ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ (2)

ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ

Οργανωμένο σχέδιο ή συμπτώσεις;

ΜΕΡΟΣ II

Η συνέχεια της υπόθεσης «Ουράνιο» της βόρειας Ελλάδας είδε το φως της δημοσιότητας τον περασμένο Φεβρουάριο, φανερώνοντας ότι όλο το προηγούμενο διάστημα, οι διαβουλεύσεις δεν σταμάτησαν.

Η κόντρα για την ενέργεια, που κορυφώθηκε με αφορμή την εγκατάσταση μονάδων παραγωγής ενέργειας με καύση λιθάνθρακα, ήταν μια καλή αφορμή για να έρθει και πάλι στο προσκήνιο η πυρηνική ενέργεια.

Στις 10 Φεβρουαρίου, στην Καθημερινή της Κυριακής, δημοσιεύθηκε ένα άρθρο με θέμα «Σε ασφυκτικό πυρηνικό κλοιό η Ελλάδα. Μονάδες λειτουργούν σε Βαλκάνια και Μεσόγειο, ενώ ανοίγει η συζήτηση και στη χώρα μας».
Αφού η δημοσιογράφος που υπογράφει το ρεπορτάζ κάνει μια πλήρη αναφορά στην υπόθεση, αποκαλύπτει ότι η συζήτηση για αξιοποίηση τέτοιας μορφής ενέργειας είναι αναπόφευκτη. Γράφει χαρακτηριστικά: «Στα πυρηνικά στρέφονται και οι γειτονικές χώρες των Βαλκανίων αλλά και της Μεσογείου, δημιουργώντας σε συνδυασμό με τα αντίστοιχα προγράμματα της Τουρκίας έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την Ελλάδα, που καθιστά αναπόφευκτη τη σχετική συζήτηση και στη χώρα μας παρά τη διαφαινόμενη διάθεση για αποχή».
Και μετά τα απαραίτητα στοιχεία γίνεται αναφορά και στο «τι υποστηρίζουν οι Έλληνες επιστήμονες» για το θέμα. Εκεί για πρώτη φορά γίνεται λόγος για την περιοχή του Παγγαίου και τα κοιτάσματα ουρανίου που «καλοβλέπουν» κάποιοι.

Όπως γράφει χαρακτηριστικά η συνάδελφος δημοσιογράφος: «Στην Ελλάδα όλοι δείχνουν να φοβούνται ακόμη και τη συζήτηση για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, αν και ανεπισήμως αναγνωρίζουν ότι καθίσταται από τις εξελίξεις αναγκαία. Η Ελλάδα, πάντως και συγκεκριμένα η περιοχή του Παγγαίου στη Μακεδονία, θεωρείται πλούσια σε κοίτασμα ουρανίου που μπορεί να στηρίξει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σημειώνει στην «K» ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας καθηγητής Λ. Kαμαρινόπουλος. O ίδιος υποστηρίζει ότι η σεισμικότητα δεν αποτελεί πρόβλημα. Σε μία τέτοια περίπτωση ανεβαίνει απλώς το κόστος της τεχνολογίας που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Eπισημαίνει όμως ότι η πιθανότητα ατυχήματος είναι το μοναδικό μειονέκτημα της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας και ξεκαθαρίζει ότι «δεν υπάρχει στον άμεσο ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας, τουλάχιστον μέχρι το 2020 κάποιο σχέδιο για ανάπτυξη πυρηνικού σταθμού». «Παιχνίδι με τη φωτιά» χαρακτηρίζει την επιδίωξη πολλών χωρών να εγκαταστήσουν πυρηνικούς σταθμούς με δήλωσή του στην «K» ο πρόεδρος του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου Θανάσης Αναπολιτάνος. «Οταν λάβει κανείς υπόψη του τη χαμηλή τεχνογνωσία, τις μικρές οικονομικές δυνατότητες, τα άλυτα προβλήματα διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων και τον ορατό κίνδυνο ενός ατυχήματος, εύκολα οδηγείται στο συμπέρασμα ότι η επιδίωξη πολλών χωρών στην έτσι κι αλλιώς εύφλεκτη περιοχή μας να εγκαταστήσουν πυρηνικούς σταθμούς, συνιστά κυριολεκτικά παιχνίδι με τη φωτιά» τονίζει».

Αυτό ήταν και η αρχή της σχετικής έρευνας… Όποιος γνωρίζει κάποιο στοιχείο για το θέμα μπορεί να το προσθέσει.

(Συνεχίζεται…)