Σχετικά με το έθιμο, μια βδομάδα πριν την γιορτή του Προφήτη Ηλία, οι νέοι του χωριού, με στολισμένα άλογα, μουλάρια αλλά και γαϊδουράκια, στα οποία κρεμούν και τα "τσάνια" (κουδούνια), ανεβαίνουν στο όμορφο καστανοδάσος όπου και κόβουν ξύλα ως προσφορά στην εκκλησία, προκειμένου να βράσει το πατροπαράδοτο κουρμπάνι.
Παράλληλα στήνεται ένα όμορφο πανηγύρι μέσα στο δάσος, το οποίο αργά το απόγευμα μεταφέρεται στο κέντρο του χωριού, αφού προηγουμένως με πομπή περάσουν από την πλατεία και κατευθυνθούν στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία για να ξεφορτώσουν τα ξύλα.
Βέβαια οι ρίζες του εθίμου χάνονται στην αρχιαότητα, αφού παρόμοια εικόνα μας μεταφέρει ο Ευριπίδης, στην τραγωδία του "Ρήσος", όπου όταν περιγράφει το στρατό αυτού του Θράκα βασιλιά του Παγγαίου, που πάει να πολεμήσει στον Τρωϊκό Πόλεμο, κάνει λόγο για άλογα στολισμένα με κουδούνια στο λαιμό τους, τα οποία με το θόρυβο, προκαλούσαν πανικό στους εχθρούς.
Φέτος, όμως τα Τσάνια είχαν μια διαφορετική φρεσκάδα, αυτή των παιδιών του "Greek Summer" που συμμετείχαν στην διοργάνωση του πανηγυριού, καλωσορίζοντας και κερνώντας το πλήθος κόσμου,
που συνέρρευσε στο Παλαιοχώρι για να γλεντήσει μέχρι αργά το βράδυ!
Όπως αποδείχθηκε τα Τσάνια είναι μια μοναδική ευκαιρία απόδρασης και γλεντιού, μέσα στην όμορφη φύση του Παγγαίου, και συνάμα στο κέντρο του Παλαιοχωρίου, κάτι που βέβαια μπορεί να βρει κανείς καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου