Είδαμε και τη φετινή διοργάνωση της Eurovision, όπου η Καλομοίρα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να κινηθεί πάνω στη γραμμή που χάραξε η Έλενα Παπαρίζου, κατέκτησε την τρίτη θέση *. Όχι βέβαια οτι η τρίτη θέση δεν είναι επιτυχία.... Ίσα ίσα και της αξίζουν και πολλά συγχαρητήρια. Τη στιγμή μάλιστα που οι δημοσκοπήσεις που γίνονταν τις προηγούμενες μέρες μας τοποθετούσαν στην 5η θέση (και κάτω...). Ωστόσο για μια φορά ακόμη αποδείχθηκε πως η ομάδα των κρατών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, κάνουν ό,τι θέλουν στο διαγωνισμό. Άραγε αξίζει να ασχολείται κανείς με μια διοργάνωση, όπου κάποιες χώρες εφαρμόζουν πολιτική και όχι αξιοκρατία σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού; Θα πει κανείς οτι οι ομάδες κρατών δρουν γενικότερα (π.χ. σκανδιναβικές χώρες), όμως δεν είναι το ίδιο, και σίγουρα δεν συμβαίνει πάντα. Στην περίπτωση των πολλών κρατών της πρώην ΕΣΣΔ (σχεδόν οι μισές της διοργάνωσης), οι χώρες εκτός της ομάδας παίρνουν πάντα ψίχουλα... Τι συμβαίνει λοιπόν; Δεν είναι πολιτική αυτό; Μήπως θα πρέπει να αλλάξουν κάποια δεδομένα; Και το θέμα αυτό το καυτηρίασε η Αυστρία που δεν συμμετείχε στη διοργάνωση...
* Στα βήματα της Έλενας Παπαρίζου κινήθηκε βέβαια και η υποψηφιότητα της Ουκρανίας με την υπογραφή του Φωκά Ευαγγελινού.
1 σχόλιο:
Να μιλήσουμε σοβαρά για την Γιουροβ?
1. Μία πρώην κομμουνιστική χώρα, κερδίζει με αγγλικό στίχο και παραγωγό τραγουδιού αμερικανό;
Η Ρωσία που γίνεται το Καζίνο της Ευρώπης, αφήνοντας πίσω μια τέτοια παράδοση..
2. Τι σημαίνει πανηγύρι μουσικής που ενώνει λαούς; Πώς τους ενώνει; όταν ξαναδημιουργεί συμμαχίες συνόρων και ομοαίματων; Αυτό δεν είναι η επιστροφή του εθνικισμού;
3. Η ντροπή της Ελλάδας με μια κοπελίτσα που μαιμουδίζει στα αγγλικά; Στα αλήθεια ο ελληνισμός στα πέρατα του κόσμου γιατί να ψήφιζε την Κ/Λ;
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ;
Δημοσίευση σχολίου