Σε 3 έως 4 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, το αδιανόητο μπορεί να συμβεί: Μια σύγκρουση της Γης με την Αφροδίτη ή τον Άρη, καθώς το ηλιακό μας σύστημα είναι πιθανό να μπει σε τροχιά σύγκρουσης, κυρίως λόγω των αμυδρών βαρυτικών αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στο Δία και τον Ερμή. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας γαλλικής επιστημονικής μελέτης, που βασίστηκε σε νέες προσομοιώσεις των κινήσεων των πλανητών σε έναν πανίσχυρο υπερ-υπολογιστή.
Οι νέες εκτιμήσεις, που για πρώτη φορά συμπεριέλαβαν υπόψη τους τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, έγιναν από τους αστρονόμους Ζακ Λασκάρ και Μικαέλ Γκαστινό του Παρατηρητηρίου του Παρισιού και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC.
Αν και σήμερα το ηλιακό μας σύστημα φαίνεται σταθερό και ατάραχο, δίνει μια μάλλον πλασματική εικόνα, με δεδομένο ότι στο απώτατο παρελθόν μια σειρά από βίαια γεγονότα συντέλεσαν στην τωρινή διαμόρφωσή του. Εδώ και 20 περίπου χρόνια, οι αστρονόμοι έχουν δείξει ότι υπάρχουν πολύ μικρές διαφοροποιήσεις στις τροχιές των πλανητών, όμως δύσκολα μπορούν να προβλεφθούν με ακρίβεια οι μελλοντικές τροχιές των πλανητών. Οι πιο ακριβείς υπολογισμοί δεν ξεπερνούν τις λίγες δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η Σελήνη σχηματίστηκε από τη συμπύκνωση θραυσμάτων που προήλθαν από την πρόσκρουση ενός ουράνιου σώματος, με μέγεθος όσο ο Άρης περίπου, πάνω στην πρώιμη Γη. Ο Ουρανός περιστρέφεται υπό κλίση, πιθανότατα λόγω σύγκρουσης με άλλο πλανήτη, ενώ η μεγάλη μάζα του Δία διασφαλίζει ότι ανάμεσα σε αυτόν και τον Άρη υπάρχουν μόνο αστεροειδείς, καθώς οτιδήποτε μεγαλύτερο ωθείται μακριά λόγω της βαρυτικής δύναμης του αέριου γίγαντα.
Αυτή ακριβώς η τεράστια βαρυτική δύναμη του Δία είναι που μπορεί μια μέρα να καταστρέψει τη Γη, σύμφωνα με τους Γάλλους αστρονόμους. Κάνοντας πάνω από 2.500 προσομοιώσεις με βάση τις προβλέψεις τους για τις ακριβείς τροχιές των πλανητών και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις για τα επόμενα 5 δισ. χρόνια, υπολόγισαν ότι υπάρχει πιθανότητα 1% το ηλιακό μας σύστημα να γίνει ξανά άνω-κάτω.
Ο βασικός ένοχος θα είναι η τροχιά του Ερμή, επειδή είναι ο μικρότερος πλανήτης και η τροχιά του μπορεί να αποσταθεροποιηθεί πιο εύκολα. Αν αυτή αλλάξει κατά μόλις 0,38 χιλιοστά τα επόμενα 140 εκατ. χρόνια, αυτή η απίστευτα απειροελάχιστη απόκλιση θα μεγεθυνθεί σταδιακά, λόγω των επανειλημμένων επαφών με τη βαρύτητα του Δία, δεκαπλασιαζόμενη κάθε 10 εκατ. χρόνια περίπου. Αυτή η συσσωρευόμενη απόκλιση της τροχιάς, που θα γίνει μια όλο και πιο επιμήκης έλλειψη, σε 3,34 δισ. χρόνια από σήμερα, υπολογίζεται ότι είναι ικανή να οδηγήσει σε πλήρη αποσταθεροποίηση των εσωτερικών πλανητών του ηλιακού συστήματος (Ερμή-Γης-Αφροδίτης-Άρη).
Η συνέπεια είναι κάποιος από τους γειτονικούς πλανήτες να πέσει πάνω στο δικό μας πλανήτη με ταχύτητα 10 χλμ. ανά δευτερόλεπτο (δέκα φορές πιο γρήγορα από μια σφαίρα), με καταστροφικές συνέπειες για τη Γη. Από τη σύγκρουση είναι πιθανό να δημιουργηθεί ένας ενιαίος μεγαλύτερος πλανήτης, όπως είχε συμβεί και στις απαρχές του ηλιακού συστήματος.
Κατά τους υπολογισμούς, μια άλλη πιθανότητα είναι ο Άρης να πλησιάσει περισσότερο το Δία, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να "σπρώξει" τον "κόκκινο πλανήτη" έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Μια ακόμα πιθανή περίπτωση είναι ο Ερμής να πέσει πάνω στην Αφροδίτη, δημιουργώντας ένα νέο πλανήτη, ένα "σενάριο" που όμως δεν θα επηρεάσει ιδιαίτερα τη Γη και την τροχιά της. Σε κάθε περίπτωση, το σχεδόν σίγουρο σενάριο είναι ότι σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, ο ήλιος μας θα γίνει και αυτός ένας "ερυθρός γίγαντας" και θα μεγαλώσει τόσο που θα "καταπιεί" όλους τους κοντινούς πλανήτες (Ερμή, Αφροδίτη, Γη, Άρη). Αλλά υπάρχει καιρός ακόμα για κάτι τέτοιο!
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v459/n7248/abs/nature08096.html
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου