Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί πατέρες
Μέ ἀγάπη πατρική σᾶς ἀπευθύνουμε ἐγκαρδίως τόν πασχάλιο χαιρετισμό τῆς Ἐκκλησίας μας ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! εὐχόμενοι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ καί ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ! Προηγουμένως ὅμως θά πρέπει ὅλοι μας νά εὐχαριστήσουμε ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας τόν φιλάνθρωπο Θεό, διότι μᾶς ἀξίωσε καί ἐφέτος μέ ὑγεία, μέ εἰρήνη καί κοινωνική γαλήνη στήν πατρίδα μας νά γιορτάσουμε τήν βασίλισσα, τήν «ἑορτήν τῶν ἑορτῶν» τήν ζωηφόρο καί λαμπροφόρο καί ἔνδοξη ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί τοῦτο, ἐκτός τῶν ἄλλων, διότι τόσο πολύ νιώθουμε τήν ἀνάγκη τῆς κορυφαίας αὐτῆς καί λαμπροτάτης γιορτῆς τῆς πίστεώς μας. Καί τήν νιώθουμε, ὅπως, θά λέγαμε, ἐκεῖνος πού βρίσκεται κλεισμένος μέσα σέ ἀσφυκτική, πνιγηρή ἀτμόσφαιρα καί ἐπιθυμεῖ νά βγεῖ ἔξω, στό ὕπαιθρο νά ἀναπνεύσει καθαρό ἀέρα. Ἤ σάν ἐκεῖνον τόν δυστυχῆ, πού κείτεται πολύ χρόνο στό κρεβάτι καί λαχταρᾶ, πότε νά σηκωθεῖ νά περπατήσει, νά νιώσει καί πάλι τήν ἀνακούφιση, πού δίνει ἡ ὑγεία καί ἡ εὐεξία τοῦ σώματος.
Ἔτσι καί μεῖς νιώθουμε καί ζοῦμε καί βιώνουμε τό Πάσχα τό χριστιανικό, τό Πάσχα τό Ὀρθόδοξο. «Πάσχα τό τερπνόν. Πάσχα λύτρον λύπης». Προπάντων ζοῦμε τήν ἀγαλλίαση, τήν ἄφατη γλυκύτητα καί τό θεϊκό μεγαλεῖο της Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας σάν τή μυστική, τήν ἀόρατη γεύση τῆς ἐλπίδας. Δυστυχῶς πολλά πράγματα γύρω μας μεταγγίζουν μέσα στή ψυχή μας ἀοράτως τούς ὀρρούς τῆς θλίψεως, τῆς μελαγχολίας καί τῆς ἀπελπισίας. Τά χρόνια πού περνοῦν, οἱ ἀρρώστιες, οἱ ἀμέτρητες δυσκολίες, ἡ κακία τοῦ κόσμου, τό ὕπουλο ἠθικό κακό πού κυριεύει τή θέλησή μας καί ἄλλα παρόμοια ἀφήνουν ἕνα ὑπόλειμμα πικρίας καί ἀπαγοήτευσης στό βάθος τῆς ψυχῆς μας. Κάτι σάν τά μαῦρα σύννεφα πού ἔρχονται τόν χειμώνα καί σκοτεινιάζουν τόν οὐρανό κρύβοντας τόν ἥλιο. Ἀκριβῶς τήν ὥρα πού συμβαίνουν ὅλα αὐτά στόν μυστικό καί ἀόρατο χῶρο τῆς ψυχῆς ἔρχεται τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας, ὁρμᾶ αὐτή ἡ λάμψη τῆς χαρᾶς τοῦ Πάσχα καί μᾶς φωτίζει καί διώχνει τά σύννεφα τῆς ἀπελπισίας ἀπό τή ψυχή μας καί ἐνθρονίζει εἰρήνη καί γαλήνη στό πνεῦμα καί τήν καρδιά μας. «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια». Ὁ Ἀναστημένος Χριστός δέν γέμισε μόνο μέ ἀνείπωτη χαρά τίς πικραμένες καρδιές τῶν μαθητῶν καί Ἀποστόλων Του, ἀλλά τό ἴδιο γεμίζει μέ ἐλπίδα καί χαρά κάθε ταπεινό καί πιστό μαθητή Του. Ἀφοῦ νίκησε τήν κακία τοῦ κόσμου, ἀφοῦ περιέπαιξε καί νίκησε τόν θάνατο, ἀφοῦ σκόρπισε ἁπλόχερα τήν ἀλήθειά Του στόν κόσμο, ἀφοῦ στερέωσε τήν πολυπόθητη ἐλπίδα πέραν τοῦ σκοτεινού καί ψυχροῦ τάφου.
Ἐμπρός, λοιπόν, ἀδελφοί «Ἀναστάσεως ἡμέρα καί λαμπρυνθῶμεν τῆ πανηγύρει». Ἡ γλυκειά ἐλπίδα ἀνέτειλε σάν ἤλιος μπροστά μας. Ἄς ἀνοίξουμε διάπλατα τίς πόρτες τῆς ψυχῆς μας καί ἄς τήν κλειδώσουμε μέσα μας. Καί τότε «χαίρετε, ἀδελφοί. Καί πάλιν ἐρῶ, Χαίρετε».
Εἴθε ὁ Ἀναστάς Κύριος νἆναι παντοτεινά μαζί σας.
Διάπυρος εὐχέτης σας
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου