Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί συνεορταστές
Ἡ σημερινὴ πανευφρόσυνη ἑορτὴ τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τιμὴν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου γέμισε τὴ ψυχή μας μὲ αἰσθήματα πνευματικῆς χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως, ἀλλὰ καὶ εὐλάβειας πρὸς τὸ παντιμο Πρόσωπο τῆς Μητέρας τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ ὅλων μας τῶν ἀνθρώπων.
Ἔτσι σπεύδομε περιχαρεῖς στοὺς ναούς μας, στὰ προσκυνήματά της γιὰ νὰ ἐκφράσουμε ταπεινὰ ὅ,τι αἰσθάνεται ὁ καθένας μέσα στὴν καρδιά του γιὰ τὴν Παναγία, νὰ τὴν παρακαλέσουμε γιὰ τὰ προβλήματα καὶ τὶς ἀναρίθμητες δυσκολίες, πού συναντοῦμε παλεύοντας καθημερινὰ στὸ στίβο τῆς ζωῆς, μὲ τὴν ἀπόλυτη βεβαιότητα, ὅτι ἡ ταπεινὴ δέησή μας θὰ εἰσακουσθῆ καὶ τὸ βάρος πού μᾶς πιέζει τὴ ψυχὴ θὰ γίνη ἐλαφρότερο. Διότι ὅλοι μας ξέρομε, ὅτι ὁ ρόλος τῆς Παναγίας μας δὲν ἔληξε μὲ τὴν ὁσία κοίμησή της καὶ τὴν θριαμβευτικὴ ἄνοδό της στὸν οὐρανό. Τὴν παρήγορη αὐτὴ ἀλήθεια μᾶς τὴν θυμίζει κάθε φορά τὸ ὡραῖο Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς της:«Ἐν τὴ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τὴ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε…».
Ὅμως, ἀγαπητοί μου συνεορταστές, μαζὶ μὲ τὴν ἀλήθεια αὐτή, ὅτι ἡ Παναγία εἶναι πάντα μαζί μας, ἂν καὶ σωματικῶς καὶ πνευματικῶς εὑρίσκεται στοὺς οὐρανούς, κοντὰ στὸν Υἱὸ καὶ Θεό της, δὲν πρέπει νὰ ξεχνοῦμε καὶ τὸ καθῆκον πού ἔχομε νὰ ἐπικαλούμεθα τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὄχι μόνο στὶς δυσκολίες τοῦ βίου καὶ τὶς παντοειδεῖς ἀνάγκες μας, ἀλλὰ σὲ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μας. Τὸ καθῆκον ὅλων μας νὰ τὴν ἔχωμε μπροστὰ στὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας κάθε ὥρα καὶ στιγμή. Καὶ ἡ θεσπεσία Μορφή της νὰ θυμίζη στὸ καθένα μας τὶς πάμφωτες σὰν ἄστρα ἀρετές της. Δηλαδή, γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὸ αἰώνιο ἠθικὸ μεγαλεῖο της, νὰ μὴ ξεχνᾶμε οἱ χριστιανοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, μικροὶ καὶ μεγάλοι, τὴν συγκινητική ταπείνωσή της, τὴν ἀκλόνητη καὶ ἀδαμάντινη πίστη της στὸ Θεό, τὴν ἀπαστράπτουσα ἁγνότητα τῆς ψυχῆς της, τὴν ἀμίμητη ὑπομονή της στὸν πόνο καὶ τὴ δυστυχία, τὴν στοργὴ καὶ τὴν ἀγάπη της στὸν συνάνθρωπό της.
Ποιὸ τὸ ὄφελος, ἀλήθεια, νὰ τὴν προσφωνοῦμε μὲ ἀγάπη καὶ πίστη «Παναγία… Ὑπεραγία Θεοτόκε…», καὶ νὰ μὴν προσπαθοῦμε κατὰ δύναμη, μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ τηρήσουμε τὸ Νόμο τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ της; Πῶς νὰ εὐχαριστηθῆ μαζί μας, ὅταν τὴν «λατρεύομε», κυριολεκτικὰ μὲ τὴν ἀγάπη μας καὶ συγχρόνως δὲν καταβάλομε τὸν παραμικρὸ κόπο στὴν καθημερινή μας ζωὴ νὰ ἐφαρμόσουμε τὶς σωτήριες ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ μας; Τότε δὲν λησμονοῦμε τὴν συμβουλὴ πού μᾶς ἔδωσε «ὅ,τι ἂν λέγη ὑμῖν ποιήσατε;» (Ἰωάν.2,5). Ὅ,τι σᾶς λέγει ὁ Υἱός μου νά τό κάμετε…;
Σήμερα, λοιπόν, στὴ μεγάλη της γιορτὴ ἂς σκεφθοῦμε ὅλα αὐτὰ καὶ παράλληλα μὲ τὸ σεβασμὸ καὶ τὴν ἀγάπη μας στό πανάχραντο Πρόσωπό της ἂς ἔχωμε πάντα μπροστὰ μας τὶς ἀρετὲς πού στόλιζαν τὴν ἁγιωτάτη ψυχή της καὶ ἂς φιλοτιμούμαστε νὰ τὶς ἀντιγράφουμε κατὰ δύναμη στὴ ζωή μας. Αὐτὸ θὰ εἶναι σίγουρα κάτι πού θὰ τὴν εὐχαριστήση ἀφάνταστα καὶ θὰ πολλαπλασιάση τὴν ἀπροσμάχητη καὶ φοβερὰ Προστασία της γιὰ τὸν καθένα μας. Ἀμὴν
Μέ ἐγκάρδιες πατρικές εὐχές
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου