Μερικές φορές είναι απαράδεκτη η εικόνα που παρουσιάζει το Περιφερειακό Συμβούλιο, με τους συμβούλους στην αίθουσα συνεδριάσεων να μειώνονται δραματικά. Τέτοια εικόνα παρουσίασε το Περιφερειακό Συμβούλιο και στην συνεδρίαση της Τετάρτης, θέμα που καυτηριάστηκε όταν ο περιφερειακός σύμβουλος της «Οικολογίας – Αλληλεγγύης» θέλοντας να καυτηριάσει το θέμα ζήτησε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία.
Τότε λοιπόν ήταν που διαπιστώθηκε το μέγεθος του προβλήματος, αφού αν και κλήθηκαν ακόμη και όσοι ήταν τριγύρω και όχι μέσα στην αίθουσα ψήφισαν 28 μέλη, από τα 51 που αριθμεί συνολικά το Περιφερειακό Συμβούλιο. Δηλαδή μόλις 2 μέλη πάνω από το όριο της απαρτίας. Πολλοί σχολίασαν το θέμα μια και σίγουρα, την ώρα της συζήτησης, περισσότερα από δύο μέλη ήταν εκτός αίθουσας, κάτι που σημαίνει ότι στη συζήτηση, όσοι παραβρίσκονταν δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν την απαρτία.
Και αυτή η «επικίνδυνη» διαπίστωση άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Σίγουρα έχουν ευθύνες, και σημαντικές ευθύνες, όσοι επιλέγουν το δρόμο της πρόωρης φυγής από τη συνεδρίαση. Αυτό σίγουρα δεν τιμά τους ίδιους στα μάτια των ψηφοφόρων τους, που άφησαν σε αυτούς τις τύχες τους. Αλήθεια τι θέση παίρνουν όταν απουσιάζουν από την ψήφιση θεμάτων της περιοχής τους. Πως μετά θα βγουν στα καφενεία και θα πουν ότι στηρίζουν και υπερασπίζονται τα δίκαια του τόπου, όταν απλά απουσιάζουν.
Από την άλλη πλευρά γεγονός είναι και η κούραση που υπάρχει, αφού πολλές φορές η συζήτηση των προ ημερήσιας διάταξης θεμάτων αναλώνει πολύ χρόνο, με αποτέλεσμα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, εκ των οποίων πολλά είναι σημαντικά, να πιέζονται χρονικά, ενώ τα τελευταία θέματα της ημερήσιας διάταξης έχουν την ατυχία να συζητιούνται κυριολεκτικά στο πόδι.
Για παράδειγμα στην τελευταία συνεδρίαση που ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα, πάνω από μία ώρα αναλώθηκε με το θέμα των ιδιοκτητών ταξί που εισέβαλαν στην αίθουσα, ενώ για τρεις και πλέον ώρες η συζήτηση γινόταν για θέματα εκτός ημερήσιας διάταξης. Μετά τις 9 το βράδυ άρχισε η συζήτηση για τα τακτικά θέματα και ήδη η κούραση ήταν εμφανής. Και η κούραση φέρνει τον εκνευρισμό, και τις αποχωρήσεις.
Όμως αυτό δεν είναι η λύση, δεδομένου ότι ακούστηκαν και παράπονα, κυρίως από την πλευρά της πλειοψηφίας, σύμφωνα με τα οποία πολλοί σύμβουλοι θέλουν να πάρουν το λόγο αλλά δεν το κάνουν για να μην υπάρξει κι άλλη καθυστέρηση. Πως λοιπόν μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή. Πως μπορούν να μην υπάρχουν τόσα πολλά θέματα που έρχονται έκτακτα την τελευταία στιγμή με αποτέλεσμα να «στολίζουν» την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση που αναλώνει πολύτιμο χρόνο, βρίσκοντας απροετοίμαστα τα μέλη του Συμβουλίου, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό;
Ίσως και σε αυτή την περίπτωση ο πρόεδρος του Συμβουλίου πρέπει να κάνει ακόμη μια σημαντική προσπάθεια, δεδομένου ότι δίνει πραγματικό αγώνα για να τηρήσει τις ισορροπίες και τις αναλογίες, κάτι που όμως δύσκολα επιτυγχάνεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου