"Γιατί οι θυσίες δεν πρέπει ούτε να απαξιώνονται, ούτε να ευτελίζονται στο βωμό προσωπικών φιλοδοξιών, ούτε να χάνονται στη λήθη".
22-23 Απριλίου 1913: Εκατόν έξι χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από τη Μάχη του Παλαιοχωρίου. Μια ιδιαίτερα σημαντική Μάχη, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, αφού εδραίωσε την παρουσία του ελληνικού στρατού στο Παγγαίο, καθιστώντας την επισήμως αποδεκτή από την πλευρά των Βουλγάρων, στηρίζοντας τον Ελληνισμό της περιοχής. Η μάχη του Παλαιοχωρίου σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες μάχες που διεξήχθησαν στο Παγγαίο τον ίδιο μήνα, ανάγκασαν τους προσωρινούς συμμάχους να καθηλώσουν σημαντικό αριθμό δυνάμεών τους στο Παγγαίο με συνέπεια να μην τις εμπλέξουν στο θέατρο επιχειρήσεων της Κεντρικής Μακεδονίας κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, γέρνοντας αποφασιστικά την πλάστιγγα προς την πλευρά της Ελλάδας. Μια χούφτα στρατιώτες, έχοντας στο πλευρό τους όλους τους κατοίκους του Παλαιοχωρίου, αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της Πατρίδας. Γι’ αυτές τις αξίες έδωσε τη ζωή του ο στρατιώτης Νικόλαος Μανσούρας, που άφησε τον τόπο του για να βρεθεί, να αγωνιστεί και να πέσει υπέρ Πατρίδος σε αυτά τα ποτισμένα με αίμα ηρώων χώματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου