"Τα πάθια και οι καημοί του κόσμου"

Ήταν ένα αντάμωμα με την ελληνική ποίηση και διηγηματογραφία για τα πάθια και τους καημούς του κόσμου. Μια σταγόνα ελπίδας, αύρα νεανική και ώριμη συνάμα, ριγμένη στα άνυδρα χώματα της επιβαλλόμενης κρίσης και των προβλημάτων. Ήταν η εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελευθερούπολης «Τα πάθια και οι καημοί του κόσμου», που μάγεψε όλους όσους κατέκλυσαν το αμφιθέατρο «Δημοκρατία» της Ελευθερούπολης το Σάββατο και την Κυριακή, για να παρακολουθήσουν αυτή την αρμονική απόδραση από την καθημερινότητα.

Συνεχίζοντας την παράδοση που έχει σε πετυχημένες εκδηλώσεις ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ελευθερούπολης σύστησε σε όλους τους θεατές ένα ταξίδι του νου, σε ποιήματα και διηγήματα, σε συναισθήματα, σε καημούς, μα πάνω απ’ όλα στην ελπίδα. Αυτά που κράτησαν την Ελλάδα και τους Έλληνες ζωντανούς στους αιώνες, αυτά στα οποία βρίσκουν καταφύγιο και σήμερα, μέσα στην επιβαλλόμενη μιζέρια του μνημονίου, αυτή που βιώνουν όλες οι γενιές. Αυτό καυτηρίασε και ο πρόεδρος του Συλλόγου Θόδωρος Μπόνος στο σύντομο πρόλογό του.

«Δώσε το χέρι σου στον άλλο. Κάνε του λίγο τόπο μέσα σου να ξαποστάσει. Να πιεί μια γουλιά. Σ αυτόν τον κόσμο όλοι κάτι δικαιούμαστε. Συγκίνηση, Λάθη ή Απόγνωση. Θα τα κάνεις κάποτε θάλασσα στη ζωή σου. Ε, δε θα σημάνει και το τέλος του κόσμου. Δε βγαίνει με συνταγές η ζωή». Ωστόσο υπάρχει η ελπίδα, μέσα από τους νέους, οι οποίοι δίνουν το δικό τους στίγμα, με τραγούδια, απαγγελίες και χρώμα που γεμίζει τις ψυχές των ανθρώπων. Αυτό πέτυχε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ελευθερούπολης με αυτή τη μοναδική εκδήλωση, με την επιμέλεια και την επεξεργασία κειμένων και εκδήλωσης του Δημήτρη Λυμπεράκη.

«Η αγάπη έχει το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού», είπαν τα παιδιά και τραγούδησαν τον καημό των Ελλήνων για το χρέος και την ευθύνη, για την ξενιτιά και την εξορία, για τον έρωτα, για τον θάνατο και την απώλεια, για την πίστη, για την προσμονή και την ελπίδα… Τραγούδησαν και απήγγειλαν στίχους γνώριμους, πλεγμένους με έντονα συναισθήματα, κάτι που δεν αλλάζει, ούτε επιβάλλεται, όπως επιβάλλονται τα προβλήματα της καθημερινότητας. Υπάρχει όμως η ελπίδα, αυτή που η νέα γενιά οραματίζεται και δεν αποδέχεται τον εξοστρακισμό της. Και γι’ αυτό αγωνίζεται, για το καλύτερο αύριο που θα έρθει.

Το ασφυκτικά γεμάτο αμφιθέατρο ξέσπασε πολλές φορές σε αυθόρμητα χειροκροτήματα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, επιβραβεύοντας έτσι όλους όσους συμμετείχαν σε αυτή.

Αποσπάσματα ποιητικού και πεζού λόγου ερμήνευσαν οι: Χαράλαμπος Εμμανουηλίδης, Μαρία Καραμπουγίκη, Εμμανουέλα Κούβαρη, Τάσος Λυμπεράκης, Μαρία Ματσάγκου, Κατερίνα Νάσου, Χάρης Παπαευαγγέλου, Γιώργος Σαμαράς, Ευτυχία Φιλιτσοπούλου, Βούλα Φιλιτσοπούλου και Μαγδαληνή Χρησταλά.

Τραγούδια ερμήνευσαν η Ελένη Κολοκοτρώνη (τραγούδι, ακορντεόν), Ηλιάννα Κολοκοτρώνη (τραγούδι, κιθάρα), Τάσος Λυμπεράκης (τραγούδι, κιθάρα), Μαρίνος Ματζάνας (τραγούδι), Βάια Παπαποστόλου (τραγούδι), Κική Χατζοπούλου (τραγούδι), Σοφία Ταρπινιάν (νταούλι). Τη μουσική επιμέλεια είχε η Μαρία Παπανδρέου.

Στην παιδική χορωδία συμμετείχαν οι: Αθανασία Αραμπατζή, Αναστασία Βακαλοπούλου, Αντωνία Βήκα, Θώμη Βήκα, Γεύση Βογιατζίδου, Κρυσταλία Κωνσταντάρα, Αναστασία Μουλάκη, Θεοδώρα Σιμητσάκου, και Εβελίνα Τσέλιου.

Συμμετείχε χορός ιεροψαλτών υπό τη διεύθυνση του Απόστολου Αθιανού, ιεροψάλτου του ιερού ναού Εισοδίων της Θεοτόκου Δράμας, και παιδική χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελευθερούπολης υπό τη διεύθυνση της Βάιας Παπαποστόλου.