Το 2011 έχει ανακηρυχθεί σε Παγκόσμιο έτος Δασών

Συμπληρώνονται αισίως φέτος τριάντα οκτώ (38) χρόνια από την 21η Μαρτίου του 1973, ημερομηνία που με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας & Τροφίμων (F. A. O.) ορίστηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας», με κύριο σκοπό να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά στα δάση που καλύπτουν το 25% της επιφάνειας της Γης, να του κεντρίσει το ενδιαφέρον για να μάθει περισσότερα για τις λειτουργίες τους, αλλά και για την ανάγκη προστασίας τους, που είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη επιβίωση. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, με τις αρνητικές εξελίξεις στα περιβαλλοντικά θέματα, όπως οι κλιματικές αλλαγές, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η ερημοποίηση της γης, οι απειλές στη βιοποικιλότητα και η εκτεταμένη υλοτόμηση των τροπικών δασών. Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα δασοπονίας κάθε χρόνο τιμούμε την προσφορά των δασών, εξαίρουμε την σπουδαιότητα τους και περισσότερο από κάθε άλλη φορά, τονίζουμε την άμεση ανάγκη προστασίας και επαύξησης τους ως απαραίτητη προϋπόθεση για την δική μας επιβίωση, ενέργειες τις οποίες θα πρέπει να κάνουμε κάθε μέρα του έτους ώστε να πετύχουμε τον επιθυμητό στόχο που είναι η προστασία των δασών. Ο 21ος αιώνας θεωρείται ο πλέον κρίσιμος όχι μόνο για την επιβίωση του ανθρώπου αλλά και για τη διάσωση των δασών που απέμειναν, αφού αυτά τα δύο είναι αμοιβαία αλληλοεξαρτώμενα και η επίτευξη του ενός προϋποθέτει την επίτευξη του άλλου. Στο κατώφλι της νέας χιλιετίας, η περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική σπουδαιότητα των δασών καθίσταται περισσότερο σημαντική από ποτέ, εξαιτίας της διαρκώς επιδεινούμενης διαταραχής του οικολογικού ισοζυγίου του πλανήτη. Tον 15ο αιώνα τα δάση κάλυπταν περίπου τη μισή έκταση της γης, ενώ σήμερα λιγότερο από το ένα τρίτο της. Οι καταστροφές των δασών έφθασαν στο ζενίθ στα μέσα του 19ου αιώνα με την βιομηχανική επανάσταση. Η συστηματική μείωση της συνολικής δασοκάλυψης από τις αλόγιστες, άπληστες και απρογραμμάτιστες ενέργειες του οικονομούντος ανθρώπου, κυρίως τα τελευταία διακόσια χρόνια, καθώς και οι δυσμενέστατες επιπτώσεις που επακολούθησαν, κατέστησαν προφανή την ζωτική σημασία των δασών για την διατήρηση της βιόσφαιρας επί της γης. Βρισκόμαστε σε ένα περιβαλλοντικό σημείο καμπής αφού οι ενέργειές μας στο άμεσο μέλλον είναι δυνατόν να έχουν μη αντιστρεπτές επιπτώσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τώρα είναι η ώρα δράσης για την αποτελεσματική προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος σε παγκόσμια κλίμακα και για αυτό η σημερινή επέτειος καθίσταται περισσότερο σημαντική από ποτέ. Η παγκόσμια αυτή αρνητική διαπίστωση και ανησυχία υποχρέωσε πολλούς διεθνείς οργανισμούς να παρέμβουν -κατά καιρούς- με σχετικές οδηγίες και διακηρύξεις, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου τόσο προς τους φορείς άσκησης της εξουσίας όσο και τα οριζόντια και κάθετα κέντρα άσκησης περιβαλλοντικής πολιτικής και στρατηγικής, σχετικά με τις απρόβλεπτες μακροπρόθεσμες συνέπειες που κινδυνεύει να υποστεί ο πλανήτης από τη ληστρική εκμετάλλευση των δασικών και λοιπών ανανεώσιμων και μη φυσικών πόρων. Πέραν τούτου όμως, έρχεται πλέον επίσημα και ο Ο.Η.Ε. μέσα από τη Σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος και σε εφαρμογή της Εντολής του Βερολίνου (που εγκρίθηκε με σχετική απόφαση της διάσκεψης των Μερών της Σύμβασης κατά την πρώτη της ολομέλεια, γνωστή ως "Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ"), να επιβεβαιώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, τη δυνητικά αρνητική εξελικτική πορεία των δασών στις μέρες μας. Οι επιστήμονες του γεωτεχνικού χώρου που επωμίσθηκαν αυτό το βαρύ φορτίο, ήτοι την υιοθέτηση εκείνων των διαχειριστικών πρακτικών και στρατηγικών σχεδιασμών που θα οδηγήσουν στην ανάδειξη και αξιοποίηση του θεμελιώδους ρόλου των δασικών οικοσυστημάτων και γενικότερα του φυσικού περιβάλλοντος στη διατήρηση όχι μόνο της περιβαλλοντικής αλλά και της βιολογικής ισορροπίας κάθε μορφής ζωής στον πλανήτη μας, αγωνιζόμενοι μάλιστα με υπερβάλλοντα-στις πλείστες των περιπτώσεων-ζήλο και με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο, θα συνεχίσουν να προσπαθούν για την επίτευξη μιας σύγχρονης δασικής πολιτικής, φιλικής προς το κοινωνικό σύνολο, προσαρμοσμένης –κατά το δυνατόν- στις καθημερινές ανάγκες και απαιτήσεις του, υπό την προϋπόθεση της εξασφάλισης, διατήρησης και διαιώνισης του πολύπλευρου χαρακτήρα και ρόλου τους. (Πηγή:www.evdomi.gr)