Οι αστεροειδείς απειλούν τη Γη, αλλά η τελευταία έχει το δικό της τρόπο να τους "εκδικείται". Ο πλανήτης μας "ταρακουνά" τους αστεροειδείς που περνούν κοντά του και με τον τρόπο αυτό αλλάζει το χρώμα τους, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, που έριξε φως σε ένα μυστήριο που απασχολούσε τους επιστήμονες εδώ και καιρό: γιατί οι μετεωρίτες που πέφτουν στη Γη, έχουν συχνά διαφορετικό χρώμα από το χρώμα των αστεροειδών στο διάστημα.
Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι η ηλιακή ακτινοβολία στο διάστημα δίνει μια σκούρα ερυθρή απόχρωση στις επιφάνειες των αστεροειδών, καθώς ο ηλιακός άνεμος "καίει" την επιφάνειά τους και αλλοιώνει τα μέταλλά τους. Όμως στις περισσότερες περιπτώσεις, οι μετεωρίτες που φτάνουν στον πλανήτη μας ή αυτοί που περνούν από κοντά και μελετώνται με τα γήινα τηλεσκόπια, έχουν χάσει αυτό το κόκκινο χρώμα.
Το νέο εύρημα είναι ότι καθώς οι αστεροειδείς πλησιάζουν τη Γη, η βαρύτητά της τούς προκαλεί πραγματικό σεισμικό ταρακούνημα, σε βαθμό που έρχονται τα πάνω-κάτω στην επιφάνεια των αστεροειδών, με συνέπεια να χάνουν τα επιφανειακά κοκκινωπά πετρώματά τους.
Η ανακάλυψη έγινε από ομάδα ερευνητών υπό τον καθηγητή πλανητικών επιστημών Ρίτσαρντ Μπίνζελ του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα υπέρυθρο τηλεσκόπιο για να μελετήσουν τους διερχόμενους αστεροειδείς και το χρώμα τους.
Οι περισσότεροι αστεροειδείς, αντίθετα από ό,τι γενικώς πιστεύεται, δεν είναι συμπαγείς μονόλιθοι από πέτρα ή μέταλλα, αλλά μάλλον σωροί από πέτρες και χαλίκια σαν "μπάζα", με αποτέλεσμα να είναι εύκολη η αναδιάταξη των υλικών της επιφάνειάς τους από τις σεισμικές δονήσεις που τους προκαλεί η Γη, κάτι που φέρνει στην επιφάνεια φρέσκα υλικά που βρίσκονταν προηγουμένως θαμμένα κάτω από τα επιφανειακά, τα οποία είχαν κοκκινίσει από το "έγκαυμα" της ηλιακής ακτινοβολίας.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπίνζελ, όσο πιο κόκκινος είναι ένας αστεροειδής, τόσο πιθανότερο είναι να μην πλησίασε τη Γη και, αντίθετα, όσο πιο "χλωμός", τόσο πιθανότερο ότι πέρασε από κοντά της - ή έπεσε πάνω της. Η ανακάλυψη ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να αποκρούσουν καλύτερα μια πιθανή μελλοντική επικείμενη πρόσκρουση ενός ουράνιου "επισκέπτη" στον πλανήτη μας. Η πιο κοντινή περίπτωση είναι του "Άποφι", πλάτους 270 μέτρων, που το 2029 αναμένεται να περάσει σε απόσταση λιγότερη των 35.000 40.000 χλμ. από τη Γη, κοντινότερη και από την τροχιά αρκετών τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων.
Οι αστεροειδείς συνήθως έχουν σχήμα πατάτας και προέρχονται από τη ζώνη του ηλιακού συστήματος ανάμεσα στον Άρη και το Δία. Μια ασθενής βαρύτητα τούς συγκρατεί ενωμένους, αν και συχνά διασπώνται σε δύο ή περισσότερα κομμάτια.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v463/n7279/abs/nature08709.html
Και http://www.nature.com/nature/journal/v463/n7279/full/463305a.html
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου