«Η χώρα, μοιραία, την άνοιξη του 2010 χρεοκόπησε. Χρεοκόπησε υπό την έννοια ότι οι ξένοι δανειστές και εταίροι της διαπίστωσαν ξαφνικά ότι έχασε παντελώς την οικονομική της φερεγγυότητα», παρατήρησε ο πρώην βουλευτής Δημήτρης Παπουτσής, σχολιάζοντας την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα.
«Ασφαλώς είναι πολύ δύσκολη η σημερινή κατάσταση και για τη χώρα και για το ΠΑΣΟΚ. Σε ένα βαθμό έχει γίνει μια αυτοκριτική από την πλευρά μας το προηγούμενο διάστημα. Ελπίζω αυτή με αφορμή τις συνεδριακές διαδικασίες που θα ακολουθήσουν το φθινόπωρο, να έχει πιο σοβαρά χαρακτηριστικά. Πήραμε μια σειρά από αποφάσεις που σχεδόν όλες έχουν γίνει νόμοι του κράτους. Μπορεί να πει κανείς πως σε ένα βαθμό οι αποφάσεις αυτές εφαρμόζονται σήμερα και υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προσδοκία να ορθοποδήσει η χώρα, βήμα βήμα, συνεχίζοντας μια προσπάθεια που ασφαλώς είναι επίπονη, είναι οδυνηρή και έχει σοβαρότατες αρνητικές επιπτώσεις σε ένα μεγάλο μέρος του λαού μας, στα μικρά, φτωχά, μεσαία εισοδηματικά στρώματα. Η κατάσταση αυτή οφείλεται σε μια σειρά διαχρονικές αιτίες, και από τη στιγμή που χάθηκε ο έλεγχος συνέβησαν όλα αυτά που συνέβησαν και κυρίως οφείλονται σε μια σειρά διαχρονικών αιτιών που κάλλιστα μπορεί να τις καταλογίσει κανείς στο πολιτικό σύστημα, στα κόμματα που κυβέρνησαν κυρίως αλλά και στο συνολικό σύστημα πολιτικής διεύθυνσης της χώρας τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες», παρατήρησε ο κ. Παπουτσής.
Όπως είπε, «το ΠΑΣΟΚ στηρίζει και παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση, χωρίς να συμμετέχει. Αυτό είναι μια στάση ευθύνης απέναντι στη χώρα και στην ανάγκη να κυβερνηθεί ο τόπος. Αντιλαμβάνεστε πως ακολουθούμε μια τακτική αντιστρόφως ανάλογη από αυτή που ακολουθούσε ο κ. Σαμαράς ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στηρίζουμε την κυβέρνηση με όλες μας τις δυνάμεις. Και με ειλικρινή διάθεση ξέροντας ότι λαμβάνει και αυτή αποφάσεις που την φέρνουν σε σύγκρουση με το λαό. Άρα με αυτή την έννοια το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να είναι στο κάδρο των κυβερνητικών ευθυνών με ότι αυτό συνεπάγεται. Εξακολουθούμε πάνω από τα κομματικά οφέλη να βάζουμε το γενικό καλό. Στηρίζει την κυβέρνηση με την ψήφο εμπιστοσύνης. Το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει το στοίχημα της επιβίωσής του. Είναι μια ιστορική παράταξη. Υπηρέτησε τη χώρα τις τελευταίες τέσσερις περίπου δεκαετίες άλλοτε ως αντιπολίτευση και άλλοτε ως κυβέρνηση. Η χώρα, παρά το γεγονός ότι σήμερα περνά μια πρωτόγνωρη, για όλους δυσκολία, αντιλαμβάνεστε πως είχε και τις καλές στιγμές και περιόδους της».
Διευκρίνισε μάλιστα πως «δεν φταίνε οι πολίτες και δεν έχουν σε τελική ανάλυση οι πολίτες την πολιτική ευθύνη για διεύθυνση της χώρας, την έχει το πολίτευμα, το συνολικό σύστημα πολιτικής διεύθυνσης, οι πολιτικές δυνάμεις, κυρίως αυτές που άσκησαν διοίκηση. Σε καμία περίπτωση όμως και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρέπει να νίπτει τας χείρας της και να αποποιείται τα σημερινή κατάσταση. Όλες αυτές τις δεκαετίες διατύπωνε λόγο και σε ένα βαθμό επηρέαζε την πολιτική διεύθυνση της χώρας. Αυτό το λέω σαν μια γενικότερη παρατήρηση, όχι για να αποποιηθώ τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ».
«Η χώρα, μοιραία, την άνοιξη του 2010 χρεοκόπησε. Χρεοκόπησε υπό την έννοια ότι οι ξένοι δανειστές και εταίροι της διαπίστωσαν ξαφνικά ότι έχασε παντελώς την οικονομική της φερεγγυότητα. Τότε έπρεπε η κυβέρνηση να φροντίσει αυτή η χώρα να εξακολουθήσει να ζει κρατώντας τα κεκτημένα της όσο το δυνατόν περισσότερο. Πιστεύω ότι η τότε πολιτική ηγεσία, αν είχε συνολική επίγνωση της κατάστασης, θα έπρεπε να αποσαφηνίσει με απόλυτη καθαρότητα και όσο το δυνατόν περισσότερη ακρίβεια την κατάσταση στους πολίτες, στις πολιτικές δυνάμεις και να κληθούν μέσα από τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος όλοι αυτοί να τοποθετηθούν πάνω σε αυτή την πραγματικότητα εκ νέου μέσα από μια εκλογική αναμέτρηση, ή αν θέλετε, μέσα από ένα δημοψήφισμα. Αλλά συνέβη το εξής: δεν ήξερε κανείς τότε το συνολικό πρόβλημα που είχε η χώρα, ούτε στην Ελλάδα, ούτε και στο εξωτερικό. Η Ελλάδα είχε χρεοκοπήσει και αυτό συνέβαινε για πρώτη φορά ιστορικά σε μια χώρα, μέχρι τότε λειτουργώντας στα πρότυπα της οικονομίας του δυτικού τύπου η οποία όμως ήταν μέλος μιας οικονομικής και πολιτικής ένωσης, όπως ήταν η Ευρώπη και είχε ένα κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Δεν ήταν μια χώρα όπως όλες οι άλλες που ιστορικά αντιμετώπισαν αντίστοιχης φύσεως προβλήματα και χρεοκόπησαν, έχοντας τη δυνατότητα να κάνουν και άλλου είδους χειρισμούς, πιο ευέλικτους, μέσα από εσωτερικές υποτιμήσεις των νομισμάτων τους. Ήταν ένα πρωτόγνωρο γεγονός», κατέληξε.
«Ασφαλώς είναι πολύ δύσκολη η σημερινή κατάσταση και για τη χώρα και για το ΠΑΣΟΚ. Σε ένα βαθμό έχει γίνει μια αυτοκριτική από την πλευρά μας το προηγούμενο διάστημα. Ελπίζω αυτή με αφορμή τις συνεδριακές διαδικασίες που θα ακολουθήσουν το φθινόπωρο, να έχει πιο σοβαρά χαρακτηριστικά. Πήραμε μια σειρά από αποφάσεις που σχεδόν όλες έχουν γίνει νόμοι του κράτους. Μπορεί να πει κανείς πως σε ένα βαθμό οι αποφάσεις αυτές εφαρμόζονται σήμερα και υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προσδοκία να ορθοποδήσει η χώρα, βήμα βήμα, συνεχίζοντας μια προσπάθεια που ασφαλώς είναι επίπονη, είναι οδυνηρή και έχει σοβαρότατες αρνητικές επιπτώσεις σε ένα μεγάλο μέρος του λαού μας, στα μικρά, φτωχά, μεσαία εισοδηματικά στρώματα. Η κατάσταση αυτή οφείλεται σε μια σειρά διαχρονικές αιτίες, και από τη στιγμή που χάθηκε ο έλεγχος συνέβησαν όλα αυτά που συνέβησαν και κυρίως οφείλονται σε μια σειρά διαχρονικών αιτιών που κάλλιστα μπορεί να τις καταλογίσει κανείς στο πολιτικό σύστημα, στα κόμματα που κυβέρνησαν κυρίως αλλά και στο συνολικό σύστημα πολιτικής διεύθυνσης της χώρας τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες», παρατήρησε ο κ. Παπουτσής.
Όπως είπε, «το ΠΑΣΟΚ στηρίζει και παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση, χωρίς να συμμετέχει. Αυτό είναι μια στάση ευθύνης απέναντι στη χώρα και στην ανάγκη να κυβερνηθεί ο τόπος. Αντιλαμβάνεστε πως ακολουθούμε μια τακτική αντιστρόφως ανάλογη από αυτή που ακολουθούσε ο κ. Σαμαράς ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στηρίζουμε την κυβέρνηση με όλες μας τις δυνάμεις. Και με ειλικρινή διάθεση ξέροντας ότι λαμβάνει και αυτή αποφάσεις που την φέρνουν σε σύγκρουση με το λαό. Άρα με αυτή την έννοια το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να είναι στο κάδρο των κυβερνητικών ευθυνών με ότι αυτό συνεπάγεται. Εξακολουθούμε πάνω από τα κομματικά οφέλη να βάζουμε το γενικό καλό. Στηρίζει την κυβέρνηση με την ψήφο εμπιστοσύνης. Το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει το στοίχημα της επιβίωσής του. Είναι μια ιστορική παράταξη. Υπηρέτησε τη χώρα τις τελευταίες τέσσερις περίπου δεκαετίες άλλοτε ως αντιπολίτευση και άλλοτε ως κυβέρνηση. Η χώρα, παρά το γεγονός ότι σήμερα περνά μια πρωτόγνωρη, για όλους δυσκολία, αντιλαμβάνεστε πως είχε και τις καλές στιγμές και περιόδους της».
Διευκρίνισε μάλιστα πως «δεν φταίνε οι πολίτες και δεν έχουν σε τελική ανάλυση οι πολίτες την πολιτική ευθύνη για διεύθυνση της χώρας, την έχει το πολίτευμα, το συνολικό σύστημα πολιτικής διεύθυνσης, οι πολιτικές δυνάμεις, κυρίως αυτές που άσκησαν διοίκηση. Σε καμία περίπτωση όμως και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρέπει να νίπτει τας χείρας της και να αποποιείται τα σημερινή κατάσταση. Όλες αυτές τις δεκαετίες διατύπωνε λόγο και σε ένα βαθμό επηρέαζε την πολιτική διεύθυνση της χώρας. Αυτό το λέω σαν μια γενικότερη παρατήρηση, όχι για να αποποιηθώ τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ».
«Η χώρα, μοιραία, την άνοιξη του 2010 χρεοκόπησε. Χρεοκόπησε υπό την έννοια ότι οι ξένοι δανειστές και εταίροι της διαπίστωσαν ξαφνικά ότι έχασε παντελώς την οικονομική της φερεγγυότητα. Τότε έπρεπε η κυβέρνηση να φροντίσει αυτή η χώρα να εξακολουθήσει να ζει κρατώντας τα κεκτημένα της όσο το δυνατόν περισσότερο. Πιστεύω ότι η τότε πολιτική ηγεσία, αν είχε συνολική επίγνωση της κατάστασης, θα έπρεπε να αποσαφηνίσει με απόλυτη καθαρότητα και όσο το δυνατόν περισσότερη ακρίβεια την κατάσταση στους πολίτες, στις πολιτικές δυνάμεις και να κληθούν μέσα από τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος όλοι αυτοί να τοποθετηθούν πάνω σε αυτή την πραγματικότητα εκ νέου μέσα από μια εκλογική αναμέτρηση, ή αν θέλετε, μέσα από ένα δημοψήφισμα. Αλλά συνέβη το εξής: δεν ήξερε κανείς τότε το συνολικό πρόβλημα που είχε η χώρα, ούτε στην Ελλάδα, ούτε και στο εξωτερικό. Η Ελλάδα είχε χρεοκοπήσει και αυτό συνέβαινε για πρώτη φορά ιστορικά σε μια χώρα, μέχρι τότε λειτουργώντας στα πρότυπα της οικονομίας του δυτικού τύπου η οποία όμως ήταν μέλος μιας οικονομικής και πολιτικής ένωσης, όπως ήταν η Ευρώπη και είχε ένα κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Δεν ήταν μια χώρα όπως όλες οι άλλες που ιστορικά αντιμετώπισαν αντίστοιχης φύσεως προβλήματα και χρεοκόπησαν, έχοντας τη δυνατότητα να κάνουν και άλλου είδους χειρισμούς, πιο ευέλικτους, μέσα από εσωτερικές υποτιμήσεις των νομισμάτων τους. Ήταν ένα πρωτόγνωρο γεγονός», κατέληξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου