Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ: «Το ευρώ από ένα κοινό νόμισμα μετατρέπεται σε όπλο ηγεμονίας της Γερμανίας σε ολόκληρη την Ευρώπη»

«Το ευρώ από ένα κοινό νόμισμα μετατρέπεται σε όπλο ηγεμονίας της Γερμανίας σε ολόκληρη την Ευρώπη», σχολίασε ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Έθνος» Γιώργος Δελαστίκ, σημειώνοντας πως «οδηγηθήκαμε σε μια φάση όπου η Γερμανία έχει καταλύσει την οικονομική ανεξαρτησία των χωρών που έχουν μπει σε καθεστώς μνημονίου και ουσιαστικά και την πολιτική ανεξαρτησία».


«Νομίζω πως υπάρχει μια σιδερένια λογική στα γεγονότα που ακολουθούνται. Δεν έχουμε να κάνουμε με ασυνάρτητα ή τυχαία γεγονότα. Αυτό που υπάρχει ως σχέδιο και αποτελεί την πεμπτουσία του μνημονίου, είναι ότι οι Γερμανοί απαιτούν και μαζί τους η Ευρωζώνη, να φτωχύνουν όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες. Θεωρούν δηλαδή ότι ο τρόπος που ζούμε είναι υπερβολικός για μας», σχολίασε.

Όπως είπε, «βλέπετε να υπάρχουν 23.000 νομικά πρόσωπα που χρωστούν συνολικά 48 δις ευρώ στο δημόσιο, αυτοί έφτασαν στο σημείο να ετοιμάζουν νομοσχέδιο που να λένε ότι από 26.000 ευρώ και πάνω εισόδημα θα φορολογείται με συντελεστή 45%. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πως θα γδάρουμε αυτόν που παίρνει 1500 ευρώ, οικογενειακό εισόδημα; Δεν είναι εφιαλτικό; Το ίδιο επιδιώκουν να κάνουν και στους Πορτογάλους, στους Ισπανούς, στους Ιρλανδούς, στους Ιταλούς κλπ».

«Το ευρώ, όπλο ηγεμονίας»

Ο κ. Δελαστίκ παρατήρησε πως «το ευρώ από ένα κοινό νόμισμα μετατρέπεται σε όπλο ηγεμονίας της Γερμανίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Διότι το 2000 οι γερμανικές εξαγωγές στις σημερινές χώρες της ευρωζώνης ανέρχονταν στο 27% των γερμανικών εξαγωγών, το 2009 οι γερμανικές εξαγωγές στις χώρες τις ευρωζώνης ανέρχονταν στο 44% των γερμανικών εξαγωγών. Έχει μια κάμψη λόγω της κρίσης, αλλά η τάση είναι αυτή».

«Ενώ πριν από 10-20 χρόνια από την Γερμανία αγοράζαμε αυτοκίνητα και εργαλεία, τώρα θα πάτε στο σούπερ μάρκετ και θα δείτε ότι μέχρι και χαρτί υγείας γερμανικό ή ολλανδικό υπάρχει. Αυτό το οποίο γίνεται και επειδή συνειδητά πυροδοτήθηκε μέσω ευρώ η ανάφλεξη των τιμών, όλα τα προϊόντα εξομοίωσαν τις τιμές τους στα σούπερ μάρκετ. Αυτό επέτρεψε τη διείσδυση όλων των γερμανικών προϊόντων σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή επικράτεια. Ακόμη και αυτά που δεν πάει το μυαλό σας. Ακόμη και στα φασόλια και στις φακές, υπάρχουν γερμανοί σούπερ χονδρέμποροι, που αγοράζουν μεγάλες ποσότητες αυτών των πραγμάτων και τις πωλούν σε χονδρεμπόρους της Ελλάδας, της Ιταλίας κλπ», υπογράμμισε.

Όπως τόνισε, «θυμάμαι την συζήτηση όταν ήταν να μπούμε στην ΕΟΚ, όπου υπήρχε διάχυτη εντύπωση ότι θα είμαστε το περιβόλι της Ευρώπης. Έγινε το αντίθετο. Πυροδότησαν αυξημένες τιμές, έδιναν λεφτά στους αγρότες για να θάβουν τα προϊόντα τους, για να κάθονται και να παίρνουν επιδοτήσεις, με αποτέλεσμα, ενώ είχαμε 31% αγροτικό πληθυσμό όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ, να μην είναι ούτε 10% σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι η αγροτική μας παραγωγή κάθε άλλο ευνοήθηκε από την ένταξη της ΕΟΚ».

«Τώρα οδηγηθήκαμε σε μια φάση όπου η Γερμανία έχει καταλύσει την οικονομική ανεξαρτησία των χωρών που έχουν μπει σε καθεστώς μνημονίου και ουσιαστικά και την πολιτική ανεξαρτησία. Η ελληνική κυβέρνηση πάει στο Eurogroup και δεν τολμάει να έχει πρόταση. Περιμένει να της ανακοινώσουν ποια μέτρα πρέπει να εφαρμόσει για να γίνει δήθεν βιώσιμο το ελληνικό χρέος», ανέφερε.

«Αυτά δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια»

Όπως είπε, «το 2009 μας είπαν ότι επειδή το δημόσιο χρέος είναι 129% είμαστε χρεοκοπημένοι και πρέπει να μπούμε σε μνημόνιο. Μας πάνε στο μνημόνιο. Το δημόσιο χρέος τώρα θα είναι 176%. Το 2016 θα έχει πέσει στο 175%. Την ίδια στιγμή θα μας έχουν δώσει δάνεια 246 δις ευρώ και θα μας έχουν πάει το χρέος από το 129% στο 175% του ΑΕΠ. Και λένε ότι σε δύο χρόνια μετά το 2016 θα πέσει κατά 50% του ΑΕΠ το χρέος και θα βρεθεί στο 124%. Αυτά είναι παραμύθια. Αυτά δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια».

«Η κυβέρνηση νομίζω ότι έχει ως πρώτιστο μέλημα να μην σκάσει στα χέρια της η χρεοκοπία της χώρας. Δεν είναι διατεθειμένη, ούτε αυτή, ούτε η προηγούμενη του Γ. Παπανδρέου να διαπραγματευτούν σοβαρά με τους Ευρωπαίους. Το 1993, όταν έπεσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, άφησε το ελληνικό χρέος στο 111% του ΑΕΠ. Επί 16 χρόνια το ελληνικό δημόσιο χρέος έπαιζε ανάμεσα στο 110% και στο 100%. Δεν είχε ενδιαφερθεί κανείς για το δημόσιο χρέος. Γιατί ξαφνικά το 115% του Καραμανλή, την 17η χρονιά ήταν προάγγελος χρεοκοπίας; Είναι φανερό ότι εδώ χρησιμοποιούνται προσχηματικά διάφορα δημοσιονομικά μεγέθη. Το δημόσιο χρέος δεν υπάρχει κανένας τρόπος αντικειμενικού προσδιορισμού πότε είναι βιώσιμο και πότε όχι. Εξαρτάται από κάθε χώρα. Η Ιαπωνία έχει 210% του ΑΕΠ της δημόσιο χρέος, δεν έχει όμως κανένα πρόβλημα. Δανείζεται από τις ιαπωνικές τράπεζες με επιτόκιο 0,5% ή 1%», είπε και συμπλήρωσε πως «το όριο που καθόρισε το Μάαστριχτ, ήταν το 60% του ΑΕΠ. Το 60% έγινε 120% και η Ευρωπαϊκή Ένωση επέμεινε ότι και 124% καλά είναι. Η ίδια η Γερμανία έχει χρέος 80% του ΑΕΠ της. το Μάαστριχτ έχει παραβιαστεί από κάθε πλευρά. Ο τρόπος χειρισμού του δημόσιο χρέους είναι ένας τρόπος που συναρτάται με την πολιτική που θέλει να ακολουθήσει».

Η Τράπεζα των τραπεζών

«Στην Ευρώπη αντί να έχουμε μια κεντρική τράπεζα των κρατών της Ευρώπης, είναι τράπεζα των τραπεζών. Στην Αμερική πάνω από 2 τρις δολάρια έχει αγοράσει η Κεντρική Ομοσπονδιακή Τράπεζα για να βοηθήσει την κυβέρνηση να ξεπεράσει την κρίση. Δεν δίνει π.χ. 50 δις για να σωθεί η Πορτογαλία αλλά δίνει ένα τρις στις τράπεζες. Αυτό είναι απαράδεκτο. Οι Γερμανοί είναι ρεαλιστές και δογματικοί. Ο ρεαλισμός τους είναι ο εξής: Μέχρι στιγμής σε καμία από τις χώρες που έχουν τεθεί υπό μνημόνιο δεν έχει σημειωθεί μια τέτοιας έκτασης εξέγερση του πληθυσμού, που να θέτει σε κίνδυνο το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα που στηρίζουν και εφαρμόζουν την γερμανική πολιτική κλπ. Όσο αυτό δεν συμβαίνει, λογικό είναι οι Γερμανοί να λένε ότι τα υποζύγιά τους αντέχουν. Αν δουν ότι σημειώνονται εξεγέρσεις θα τα μαζέψουν τα πράγματα και θα αλλάξουν πολιτική», παρατήρησε.

Όπως είπε, «ριζικά διαφορετική πολιτική υπάρχει και απολύτως μέσα στο σύστημα. Δεν είναι ότι χρειάζεται κάποια επανάσταση για να αλλάξει η ασκούμενη πολιτική της λιτότητας, διότι και υπερπαραγωγή προϊόντων έχουμε, αλλά υπάρχει ζήτημα απληστίας στη διανομή των κερδών του συστήματος. Αυτό μπορεί να αλλάξει εύκολα, όμως με αυτή την πολιτική είναι βέβαιο ότι οι κοινωνικές συμμαχίες του συστήματος καταργούνται. Υπάρχει μια μερίδα της ελίτ που παρασιτεί εις βάρος των άλλων».

Δεν υπάρχουν σχόλια: