Όλο και σε πιο μικρές ηλικίες, εκδηλώνεται στη χώρα μας ο καρκίνος του πνεύμονα. Η έναρξη της καπνιστικής συνήθειας από την εφηβεία και η κατανάλωση περισσότερων τσιγάρων σε σχέση με το παρελθόν, συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου από τις ηλικίες των 40 ή 50 ετών, έναντι των 50 ή 60 πριν από λίγες δεκαετίες.
Ένας στους πέντε θανάτους από κακοήθειες, οφείλεται στον καρκίνο του πνεύμονα, ο οποίος αποτελεί παγκοσμίως την πιο συχνή μορφή καρκίνου. Περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο από καρκίνο του πνεύμονα, ενώ κάθε χρόνο τουλάχιστον 1,5 εκατομμύρια άτομα μαθαίνουν ότι πάσχουν από τη νόσο, η οποία είναι η πιο συχνή και θανατηφόρα μορφή κακοήθειας.
Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (NSCLC) αντιστοιχεί στο 85% του συνόλου των περιστατικών καρκίνου του πνεύμονα, ενώ το υπόλοιπο 15% αφορά στο μικροκυτταρικό τύπο (SCLC). Η εξέλιξή του είναι ταχεία και λιγότερο από το 5% των ασθενών με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο επιβιώνουν για πέντε έτη. Η παράταση του χρόνου που οι ασθενείς ζουν χωρίς να παρουσιάσουν επιδείνωση της νόσου τους και η αντιμετώπιση των ανεπιθύμητων ενεργειών είναι δύο βασικοί στόχοι της θεραπείας.
Σημαντικά για τους πάσχοντες από τη νόσο είναι τα αποτελέσματα μιας σειράς μελετών που παρουσιάστηκαν φέτος στο κοινό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης για τον Καρκίνο (ECCO) και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO), αλλά και στο 45ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μεγάλης κλινικής μελέτης ATLAS, στην οποία συμμετείχαν 1.160 ασθενείς, ένα νέο θεραπευτικό σχήμα προσφέρει αύξηση του χρόνου επιβίωσης χωρίς επιδείνωση της νόσου κατά 39% στους ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα.
Η κλινική έρευνα έδειξε ότι ο συνδυασμός των στοχευουσών (βιολογικών) θεραπειών, μπεβασιζουμάμπης και ερλοτινίμπης υπερέχει σαφώς της μονοθεραπείας με μπεβασιζουμάμπη. Η παραπάνω συνδυαστική θεραπεία, (μπεβασιζουμάμπη και ερλοτινίμπη) παρατείνει το χρόνο επιβίωσης των ασθενών χωρίς επιδείνωση της νόσου τους σε 4,8 μήνες, σε σύγκριση με τους 3,7 μήνες με τη μονοθεραπεία με μπεβασιζουμάμπη.
Με δεδομένο ότι η νόσος εξελίσσεται γρήγορα, το όφελος αυτό που προσφέρει η συνδυασμένη θεραπεία αντιπροσωπεύει ένα νέο σημαντικό επίτευγμα στην αντιμετώπισή της. Είναι, επίσης, σημαντικό ότι η βελτίωση αυτή επιτεύχθηκε χωρίς να υπάρχει ανάγκη συνεχούς χημειοθεραπείας.
(Πηγή evdomi.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου