοναδικές στη Γη βουνοκορφές και κοιλάδες-φαντάσματα, τα μυστηριώδη όρη Γκαμπούρτσεφ της Ανταρκτικής, θαμμένα σε βάθος μέχρι 3 χλμ. κάτω από τόνους πάγου, επί 14 εκατ. χρόνια, άρχισαν για πρώτη φορά να αποκαλύπτουν επιτέλους τα μυστικά τους στους επιστήμονες και, ταυτόχρονα, να ρίχνουν φως στην εξίσου μυστηριώδη καταγωγή των πάγων της ανατολικής Ανταρκτικής.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η έρευνα με ειδικά ραντάρ έδειξε ότι το τοπίο, πριν 14 εκατ. χρόνια, έμοιαζε πολύ με τις σημερινές ευρωπαϊκές Άλπεις, με ποτάμια να κυλάνε ανάμεσα σε μεγάλες κοιλάδες. Σήμερα εικάζεται ότι το τοπίο αυτό έχει διατηρηθεί λίγο-πολύ άθικτο κάτω από τους πάγους.
Οι επιστήμονες, που μελέτησαν την περιοχή, σε δύο αποστολές (2004-5 και 2007-8), δημιουργώντας έναν χάρτη με την χρήση ειδικών ραντάρ που "βλέπουν" κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, εκτιμούν ότι η υπόγεια πλέον οροσειρά Γκαμπούρτσεφ, που βρίσκεται σήμερα θαμμένη στο κέντρο της ανατολικής Ανταρκτικής, ήταν ήδη αρκετά κρύα για να σχηματιστεί σε αυτήν ο πρώτος παγετώνας και στη συνέχεια οι πάγοι να αρχίσουν να επεκτείνονται μέχρι που κάλυψαν τα πάντα.
Τα ραντάρ υπεδάφους στέλνουν ραδιοκύματα κάτω από την επιφάνεια, διαπερνώντας τον πάγο, μέχρι να συναντήσουν τα βράχια που βρίσκονται θαμμένα από κάτω. Λόγω των διαφορετικών ηλεκτρικών ιδιοτήτων ανάμεσα στα βράχια και τους πάγους, τα ραδιοκύματα αντανακλώνται στην επιφάνεια και έτσι είναι εφικτή η χαρτογράφηση μιας υπόγειας οροσειράς.
Αναλύοντας τα νέα επιστημονικά στοιχεία σε εργασία τους στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο, μια ομάδα κινέζων και βρετανών επιστημόνων, υπό τον Σαν Μπο του Ινστιτούτου Πολικών Ερευνών της Κίνας, πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για το πώς μπορεί να συμπεριφερθούν οι πάγοι της Ανταρκτικής στο μέλλον, καθώς ανεβαίνει η θερμοκρασία και αλλάζει το κλίμα.
Οι ερευνητές ταξίδεψαν 1.235 δύσκολα χιλιόμετρα πάνω σε ειδικό όχημα, από έναν ερευνητικό σταθμό στην ακτή της ανατολικής Ανταρκτικής μέχρι την κορυφή του λεγόμενου "Θόλου Α", κοντά στο επίκεντρο των Γκαμπούρτσεφ, σε υψόμετρο 4.093 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι χρειάστηκε μια μέση ετήσια θερμοκρασία γύρω στους 3 βαθμούς Κελσίου, για να σχηματιστούν οι πρώτοι παγετώνες που έθαψαν τελικά τα όρη Γκαμπούρτσεφ, τα οποία πήραν το όνομά τους από τον σοβιετικό γεωφυσικό Γκριγκόρι Γκαμπούρτσεφ, ο οποίος τα ανακάλυψε το 1958. Σήμερα η μέση θερμοκρασία στην περιοχή είναι μείον 60 βαθμοί.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι, λόγω μιας βαθμιαίας πτώσης των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα μέσα από καθαρά φυσικές διαδικασίες, καθώς και των μεταβολών στην τροχιά της Γης, πριν από 32 έως 54 εκατ. χρόνια ο πλανήτης μας άρχισε να κρυώνει και τελικά να παγώνει για τα καλά.
Οι πρώτοι μεγάλοι παγετώνες άρχισαν να σχηματίζονται στην Ανταρκτική πριν 34 εκατ. χρόνια, στην αρχή της λεγόμενης Ολιγόκαινης περιόδου. Λόγω του μεγάλου ύψους τους, κατά πάσα πιθανότητα τα όρη Γκαρμπούρτσεφ, που τότε, όπως σήμερα οι Άλπεις, ήσαν ελεύθερες πάγων, άρχισαν να αποτελούν το αρχικό σημείο σχηματισμού των παγετώνων. Το επόμενο μεγάλο κύμα παγετώνων συνέβη πριν περίπου 14 εκατ. χρόνια, οπότε και έθαψε οριστικά τα Γκαρμπούρτσεφ κάτω από τους πάγους.
Σύμφωνα με τον Φαούστο Φερατσιόλι, της Βρετανικής Ανταρκτικής Υπηρεσίας, που συμμετείχε σε μια πρόσφατη ξεχωριστή διεθνή επιστημονική αποστολή στην ίδια περιοχή (και της οποίας αναμένονται τα επιστημονικά αποτελέσματα), "η συγκεκριμένη περιοχή περιέχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πάγου στον πλανήτη και είναι ταυτόχρονα η λιγότερο κατανοητή τοποθεσία της Γης". Όπως είπε, αν ποτέ όλοι οι πάγοι της ανατολικής Ανταρκτικής καταρρεύσουν, το επίπεδο των θαλασσών θα αυξηθεί κατά 60 μέτρα.
Οι μέχρι τώρα ενδείξεις, σύμφωνα με τον Μάρτιν Σίγκερτ, επικεφαλής της σχολής γεωεπιστημών του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, ο οποίος συμμετείχε στη κινεζο-βρετανική έρευνα, δείχνουν ότι, αν και στο πέρασμα των 14 εκατ. ετών πολλά έχουν αλλάξει στο γήινο κλίμα, στην ανατολική Ανταρκτική δεν φαίνεται σχεδόν τίποτε να έχει αλλάξει. Όμως, πρόσθεσε, αν επιδεινωθεί η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, σε 1.000 χρόνια μπορεί τα πράγματα να γίνουν επικίνδυνα.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v459/n7247/abs/nature08024.html
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η έρευνα με ειδικά ραντάρ έδειξε ότι το τοπίο, πριν 14 εκατ. χρόνια, έμοιαζε πολύ με τις σημερινές ευρωπαϊκές Άλπεις, με ποτάμια να κυλάνε ανάμεσα σε μεγάλες κοιλάδες. Σήμερα εικάζεται ότι το τοπίο αυτό έχει διατηρηθεί λίγο-πολύ άθικτο κάτω από τους πάγους.
Οι επιστήμονες, που μελέτησαν την περιοχή, σε δύο αποστολές (2004-5 και 2007-8), δημιουργώντας έναν χάρτη με την χρήση ειδικών ραντάρ που "βλέπουν" κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, εκτιμούν ότι η υπόγεια πλέον οροσειρά Γκαμπούρτσεφ, που βρίσκεται σήμερα θαμμένη στο κέντρο της ανατολικής Ανταρκτικής, ήταν ήδη αρκετά κρύα για να σχηματιστεί σε αυτήν ο πρώτος παγετώνας και στη συνέχεια οι πάγοι να αρχίσουν να επεκτείνονται μέχρι που κάλυψαν τα πάντα.
Τα ραντάρ υπεδάφους στέλνουν ραδιοκύματα κάτω από την επιφάνεια, διαπερνώντας τον πάγο, μέχρι να συναντήσουν τα βράχια που βρίσκονται θαμμένα από κάτω. Λόγω των διαφορετικών ηλεκτρικών ιδιοτήτων ανάμεσα στα βράχια και τους πάγους, τα ραδιοκύματα αντανακλώνται στην επιφάνεια και έτσι είναι εφικτή η χαρτογράφηση μιας υπόγειας οροσειράς.
Αναλύοντας τα νέα επιστημονικά στοιχεία σε εργασία τους στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο, μια ομάδα κινέζων και βρετανών επιστημόνων, υπό τον Σαν Μπο του Ινστιτούτου Πολικών Ερευνών της Κίνας, πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για το πώς μπορεί να συμπεριφερθούν οι πάγοι της Ανταρκτικής στο μέλλον, καθώς ανεβαίνει η θερμοκρασία και αλλάζει το κλίμα.
Οι ερευνητές ταξίδεψαν 1.235 δύσκολα χιλιόμετρα πάνω σε ειδικό όχημα, από έναν ερευνητικό σταθμό στην ακτή της ανατολικής Ανταρκτικής μέχρι την κορυφή του λεγόμενου "Θόλου Α", κοντά στο επίκεντρο των Γκαμπούρτσεφ, σε υψόμετρο 4.093 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι χρειάστηκε μια μέση ετήσια θερμοκρασία γύρω στους 3 βαθμούς Κελσίου, για να σχηματιστούν οι πρώτοι παγετώνες που έθαψαν τελικά τα όρη Γκαμπούρτσεφ, τα οποία πήραν το όνομά τους από τον σοβιετικό γεωφυσικό Γκριγκόρι Γκαμπούρτσεφ, ο οποίος τα ανακάλυψε το 1958. Σήμερα η μέση θερμοκρασία στην περιοχή είναι μείον 60 βαθμοί.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι, λόγω μιας βαθμιαίας πτώσης των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα μέσα από καθαρά φυσικές διαδικασίες, καθώς και των μεταβολών στην τροχιά της Γης, πριν από 32 έως 54 εκατ. χρόνια ο πλανήτης μας άρχισε να κρυώνει και τελικά να παγώνει για τα καλά.
Οι πρώτοι μεγάλοι παγετώνες άρχισαν να σχηματίζονται στην Ανταρκτική πριν 34 εκατ. χρόνια, στην αρχή της λεγόμενης Ολιγόκαινης περιόδου. Λόγω του μεγάλου ύψους τους, κατά πάσα πιθανότητα τα όρη Γκαρμπούρτσεφ, που τότε, όπως σήμερα οι Άλπεις, ήσαν ελεύθερες πάγων, άρχισαν να αποτελούν το αρχικό σημείο σχηματισμού των παγετώνων. Το επόμενο μεγάλο κύμα παγετώνων συνέβη πριν περίπου 14 εκατ. χρόνια, οπότε και έθαψε οριστικά τα Γκαρμπούρτσεφ κάτω από τους πάγους.
Σύμφωνα με τον Φαούστο Φερατσιόλι, της Βρετανικής Ανταρκτικής Υπηρεσίας, που συμμετείχε σε μια πρόσφατη ξεχωριστή διεθνή επιστημονική αποστολή στην ίδια περιοχή (και της οποίας αναμένονται τα επιστημονικά αποτελέσματα), "η συγκεκριμένη περιοχή περιέχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πάγου στον πλανήτη και είναι ταυτόχρονα η λιγότερο κατανοητή τοποθεσία της Γης". Όπως είπε, αν ποτέ όλοι οι πάγοι της ανατολικής Ανταρκτικής καταρρεύσουν, το επίπεδο των θαλασσών θα αυξηθεί κατά 60 μέτρα.
Οι μέχρι τώρα ενδείξεις, σύμφωνα με τον Μάρτιν Σίγκερτ, επικεφαλής της σχολής γεωεπιστημών του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, ο οποίος συμμετείχε στη κινεζο-βρετανική έρευνα, δείχνουν ότι, αν και στο πέρασμα των 14 εκατ. ετών πολλά έχουν αλλάξει στο γήινο κλίμα, στην ανατολική Ανταρκτική δεν φαίνεται σχεδόν τίποτε να έχει αλλάξει. Όμως, πρόσθεσε, αν επιδεινωθεί η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, σε 1.000 χρόνια μπορεί τα πράγματα να γίνουν επικίνδυνα.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v459/n7247/abs/nature08024.html
(Πηγή:www.evdomi.gr)
- Για πρώτη φορά παρατηρήθηκε η απόκοσμη "κβαντική εμπλοκή" σε πιο καθημερινά πράγματα
Μια σημαντική εξέλιξη έλαβε χώρα στον μάλλον ακατανόητο (ακόμα και για τους επιστήμονες) χώρο της κβαντικής φυσικής. Αμερικανοί ερευνητές κατόρθωσαν, για πρώτη φορά, να φέρουν πιο κοντά την απόκοσμη κβαντομηχανική με την πιο προσγειωμένη μηχανική της καθημερινής πραγματικότητας, καθώς παρατήρησαν την λεγόμενη "κβαντική εμπλοκή" σε δύο ζευγάρια ατόμων.
Η "εμπλοκή" είναι ένα απίστευτο κβαντικό φαινόμενο, το οποίο ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε χαρακτηρίσει "στοιχειωμένο", καθώς οι κινήσεις και γενικότερα οι ιδιότητες δύο σωματιδίων ή αντικειμένων αλληλοεπηρεάζονται μυστηριωδώς, ακόμα και όταν αυτά απέχουν μεταξύ τους μεγάλες αποστάσεις. Οι φυσικοί ακόμα αγνοούν με ποιο τρόπο τα σωματίδια στέλνουν (και μάλιστα σε μηδενικό χρόνο) μηνύματα το ένα στο άλλο.
Η ανακάλυψη έγινε από ερευνητές του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Προδιαγραφών και Τεχνολογίας (NIST), υπό τον Τζον Τζοστ, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science. Το νέο πείραμα γεφυρώνει περαιτέρω το χάσμα ανάμεσα στον εξωπραγματικό κόσμο της κβαντομηχανικής (που βασίζεται στους νόμους των πιθανοτήτων και που οι φυσικοί επιμένουν ότι αποτελεί την "αληθινή" πραγματικότητα) και τους διαφορετικούς (κλασικούς-ντετερμινιστικούς) νόμους της φυσικής πραγματικότητας που όλοι αντιλαμβανόμαστε με την καθημερινή εμπειρία μας - και όπου π.χ. τα πράγματα δεν "επικοινωνούν" το ένα με το άλλο σε τεράστιες αποστάσεις!
Τώρα, για πρώτη φορά έγινε ορατή η κβαντική εμπλοκή σε ένα "μηχανικό σύστημα", δηλαδή η παρατήρηση και μέτρηση ενός αντικειμένου επηρέασε εξίσου ένα άλλο αντικείμενο σε απόσταση από το πρώτο. Αν κατανοηθεί και "χειραγωγηθεί" η κβαντική εμπλοκή, μεταξύ άλλων, θα δώσει τρομακτική ώθηση σε μια νέα γενιά πανίσχυρων κβαντικών υπολογιστών, που θα μπορούν να κάνουν υπολογισμούς τρομερά πιο γρήγορα από τους συμβατικούς σημερινούς υπολογιστές.
Μέχρι τώρα η κβαντική εμπλοκή είχε παρατηρηθεί μόνο σε εσωτερικές ιδιότητες μικροσκοπικών συστημάτων, όπως στην πόλωση ενός ζεύγους φωτονίων ή στις τροχιές περιστροφής των ηλεκτρονίων πέριξ του πυρήνα των ατόμων. Η ομάδα του Τζοστ κατάφερε να "δει" την εμπλοκή όχι μόνο σε φωτόνια και ηλεκτρόνια, αλλά σε κάτι πιο χειροπιαστό: στις κινήσεις δύο ζευγαριών ατόμων, δηλαδή σε ένα σύστημα που γενικά υπάρχει παντού στη φύση (αν και αόρατο για τα ανθρώπινα μάτια), όπως η δονούμενη χορδή ενός βιολιού ή το εκκρεμές ενός ρολογιού.
Η κβαντική εμπλοκή αφορούσε τέσσερα ηλεκτρικά φορτισμένα άτομα (σε δύο ζεύγη): δύο ιόντα βηρυλλίου και δύο ιόντα μαγνησίου σε απόσταση 240 μικρομέτρων (δηλαδή όσο το πλάτος λίγων τριχών, αλλά μια τεράστια απόσταση για τον ατομικό κόσμο). Μια συσκευή, που αποκαλείται "παγίδα ιόντων", χρησιμοποίησε ηλεκτρικά πεδία για να "χειραγωγήσει" τα ιόντα (που είναι άτομα από όπου αφαιρείται ένα ηλεκτρόνιο, ώστε να αποκτήσουν θετικό φορτίο). Αποδείχτηκε ότι όταν άλλαζε η κίνηση του ενός ζεύγους ιόντων βηρυλλίου-μαγνησίου, σε απόλυτη "ομοφωνία" άλλαζε η κίνηση και του δεύτερου ζεύγους, χωρίς σε αυτό να έχει δοθεί η ίδια "εντολή" για ξεκίνημα ή σταμάτημα των δονήσεων και παρόλο που βρισκόταν σε απόσταση από το πρώτο.
Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει δώσει ακόμα μια πραγματικά ξεκάθαρη απάντηση στο γιατί δεν παρατηρούμε την κβαντική εμπλοκή και τις "στοιχειωμένες" συνέπειές της στην καθημερινή μας ζωή, η οποία φαίνεται να διέπεται από διαφορετικούς νόμους. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τίποτε στην κβαντομηχανική δεν αποκλείει η "εμπλοκή" να αφορά ακόμα μεγαλύτερους αριθμούς ατόμων. Η νέα ανακάλυψη ελπίζεται ότι θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν που τελειώνει ο κβαντικός κόσμος και αρχίζει ο γνωστός φυσικός κλασικός κόσμος μας.
Μερικές επιστημονικές θεωρίες ισχυρίζονται ότι υπάρχουν κάποιοι μηχανισμοί (που δεν έχουν ακόμα κατανοηθεί), οι οποίοι εμποδίζουν τα μακροσκοπικά συστήματα της κλασικής φυσικής και της καθημερινής μας πραγματικότητας να "εμπλακούν" κβαντικά από τη στιγμή που αποκτήσουν ένα μέγεθος μάζας και έπειτα. Παραμένει φυσικά πάντα το ερώτημα πόσο βαριά αντικείμενα είναι δυνατό να "εμπλακούν" κβαντικά. Μερικοί ήδη οραματίζονται την "εμπλοκή" των ανθρώπων σε ένα είδος τηλεπαθητικής επικοινωνίας!
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v459/n7247/abs/nature08006.html
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η "εμπλοκή" είναι ένα απίστευτο κβαντικό φαινόμενο, το οποίο ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε χαρακτηρίσει "στοιχειωμένο", καθώς οι κινήσεις και γενικότερα οι ιδιότητες δύο σωματιδίων ή αντικειμένων αλληλοεπηρεάζονται μυστηριωδώς, ακόμα και όταν αυτά απέχουν μεταξύ τους μεγάλες αποστάσεις. Οι φυσικοί ακόμα αγνοούν με ποιο τρόπο τα σωματίδια στέλνουν (και μάλιστα σε μηδενικό χρόνο) μηνύματα το ένα στο άλλο.
Η ανακάλυψη έγινε από ερευνητές του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Προδιαγραφών και Τεχνολογίας (NIST), υπό τον Τζον Τζοστ, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science. Το νέο πείραμα γεφυρώνει περαιτέρω το χάσμα ανάμεσα στον εξωπραγματικό κόσμο της κβαντομηχανικής (που βασίζεται στους νόμους των πιθανοτήτων και που οι φυσικοί επιμένουν ότι αποτελεί την "αληθινή" πραγματικότητα) και τους διαφορετικούς (κλασικούς-ντετερμινιστικούς) νόμους της φυσικής πραγματικότητας που όλοι αντιλαμβανόμαστε με την καθημερινή εμπειρία μας - και όπου π.χ. τα πράγματα δεν "επικοινωνούν" το ένα με το άλλο σε τεράστιες αποστάσεις!
Τώρα, για πρώτη φορά έγινε ορατή η κβαντική εμπλοκή σε ένα "μηχανικό σύστημα", δηλαδή η παρατήρηση και μέτρηση ενός αντικειμένου επηρέασε εξίσου ένα άλλο αντικείμενο σε απόσταση από το πρώτο. Αν κατανοηθεί και "χειραγωγηθεί" η κβαντική εμπλοκή, μεταξύ άλλων, θα δώσει τρομακτική ώθηση σε μια νέα γενιά πανίσχυρων κβαντικών υπολογιστών, που θα μπορούν να κάνουν υπολογισμούς τρομερά πιο γρήγορα από τους συμβατικούς σημερινούς υπολογιστές.
Μέχρι τώρα η κβαντική εμπλοκή είχε παρατηρηθεί μόνο σε εσωτερικές ιδιότητες μικροσκοπικών συστημάτων, όπως στην πόλωση ενός ζεύγους φωτονίων ή στις τροχιές περιστροφής των ηλεκτρονίων πέριξ του πυρήνα των ατόμων. Η ομάδα του Τζοστ κατάφερε να "δει" την εμπλοκή όχι μόνο σε φωτόνια και ηλεκτρόνια, αλλά σε κάτι πιο χειροπιαστό: στις κινήσεις δύο ζευγαριών ατόμων, δηλαδή σε ένα σύστημα που γενικά υπάρχει παντού στη φύση (αν και αόρατο για τα ανθρώπινα μάτια), όπως η δονούμενη χορδή ενός βιολιού ή το εκκρεμές ενός ρολογιού.
Η κβαντική εμπλοκή αφορούσε τέσσερα ηλεκτρικά φορτισμένα άτομα (σε δύο ζεύγη): δύο ιόντα βηρυλλίου και δύο ιόντα μαγνησίου σε απόσταση 240 μικρομέτρων (δηλαδή όσο το πλάτος λίγων τριχών, αλλά μια τεράστια απόσταση για τον ατομικό κόσμο). Μια συσκευή, που αποκαλείται "παγίδα ιόντων", χρησιμοποίησε ηλεκτρικά πεδία για να "χειραγωγήσει" τα ιόντα (που είναι άτομα από όπου αφαιρείται ένα ηλεκτρόνιο, ώστε να αποκτήσουν θετικό φορτίο). Αποδείχτηκε ότι όταν άλλαζε η κίνηση του ενός ζεύγους ιόντων βηρυλλίου-μαγνησίου, σε απόλυτη "ομοφωνία" άλλαζε η κίνηση και του δεύτερου ζεύγους, χωρίς σε αυτό να έχει δοθεί η ίδια "εντολή" για ξεκίνημα ή σταμάτημα των δονήσεων και παρόλο που βρισκόταν σε απόσταση από το πρώτο.
Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει δώσει ακόμα μια πραγματικά ξεκάθαρη απάντηση στο γιατί δεν παρατηρούμε την κβαντική εμπλοκή και τις "στοιχειωμένες" συνέπειές της στην καθημερινή μας ζωή, η οποία φαίνεται να διέπεται από διαφορετικούς νόμους. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τίποτε στην κβαντομηχανική δεν αποκλείει η "εμπλοκή" να αφορά ακόμα μεγαλύτερους αριθμούς ατόμων. Η νέα ανακάλυψη ελπίζεται ότι θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν που τελειώνει ο κβαντικός κόσμος και αρχίζει ο γνωστός φυσικός κλασικός κόσμος μας.
Μερικές επιστημονικές θεωρίες ισχυρίζονται ότι υπάρχουν κάποιοι μηχανισμοί (που δεν έχουν ακόμα κατανοηθεί), οι οποίοι εμποδίζουν τα μακροσκοπικά συστήματα της κλασικής φυσικής και της καθημερινής μας πραγματικότητας να "εμπλακούν" κβαντικά από τη στιγμή που αποκτήσουν ένα μέγεθος μάζας και έπειτα. Παραμένει φυσικά πάντα το ερώτημα πόσο βαριά αντικείμενα είναι δυνατό να "εμπλακούν" κβαντικά. Μερικοί ήδη οραματίζονται την "εμπλοκή" των ανθρώπων σε ένα είδος τηλεπαθητικής επικοινωνίας!
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v459/n7247/abs/nature08006.html
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Φορητή συσκευή μπορεί να εντοπίζει ιούς μέσα σε λίγα μόνο λεπτά!
Μπορείτε να φανταστείτε ότι είναι δυνατό μέσα σε ελάχιστα λεπτά να διαπιστώσετε αν κάποιος είναι μολυσμένος από κάποιον ιό; Αυτό ακριβώς έγινε πια πραγματικότητα, για πρώτη φορά, από σουηδούς ερευνητές του πανεπιστημίου του Τβέντε, οι οποίοι έφτιαξαν για το λόγο αυτό την εταιρία "spin off" Ostendum.
Οι επιστήμονες μόλις ολοκλήρωσαν το πρωτότυπο και υπολογίζουν να εμφανίσουν στην αγορά τη συσκευή μέχρι το τέλος του 2010. Ο ανιχνευτής όχι μόνο είναι πολύ πιο γρήγορος από ό,τι επιτρέπουν οι σημερινές συνήθεις τεχνικές εντοπισμού ιών, αλλά είναι και φορητός, συνεπώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού και μάλιστα από όχι εξειδικευμένο προσωπικό. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της συσκευής, αν έχουν στη διάθεσή τους τα σωστά αντισώματα για τον ιό της "νέας γρίπης" ("των χοίρων"), θα μπορούν να ανακαλύψουν την παρουσία του ιού σε έναν άνθρωπο μέσα σε μόλις πέντε λεπτά. Εκτός από ιούς, η συσκευή ανιχνεύει επίσης βακτήρια, πρωτεϊνες και μόρια DNA.
Μετά την εμφάνιση της νέας γρίπης, το ζήτημα της έγκαιρης ανίχνευσης αν κάποιος είναι μολυσμένος, έχει αποκτήσει προτεραιότητα. Οι σημερινές τεχνικές δίνουν διαγνωστικά αποτελέσματα μετά από αρκετές ώρες ή και μέρες, ενώ τα τεστ πρέπει να γίνουν σε εργαστήριο από εξειδικευμένο προσωπικό.
Η σουηδική συσκευή αναλύει δείγματα σάλιου, αίματος ή άλλου σωματικού υγρού και χρειάζεται κάποιο "υποδοχέα", μια ουσία δηλαδή που αντιδρά με κάποιο μικρο-οργανισμο, η οποία στην περίπτωση ενός ιού είναι ένα συγκεκριμένο αντίσωμα, το οποίο πρέπει να είναι διαθέσιμο και "φορτωμένο" στο τσιπ του ανιχνευτή.
Η συσκευή αποτελείται από δύο μέρη: ένα μικροσκοπικό εργαστήριο-τσιπ κι ένα φορητό ανιχνευτή. Το τσιπ επικαλύπτεται με τους κατάλληλους υποδοχείς-ουσίες, πάνω στις οποίες διοχετεύεται το σωματικό υγρό (αίμα, σάλιο κλπ). Όταν φως λέιζερ διαπερνά το τσιπ, σε περίπτωση που εντοπισθεί κάποιος ιός ή βακτήριο, παρατηρούνται μεταβολές στο φως, αποκαλύπτοντας το "αποτύπωμα" του παθογόνου μικρο-οργανισμού. Η μέθοδος είναι τόσο ευαίσθητη, που μπορεί να αποκαλύψει ακόμα και την παρουσία ενός και μόνο σωματιδίου ιού.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Οι επιστήμονες μόλις ολοκλήρωσαν το πρωτότυπο και υπολογίζουν να εμφανίσουν στην αγορά τη συσκευή μέχρι το τέλος του 2010. Ο ανιχνευτής όχι μόνο είναι πολύ πιο γρήγορος από ό,τι επιτρέπουν οι σημερινές συνήθεις τεχνικές εντοπισμού ιών, αλλά είναι και φορητός, συνεπώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού και μάλιστα από όχι εξειδικευμένο προσωπικό. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της συσκευής, αν έχουν στη διάθεσή τους τα σωστά αντισώματα για τον ιό της "νέας γρίπης" ("των χοίρων"), θα μπορούν να ανακαλύψουν την παρουσία του ιού σε έναν άνθρωπο μέσα σε μόλις πέντε λεπτά. Εκτός από ιούς, η συσκευή ανιχνεύει επίσης βακτήρια, πρωτεϊνες και μόρια DNA.
Μετά την εμφάνιση της νέας γρίπης, το ζήτημα της έγκαιρης ανίχνευσης αν κάποιος είναι μολυσμένος, έχει αποκτήσει προτεραιότητα. Οι σημερινές τεχνικές δίνουν διαγνωστικά αποτελέσματα μετά από αρκετές ώρες ή και μέρες, ενώ τα τεστ πρέπει να γίνουν σε εργαστήριο από εξειδικευμένο προσωπικό.
Η σουηδική συσκευή αναλύει δείγματα σάλιου, αίματος ή άλλου σωματικού υγρού και χρειάζεται κάποιο "υποδοχέα", μια ουσία δηλαδή που αντιδρά με κάποιο μικρο-οργανισμο, η οποία στην περίπτωση ενός ιού είναι ένα συγκεκριμένο αντίσωμα, το οποίο πρέπει να είναι διαθέσιμο και "φορτωμένο" στο τσιπ του ανιχνευτή.
Η συσκευή αποτελείται από δύο μέρη: ένα μικροσκοπικό εργαστήριο-τσιπ κι ένα φορητό ανιχνευτή. Το τσιπ επικαλύπτεται με τους κατάλληλους υποδοχείς-ουσίες, πάνω στις οποίες διοχετεύεται το σωματικό υγρό (αίμα, σάλιο κλπ). Όταν φως λέιζερ διαπερνά το τσιπ, σε περίπτωση που εντοπισθεί κάποιος ιός ή βακτήριο, παρατηρούνται μεταβολές στο φως, αποκαλύπτοντας το "αποτύπωμα" του παθογόνου μικρο-οργανισμού. Η μέθοδος είναι τόσο ευαίσθητη, που μπορεί να αποκαλύψει ακόμα και την παρουσία ενός και μόνο σωματιδίου ιού.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009
O Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής στη φυλή των Μασάι
Με τις παραδοσιακές στολές τους, με χορούς και με τραγούδια οι Μασάι της Κένυας καλωσόρισαν την 2α Ιουνίου ε.ε. την ΑΘΜ τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρο Β΄ στην περιοχή Εουασό, περίπου 30 χιλιόμετρα από το Ναϊρόμπι.Ήταν η πρώτη επίσκεψη του Σεπτού Προκαθημένου τηε Εκκλησίας των Αλεξανδρέων στους Μασάι, στα εδάφη της φυλής αυτής όπου υπάρχουν πέντε ορθόδοξες ενοριακές Κοινότητες, οι τέσσερις εκ των οποίων στους πρόποδες του όρους Κιλιμάντζαρο.
Είναι γεγονός ότι οι ορθόδοξοι Μασία διατηρούν τα ήθη και έθιμά τους. Αυτό άλλωστε τους παρότρυνε και ο Μακαριώτατος όταν τους συνάντησε στο χωριό τους: «Να θυμάστε ότι πρέπει να κρατάτε τις παραδόσεις σας, τα ήθη σας και τα έθιμά σας». Και απευθυνόμενος προς την νεολαία, δεν παρέλειψε να τονίσει ότι «αυτά τα νέα παιδιά αποτελούν το μέλλον της πατρίδας τους, και από αυτά περιμένει εξίσου πολλά και η Ορθοδοξία».
Αξίζει να τονίσουμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στην περιοχή βρίσκεται στο πλευρό των Μασάι που έχουν ασπασθεί τον χριστιανισμό τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια, κυρίως από τις προσπάθειες του οικείου Μητροπολίτη Σεβ.κ. Μακαρίου, τον οποίον ευχαρίστησε δημόσια για το έργο του χθες ο Μακ. Πατριάρχης. Ανάμεσα στις πρωτοβουλίες του Ιεράρχη, ήταν και η μετάφραση της Θ. Λειτουργίας αλλά και όλων των ακολουθιών στην γλώσσα των Μασάι, έτσι ώστε να μπορούν να ασκούν την λατρευτική ζωή στην δική τους γλώσσα, καθώς και η παροχή υποτροφιών, η δημιουργία σχολείου και ιατρικού κέντρου.
Υπάρχουν και νέοι Μασάι που παρακολουθούν μαθήματα στην Πατριαρχική Εκκλησιαστική Σχολή «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄» στο Ναιρόμπι, για να αποτελέσουν αργότερα στελέχη της Εκκλησίας.
Η ΑΘΜ, ως ελάχιστη συμπαράσταση προς τις οικογένειές τους, τούς προσέφερε είδη διατροφής, ρουχισμού αλλά και παιγχνίδια στα παιδιά.
Η όλη υποδοχή ολοκληρώθηκε με τους παραδοσιακούς χορούς και τα τραγούδια της φυλής των Μασάι, οι οποίοι χάρισαν στον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο το σκήπτρο της φυλής τους για να τον ευχαριστήσουν για την επίσκεψη.
Αμέσως μετά, ο Μακαριώτατος επέστρεψε στο Ναιρόμπι, συνεχίζοντας την ποιμαντική περιοδεία που πραγματοποιεί αυτές τις ημέρες στην Κένυα και η οποία κορυφώνεται την Κυριακή με τους επίσημους εορτασμούς για τα 50 χρόνια της Μητρόπολης Κένυας.
Κατάδυση από το ρομποτικό βαθυσκάφος "Νηρέας" στα 10.902 μέτρα, στο βαθύτερο σημείο του πλανήτη
Ένα αμερικανικό ρομποτικό βαθυσκάφος με την ελληνική ονομασία "Νηρέας" κατάφερε να καταδυθεί στο βαθύτερο γνωστό σημείο των ωκεανών της Γης, σε βάθος 10.902 μέτρων, στην περίφημη "Άβυσσο Τσάλεντζερ", στην Τάφρο των Μαριάνων, στο δυτικό Ειρηνικό. Έγινε έτσι το τρίτο σκάφος στην ιστορία που μπόρεσε να φθάσει σε τέτοια βάθη.
Το μη επανδρωμένο σκάφος ελέγχεται με τηλεχειρισμό από επιστήμονες στο ερευνητικό σκάφος επιφανείας "Κίλο Μοάνα", στο οποίο είναι προσδεμένος ο "Νηρέας" με ένα ελαφρύ καλώδιο οπτικών ινών. Το βαθυσκάφος μπορεί επίσης να "απαλλαγεί" από τον τηλεχειρισμό του και να μετατραπεί σε αυτόνομο όχημα εξερεύνησης, ενώ έχει τη δυνατότητα να κινηματογραφεί και να συλλέγει δείγματα από το βυθό.
"Με ένα ρομπότ σαν το Νηρέα, μπορούμε πλέον να εξερευνήσουμε οποιοδήποτε τμήμα του ωκεανού", δήλωσε ο Άντι Μπάουεν, επικεφαλής της έρευνας και δημιουργός του βαθυσκάφους, που κατασκευάστηκε στο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Γουντς Χόουλ των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC και το New Scientist. "Oι τάφροι είναι ουσιαστικά ανεξερεύνητες και είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι ο 'Νηρέας' θα καταστήσει δυνατές νέες ανακαλύψεις. Αρχίζει πια μια νέα εποχή στην εξερεύνηση των ωκεανών", πρόσθεσε.
Η "Άβυσσος Τσάλεντζερ" είναι το βαθύτερο σημείο στη Γη (από όσο τουλάχιστον γνωρίζουν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες) και αποτελεί τμήμα της Τάφρου των Μαριάνων, κοντά στη νήσο Γκουάμ του δυτικού Ειρηνικού Ωκεανού. Με βάθος περίπου 11.000 μέτρα, είναι δύο χιλιόμετρα βαθύτερη από το ύψος του όρους Έβερεστ. Σε εκείνο το σημείο οι πιέσεις είναι τρομακτικά υψηλές, περίπου 1.100 φορές μεγαλύτερες σε σχέση με την επιφάνεια της θάλασσας.
Λόγω αυτών των συνθηκών, μέχρι τώρα μόνο δύο σκάφη έχουν ποτέ αποτολμήσει το ταξίδι σε τέτοια βάθη. Το 1960, ο Ζακ Πικάρ και ο Ντον Γουόλς πραγματοποίησαν την πρώτη και μοναδική επανδρωμένη κατάδυση με το ελβετικό βαθυσκάφος "Τριέστε". Στη διάρκεια της εννιάωρης αποστολής, οι δύο παράτολμοι εξερευνητές έμειναν 20 λεπτά στο βυθό και μέτρησαν το βάθος του στα 10.916 μέτρα. Από τότε, κανένας άλλος άνθρωπος δεν έχει κατέβει σε τέτοιο βάθος, ενώ το "Τριέστε"?βγήκε στη σύνταξη το 1966.
Το 1995, το ιαπωνικό τηλεχειριζόμενο ρομποτικό βαθυσκάφος "Κέικο" κατάφερε να φθάσει στα 10.911 μέτρα, να πάρει δείγματα από ιζήματα του βυθού και να φωτογραφήσει ένα θαλάσσιο?αγγούρι, ένα σκουλήκι και μια γαρίδα. Το σκάφος (που μεταξύ 1995-1998 έκανε τρεις καταδύσεις στην Τάφρο των Μαριάνων) έμελλε να χαθεί το 2003 σε μια άλλη αποστολή, όταν κόπηκε το καλώδιο που το συνέδεε με το σκάφος επιφανείας.
Στην εποχή μας τα βαθυσκάφη μπορούν να κατέβουν μέχρι τα 6.500 μέτρα, γεγονός που επιτρέπει στους επιστήμονες να έχουν πρόσβαση περίπου στο 95% των βυθών του πλανήτη, με την εξαίρεση του "Νηρέα", που φιλοδοξεί να αυξήσει πλέον το ποσοστό πρόσβασης στο 100%!
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Το μη επανδρωμένο σκάφος ελέγχεται με τηλεχειρισμό από επιστήμονες στο ερευνητικό σκάφος επιφανείας "Κίλο Μοάνα", στο οποίο είναι προσδεμένος ο "Νηρέας" με ένα ελαφρύ καλώδιο οπτικών ινών. Το βαθυσκάφος μπορεί επίσης να "απαλλαγεί" από τον τηλεχειρισμό του και να μετατραπεί σε αυτόνομο όχημα εξερεύνησης, ενώ έχει τη δυνατότητα να κινηματογραφεί και να συλλέγει δείγματα από το βυθό.
"Με ένα ρομπότ σαν το Νηρέα, μπορούμε πλέον να εξερευνήσουμε οποιοδήποτε τμήμα του ωκεανού", δήλωσε ο Άντι Μπάουεν, επικεφαλής της έρευνας και δημιουργός του βαθυσκάφους, που κατασκευάστηκε στο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Γουντς Χόουλ των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC και το New Scientist. "Oι τάφροι είναι ουσιαστικά ανεξερεύνητες και είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι ο 'Νηρέας' θα καταστήσει δυνατές νέες ανακαλύψεις. Αρχίζει πια μια νέα εποχή στην εξερεύνηση των ωκεανών", πρόσθεσε.
Η "Άβυσσος Τσάλεντζερ" είναι το βαθύτερο σημείο στη Γη (από όσο τουλάχιστον γνωρίζουν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες) και αποτελεί τμήμα της Τάφρου των Μαριάνων, κοντά στη νήσο Γκουάμ του δυτικού Ειρηνικού Ωκεανού. Με βάθος περίπου 11.000 μέτρα, είναι δύο χιλιόμετρα βαθύτερη από το ύψος του όρους Έβερεστ. Σε εκείνο το σημείο οι πιέσεις είναι τρομακτικά υψηλές, περίπου 1.100 φορές μεγαλύτερες σε σχέση με την επιφάνεια της θάλασσας.
Λόγω αυτών των συνθηκών, μέχρι τώρα μόνο δύο σκάφη έχουν ποτέ αποτολμήσει το ταξίδι σε τέτοια βάθη. Το 1960, ο Ζακ Πικάρ και ο Ντον Γουόλς πραγματοποίησαν την πρώτη και μοναδική επανδρωμένη κατάδυση με το ελβετικό βαθυσκάφος "Τριέστε". Στη διάρκεια της εννιάωρης αποστολής, οι δύο παράτολμοι εξερευνητές έμειναν 20 λεπτά στο βυθό και μέτρησαν το βάθος του στα 10.916 μέτρα. Από τότε, κανένας άλλος άνθρωπος δεν έχει κατέβει σε τέτοιο βάθος, ενώ το "Τριέστε"?βγήκε στη σύνταξη το 1966.
Το 1995, το ιαπωνικό τηλεχειριζόμενο ρομποτικό βαθυσκάφος "Κέικο" κατάφερε να φθάσει στα 10.911 μέτρα, να πάρει δείγματα από ιζήματα του βυθού και να φωτογραφήσει ένα θαλάσσιο?αγγούρι, ένα σκουλήκι και μια γαρίδα. Το σκάφος (που μεταξύ 1995-1998 έκανε τρεις καταδύσεις στην Τάφρο των Μαριάνων) έμελλε να χαθεί το 2003 σε μια άλλη αποστολή, όταν κόπηκε το καλώδιο που το συνέδεε με το σκάφος επιφανείας.
Στην εποχή μας τα βαθυσκάφη μπορούν να κατέβουν μέχρι τα 6.500 μέτρα, γεγονός που επιτρέπει στους επιστήμονες να έχουν πρόσβαση περίπου στο 95% των βυθών του πλανήτη, με την εξαίρεση του "Νηρέα", που φιλοδοξεί να αυξήσει πλέον το ποσοστό πρόσβασης στο 100%!
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Οι άνθρωποι χάνουν περίπου τους μισούς φίλους τους μέσα σε επτά χρόνια
Ευχαριστηθήκατε την παρέα του φίλου ή της φίλης σας χθες; Χαρήκατε που μόλις σας βοήθησε σε κάτι που χρειαζόσασταν; Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, υπάρχουν μια στις δύο πιθανότητες ότι αυτός ο φίλος ή αυτή η φίλη σας δεν θα υπάρχουν πια σε επτά χρόνια από τώρα.
Ο ολλανδός κοινωνιολόγος Γκέραλντ Μόλενχορστ του πανεπιστημίου της Ουτρέχτης μελέτησε τις συνθήκες στις οποίες δημιουργούνται και εξελίσσονται τα κοινωνικά-φιλικά δίκτυα των ανθρώπων και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι χάνουν περίπου τα μισά άτομα του στενού περιβάλλοντός τους μέσα σε διάστημα επτά ετών.
Η έρευνα επίσης επιβεβαίωσε ότι οι φιλίες, ο "κύκλος" των γνωστών και γενικότερα τα προσωπικά "δίκτυα" που έχει ένας άνθρωπος, δεν σχηματίζονται αποκλειστικά στη βάση προσωπικών επιλογών, αλλά εξαρτώνται -και περιορίζονται- σε μεγάλο βαθμό από τις ευκαιρίες που έχει ένα άτομο να συναντήσει άλλους ανθρώπους και από το συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο και τους τόπους όπου αυτές οι επαφές λαμβάνουν χώρα (δουλειά, μπαρ, γειτονιά, αθλητικές εκδηλώσεις κλπ.).
Αν και πολλοί επιστήμονες, ιδίως Αμερικανοί, έχουν ισχυριστεί ότι τα προσωπικά δίκτυα σταδιακά συρρικνώνονται, ο Μόλενχορστ διαφωνεί και βρήκε ότι μπορεί μεν κατά την επταετία να έχουν χαθεί περίπου οι μισοί φίλοι και γνωστοί κάποιου, αλλά έχουν σταδιακά αντικατασταθεί από άλλους, με αποτέλεσμα ο μέσος αριθμός ατόμων που απαρτίζουν τα προσωπικά δίκτυα των ανθρώπων, να παραμένει εντυπωσιακά σταθερός στο πέρασμα του χρόνου.
Σύμφωνα με την έρευνα, μετά από επτά χρόνια μόνο το 48% των φίλων και γνωστών (ένας στους δύο) παραμένει μέλος του προσωπικού δικτύου, ενώ μόνο το 30% (δηλαδή περίπου ένας στους τρεις) συνεχίζει να έχει πραγματικό ενεργό φιλικό ρόλο, ως συμπαραστάτης, βοηθός και τακτικός συνομιλητής κάποιου. Το 70% έχουν πια χάσει αυτές τις ιδιότητες. Από αυτούς, το 52% έχουν, μετά την επταετία φύγει πια τελείως από το προσωπικό "δίκτυο" κάποιου, ενώ το υπόλοιπο 22% είναι ακόμα μέλη του δικτύου, αλλά σε περιφερειακό πια ρόλο.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Ο ολλανδός κοινωνιολόγος Γκέραλντ Μόλενχορστ του πανεπιστημίου της Ουτρέχτης μελέτησε τις συνθήκες στις οποίες δημιουργούνται και εξελίσσονται τα κοινωνικά-φιλικά δίκτυα των ανθρώπων και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι χάνουν περίπου τα μισά άτομα του στενού περιβάλλοντός τους μέσα σε διάστημα επτά ετών.
Η έρευνα επίσης επιβεβαίωσε ότι οι φιλίες, ο "κύκλος" των γνωστών και γενικότερα τα προσωπικά "δίκτυα" που έχει ένας άνθρωπος, δεν σχηματίζονται αποκλειστικά στη βάση προσωπικών επιλογών, αλλά εξαρτώνται -και περιορίζονται- σε μεγάλο βαθμό από τις ευκαιρίες που έχει ένα άτομο να συναντήσει άλλους ανθρώπους και από το συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο και τους τόπους όπου αυτές οι επαφές λαμβάνουν χώρα (δουλειά, μπαρ, γειτονιά, αθλητικές εκδηλώσεις κλπ.).
Αν και πολλοί επιστήμονες, ιδίως Αμερικανοί, έχουν ισχυριστεί ότι τα προσωπικά δίκτυα σταδιακά συρρικνώνονται, ο Μόλενχορστ διαφωνεί και βρήκε ότι μπορεί μεν κατά την επταετία να έχουν χαθεί περίπου οι μισοί φίλοι και γνωστοί κάποιου, αλλά έχουν σταδιακά αντικατασταθεί από άλλους, με αποτέλεσμα ο μέσος αριθμός ατόμων που απαρτίζουν τα προσωπικά δίκτυα των ανθρώπων, να παραμένει εντυπωσιακά σταθερός στο πέρασμα του χρόνου.
Σύμφωνα με την έρευνα, μετά από επτά χρόνια μόνο το 48% των φίλων και γνωστών (ένας στους δύο) παραμένει μέλος του προσωπικού δικτύου, ενώ μόνο το 30% (δηλαδή περίπου ένας στους τρεις) συνεχίζει να έχει πραγματικό ενεργό φιλικό ρόλο, ως συμπαραστάτης, βοηθός και τακτικός συνομιλητής κάποιου. Το 70% έχουν πια χάσει αυτές τις ιδιότητες. Από αυτούς, το 52% έχουν, μετά την επταετία φύγει πια τελείως από το προσωπικό "δίκτυο" κάποιου, ενώ το υπόλοιπο 22% είναι ακόμα μέλη του δικτύου, αλλά σε περιφερειακό πια ρόλο.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009
Ο καλός ύπνος βοηθά στην μάθηση και το λεξιλόγιο, αλλά και στον έλεγχο του πάχους
Συνεχώς έρχονται στο νέο φως νέα στοιχεία για τη σημασία του ύπνου. Μια νέα επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι ένας καλός νυκτερινός ύπνος βοηθά τον εγκέφαλο να αποθηκεύσει και να θυμάται νέες λέξεις που έμαθε στη διάρκεια της μέρας. Γι' αυτό, οι επιστήμονες συνιστούν στους γονείς να διαβάζουν στα παιδιά τους πριν αυτά κοιμηθούν, αφού αυτό θα βελτιώσει το λεξιλόγιό τους. Μια άλλη έρευνα διαπίστωσε ότι όσοι κοιμούνται λίγο και άσχημα, έχουν κατά μέσο όρο μεγαλύτερο βάρος από όσους κοιμούνται περισσότερο και καλύτερα.
Η πρώτη έρευνα, που έγινε από ερευνητές του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ στη Βρετανία, υπό το νευροεπιστήμονα Ματ Ντέηβις, σύμφωνα με την εφημερίδα Telegraph, έδειξε ότι οι άνθρωποι θυμούνται καλύτερα νέες λέξεις, όταν έχουν πριν κοιμηθεί παρά όταν έχουν μείνει ξύπνιοι.
Οι επιστήμονες βρήκαν επίσης ότι ο εγκέφαλος εμπλουτίζει ακόμα πιο πετυχημένα το λεξιλόγιό του, όταν οι άνθρωποι έχουν ακούσει τις νέες λέξεις λίγο πριν κοιμηθούν - εξ ου και η σημασία της ανάγνωσης νυκτερινών παραμυθιών και άλλων ιστοριών, είτε από τους γονείς προφορικά, είτε από τα ίδια τα παιδιά (αν και ακόμα δεν έχει αποδειχτεί ότι η ίδια ωφέλεια πριν τον ύπνο υπάρχει, όχι μόνο όταν κάποιος ακούει νέες λέξεις, αλλά και όταν τις διαβάζει - κάτι που οι επιστήμονες σκοπεύουν να μελετήσουν στο μέλλον).
Καθώς σε όλες τις χώρες αυξάνονται συνεχώς οι ανησυχίες για την επιδεινούμενη "φτώχια" του λεξιλογίου των παιδιών και των νέων, λόγω μίμησης του περιορισμένου λεξιλογίου στις παρέες των συνομηλίκων, σε πολλά προγράμματα της τηλεόρασης ή στον κομπιούτερ, η νέα έρευνα δείχνει τη σημασία της ανάγνωσης -ή ακόμα και της ακρόασης ραδιοφώνου- λίγο πριν τον ύπνο.
Σύμφωνα με τον δρα Ντέηβις, ο ύπνος είναι καθοριστικός προκειμένου να μεταφερθούν οι πληροφορίες και οι νέες λέξεις από το ένα μέρος του εγκεφάλου όπου υπάρχει η βραχείας διαρκείας μνήμης, σε ένα άλλο μέρος όπου υπάρχει η μακροπρόθεσμη μνήμη. Για το λόγο αυτό, μεταξύ άλλων, συστήνει έναν καλό ύπνο στους μαθητές πριν δώσουν εξετάσεις το άλλο πρωί, ώστε να έχουν αφομοιώσει καλύτερα όσα διάβασαν την προηγούμενη μέρα.
Οι ερευνητές, με βάση τις ενεργοποιούμενες περιοχές στον εγκέφαλο, που παρατήρησαν μέσω των τομογραφιών στους εθελοντές, εκτιμούν ότι η διαδικασία της αποθήκευσης νέων λέξεων λαμβάνει χώρα κατά το βαθύ ύπνο, δηλαδή προς το τέλος του όλου κύκλου του ύπνου.
Στην άλλη έρευνα, που έγινε από το Στρατιωτικό Ιατρικό Κέντρο Γουόλτερ Ριντ στις ΗΠΑ, υπό τον Αρν Ελίασον, διαπιστώθηκε ότι και ο ύπνος, όταν είναι ποιοτικός, ανάμεσα σε άλλους παράγοντες φυσικά, παίζει ρόλο στη διατήρηση ενός σώματος με το σωστό βάρος.
Σύμφωνα με την έρευνα, ο Δείκτης Σωματικής Μάζας συνδέεται με τη διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου. Κακός και σύντομος ύπνος συμβάλλει σε αύξηση του βάρους, πιθανώς επειδή η κακή ποιότητα του ύπνου διαταράσσει την ορμονική ισορροπία και τον μεταβολισμό, οδηγώντας τους ανθρώπους να τρώνε περισσότερο. Σημαντικό ρόλο παίζει, εν προκειμένω, το άγχος, το οποίο χαλάει την ποιότητα του ύπνου και συνεπώς συμβάλλει στο πάχος.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η πρώτη έρευνα, που έγινε από ερευνητές του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ στη Βρετανία, υπό το νευροεπιστήμονα Ματ Ντέηβις, σύμφωνα με την εφημερίδα Telegraph, έδειξε ότι οι άνθρωποι θυμούνται καλύτερα νέες λέξεις, όταν έχουν πριν κοιμηθεί παρά όταν έχουν μείνει ξύπνιοι.
Οι επιστήμονες βρήκαν επίσης ότι ο εγκέφαλος εμπλουτίζει ακόμα πιο πετυχημένα το λεξιλόγιό του, όταν οι άνθρωποι έχουν ακούσει τις νέες λέξεις λίγο πριν κοιμηθούν - εξ ου και η σημασία της ανάγνωσης νυκτερινών παραμυθιών και άλλων ιστοριών, είτε από τους γονείς προφορικά, είτε από τα ίδια τα παιδιά (αν και ακόμα δεν έχει αποδειχτεί ότι η ίδια ωφέλεια πριν τον ύπνο υπάρχει, όχι μόνο όταν κάποιος ακούει νέες λέξεις, αλλά και όταν τις διαβάζει - κάτι που οι επιστήμονες σκοπεύουν να μελετήσουν στο μέλλον).
Καθώς σε όλες τις χώρες αυξάνονται συνεχώς οι ανησυχίες για την επιδεινούμενη "φτώχια" του λεξιλογίου των παιδιών και των νέων, λόγω μίμησης του περιορισμένου λεξιλογίου στις παρέες των συνομηλίκων, σε πολλά προγράμματα της τηλεόρασης ή στον κομπιούτερ, η νέα έρευνα δείχνει τη σημασία της ανάγνωσης -ή ακόμα και της ακρόασης ραδιοφώνου- λίγο πριν τον ύπνο.
Σύμφωνα με τον δρα Ντέηβις, ο ύπνος είναι καθοριστικός προκειμένου να μεταφερθούν οι πληροφορίες και οι νέες λέξεις από το ένα μέρος του εγκεφάλου όπου υπάρχει η βραχείας διαρκείας μνήμης, σε ένα άλλο μέρος όπου υπάρχει η μακροπρόθεσμη μνήμη. Για το λόγο αυτό, μεταξύ άλλων, συστήνει έναν καλό ύπνο στους μαθητές πριν δώσουν εξετάσεις το άλλο πρωί, ώστε να έχουν αφομοιώσει καλύτερα όσα διάβασαν την προηγούμενη μέρα.
Οι ερευνητές, με βάση τις ενεργοποιούμενες περιοχές στον εγκέφαλο, που παρατήρησαν μέσω των τομογραφιών στους εθελοντές, εκτιμούν ότι η διαδικασία της αποθήκευσης νέων λέξεων λαμβάνει χώρα κατά το βαθύ ύπνο, δηλαδή προς το τέλος του όλου κύκλου του ύπνου.
Στην άλλη έρευνα, που έγινε από το Στρατιωτικό Ιατρικό Κέντρο Γουόλτερ Ριντ στις ΗΠΑ, υπό τον Αρν Ελίασον, διαπιστώθηκε ότι και ο ύπνος, όταν είναι ποιοτικός, ανάμεσα σε άλλους παράγοντες φυσικά, παίζει ρόλο στη διατήρηση ενός σώματος με το σωστό βάρος.
Σύμφωνα με την έρευνα, ο Δείκτης Σωματικής Μάζας συνδέεται με τη διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου. Κακός και σύντομος ύπνος συμβάλλει σε αύξηση του βάρους, πιθανώς επειδή η κακή ποιότητα του ύπνου διαταράσσει την ορμονική ισορροπία και τον μεταβολισμό, οδηγώντας τους ανθρώπους να τρώνε περισσότερο. Σημαντικό ρόλο παίζει, εν προκειμένω, το άγχος, το οποίο χαλάει την ποιότητα του ύπνου και συνεπώς συμβάλλει στο πάχος.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
CERN - Μπαίνει και αυτό στο κίνημα της Ανοικτής Πρόσβασης
Ένας - ένας οι επιστημονικοί, ερευνητικοί και εκπαιδευτικοί φορείς του κόσμου προσχωρούν και ενδυναμώνουν το κίνημα της Ανοικτής Πρόσβασης (Open Access). Τώρα ήρθε η σειρά και του CERN, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών.
"Τα αποτελέσματα από τη θεωρητική εργασία και την πειραματική έρευνα πρέπει να δημοσιεύονται και να βρίσκονται ελεύθερα στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου", δήλωσαν οι υπεύθυνοι του CERN. Κοινή είναι η προσπάθεια των ερευνητικών φορέων, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της μοριακής φυσικής και των διεθνών βιβλιοθηκών για βελτίωση της ποιότητας των επιστημονικών άρθρων, τα οποία διατίθενται πλέον δωρεάν μέσω του Διαδικτύου σε κάθε ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις αρχές της Ανοικτής Πρόσβασης.
Στο πλαίσιο αυτό συστάθηκε πρόσφατα μια κοινοπραξία με σκοπό τη μετεξέλιξη ενός από τα σημαντικότερα επιστημονικά έντυπα του τομέα της Σωματιδιακής Φυσικής σε περιοδικό Ανοικτής Πρόσβασης. Η χρηματοδότηση για την προσπάθεια αυτή προέρχεται κυρίως από την ανακατανομή των υφιστάμενων πόρων από τα ποσά που πληρώνουν οι ενδιαφερόμενοι επιστήμονες και ερευνητές για να εγγραφούν στις βιβλιοθήκες.
Η έδρα της κοινοπραξίας για το Open Access Publishing στη Φυσική Σωματιδίων (Sponsoring Consortium for Open Access Publishing in Partical Physics- SCOAP3) βρίσκεται στην Ελβετία, στο CERN της Γενεύης, ένα από τα μεγαλύτερα, διεθνώς, ιδρύματα στον τομέα της πυρηνικής έρευνας και το μέρος όπου, πριν από περίπου είκοσι χρόνια, ο Τιμ Μπέρνερς-Λι σκέφτηκε και δημιούργησε τον παγκόσμιο ιστό (World Wide Web-WWW) - μια ιδέα που "απογείωσε" το Διαδίκτυο και το έβγαλε από τη στενή ακαδημαϊκή κοινότητα σε όλους τους πολίτες του κόσμου.
Καθώς ολοένα αυξάνεται το διεθνές ενδιαφέρον για την Ανοικτή Πρόσβαση, ένα από τα θέματα που ανακύπτουν, είναι η διασφάλιση της ποιότητας του δημοσιευμένου επιστημονικού έργου. Κανείς δεν αισθανόταν πραγματικά υπεύθυνος για το θέμα αυτό μέχρι σήμερα. Τα πρώτα πειράματα με το σύστημα της ανοικτής επιστημονικής αξιολόγησης (Open Peer Review) προσέλκυσαν το ενδιαφέρον πολλών συγγραφέων και ερευνητών. Η κοινοπραξία SCOAP3, στην οποία, μεταξύ άλλων, συμμετέχουν πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα από την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, καθώς και τρία γνωστά ερευνητικά ιδρύματα από τη Γερμανία (Helmholtz Association, Max Planck Society και Βιβλιοθήκη Επιστήμης και Τεχνολογίας του Ανόβερου), αποτελεί ένα συνδυασμό των παραδοσιακών εκδοτικών οίκων και μιας νέας εκδοτικής προσπάθειας Ανοικτής Πρόσβασης. Το έργο Scoap3 και τα οφέλη του στην επιστημονική επικοινωνία παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή Πρόσβαση που διοργάνωσε στην Αθήνα το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης.
"Κάθε χώρα είναι η ίδια υπεύθυνη για τη χρηματοδότηση του Peer Review, καθώς και για τις επιστημονικές αξιολογήσεις των άρθρων που κατόπιν δημοσιεύονται", σύμφωνα με τον Jens Vigen, επικεφαλής της επιστημονικής υπηρεσίας παροχής πληροφοριών στο CERN. Mακροπρόθεσμος στόχος της κοινοπραξίας είναι να ενταχθούν στο σύστημα όλα τα σχετικά ερευνητικά ιδρύματα. Η μετάβαση στο νέο μοντέλο διευκολύνεται και από το γεγονός ότι σήμερα σε μόνο έξι παραδοσιακά περιοδικά συγκεντρώνεται και δημοσιεύεται η πλειονότητα των επιστημονικών άρθρων, το περιεχόμενο των οποίων έχει αποφασιστική συμβολή στην προώθηση της διεθνούς επιστημονικής έρευνας στον τομέα της Πυρηνικής Φυσικής.
Ποσοστό 10% του προϋπολογισμού για το SCOAP3 θα παρακρατείται, προοριζόμενο για τους ερευνητές από τις χώρες εκείνες που, για οικονομικούς λόγους επί του παρόντος, δεν μπορούν να συνδεθούν στο νέο σύστημα Ανοικτής Πρόσβασης. Τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας θα δημοσιεύονται σε μια βάση δεδομένων με την ονομασία INSPIRE. Εκεί θα πραγματοποιείται και η σύγκλιση του υπάρχοντος διακομιστή εγγράφων του CERN και του σχετικού καταλόγου SPIRES των άρθρων εκείνων, τα οποία θα είναι συμβατά προς τη διαδικασία της Ανοικτής Πρόσβασης.
Το ίδιο το CERN ενισχύει από το 2004 την κίνηση για την εναλλακτική, ελεύθερη κυκλοφορία των επιστημονικών δημοσιευμάτων στο Διαδίκτυο, έχοντας υπογράψει τη Διακήρυξη του Βερολίνου για την Ανοικτή Πρόσβαση. Αλλά, σύμφωνα με τους υπεύθυνους του Κέντρου, η στάση του ιδρύματος υπέρ της Ανοικτής Πρόσβασης, προτού ακόμη αυτή διατυπωθεί με τον σημερινό όρο, πρέπει να αναζητηθεί πολύ πιο πίσω. Ήδη από τη δεκαετία του '50 το CERN διέθετε αρχείο επιστημονικών άρθρων, σε στάδιο πριν από τη διαδικασία αξιολόγησης, ελεύθερα προσβάσιμο.
Η επιστημονική κοινότητα των φυσικών, μαζί με αυτή των μαθηματικών, είναι από τις πρωτοπόρες στον τομέα των ηλεκτρονικών εκδόσεων, παρακάμπτοντας τους παραδοσιακούς εκδότες επιστημονικών άρθρων με αποτελέσματα της έρευνας. Κάπως έτσι, άλλωστε, ξεκίνησε, το 1991, και η λειτουργία του διακομιστή arXiv.org στις ΗΠΑ - ένα μοντέλο για πολλά on line αρχεία που είδαν αργότερα το φως της δημοσιότητας.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
"Τα αποτελέσματα από τη θεωρητική εργασία και την πειραματική έρευνα πρέπει να δημοσιεύονται και να βρίσκονται ελεύθερα στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου", δήλωσαν οι υπεύθυνοι του CERN. Κοινή είναι η προσπάθεια των ερευνητικών φορέων, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της μοριακής φυσικής και των διεθνών βιβλιοθηκών για βελτίωση της ποιότητας των επιστημονικών άρθρων, τα οποία διατίθενται πλέον δωρεάν μέσω του Διαδικτύου σε κάθε ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις αρχές της Ανοικτής Πρόσβασης.
Στο πλαίσιο αυτό συστάθηκε πρόσφατα μια κοινοπραξία με σκοπό τη μετεξέλιξη ενός από τα σημαντικότερα επιστημονικά έντυπα του τομέα της Σωματιδιακής Φυσικής σε περιοδικό Ανοικτής Πρόσβασης. Η χρηματοδότηση για την προσπάθεια αυτή προέρχεται κυρίως από την ανακατανομή των υφιστάμενων πόρων από τα ποσά που πληρώνουν οι ενδιαφερόμενοι επιστήμονες και ερευνητές για να εγγραφούν στις βιβλιοθήκες.
Η έδρα της κοινοπραξίας για το Open Access Publishing στη Φυσική Σωματιδίων (Sponsoring Consortium for Open Access Publishing in Partical Physics- SCOAP3) βρίσκεται στην Ελβετία, στο CERN της Γενεύης, ένα από τα μεγαλύτερα, διεθνώς, ιδρύματα στον τομέα της πυρηνικής έρευνας και το μέρος όπου, πριν από περίπου είκοσι χρόνια, ο Τιμ Μπέρνερς-Λι σκέφτηκε και δημιούργησε τον παγκόσμιο ιστό (World Wide Web-WWW) - μια ιδέα που "απογείωσε" το Διαδίκτυο και το έβγαλε από τη στενή ακαδημαϊκή κοινότητα σε όλους τους πολίτες του κόσμου.
Καθώς ολοένα αυξάνεται το διεθνές ενδιαφέρον για την Ανοικτή Πρόσβαση, ένα από τα θέματα που ανακύπτουν, είναι η διασφάλιση της ποιότητας του δημοσιευμένου επιστημονικού έργου. Κανείς δεν αισθανόταν πραγματικά υπεύθυνος για το θέμα αυτό μέχρι σήμερα. Τα πρώτα πειράματα με το σύστημα της ανοικτής επιστημονικής αξιολόγησης (Open Peer Review) προσέλκυσαν το ενδιαφέρον πολλών συγγραφέων και ερευνητών. Η κοινοπραξία SCOAP3, στην οποία, μεταξύ άλλων, συμμετέχουν πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα από την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, καθώς και τρία γνωστά ερευνητικά ιδρύματα από τη Γερμανία (Helmholtz Association, Max Planck Society και Βιβλιοθήκη Επιστήμης και Τεχνολογίας του Ανόβερου), αποτελεί ένα συνδυασμό των παραδοσιακών εκδοτικών οίκων και μιας νέας εκδοτικής προσπάθειας Ανοικτής Πρόσβασης. Το έργο Scoap3 και τα οφέλη του στην επιστημονική επικοινωνία παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή Πρόσβαση που διοργάνωσε στην Αθήνα το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης.
"Κάθε χώρα είναι η ίδια υπεύθυνη για τη χρηματοδότηση του Peer Review, καθώς και για τις επιστημονικές αξιολογήσεις των άρθρων που κατόπιν δημοσιεύονται", σύμφωνα με τον Jens Vigen, επικεφαλής της επιστημονικής υπηρεσίας παροχής πληροφοριών στο CERN. Mακροπρόθεσμος στόχος της κοινοπραξίας είναι να ενταχθούν στο σύστημα όλα τα σχετικά ερευνητικά ιδρύματα. Η μετάβαση στο νέο μοντέλο διευκολύνεται και από το γεγονός ότι σήμερα σε μόνο έξι παραδοσιακά περιοδικά συγκεντρώνεται και δημοσιεύεται η πλειονότητα των επιστημονικών άρθρων, το περιεχόμενο των οποίων έχει αποφασιστική συμβολή στην προώθηση της διεθνούς επιστημονικής έρευνας στον τομέα της Πυρηνικής Φυσικής.
Ποσοστό 10% του προϋπολογισμού για το SCOAP3 θα παρακρατείται, προοριζόμενο για τους ερευνητές από τις χώρες εκείνες που, για οικονομικούς λόγους επί του παρόντος, δεν μπορούν να συνδεθούν στο νέο σύστημα Ανοικτής Πρόσβασης. Τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας θα δημοσιεύονται σε μια βάση δεδομένων με την ονομασία INSPIRE. Εκεί θα πραγματοποιείται και η σύγκλιση του υπάρχοντος διακομιστή εγγράφων του CERN και του σχετικού καταλόγου SPIRES των άρθρων εκείνων, τα οποία θα είναι συμβατά προς τη διαδικασία της Ανοικτής Πρόσβασης.
Το ίδιο το CERN ενισχύει από το 2004 την κίνηση για την εναλλακτική, ελεύθερη κυκλοφορία των επιστημονικών δημοσιευμάτων στο Διαδίκτυο, έχοντας υπογράψει τη Διακήρυξη του Βερολίνου για την Ανοικτή Πρόσβαση. Αλλά, σύμφωνα με τους υπεύθυνους του Κέντρου, η στάση του ιδρύματος υπέρ της Ανοικτής Πρόσβασης, προτού ακόμη αυτή διατυπωθεί με τον σημερινό όρο, πρέπει να αναζητηθεί πολύ πιο πίσω. Ήδη από τη δεκαετία του '50 το CERN διέθετε αρχείο επιστημονικών άρθρων, σε στάδιο πριν από τη διαδικασία αξιολόγησης, ελεύθερα προσβάσιμο.
Η επιστημονική κοινότητα των φυσικών, μαζί με αυτή των μαθηματικών, είναι από τις πρωτοπόρες στον τομέα των ηλεκτρονικών εκδόσεων, παρακάμπτοντας τους παραδοσιακούς εκδότες επιστημονικών άρθρων με αποτελέσματα της έρευνας. Κάπως έτσι, άλλωστε, ξεκίνησε, το 1991, και η λειτουργία του διακομιστή arXiv.org στις ΗΠΑ - ένα μοντέλο για πολλά on line αρχεία που είδαν αργότερα το φως της δημοσιότητας.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Τρίτη 2 Ιουνίου 2009
Η οξίνιση των ωκεανών θα πλήξει σοβαρά τα θαλάσσια οικοσυστήματα
Οι κορυφαίες επιστημονικές Ακαδημίες του κόσμου απηύθυναν επείγουσα έκκληση, προκειμένου οι συνομιλίες των κυβερνήσεων στον ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, να συμπεριλάβουν πλέον και το άμεσο πρόβλημα της οξίνισης των ωκεανών, που αποτελεί ένα επικίνδυνο υποπροϊόν της επιβάρυνσης της ατμόσφαιρας με άνθρακα.
"Η οξίνιση των ωκεανών αναμένεται να προκαλέσει μαζική διάβρωση των κοραλλιογενών υφάλων και δραματικές αλλαγές στη βιοποικιλότητα των ωκεανών μας, καθώς επίσης να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την παραγωγή τροφής και την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων", προειδοποίησαν 70 επιστημονικές Ακαδημίες σε κοινή δήλωσή τους, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η έκκληση έγινε κατά την έναρξη του 12ήμερου κύκλου διαπραγματεύσεων στη Βόννη, στο πλαίσιο της Συμφωνίας Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, που έχει ως στόχο να οδηγήσει τα 192 συμμετέχοντα κράτη σε μια νέα παγκόσμια συμφωνία για το Κλίμα στην Κοπεγχάγη φέτος το Δεκέμβριο, με τον καθορισμό νέων στόχων για την περικοπή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
"Όλοι γνωρίζουν ότι η διογκούμενη συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα οδηγεί στην κλιματική αλλαγή, αλλά υπάρχει άλλη μια περιβαλλοντική επίπτωση - η οξίνιση των ωκεανών- που δεν έχει ακόμα τραβήξει πολύ την προσοχή των πολιτικών", δήλωσε ο Μάρτιν Ρις, πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας Επιστημών της Βρετανίας.
"Εκτός και αν οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειωθούν κατά τουλάχιστον 50% μέχρι το 2050 και ακόμη περισσότερο στη συνέχεια, θα έρθουμε αντιμέτωποι με μια υποθαλάσσια καταστροφή, με μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Οι συνέπειες θα είναι παγκόσμιες, απειλώντας τη διατροφική ασφάλεια, την προστασία των ακτών και τις τοπικές οικονομίες, γι' αυτό στην Κοπεγχάγη αυτή η πολύ σοβαρή απειλή πρέπει να τεθεί επί τάπητος", πρόσθεσε.
Σύμφωνα εξάλλου με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οξίνιση των ωκεανών, που αποτελεί άμεση συνέπεια των αυξανομένων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, πρόκειται να μεταβάλει για πάντα τα θαλάσσια οικοσυστήματα του πλανήτη, αλλά θα έχει και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, όπως απώλεια εισοδήματος για πολλούς ανθρώπους και αύξηση της ανεργίας.
Όπως η όξινη βροχή αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στην ξηρά, έτσι και η οξίνιση των υδάτων των ωκεανών προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από την εντατική καύση των ορυκτών καυσίμων και την αποψίλωση των δασών κατά τους δύο τελευταίους αιώνες. Οι διαδικασίες αυτές έχουν αυξήσει κατά σχεδόν 40% το επίπεδο του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, γεγονός που με τη σειρά του μεταβάλλει διαρκώς την χημεία των θαλασσών, κάνοντας όλο και πιο όξινα τα επιφανειακά ύδατα.
Οι πληθυσμοί των ψαριών και οι άλλοι θαλάσσιοι οργανισμοί, όπως το πλαγκτόν, τα οστρακόδερμα (καβούρια κλπ), οι γαρίδες και τα κοράλλια αναμένεται να πληγούν σοβαρά από την εντεινόμενη οξίνιση των νερών, γεγονός που πιθανότατα θα οδηγήσει πολλές αλιευτικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο στο χείλος της οικονομικής καταστροφής.
Η έρευνα, που έγινε από επιστήμονες του πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης και δημοσιεύτηκε στο περιβαλλοντικό περιοδικό "Environmental Research Letters", προτείνει την λήψη μιας σειράς μέτρων για να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη οικονομική κρίση στον τομέα της αλιείας, η οποία θα επηρεάσει όλη την αλυσίδα παραγωγής-διανομής-πώλησης, από τον ψαρά μέχρι το ιχθυοπωλείο και το εστιατόριο με τα θαλασσινά.
Οι ερευνητές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι η οξίνιση των ωκεανών θα έχει παγκόσμιες πολιτικές, ηθικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, ενώ παράλληλα θα αναστατώσει τα οικοσυστήματα.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
"Η οξίνιση των ωκεανών αναμένεται να προκαλέσει μαζική διάβρωση των κοραλλιογενών υφάλων και δραματικές αλλαγές στη βιοποικιλότητα των ωκεανών μας, καθώς επίσης να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την παραγωγή τροφής και την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων", προειδοποίησαν 70 επιστημονικές Ακαδημίες σε κοινή δήλωσή τους, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η έκκληση έγινε κατά την έναρξη του 12ήμερου κύκλου διαπραγματεύσεων στη Βόννη, στο πλαίσιο της Συμφωνίας Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, που έχει ως στόχο να οδηγήσει τα 192 συμμετέχοντα κράτη σε μια νέα παγκόσμια συμφωνία για το Κλίμα στην Κοπεγχάγη φέτος το Δεκέμβριο, με τον καθορισμό νέων στόχων για την περικοπή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
"Όλοι γνωρίζουν ότι η διογκούμενη συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα οδηγεί στην κλιματική αλλαγή, αλλά υπάρχει άλλη μια περιβαλλοντική επίπτωση - η οξίνιση των ωκεανών- που δεν έχει ακόμα τραβήξει πολύ την προσοχή των πολιτικών", δήλωσε ο Μάρτιν Ρις, πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας Επιστημών της Βρετανίας.
"Εκτός και αν οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειωθούν κατά τουλάχιστον 50% μέχρι το 2050 και ακόμη περισσότερο στη συνέχεια, θα έρθουμε αντιμέτωποι με μια υποθαλάσσια καταστροφή, με μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Οι συνέπειες θα είναι παγκόσμιες, απειλώντας τη διατροφική ασφάλεια, την προστασία των ακτών και τις τοπικές οικονομίες, γι' αυτό στην Κοπεγχάγη αυτή η πολύ σοβαρή απειλή πρέπει να τεθεί επί τάπητος", πρόσθεσε.
Σύμφωνα εξάλλου με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οξίνιση των ωκεανών, που αποτελεί άμεση συνέπεια των αυξανομένων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, πρόκειται να μεταβάλει για πάντα τα θαλάσσια οικοσυστήματα του πλανήτη, αλλά θα έχει και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, όπως απώλεια εισοδήματος για πολλούς ανθρώπους και αύξηση της ανεργίας.
Όπως η όξινη βροχή αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στην ξηρά, έτσι και η οξίνιση των υδάτων των ωκεανών προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από την εντατική καύση των ορυκτών καυσίμων και την αποψίλωση των δασών κατά τους δύο τελευταίους αιώνες. Οι διαδικασίες αυτές έχουν αυξήσει κατά σχεδόν 40% το επίπεδο του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, γεγονός που με τη σειρά του μεταβάλλει διαρκώς την χημεία των θαλασσών, κάνοντας όλο και πιο όξινα τα επιφανειακά ύδατα.
Οι πληθυσμοί των ψαριών και οι άλλοι θαλάσσιοι οργανισμοί, όπως το πλαγκτόν, τα οστρακόδερμα (καβούρια κλπ), οι γαρίδες και τα κοράλλια αναμένεται να πληγούν σοβαρά από την εντεινόμενη οξίνιση των νερών, γεγονός που πιθανότατα θα οδηγήσει πολλές αλιευτικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο στο χείλος της οικονομικής καταστροφής.
Η έρευνα, που έγινε από επιστήμονες του πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης και δημοσιεύτηκε στο περιβαλλοντικό περιοδικό "Environmental Research Letters", προτείνει την λήψη μιας σειράς μέτρων για να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη οικονομική κρίση στον τομέα της αλιείας, η οποία θα επηρεάσει όλη την αλυσίδα παραγωγής-διανομής-πώλησης, από τον ψαρά μέχρι το ιχθυοπωλείο και το εστιατόριο με τα θαλασσινά.
Οι ερευνητές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι η οξίνιση των ωκεανών θα έχει παγκόσμιες πολιτικές, ηθικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, ενώ παράλληλα θα αναστατώσει τα οικοσυστήματα.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Βρέθηκαν τα αρχαιότερα κεραμικά του κόσμου, ηλικίας 18.000 ετών, στην Κίνα
Θραύσματα κεραμικών, που βρέθηκαν σε ένα σπήλαιο της Κίνας και χρονολογήθηκαν ότι έχουν ηλικία περίπου 17.500 - 18.300 ετών, μεταφέρουν κατά τουλάχιστον 1.000 χρόνια στο παρελθόν την "αυγή" της τέχνης της αγγειοπλαστικής και θεωρούνται τα αρχαιότερα στον κόσμο.
Η ανακάλυψη, στην επαρχία Χουνάν της νοτιοδυτικής Κίνας, έγινε από την αρχαιολόγο Ελιζαμπέτα Μποαρέτο του Ινστιτούτου Επιστημών του Ισραήλ και τον αρχαιολόγο Σιάο-χονγκ Γου του πανεπιστημίου του Πεκίνου και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC.
Η χρονολόγηση θεωρείται πιο ακριβής από προηγούμενες απόπειρες, γιατί έγινε με την εφαρμογή της μεθόδου του ραδιοάνθρακα σε πάνω από 40 δείγματα. Το σπήλαιο Γιουτσανιάν, όπου βρέθηκαν τα κεραμικά, είναι η τοποθεσία όπου το 2005 ανακαλύφθηκαν τα αρχαιότερα υπολείμματα ρυζιού. Η περιοχή θεωρείται σημαντικός μεταβατικός κρίκος ανάμεσα στους παλαιότερους παλαιολιθικούς κυνηγούς-συλλέκτες που ζούσαν σε σπήλαια και στους νεολιθικούς αγρότες που εμφανίστηκαν αργότερα στη λεκάνη του γειτονικού ποταμού Γιανγκ-τσέ.
Τα προηγούμενα αρχαιότερα κεραμικά είχαν βρεθεί στην Ιαπωνία και χρονολογούνται πριν 16.000 - 17.000 χρόνια. Τα νέα ευρήματα αναμένεται να εντείνουν την επιστημονική διαμάχη, εδώ και χρόνια, αν η αγγειοπλαστική εμφανίστηκε πρώτα στην Κίνα ή την Ιαπωνία και μετά εξαπλώθηκε σε άλλα μέρη ή αν εμφανίστηκε σε πολλά μέρη ταυτόχρονα. Σύμφωνα με την ανθρωπολόγο Τρέισι Λου του Κινεζικού Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, είναι πολύ πιθανό τελικά ότι η αγγειοπλαστική δημιουργήθηκε λίγο-πολύ ταυτόχρονα σε αρκετά διαφορετικά μέρη της Ανατολικής Ασίας, από τη Ρωσία μέχρι την Κίνα και την Ιαπωνία.
Τα κεραμικά είναι ένα από τα πρώτα υλικά που έφτιαξαν οι άνθρωποι για αποθήκευση και μαγείρεμα της τροφής και, αργότερα, ως σύμβολα εξουσίας και ως καλλιτεχνικές δημιουργίες. Η εξακρίβωση της καταγωγής και ανάπτυξης της όλης διαδικασίας ανακάλυψης και παραγωγής κεραμικών, αποτελεί ένα "παράθυρο" στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού γενικότερα, σύμφωνα με τη Λου.
Αν και περίπου πριν 10.000 χρόνια άρχισε η εμφάνιση κεραμικών στην ανατολική Μεσόγειο με την εμφάνιση των πρώτων αγροτικών νεολιθικών οικισμών, στην ανατολική Ασία τα πρώτα κεραμικά σκεύη από πηλό ψημένο στη φωτιά εμφανίστηκαν πολύ νωρίτερα, κατά την ύστερη παλαιολιθική περίοδο.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.pnas.org/content/early/2009/06/01/0900539106.abstract?sid=d90aae07-2e55-4cec-bbdb-81e090279b65
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η ανακάλυψη, στην επαρχία Χουνάν της νοτιοδυτικής Κίνας, έγινε από την αρχαιολόγο Ελιζαμπέτα Μποαρέτο του Ινστιτούτου Επιστημών του Ισραήλ και τον αρχαιολόγο Σιάο-χονγκ Γου του πανεπιστημίου του Πεκίνου και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC.
Η χρονολόγηση θεωρείται πιο ακριβής από προηγούμενες απόπειρες, γιατί έγινε με την εφαρμογή της μεθόδου του ραδιοάνθρακα σε πάνω από 40 δείγματα. Το σπήλαιο Γιουτσανιάν, όπου βρέθηκαν τα κεραμικά, είναι η τοποθεσία όπου το 2005 ανακαλύφθηκαν τα αρχαιότερα υπολείμματα ρυζιού. Η περιοχή θεωρείται σημαντικός μεταβατικός κρίκος ανάμεσα στους παλαιότερους παλαιολιθικούς κυνηγούς-συλλέκτες που ζούσαν σε σπήλαια και στους νεολιθικούς αγρότες που εμφανίστηκαν αργότερα στη λεκάνη του γειτονικού ποταμού Γιανγκ-τσέ.
Τα προηγούμενα αρχαιότερα κεραμικά είχαν βρεθεί στην Ιαπωνία και χρονολογούνται πριν 16.000 - 17.000 χρόνια. Τα νέα ευρήματα αναμένεται να εντείνουν την επιστημονική διαμάχη, εδώ και χρόνια, αν η αγγειοπλαστική εμφανίστηκε πρώτα στην Κίνα ή την Ιαπωνία και μετά εξαπλώθηκε σε άλλα μέρη ή αν εμφανίστηκε σε πολλά μέρη ταυτόχρονα. Σύμφωνα με την ανθρωπολόγο Τρέισι Λου του Κινεζικού Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, είναι πολύ πιθανό τελικά ότι η αγγειοπλαστική δημιουργήθηκε λίγο-πολύ ταυτόχρονα σε αρκετά διαφορετικά μέρη της Ανατολικής Ασίας, από τη Ρωσία μέχρι την Κίνα και την Ιαπωνία.
Τα κεραμικά είναι ένα από τα πρώτα υλικά που έφτιαξαν οι άνθρωποι για αποθήκευση και μαγείρεμα της τροφής και, αργότερα, ως σύμβολα εξουσίας και ως καλλιτεχνικές δημιουργίες. Η εξακρίβωση της καταγωγής και ανάπτυξης της όλης διαδικασίας ανακάλυψης και παραγωγής κεραμικών, αποτελεί ένα "παράθυρο" στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού γενικότερα, σύμφωνα με τη Λου.
Αν και περίπου πριν 10.000 χρόνια άρχισε η εμφάνιση κεραμικών στην ανατολική Μεσόγειο με την εμφάνιση των πρώτων αγροτικών νεολιθικών οικισμών, στην ανατολική Ασία τα πρώτα κεραμικά σκεύη από πηλό ψημένο στη φωτιά εμφανίστηκαν πολύ νωρίτερα, κατά την ύστερη παλαιολιθική περίοδο.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.pnas.org/content/early/2009/06/01/0900539106.abstract?sid=d90aae07-2e55-4cec-bbdb-81e090279b65
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η πολλή τηλεόραση κάνει κακό στα μωρά
Η συνεχώς ανοικτή τηλεόραση σε ένα σπίτι, μπροστά στα μωρά, κάνει κακό στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και των γλωσσικών ικανοτήτων τους, επειδή μειώνει τον αριθμό των λέξεων που τα παιδιά ακούνε και λένε, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα Έλληνα ερευνητή στις ΗΠΑ.
Η τηλεόραση σίγουρα μειώνει την ικανότητα λόγου στα μικρά παιδιά και αυτό αποτελεί εν δυνάμει απειλή για την εγκεφαλική ανάπτυξή τους, σύμφωνα με την έρευνα, υπό τον καθηγητή παιδιατρικής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον Δημήτρη Χρηστάκη, η οποία δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "Archives of Pediatrics an Adolescent Medicine", όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η μελέτη -που αφορούσε παιδιά δύο μηνών έως τεσσάρων ετών- διαπίστωσε ότι για κάθε ώρα που η τηλεόραση μένει ανοικτή, με ανοικτό τον ήχο της, σε ένα σπίτι με μικρά παιδιά, αυτά ακούνε 500 έως 1.000 λέξεις λιγότερες από τους ενήλικες (γονείς κ.α.). "Οι ενήλικες χρησιμοποιούν 941 λέξεις την ώρα κατά μέσο όρο. Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι οι λέξεις των ενηλίκων σχεδόν εξαφανίζονται πλήρως, όταν το παιδί ακούει την τηλεόραση, πράγμα που πιθανώς εξηγεί την καθυστερημένη ανάπτυξη της γλώσσας στα παιδιά", δήλωσε ο Χρηστάκης.
Είπε ακόμα ότι η συνεχής έκθεση στην τηλεόραση μπορεί να εξηγήσει τις καθυστερήσεις των παιδιών και σε άλλους τομείς, όπως η προσοχή και οι γνωσιακές ικανότητες, με δεδομένο ότι η ανάπτυξη της γλώσσας αποτελεί το "κλειδί" για την γενικότερη ανάπτυξη του εγκεφάλου στην πρώιμη παιδική ηλικία. Το πείραμα της ομάδας του Χρηστάκη διαπίστωσε ότι η σοβαρή μείωση του λεξιλογίου των παιδιών δεν συμβαίνει μόνο όταν παρακολουθούν τηλεόραση, αλλά και όταν η τηλεόραση είναι απλώς αναμμένη και παίζει στο υπόβαθρο και τα παιδιά δεν την παρακολουθούν αλλά κάθονται κοντά της.
Τα παιδιά φορούσαν ειδικές ηλεκτρονικές συσκευές που κατέγραφαν συνεχώς όλη τη μέρα κάθε τι που έλεγαν και άκουγαν επί 12 - 16 ώρες. Οι αναλύσεις των ψηφιακών καταγραφών, στη συνέχεια, έδειξαν ότι κάθε ώρα πρόσθετης τηλεόρασης συνδεόταν με μείωση 770 λέξεων που άκουγε το παιδί από τους ενήλικους. Μειωμένες ήσαν επίσης οι λέξεις που έλεγε το παιδί, καθώς και αυτές που αντάλλασσε σε συνομιλίες με τους γύρω του.
Με δεδομένο ότι πολλά νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο έχουν συνεχώς αναμμένη την τηλεόραση από το πρωί (στις ΗΠΑ π.χ. υπολογίζεται ότι αυτό κάνει το 30%), ακόμα και χωρίς κανείς μέσα στο σπίτι να την παρακολουθεί, ο Χρηστάκης εξέπεμπε σήμα κινδύνου για τις επιπτώσεις στην επόμενη γενιά ενηλίκων. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής επισήμως αποθαρρύνει την παρακολούθηση τηλεόρασης για τα παιδιά κάτω των δύο ετών, με δεδομένο ότι -όπως δήλωσε και ο Χρηστάκης- ο εγκέφαλος του παιδιού τριπλασιάζεται σε μέγεθος κατά τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://archpedi.ama-assn.org/cgi/content/abstract/163/6/554
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η τηλεόραση σίγουρα μειώνει την ικανότητα λόγου στα μικρά παιδιά και αυτό αποτελεί εν δυνάμει απειλή για την εγκεφαλική ανάπτυξή τους, σύμφωνα με την έρευνα, υπό τον καθηγητή παιδιατρικής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον Δημήτρη Χρηστάκη, η οποία δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "Archives of Pediatrics an Adolescent Medicine", όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η μελέτη -που αφορούσε παιδιά δύο μηνών έως τεσσάρων ετών- διαπίστωσε ότι για κάθε ώρα που η τηλεόραση μένει ανοικτή, με ανοικτό τον ήχο της, σε ένα σπίτι με μικρά παιδιά, αυτά ακούνε 500 έως 1.000 λέξεις λιγότερες από τους ενήλικες (γονείς κ.α.). "Οι ενήλικες χρησιμοποιούν 941 λέξεις την ώρα κατά μέσο όρο. Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι οι λέξεις των ενηλίκων σχεδόν εξαφανίζονται πλήρως, όταν το παιδί ακούει την τηλεόραση, πράγμα που πιθανώς εξηγεί την καθυστερημένη ανάπτυξη της γλώσσας στα παιδιά", δήλωσε ο Χρηστάκης.
Είπε ακόμα ότι η συνεχής έκθεση στην τηλεόραση μπορεί να εξηγήσει τις καθυστερήσεις των παιδιών και σε άλλους τομείς, όπως η προσοχή και οι γνωσιακές ικανότητες, με δεδομένο ότι η ανάπτυξη της γλώσσας αποτελεί το "κλειδί" για την γενικότερη ανάπτυξη του εγκεφάλου στην πρώιμη παιδική ηλικία. Το πείραμα της ομάδας του Χρηστάκη διαπίστωσε ότι η σοβαρή μείωση του λεξιλογίου των παιδιών δεν συμβαίνει μόνο όταν παρακολουθούν τηλεόραση, αλλά και όταν η τηλεόραση είναι απλώς αναμμένη και παίζει στο υπόβαθρο και τα παιδιά δεν την παρακολουθούν αλλά κάθονται κοντά της.
Τα παιδιά φορούσαν ειδικές ηλεκτρονικές συσκευές που κατέγραφαν συνεχώς όλη τη μέρα κάθε τι που έλεγαν και άκουγαν επί 12 - 16 ώρες. Οι αναλύσεις των ψηφιακών καταγραφών, στη συνέχεια, έδειξαν ότι κάθε ώρα πρόσθετης τηλεόρασης συνδεόταν με μείωση 770 λέξεων που άκουγε το παιδί από τους ενήλικους. Μειωμένες ήσαν επίσης οι λέξεις που έλεγε το παιδί, καθώς και αυτές που αντάλλασσε σε συνομιλίες με τους γύρω του.
Με δεδομένο ότι πολλά νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο έχουν συνεχώς αναμμένη την τηλεόραση από το πρωί (στις ΗΠΑ π.χ. υπολογίζεται ότι αυτό κάνει το 30%), ακόμα και χωρίς κανείς μέσα στο σπίτι να την παρακολουθεί, ο Χρηστάκης εξέπεμπε σήμα κινδύνου για τις επιπτώσεις στην επόμενη γενιά ενηλίκων. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής επισήμως αποθαρρύνει την παρακολούθηση τηλεόρασης για τα παιδιά κάτω των δύο ετών, με δεδομένο ότι -όπως δήλωσε και ο Χρηστάκης- ο εγκέφαλος του παιδιού τριπλασιάζεται σε μέγεθος κατά τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://archpedi.ama-assn.org/cgi/content/abstract/163/6/554
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009
Ηφαιστειακή έκρηξη στην Κίνα πριν 260 εκατ. χρόνια εξαφάνισε τη θαλάσσια ζωή στη Γη
Μια τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη στην Κίνα πριν περίπου 260 εκατ. χρόνια, η οποία μέχρι τώρα ήταν άγνωστη στους επιστήμονες, πιθανότατα οδήγησε στην ξαφνική εξαφάνιση της θαλάσσιας ζωής σε όλο σχεδόν τον πλανήτη, σύμφωνα με μια νέα έρευνα βρετανών παλαιοντολόγων.
Η έρευνα, επικεφαλής της οποίας ήταν ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Λιντς, Πολ Γουίγκναλ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία.
Οι ερευνητές βρήκαν απολιθωμένα στοιχεία που παραπέμπουν σε μια μείζονα περιβαλλοντική καταστροφή, ουσιαστικά στη μαζική εξαφάνιση των θαλάσσιων οργανισμών, μετά την τρομερή έκρηξη του ηφαιστείου στην περιοχή Εμεϊσάν της νοτιοδυτικής Κίνας, που απελευθέρωσε περίπου μισό εκατομμύριο κυβικά χιλιόμετρα λάβας.
Η καταστροφή της θαλάσσιας ζωής προκλήθηκε από την σύγκρουση της λάβας που κυλούσε με ταχύ ρυθμό στα ρηχά νερά της θάλασσας, ενώ τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του θείου απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι όταν το μάγμα, με τη μορφή της λάβας, έρευσε απότομα στα ρηχά νερά, προκλήθηκε μια θεαματική έκρηξη που δημιούργησε πελώρια σύννεφα ατμού στην ατμόσφαιρα, τα οποία εξαπλώθηκαν σε όλο τον πλανήτη, ψυχραίνοντάς τον και παράγοντας καταστροφική όξινη βροχή.
Η μαζική θαλάσσια καταστροφή ονομάστηκε "Γουαδαλουπιανή Μαζική Εξαφάνιση". Προηγούμενες έρευνες είχαν συνδέσει τις αυξημένες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, λόγω ηφαιστειακών εκρήξεων, με μαζικές καταστροφές των ειδών στη Γη. Η νέα έρευνα κάνει άμεση σύνδεση μεταξύ του συγκεκριμένου καταστροφικού γεγονότος με μια άγνωστη μέχρι σήμερα έκρηξη ηφαιστείου.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.sciencemag.org/cgi/content/abstract/324/5931/1179
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Η έρευνα, επικεφαλής της οποίας ήταν ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Λιντς, Πολ Γουίγκναλ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία.
Οι ερευνητές βρήκαν απολιθωμένα στοιχεία που παραπέμπουν σε μια μείζονα περιβαλλοντική καταστροφή, ουσιαστικά στη μαζική εξαφάνιση των θαλάσσιων οργανισμών, μετά την τρομερή έκρηξη του ηφαιστείου στην περιοχή Εμεϊσάν της νοτιοδυτικής Κίνας, που απελευθέρωσε περίπου μισό εκατομμύριο κυβικά χιλιόμετρα λάβας.
Η καταστροφή της θαλάσσιας ζωής προκλήθηκε από την σύγκρουση της λάβας που κυλούσε με ταχύ ρυθμό στα ρηχά νερά της θάλασσας, ενώ τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του θείου απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι όταν το μάγμα, με τη μορφή της λάβας, έρευσε απότομα στα ρηχά νερά, προκλήθηκε μια θεαματική έκρηξη που δημιούργησε πελώρια σύννεφα ατμού στην ατμόσφαιρα, τα οποία εξαπλώθηκαν σε όλο τον πλανήτη, ψυχραίνοντάς τον και παράγοντας καταστροφική όξινη βροχή.
Η μαζική θαλάσσια καταστροφή ονομάστηκε "Γουαδαλουπιανή Μαζική Εξαφάνιση". Προηγούμενες έρευνες είχαν συνδέσει τις αυξημένες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, λόγω ηφαιστειακών εκρήξεων, με μαζικές καταστροφές των ειδών στη Γη. Η νέα έρευνα κάνει άμεση σύνδεση μεταξύ του συγκεκριμένου καταστροφικού γεγονότος με μια άγνωστη μέχρι σήμερα έκρηξη ηφαιστείου.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.sciencemag.org/cgi/content/abstract/324/5931/1179
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Παρουσιάστηκε το ισχυρότερο λέιζερ του κόσμου
Παρουσιάστηκε πλέον δημόσια το πολυαναμενόμενο πιο ισχυρό λέιζερ του του κόσμου, καυτό όσο ένας ήλιος, το οποίο δημιουργήθηκε για να παρακολουθεί την αξιοπιστία και ασφάλεια των αποθηκευμένων πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα θα χρησιμοποιηθεί για ιστορικά επιστημονικά πειράματα, που ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουν γίνει στη Γη, με την φιλοδοξία να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη μέσω της επίτευξης πυρηνικής σύντηξης.
Το σούπερ-λέιζερ, σύμφωνα με τα πρακτορεία Γαλλικό και Ρόιτερ, ονομάζεται επισήμως "Εθνική Εγκατάσταση Πυροδότησης" (NIF) και βρίσκεται στο επιστημονικό Εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ, κοντά στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας, που ιδρύθηκε το 1952, εν μέσω του ψυχρού πολέμου, για να αξιοποιήσει την επιστημονική έρευνα αιχμής σε αμυντικά θέματα.
Το NIF έχει μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου και αποτελείται από 192 ξεχωριστές ακτίνες λέιζερ, η κάθε μια από τις οποίες ταξιδεύουν με ταχύτητα περίπου 300 μέτρων σε ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, για να συγκλίνουν ταυτόχρονα στο στόχο, δημιουργώντας θερμοκρασίες και πιέσεις που μόνο στους πυρήνες των άστρων υπάρχουν.
Η εγκατάσταση -η κατασκευή της οποίας ξεκίνησε το 1997 με χρηματοδότηση από το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ και η επίσημη έναρξη λειτουργίας της θα γίνει τον επόμενο χρόνο- θα χρησιμοποιηθεί για να ελέγχει αν τα γερασμένα πυρηνικά όπλα λειτουργούν κανονικά, χωρίς να χρειάζεται προσφυγή σε υπόγειες δοκιμές.
Για τους επιστήμονες όμως περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι άλλες χρήσεις του σούπερ-λέιζερ, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί, μεταξύ άλλων, για τη μελέτη της αστροφυσικής (μέσω απομίμησης των συνθηκών στο εσωτερικό των πλανητών, σε σούπερ νόβα, μαύρες τρύπες και σε νέα ηλιακά συστήματα), καθώς και για ενεργειακά πειράματα. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, κατά την τελετή παρουσίασης του NIF, "μπορούμε πλέον να δημιουργήσουμε τα αστέρια εδώ στη Γη. Οι φίλοι μου στο Χόλιγουντ μάλλον θα στεναχωρηθούν, γιατί αυτά που παρουσιάζουν στις ταινίες τους, πλέον θα συμβαίνουν εδώ στην πραγματικότητα".
Το πιο σημαντικό πείραμα θα είναι η απόπειρα δημιουργίας ελεγχόμενης πυρηνικής σύντηξης (με τη στόχευση ατόμων υδρογόνου από τις ακτίνες του λέιζερ), με άλλα λόγια η αναπαραγωγή των διαδικασιών που συντελούνται στο εσωτερικό του Ήλιου. Είναι ένας διακαής πόθος των φυσικών εδώ και δεκαετίες, που ελπίζεται ότι - αν πετύχει- θα λύσει το ενεργειακό πρόβλημα της Γης, παράγοντας άφθονες ποσότητες ηλεκτρισμού μέσω των αντιδράσεων σύντηξης.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Το σούπερ-λέιζερ, σύμφωνα με τα πρακτορεία Γαλλικό και Ρόιτερ, ονομάζεται επισήμως "Εθνική Εγκατάσταση Πυροδότησης" (NIF) και βρίσκεται στο επιστημονικό Εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ, κοντά στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας, που ιδρύθηκε το 1952, εν μέσω του ψυχρού πολέμου, για να αξιοποιήσει την επιστημονική έρευνα αιχμής σε αμυντικά θέματα.
Το NIF έχει μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου και αποτελείται από 192 ξεχωριστές ακτίνες λέιζερ, η κάθε μια από τις οποίες ταξιδεύουν με ταχύτητα περίπου 300 μέτρων σε ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, για να συγκλίνουν ταυτόχρονα στο στόχο, δημιουργώντας θερμοκρασίες και πιέσεις που μόνο στους πυρήνες των άστρων υπάρχουν.
Η εγκατάσταση -η κατασκευή της οποίας ξεκίνησε το 1997 με χρηματοδότηση από το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ και η επίσημη έναρξη λειτουργίας της θα γίνει τον επόμενο χρόνο- θα χρησιμοποιηθεί για να ελέγχει αν τα γερασμένα πυρηνικά όπλα λειτουργούν κανονικά, χωρίς να χρειάζεται προσφυγή σε υπόγειες δοκιμές.
Για τους επιστήμονες όμως περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι άλλες χρήσεις του σούπερ-λέιζερ, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί, μεταξύ άλλων, για τη μελέτη της αστροφυσικής (μέσω απομίμησης των συνθηκών στο εσωτερικό των πλανητών, σε σούπερ νόβα, μαύρες τρύπες και σε νέα ηλιακά συστήματα), καθώς και για ενεργειακά πειράματα. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, κατά την τελετή παρουσίασης του NIF, "μπορούμε πλέον να δημιουργήσουμε τα αστέρια εδώ στη Γη. Οι φίλοι μου στο Χόλιγουντ μάλλον θα στεναχωρηθούν, γιατί αυτά που παρουσιάζουν στις ταινίες τους, πλέον θα συμβαίνουν εδώ στην πραγματικότητα".
Το πιο σημαντικό πείραμα θα είναι η απόπειρα δημιουργίας ελεγχόμενης πυρηνικής σύντηξης (με τη στόχευση ατόμων υδρογόνου από τις ακτίνες του λέιζερ), με άλλα λόγια η αναπαραγωγή των διαδικασιών που συντελούνται στο εσωτερικό του Ήλιου. Είναι ένας διακαής πόθος των φυσικών εδώ και δεκαετίες, που ελπίζεται ότι - αν πετύχει- θα λύσει το ενεργειακό πρόβλημα της Γης, παράγοντας άφθονες ποσότητες ηλεκτρισμού μέσω των αντιδράσεων σύντηξης.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)