Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ Ἀδελφοί καί Πατέρες,
«ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου ἐξαπέστειλε ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν αὐτοῦ γενόμενον ἐκ γυναικός…» (Γαλ. 4,4)
Αὐτὰ τὰ θεόπνευστα λόγια, ἀκούσαμε πάλι, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, στὸν Ἀπόστολο τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς σημερινῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Τὰ λόγια αὐτὰ ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀποτελοῦν τὸ ἐπίσημο σχόλιο τῆς Ἐκκλησίας, καλύτερά του Ἁγίου Πνεύματος, γιὰ τὴν Ἐνανθρώπιση τοῦ Κυρίου μας. Γι’αὐτό ἀξίζουν πολύ νά τά προσέξωμε.
Πότε, λοιπόν, ἦλθε στὴ γῆ ὡς Ἄνθρωπος ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ; Ἦλθε πρὶν δύο χιλιάδες χρόνια, ὅταν εἶχε ἔλθει ὁ κατάλληλος καιρός. Ὅταν συμπληρώθηκε ὁ χρόνος, τὸν ὁποῖον εἶχε ὁρίσει ἡ Θεία Πρόνοια. Τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία μας ἦταν μέσα στὸ Νοῦ τοῦ Θεοῦ μας. Ὅταν οἱ προπάτορές μας, οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι, ἁμάρτησαν μέσα στὸν Παράδεισο, ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς σχεδιάζει τὴ σωτηρία μας. Ἤδη, σύμφωνα μὲ τὴν Ἁγία Γραφή μας, ἀναγγέλλει μυστηριωδῶς τὸ σχέδιο τῆς σωτηρίας μας στὸν πονηρὸ ὄφι, ὁ ὁποῖος πρωταγωνίστησε στὸ δρᾶμα τοῦ Παραδείσου: «…καὶ ἔχθραν θήσω, τοῦ εἶπε, ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον του σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς. Αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν» (Γένεσις 3,15).
Πράγματι μυστηριώδη, προφητικὰ λόγια, πού ἀκούσθηκαν στὴν αὐγὴ τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας καὶ τὰ ὁποῖα προέλεγαν, προανακήρυτταν τὸ μυστικὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία μας. Πέρασαν ἀπὸ τότε ἑκατοντάδες, χιλιάδες χρόνια. Ἀπὸ τὴν ἐξορία τῶν Πρωτοπλάστων μέχρι τὴ Γέννηση στὴ Βηθλεὲμ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐξήθηκαν οἱ ἄνθρωποι, κατακυρίευσαν τὴ γῆ, χωρίσθηκαν σὲ ἔθνη καὶ λαούς, δημιούργησαν πολιτισμούς, αἱματοκυλίσθηκαν μὲ ἄπειρους πολέμους, καταπάτησαν τὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ μὲ μύριους τρόπους, ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Ἀλήθειά του καὶ βρέθηκαν μόνοι καὶ ἔρημοι νὰ τριγυρνοῦν μέσα στὸ πυκνὸ σκοτάδι τῆς ἄγνοιας καὶ τῆς ἀθείας. «Μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τὴ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα…». Βρέθηκαν οἱ δυστυχεῖς ἄνθρωποι μὲ «ἀδόκιμον νοῦν..πεπληρωμένοι πάση ἀδικία» καὶ κακία (Ρωμ.1, 25.28.29).
Ἔτσι, σύμφωνα μὲ τὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄνθρωπος τὸ εὐγενέστερο, τὸ ἀνώτερο, τὸ θεοειδὲς καὶ θεόπλαστο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἡ κορωνίδα τῆς Κτίσεως, ἔφθασε μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου σὲ τόση τραγικὴ καὶ ἀξιοθρήνητη κατάσταση. Εὐτυχῶς ὅμως γιὰ τὸ ἀνθρώπινο γένος ὑπῆρχε τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Ἀπὸ ἐπάνω του, καὶ ὅταν ἰλιγγιωδῶς ἀπομακρυνόταν ἀπὸ τὸ Θεό, δὲν ἔφυγε οὔτε στιγμὴ ὁ ἀκοίμητος Ὀφθαλμὸς τῆς Θείας Πρόνοιας. Ἤ γιὰ νὰ ἐκφρασθοῦμε καλύτερα, ἀπὸ ἐπάνω ἀπὸ τὸν ἀποστάτη καὶ ἁμαρτωλὸ ἄνθρωπο, τὸν ἄθεο καὶ διεφθαρμένο, δὲν ἔφυγε ποτέ τὸ στοργικὸ βλέμμα τῆς θεικῆς Ἀγάπης.
Αὐτὸ τὸ σημεῖο ἀπὸ τὴν μυστικὴ Ἱστορία τῶν Χριστουγέννων ἂς κρατήσωμε στὸ πνεῦμα καὶ τὴ ψυχή μας. Ἀκόμη, δηλαδή, καὶ ὅταν μὲ τὶς πράξεις μας φεύγομε μακρυὰ ἀπὸ τὴν Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ κινδυνεύομε νὰ κρημνισθοῦμε στὰ σκοτεινὰ βάραθρα τῆς ἁμαρτίας, ἂς μὴ τὸ ξεχνᾶμε ποτέ: ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δὲν μᾶς ἐγκαταλείπει. Γὶ αὐτὸ καὶ ὅταν ἔκρινε κατάλληλο τὸν καιρὸ καὶ τὴν ἐποχὴ «ἐξαπέστειλε ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν αὐτοῦ γενόμενον ἐκ γυναικός…»γιὰ νὰ μᾶς σώση καὶ νὰ μᾶς ἐπαναφέρη στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Θεοῦ, στὸ σπίτι τὸ Πατρικό, τὴν ἁγία Του Ἐκκλησία.
Ἰδού, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ συνεορταστές, τί δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε σήμερα πού ἀξιούμαστε νὰ γιορτάσουμε τὴν μητρόπολι τῶν ἑορτῶν μας, τὰ ἅγια Χριστούγεννα. Νὰ μὴ μᾶς διαφεύγη τὸ βασικὸ αὐτὸ νόημα: ὅτι ὁ Θεὸς παρακολουθεῖ κατὰ πόδας τὴ ζωή μας. Ἀκόμη καὶ ὅταν Τὸν προσβάλλομε μὲ τὶς ἁμαρτίες μας. Καὶ περιμένει τὴν κατάλληλη στιγμή, τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, γιὰ νὰ ἐπέμβη νὰ μᾶς δώση χέρι βοηθείας νὰ σηκωθοῦμε, νὰ ἔλθωμε κοντά Του, στὴ Λύτρωση καὶ τὴ Σωτηρία.
Εἴθε ὁ δι’ ἠμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου ἐνανθρωπήσας Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ μᾶς σκέπη πάντοτε μὲ τὴν αἰώνια Ἀγάπη Του. Ἀμὴν!
ΔΙΑΠΥΡΟΣ ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ ΕΥΧΕΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου