Πήρα στα χέρια μου το "Ναύτη", του φίλου και συντοπίτη συγγραφέα Θόδωρου Γρηγοριάδη. Πρόκειται για ένα βιβλίο - σταθμό τόσο για τον ίδιο, όσο και για την ελληνική λογοτεχνία. Παράλληλα αποτελεί ένα σημαντικό βιβλίο και για όλους εμάς, αφού η περιπέτεια του ήρωα εκτυλίσσεται στην περιοχή μας.Το είχα διαβάσει πολλά χρόνια πριν, και είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον μου, μια και περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο, σκέψεις, ιδέες, ανθρώπινες σχέσεις αλλά και όνειρα... Περιπλανήσεις στην πραγματικότητα και στο φανταστικό κόσμο κάνει ο "Ναύτης", που κυκλοφορεί ξανά από τις εκδόσεις Πατάκη. Θα "ξαναταξιδέψω" μαζί του αυτές τις μέρες, για να σκεφτώ, να θυμηθώ, να φανταστώ, να προβληματιστώ...
Τις νεότερες εντυπώσεις θα τις γράψω σύντομα.
Όπως αναφέρουν οι εκδόσεις Πατάκη, "ο Ναύτης είναι ένας έφηβος που φαντάστηκε τον κάμπο του σαν μια θάλασσα ώσπου ανοίχτηκε στα αληθινά πέλαγα αναζητώντας ένα κρυμμένο μυστικό. Οι γοργόνες των παραμυθιών έγιναν οι γυναίκες των λιμανιών, οι μύθοι ξέφτισαν στα κύματα κι έγιναν ιστορίες και περιπέτειες του κόσμου. Ο «Ναύτης» είναι μια ειλικρινής, συγκινητική αλλά και τολμηρή αφήγηση. Ένα ταξίδι που ενώνει απόμακρους τόπους, αλλόκοτες ιστορίες, διαφορετικούς ανθρώπους, κρυφές επιθυμίες, αναμολόγητους έρωτες".
Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Παγγαίου του νομού Καβάλας το 1956. Σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Εμφανίστηκε στον χώρο της ελληνικής πεζογραφίας το 1990 με το μυθιστόρημα "Κρυμμένοι άνθρωποι". Ακολούθησαν η συλλογή διηγημάτων "Ο αρχαίος φαλλός" και τα μυθιστορήματα "Ο ναύτης", "Ο χορευτής στον ελαιώνα", "Τα νερά της Χερσονήσου", "Το Παρτάλι", "Έξω απ' το σώμα". Την τριετία 1999-2003 διοργάνωσε σειρά λογοτεχνικών σεμιναρίων στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών. "Το Παρτάλι" εκδόθηκε στη Γαλλία, την άνοιξη του 2003, από τις εκδόσεις "AlterEdit" και παρουσιάστηκε ως θεατρικός μονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2011. Η "Δεύτερη γέννα", ανέβηκε ως θεατρικός μονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών και Καβάλας το 2009. Η συλλογή διηγημάτων "Χάρτες" ήταν υποψήφια για το Βραβείο Διαβάζω 2007 και ο "Παλαιστής και ο δερβίσης" για το Athens Prize for Literature του περιοδικού "(δέ)κατα", για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2011 και το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα ολλανδικά. Για το πρώτο ταξίδι του "Ναύτη", είχαν γράψει:
«Ένας ήρωας άξιος του ονόµατός του, “εραστής, τρελός και ποιητής”, µονήρης και δαιµονιακός…» Κυριακή Πετράκου, Διαβάζω, τχ. 327, Ιανουάριος 1994
«Παρ’ όλη τη στρωτή, ρέουσα και ευχάριστη στον αναγνώστη γραφή, τα πράγµατα λέγονται µε το όνοµά τους και οι ανθρώπινες σχέσεις κρατούν όλη την αγριάδα, και τη βαναυσότητα κάποτε, της ελληνικής υπαίθρου». Νίκος Ντόκας, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 20-11-1994
«Άλλοτε θεατής κι άλλοτε δράστης, ο περιπλανώµενος ναύτης […] είναι ένας προσεκτικός παρατηρητής: ανακαλύπτει και πλάθεται µέσα από αυτά που βλέπει». Αναστασία Λαµπρία, Μεσηµβρινή, Μ2, Νοέµβριος 1994
«… Ο “Ναύτης” εµφανίζει συγγένεια µε την “Υδάτινη χώρα” του σύγχρονου Βρετανού Γκράχαµ Σουίφτ, από την άποψη ότι συνθέτει ένα έπος για το νερό, µέσα στην καρδιά της ηπειρωτικής γης». Ελισάβετ Κοτζιά, Η Καθηµερινή, 5-9-1993
«Όσο για τον Γρηγοριάδη, σίγουρα πλουτίζει τη νεότερη πεζογραφική µας παραγωγή µε ένα καθ’ όλα αξιοσύστατο και αξιανάγνωστο δείγµα». Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Ελευθεροτυπία, 11-8-1993
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου