Από το μυθιστόρημα στον μονόλογο
Η ιστορία ενός ανθρώπου που έρχεται αντιμέτωπος με το φύλο του 
και την Ιστορία. Ένα παιδί που μεγαλώνει στην σκοτεινιά ενός βουνού στη βουλγαρική κατοχή, που βιώνει την Ιστορία ως «μικρός ήρωας». αναζητώντας την ταυτότητά του. Το υλικό του μυθιστορήματος πολυσέλιδο, οι χαρακτήρες πολλοί, οι μάσκες και οι μεταμφιέσεις πολλαπλές. Πού βρίσκεται όμως το «αληθινό» Παρτάλι ανάμεσα στις τόσες εκδοχές του; Η ζωή του είναι μια διαρκής αναπαράσταση, μέσα από αφηγήσεις των άλλων, ενώ μόνον στο φινάλε του βιβλίου εμφανίζεται η Μις Παρτάλες, ερχόμενη από την Αμερική για να παρουσιάσει το τελευταίο της σόου.
Με τα χρόνια με απασχολούσε πώς να μοντάρω όλα αυτά τα κατακερματισμένα στοιχεία και να δώσω μια μοναδική φωνή στο Παρτάλι πέρα από το βιβλίο. Έτσι, προέκυψε ο μονόλογος, που στηρίζεται πάνω στο μυθιστορηματικό υλικό και διατείνεται ότι αυτός είναι ο αυθεντικός λόγος του ήρωα. Η πορεία του έφηβου από το χωριό του Παγγαίου στην Καβάλα, στην Θεσσαλονίκη και από εκεί στην Αμερική ξαναγίνεται διασκεδαστική αφήγηση στα κλαμπ της Αμερικής. Μεγάλο ρίσκο να υιοθετήσεις μια τελική εκδοχή για έναν χαρακτήρα που η γοητεία του στηρίχτηκε στο διφορούμενο, στη μεταμόρφωση, στη διαρκή εναλλαγή ρόλων. Όμως και αυτός μήπως ο μονόλογος δεν είναι ένα ακόμη παιγνίδι ρόλων; Το Παρτάλι, επανέρχεται στην σκηνή γιατί μόνον εκεί μπορεί να αντέξει και να βιώσει την ιστορία του.
Το θέατρο έχει τη δική του αλήθεια και η ζωή-μερικές φορές- δεν αντέχει την ρεαλιστική της φορεσιά. Το «Παρτάλι» είναι η ελπίδα ότι όσα δεν ζήσαμε τουλάχιστον μπορούμε να τα ονειρευτούμε ή να τα υποδυθούμε.
Θεόδωρος Γρηγοριάδης
Αποσπάσματα από την παράσταση:
http://www.youtube.com/watch?v=ysnTdjhA25E
και την Ιστορία. Ένα παιδί που μεγαλώνει στην σκοτεινιά ενός βουνού στη βουλγαρική κατοχή, που βιώνει την Ιστορία ως «μικρός ήρωας». αναζητώντας την ταυτότητά του. Το υλικό του μυθιστορήματος πολυσέλιδο, οι χαρακτήρες πολλοί, οι μάσκες και οι μεταμφιέσεις πολλαπλές. Πού βρίσκεται όμως το «αληθινό» Παρτάλι ανάμεσα στις τόσες εκδοχές του; Η ζωή του είναι μια διαρκής αναπαράσταση, μέσα από αφηγήσεις των άλλων, ενώ μόνον στο φινάλε του βιβλίου εμφανίζεται η Μις Παρτάλες, ερχόμενη από την Αμερική για να παρουσιάσει το τελευταίο της σόου.Με τα χρόνια με απασχολούσε πώς να μοντάρω όλα αυτά τα κατακερματισμένα στοιχεία και να δώσω μια μοναδική φωνή στο Παρτάλι πέρα από το βιβλίο. Έτσι, προέκυψε ο μονόλογος, που στηρίζεται πάνω στο μυθιστορηματικό υλικό και διατείνεται ότι αυτός είναι ο αυθεντικός λόγος του ήρωα. Η πορεία του έφηβου από το χωριό του Παγγαίου στην Καβάλα, στην Θεσσαλονίκη και από εκεί στην Αμερική ξαναγίνεται διασκεδαστική αφήγηση στα κλαμπ της Αμερικής. Μεγάλο ρίσκο να υιοθετήσεις μια τελική εκδοχή για έναν χαρακτήρα που η γοητεία του στηρίχτηκε στο διφορούμενο, στη μεταμόρφωση, στη διαρκή εναλλαγή ρόλων. Όμως και αυτός μήπως ο μονόλογος δεν είναι ένα ακόμη παιγνίδι ρόλων; Το Παρτάλι, επανέρχεται στην σκηνή γιατί μόνον εκεί μπορεί να αντέξει και να βιώσει την ιστορία του.
Το θέατρο έχει τη δική του αλήθεια και η ζωή-μερικές φορές- δεν αντέχει την ρεαλιστική της φορεσιά. Το «Παρτάλι» είναι η ελπίδα ότι όσα δεν ζήσαμε τουλάχιστον μπορούμε να τα ονειρευτούμε ή να τα υποδυθούμε.
Θεόδωρος Γρηγοριάδης
Αποσπάσματα από την παράσταση:
http://www.youtube.com/watch?v=ysnTdjhA25E
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου