Ένα νέο είδος "έξυπνου" πλαστικού, το οποίο μπορεί να "αυτο-θεραπευτεί", όταν εκτεθεί σε υπεριώδες φως λέιζερ, δημιούργησαν Αμερικανοί και Ελβετοί επιστήμονες
Το "θαυματουργό" υλικό (πολυμερές) μπορεί να επεκτείνει τη διάρκεια ζωής και να αυξήσει την αντοχή δεκάδων προϊόντων, που βασίζονται στα πολυμερή, όπως σαμπρέλες ελαστικών, ιατρικός εξοπλισμός κ.ά. Επίσης, θα μπορούσε στο μέλλον να γίνει πραγματικότητα τα χρώματα αυτοκινήτων να επιδιορθώνουν μόνα τους τις γρατζουνιές τους, ενώ κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί με βερνίκια επίπλων και πατωμάτων ή με τη ραγισμένη οθόνη ενός κινητού τηλεφώνου.
Τα πολυμερή είναι μακρομόρια, δηλαδή μεγάλα μόρια, από τα οποία κατασκευάζονται πολλά πλαστικά και ελαστικά, χρησιμοποιούμενα σε χιλιάδες καταναλωτικά προϊόντα. Τα υλικά αυτά, όμως, θεωρούνται μέχρι σήμερα πολύ ευάλωτα σε γρατζουνιές, κοψίματα, τρυπήματα και άλλες βλάβες. Οι ανά τον κόσμο χωματερές είναι γεμάτες από τέτοια πλαστικά, που πετάχτηκαν επειδή έσπασαν, ράγισαν κλπ.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Κρίστοφερ Γουέντερ του πανεπιστημίου Case Western Reserve, δημιούργησαν ένα "αυτο-θεραπευόμενο" πλαστικό, το οποίο περιέχει μέταλλο, που απορροφά το υπεριώδες φως, το μετατρέπει σε τοπική θερμότητα και, με αυτόν τον τρόπο, κλείνει μόνο του τις ζημιές. Όταν θερμαίνεται το νέο υλικό, "αποσυναρμολογεί" τα μόρια του, αποκτώντας έτσι ρευστή μορφή, που ρέει σε οποιαδήποτε ρωγμή και την κλείνει. Όταν σταματήσει η έκθεση στο φως, το υλικό "συναρμολογείται" ξανά, στερεοποιείται και ξαναγίνεται τόσο σκληρό όσο πριν.
Το υπεριώδες φως μπορεί να εκπέμπεται από μια λάμπα, όπως αυτή που χρησιμοποιούν οι οδοντογιατροί για τα σφραγίσματα. Το φως του ήλιου, που περιέχει υπεριώδη ακτινοβολία, δεν επαρκεί για το "θαύμα", γιατί δεν διαθέτει αρκετή ενέργεια για να λιώσει το πολυμερές σε πρώτη φάση. Η σχετική μελέτη παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, το Science και το New Scientist.
Τέτοιου είδους "έξυπνα" υλικά, που αυτο-επιδιορθώνονται, αποτελούν το στόχο των επιστημόνων, εδώ και μια δεκαετία, καθώς αποτελούν το μέλλον σε πολλούς τομείς, όπως οι μεταφορές, οι κατασκευές, η συσκευασία κ.ά. Μεταξύ άλλων ωφελειών, αναμένεται να μειώσουν τον όγκο των άχρηστων προϊόντων που πετιούνται στα σκουπίδια. Όμως παραμένουν ακόμα διάφορα εμπόδια, έως ότου τέτοια υλικά, όπως το νέο πολυμερές (αποκαλούμενο "μεταλλο-υπερμοριακό πολυμερές"), καταστεί δυνατό να παραχθούν σε μαζική (βιομηχανική) κλίμακα.
Πολλά πολυμερή είναι πλαστικά, αλλά υπάρχουν επίσης φυσικά και συνθετικά υλικά που ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Τα συνθετικά πολυμερή περιλαμβάνουν τα τεχνητά ελαστικά, το νεοπρένιο, το νάϊλον, το PVC, το πολυαιθυλένιο, τη σιλικόνη κ.α.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Τετάρτη 27 Απριλίου 2011
Η προσευχή θεραπεύει τον καρκίνο, υποστηρίζει ο επικεφαλής της Καθολικής εκκλησίας στην Αυστραλία
Η προσευχή δύναται να νικήσει τον καρκίνο, όμως η ελπίδα για μία θαυματουργή ίασή του είναι «μακρινό όνειρο», τόνισε ο επικεφαλής των 5 εκατ. Καθολικών της Αυστραλίας.
«Ναι προφανώς ο καρκίνος μπορεί να θεραπευθεί μέσω της προσευχής. Και στα επίσημα αρχεία υπάρχει ικανός αριθμός από παραδείγματα», τόνισε ο καρδινάλιος Τζορτζ Πελ, στο δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο ABC.
Ωστόσο, ο αρχιεπίσκοπος του Σίδνεϊ διευκρίνισε πως οι ασθενείς στο τελικό στάδιο θα πρέπει να κατανοήσουν πως οι θαυματουργές θεραπείες είναι σπάνια φαινόμενα.
Στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου το Βατικανό αναγνώρισε το δεύτερο από δύο θαύματα που αποδίδονται στη Μέρι Μακ Κίλοπ, που έχει πεθάνει εδώ και 100 χρόνια, καθώς φέρεται ότι οι προσευχές μίας γυναίκας σε τελικό στάδιο τη θεράπευσαν από ανεγχείρητο καρκίνο. Η Μακ Κίλοπ αναμένεται να γίνει η πρώτη αυστραλή αγία.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
«Ναι προφανώς ο καρκίνος μπορεί να θεραπευθεί μέσω της προσευχής. Και στα επίσημα αρχεία υπάρχει ικανός αριθμός από παραδείγματα», τόνισε ο καρδινάλιος Τζορτζ Πελ, στο δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο ABC.
Ωστόσο, ο αρχιεπίσκοπος του Σίδνεϊ διευκρίνισε πως οι ασθενείς στο τελικό στάδιο θα πρέπει να κατανοήσουν πως οι θαυματουργές θεραπείες είναι σπάνια φαινόμενα.
Στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου το Βατικανό αναγνώρισε το δεύτερο από δύο θαύματα που αποδίδονται στη Μέρι Μακ Κίλοπ, που έχει πεθάνει εδώ και 100 χρόνια, καθώς φέρεται ότι οι προσευχές μίας γυναίκας σε τελικό στάδιο τη θεράπευσαν από ανεγχείρητο καρκίνο. Η Μακ Κίλοπ αναμένεται να γίνει η πρώτη αυστραλή αγία.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Ποιοι άνθρωποι θυμώνουν περισσότερο
Οι νεότεροι, όσοι έχουν παιδιά και οι λιγότερο μορφωμένοι είναι οι τρεις κατηγορίες ανθρώπων που είναι πιθανότερο να εκδηλώσουν θυμό, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.
Ο θυμός, ένα από τα πιο κοινά αρνητικά συναισθήματα, μπορεί να έχει σημαντικές ψυχικές και σωματικές συνέπειες αν διαρκεί πολύ, αν και η σύγχρονη ψυχολογία τον θεωρεί μάλλον ως ένα φυσικό συναίσθημα, που ορισμένες φορές μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο, γι' αυτό, άλλωστε, ενθαρρύνει την εκδήλωσή του. Μάλιστα μια προηγούμενη μελέτη έχει διαπιστώσει ότι όσοι εκφράζουν συχνά το θυμό τους (σε λογικά πλαίσια!) μπορούν να ζήσουν περισσότερο από όσους τον κρατούν μέσα τους.
Η νέα έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου του Τορόντο υπό τον καθηγητή Σκοτ Σίμαν του τμήματος κοινωνιολογίας, σύμφωνα με το Live Science, και θα δημοσιευτεί στο "International Handbook of Anger" (Διεθνές Εγχειρίδιο του Θυμού), που θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του 2010.
Σύμφωνα με την έρευνα:
Οι νεότεροι άνθρωποι κάτω των 30 ετών νιώθουν πιο συχνά θυμό σε σχέση με τους μεγαλύτερους, κυρίως επειδή βιώνουν μεγαλύτερη πίεση χρόνου, περισσότερες οικονομικές δυσκολίες (ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης) και μεγαλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις στο εργασιακό περιβάλλον τους.
Η έλλειψη χρόνου και το συνακόλουθο αίσθημα πίεσης είναι ο συχνότερος παράγων πρόκλησης θυμού.
Πέρα από τις πολλές χαρές της, μια οικογένεια με παιδιά (ειδικά όταν αυτά είναι άτακτα…) είναι ένα περιβάλλον όπου συχνά γεννιούνται συναισθήματα θυμού και επιθετικές συμπεριφορές, κάτι που ισχύει περισσότερο για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες.
Οι περισσότερο μορφωμένοι είναι λιγότερο επιρρεπείς στον θυμό και, όταν θυμώνουν, μιλάνε πιο ανοιχτά από τους λιγότερους μορφωμένους για τις αιτίες του θυμού τους. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι γενικά ο αυτοέλεγχος αυξάνεται ανάλογα με το επίπεδο της μόρφωσης ενός ανθρώπου.
Όσοι έχουν μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα, τείνουν να έχουν και περισσότερο θυμό, κάτι που ισχύει επίσης περισσότερο για τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Ο θυμός, ένα από τα πιο κοινά αρνητικά συναισθήματα, μπορεί να έχει σημαντικές ψυχικές και σωματικές συνέπειες αν διαρκεί πολύ, αν και η σύγχρονη ψυχολογία τον θεωρεί μάλλον ως ένα φυσικό συναίσθημα, που ορισμένες φορές μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο, γι' αυτό, άλλωστε, ενθαρρύνει την εκδήλωσή του. Μάλιστα μια προηγούμενη μελέτη έχει διαπιστώσει ότι όσοι εκφράζουν συχνά το θυμό τους (σε λογικά πλαίσια!) μπορούν να ζήσουν περισσότερο από όσους τον κρατούν μέσα τους.
Η νέα έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου του Τορόντο υπό τον καθηγητή Σκοτ Σίμαν του τμήματος κοινωνιολογίας, σύμφωνα με το Live Science, και θα δημοσιευτεί στο "International Handbook of Anger" (Διεθνές Εγχειρίδιο του Θυμού), που θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του 2010.
Σύμφωνα με την έρευνα:
Οι νεότεροι άνθρωποι κάτω των 30 ετών νιώθουν πιο συχνά θυμό σε σχέση με τους μεγαλύτερους, κυρίως επειδή βιώνουν μεγαλύτερη πίεση χρόνου, περισσότερες οικονομικές δυσκολίες (ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης) και μεγαλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις στο εργασιακό περιβάλλον τους.
Η έλλειψη χρόνου και το συνακόλουθο αίσθημα πίεσης είναι ο συχνότερος παράγων πρόκλησης θυμού.
Πέρα από τις πολλές χαρές της, μια οικογένεια με παιδιά (ειδικά όταν αυτά είναι άτακτα…) είναι ένα περιβάλλον όπου συχνά γεννιούνται συναισθήματα θυμού και επιθετικές συμπεριφορές, κάτι που ισχύει περισσότερο για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες.
Οι περισσότερο μορφωμένοι είναι λιγότερο επιρρεπείς στον θυμό και, όταν θυμώνουν, μιλάνε πιο ανοιχτά από τους λιγότερους μορφωμένους για τις αιτίες του θυμού τους. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι γενικά ο αυτοέλεγχος αυξάνεται ανάλογα με το επίπεδο της μόρφωσης ενός ανθρώπου.
Όσοι έχουν μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα, τείνουν να έχουν και περισσότερο θυμό, κάτι που ισχύει επίσης περισσότερο για τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Ένας άνθρωπος αυτοκτονεί κάθε 40 δευτερόλεπτα παγκοσμίως, σύμφωνα με βρετανικό ιατρικό περιοδικό
Κάθε 40 δευτερόλεπτα σε ολόκληρο τον πλανήτη ένας άνθρωπος αποφασίζει να δώσει τέλος στην ζωή του, σύμφωνα με άρθρο στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό The Lancet.
Συνολικά τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο στον κόσμο, τοποθετώντας την πράξη της αυτοκτονίας στην δέκατη θέση των αιτιών που προκαλούν τον θάνατο.
Το 30% των περιπτώσεων αυτοκτονίας συμβαίνουν στην Κίνα, ενώ το φαινόμενο παρουσιάζει ανησυχητικές διαστάσεις και στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Στην Ευρώπη, τα ποσοστά των αυτοκτονιών είναι ιδιαίτερα υψηλά στις βόρειες χώρες, σύμφωνα με τους συγγραφείς του άρθρου, Κιθ Χότον (Κέντρο Έρευνας για την Αυτοκτονία, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Βρετανία) και Κις βαν Χέρινγκεν (Ερευνητική μονάδα για την Αυτοκτονία, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Γάνδης, Βέλγιο).
Στις αναπτυσσόμενες χώρες, η αυτοκτονία πλήττει από δύο έως τέσσερις φορές περισσότερο τους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες, ενώ το χάσμα φαίνεται να αυξάνεται συνεχώς.
Στις περισσότερες χώρες, οι ηλικιωμένοι άνθρωποι παρουσιάζουν τάσεις αυτοκτονίες, αν και τα τελευταία πενήντα χρόνια η αναλογία έχει αυξηθεί ανάμεσα στους νέους.
Τα ποσοστά των αυτοκτονιών φαίνεται ότι κορυφώνονται κατά την εποχή της άνοιξης ιδιαίτερα ανάμεσα στους άνδρες, ενώ πιο ευάλωτες στον κίνδυνο της αυτοκτονίας παρουσιάζονται οι γυναίκες που έχουν γεννηθεί την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Συνολικά τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο στον κόσμο, τοποθετώντας την πράξη της αυτοκτονίας στην δέκατη θέση των αιτιών που προκαλούν τον θάνατο.
Το 30% των περιπτώσεων αυτοκτονίας συμβαίνουν στην Κίνα, ενώ το φαινόμενο παρουσιάζει ανησυχητικές διαστάσεις και στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Στην Ευρώπη, τα ποσοστά των αυτοκτονιών είναι ιδιαίτερα υψηλά στις βόρειες χώρες, σύμφωνα με τους συγγραφείς του άρθρου, Κιθ Χότον (Κέντρο Έρευνας για την Αυτοκτονία, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Βρετανία) και Κις βαν Χέρινγκεν (Ερευνητική μονάδα για την Αυτοκτονία, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Γάνδης, Βέλγιο).
Στις αναπτυσσόμενες χώρες, η αυτοκτονία πλήττει από δύο έως τέσσερις φορές περισσότερο τους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες, ενώ το χάσμα φαίνεται να αυξάνεται συνεχώς.
Στις περισσότερες χώρες, οι ηλικιωμένοι άνθρωποι παρουσιάζουν τάσεις αυτοκτονίες, αν και τα τελευταία πενήντα χρόνια η αναλογία έχει αυξηθεί ανάμεσα στους νέους.
Τα ποσοστά των αυτοκτονιών φαίνεται ότι κορυφώνονται κατά την εποχή της άνοιξης ιδιαίτερα ανάμεσα στους άνδρες, ενώ πιο ευάλωτες στον κίνδυνο της αυτοκτονίας παρουσιάζονται οι γυναίκες που έχουν γεννηθεί την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού.
(Πηγή:www.evdomi.gr)
Για τον Άη Γιώργη...
Το παραδοσιακό "κουρμπάνι" μοιράστηκε και πάλι τη Δευτέρα στο Παλαιοχώρι, που πανηγύριζε τον πολιούχο και προστάτη του, τον Άγιο Γεώργιο. Στο χωριό αναβιώνουν ακόμη αρκετά έθιμα που σχετίζονται με την λατρεία του αγίου, και οι ρίζες τους χάνονται στα βάθη των αιώνων. Ως προστάτης του χωριού, ο Άγιος Γεώργιος, είναι άμεσα συνδεδεμένος με την μακραίωνη ιστορία του τόπου, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να νιώθουν μία εξαιρετική οικειότητα με τη μορφή του.
Το «κουρμπάνι», άμεσα συνδεδεμένο με την εορτή του Αγίου ετοιμάζεται με χαρακτηριστική τελετουργία. Παλαιότερα, το «κουρμπάνι» ετοιμαζόταν από ζώα - προσφορές των πιστών χριστιανών του χωριού, τα οποία θυσιαζόταν προς τιμήν του αγίου την παραμονή της εορτής και κατά τη διάρκεια του Εσπερινού, αφού πρώτα έκαναν τρεις φορές τον γύρο του ναού και στην συνέχεια ευλογούνταν από τον ιερέα.
Λατρεία κατά παράδοση
«Ο τόπος αυτός είναι υπό την προστασία του Άη Γιώργη» λένε οι ντόπιοι και νιώθουν μια σιγουριά γιατί όπως αναφέρουν ποτέ μέσα στους αιώνες δεν τους πρόδωσε. Η μέχρι στιγμής παλαιότερη αποδεδειγμένη μαρτυρία για την «παρουσία» του Αγίου Γεωργίου ως προστάτη στην περιοχή, έρχεται με την ανακάλυψη από την αρχαιολογική σκαπάνη κατά τη διετία 1995 - 1996 εκτεταμένου μοναστηριακού συγκροτήματος του 11ου αιώνα στο Παλαιοχώρι, ευρύτερα γνωστό από Πατριαρχικά σιγίλια ως «Ιερά Μονή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος και Τροπαιοφόρου Γεωργίου του Διασωρίτου». Από τότε η λατρεία του Αγίου είχε εξαπλωθεί στην περιοχή, πράγμα που εξόργισε τον Οθωμανό τόπαρχο και έτσι στις 23 Απριλίου του 1507, όπως αναφέρεται στον Κώδικα του Δαμασκηνού, κατέστρεψε ολοσχερώς το πανηγυρίζον μοναστήρι. Παρόλα αυτά η φλόγα της πίστης δεν έσβησε στους Παλαιοχωρινούς και έτσι η μονή ξαναχτίστηκε για να καταστραφεί οριστικά λίγο μετά το 1763.
Κατόπιν οι κάτοικοι του χωριού έκτισαν τον υπάρχοντα Ιερό Ναό προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1835, με πολλά βυζαντινά χαρακτηριστικά ενός μοναστηριακού ναού.
Το «κουρμπάνι», άμεσα συνδεδεμένο με την εορτή του Αγίου ετοιμάζεται με χαρακτηριστική τελετουργία. Παλαιότερα, το «κουρμπάνι» ετοιμαζόταν από ζώα - προσφορές των πιστών χριστιανών του χωριού, τα οποία θυσιαζόταν προς τιμήν του αγίου την παραμονή της εορτής και κατά τη διάρκεια του Εσπερινού, αφού πρώτα έκαναν τρεις φορές τον γύρο του ναού και στην συνέχεια ευλογούνταν από τον ιερέα.
Λατρεία κατά παράδοση
«Ο τόπος αυτός είναι υπό την προστασία του Άη Γιώργη» λένε οι ντόπιοι και νιώθουν μια σιγουριά γιατί όπως αναφέρουν ποτέ μέσα στους αιώνες δεν τους πρόδωσε. Η μέχρι στιγμής παλαιότερη αποδεδειγμένη μαρτυρία για την «παρουσία» του Αγίου Γεωργίου ως προστάτη στην περιοχή, έρχεται με την ανακάλυψη από την αρχαιολογική σκαπάνη κατά τη διετία 1995 - 1996 εκτεταμένου μοναστηριακού συγκροτήματος του 11ου αιώνα στο Παλαιοχώρι, ευρύτερα γνωστό από Πατριαρχικά σιγίλια ως «Ιερά Μονή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος και Τροπαιοφόρου Γεωργίου του Διασωρίτου». Από τότε η λατρεία του Αγίου είχε εξαπλωθεί στην περιοχή, πράγμα που εξόργισε τον Οθωμανό τόπαρχο και έτσι στις 23 Απριλίου του 1507, όπως αναφέρεται στον Κώδικα του Δαμασκηνού, κατέστρεψε ολοσχερώς το πανηγυρίζον μοναστήρι. Παρόλα αυτά η φλόγα της πίστης δεν έσβησε στους Παλαιοχωρινούς και έτσι η μονή ξαναχτίστηκε για να καταστραφεί οριστικά λίγο μετά το 1763.
Κατόπιν οι κάτοικοι του χωριού έκτισαν τον υπάρχοντα Ιερό Ναό προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1835, με πολλά βυζαντινά χαρακτηριστικά ενός μοναστηριακού ναού.
Σάββατο 23 Απριλίου 2011
Ευχές...
Καλή Ανάσταση σε όλους,
για το πνεύμα, για την ψυχή, για τη σκέψη...
Ανάσταση για ότι ο καθένας θεωρεί σημαντικό
Μακάρι η θυσία του Χριστού
να μην πάει χαμένη!
Παρασκευή 22 Απριλίου 2011
"Τη Αγία και Μεγάλη Παρασκευή..."
Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.
Πέμπτη 21 Απριλίου 2011
Μεγάλη Πέμπτη: Σήμερον κρεμάται επί ξύλου
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη,
ο νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη,
ο υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη,
ο νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη,
ο υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν
Τετάρτη 20 Απριλίου 2011
ΣΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ: Ουμπέρτο Έκο, Το Κοιμητήριο της Πράγας
Στη διάρκεια του 19ου αιώνα, ανάµεσα στο Τορίνο, το Παλέρµο και το Παρίσι, συναντάµε µια υστερική σατανίστρια, έναν αβά που πεθαίνει δύο φορές, µερικά πτώµατα µέσα σ’ έναν υπόνοµο του Παρισιού, έναν Γαριβαλδίνο που ονοµάζεται Ιππόλυτος Νιέβο και χάθηκε στη θάλασσα κοντά στο Στρόµπολι, το ψεύτικο bordereau του Ντρέιφους για τη γερµανική πρεσβεία, τη σταδιακή µεγέθυνση του πλαστογραφήµατος που έγινε γνωστό ως Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, το οποίο θα εµπνεύσει στον Χίτλερ τα στρατόπεδα εξόντωσης, Ιησουίτες που δολοπλοκούν εναντίον των Μασόνων, Μασόνους, Καρµπονάρους και Ματσινιανούς που στραγγαλίζουν τους παπάδες µε τα έντερά τους, έναν Γαριβάλδη αρθριτικό και στραβοκάνη, τα σχέδια των Μυστικών Υπηρεσιών του Πιεµόντε, της Γαλλίας, της Πρωσίας και της Ρωσίας, τις σφαγές στο Παρίσι της Κοµούνας, όπου ο κόσµος τρώει τα ποντίκια, αηδιαστικά και ρυπαρά στέκια εγκληµατιών οι οποίοι, ανάµεσα στους ατµούς απ’ το αψέντι, καταστρώνουν εκρήξεις κι εξεγέρσεις στις πλατείες, ψεύτικες γενειάδες, ψεύτικους συµβολαιογράφους, ψεύτικες διαθήκες, διαβολικές αδελφότητες και µαύρες λειτουργίες. Σχεδόν τριάντα χρόνια µετά Το όνοµα του ρόδου, το οποίο καθιέρωσε τον Ουµπέρτο Έκο ως έναν από τους σηµαντικότερους λογοτέχνες του εικοστού αιώνα, το πολυαναµενόµενο Κοιµητήριο της Πράγας αποδεικνύει ότι το ταλέντο του ιδιοφυούς Ιταλού διανοούµενου παραµένει αστείρευτο.
T H E Ο D O R O S II, Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa: Easter Message
T H E Ο D O R O S II
by the Mercy of God, Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa,
to the plenitude of our Apostolic and Patriarchal throne,
Grace and Mercy and Peace of our Lord and God and Saviour, Jesus Christ, Risen from the dead.
My Dear Brothers,
Christ is risen!
I am addressing you my Easter message from the country where the Son and Word of God the Father, made His first steps; from the country where Our Lord, chased away by the fury of Herod, lived as a peregrinating immigrant the early years of His life; a life only temporarily earthy and mortal, as it was demonstra ted by His Resurrection, which conclusively won death.
I am addressing you my Easter message from Egypt which once again found itself at the forefront of historical developments. This time because its people arose from the graves of political and social injustice; because its people demanded peacefully and won the right of living respectably, the right of speaking and acting freely; because its people inspired worldwide admiration by converting the uncertainty and the fear of radical change into an explosion of dignity and hope.
Yet in the hearts of millions of people throughout the African continent, and throughout the world, hope is severely dwindling. At this night of Resurrection, my thought is with those who are looking for outlets to the dea dlocks of their lives; with those who are trapped in a reality that does not provide them any perspective; with those who are unable to offer themselves even the necessaries.
My thought is with those who sacrifice their right to personal freedom in order to survive; with those who fall into the hands of human traffickers and are coerced into being trafficked and becoming subject to any kind of exploitation.
At this night of Resurrection, my thought is with the victims of trafficking; of this modern form of slavery; of this crime against humanity that shames us all.
During one of my missionary trips in West Africa, I met a woman who had been "purchased" and "sold". Her words shatter ed me; she said to me: "They stole my life ...I will never get it back." The way she was looking at me, shook me. In her eyes I saw demerit, fear, and shame. In her eyes it was being reflected an entire continent bleeding from the drain of valuable human resources.
I felt puzzled. Is it possible, when transport and labor markets are being globalized, developed countries to raise walls impenetrable to non-privileged? Is it possible the enforcement of more and more restrictive measures to convert the hope of a decent life into a marketable product? Is it possible the desperate need for work to make people giving their own freedom in gage?
Our Mission does its best so as to safeguard the vulnerable population groups of women and children; the main victims of modern slave trade. It gives priority to securing livelihoods an d to promoting education. It stands by the weak people so as them to gain self-confidence. It creates local support networks so as people not to be lured by the sirens of fake promises.
I deeply fear however, that the flood of despair sooner or later will become unstoppable. It is time to deal locally with circumstances from which they are trying to escape all those who choose to be trafficked and be lost in the dark waters of exploitation. It is time to give to every human being, as personal existence, as complete and perfect image of God, the means to freely decide for his or her life. And it is time, hard though it sounds, some in name only Christians to stop exploiting these beleaguered people in every way.
Let therefore the powe rful of this earth not forget the words of the Nobel laureate novelist Gabriel Garcia Marquez: "A man only has the right to look down on another man when it is to help him to stand up". Only when love towards our fellow humans ceases to have conventional limits; only when we realize that the reason to exist is based on the coexistence with the others; then only it will nest again in our hearts, not just the joy for the Resurrection of our Lord, yet also the joy for the revival of our humanity.
+ THEODOROS II
Pope and Patriarch of Alexandria and all Africa
by the Mercy of God, Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa,
to the plenitude of our Apostolic and Patriarchal throne,
Grace and Mercy and Peace of our Lord and God and Saviour, Jesus Christ, Risen from the dead.
My Dear Brothers,
Christ is risen!
I am addressing you my Easter message from the country where the Son and Word of God the Father, made His first steps; from the country where Our Lord, chased away by the fury of Herod, lived as a peregrinating immigrant the early years of His life; a life only temporarily earthy and mortal, as it was demonstra ted by His Resurrection, which conclusively won death.
I am addressing you my Easter message from Egypt which once again found itself at the forefront of historical developments. This time because its people arose from the graves of political and social injustice; because its people demanded peacefully and won the right of living respectably, the right of speaking and acting freely; because its people inspired worldwide admiration by converting the uncertainty and the fear of radical change into an explosion of dignity and hope.
Yet in the hearts of millions of people throughout the African continent, and throughout the world, hope is severely dwindling. At this night of Resurrection, my thought is with those who are looking for outlets to the dea dlocks of their lives; with those who are trapped in a reality that does not provide them any perspective; with those who are unable to offer themselves even the necessaries.
My thought is with those who sacrifice their right to personal freedom in order to survive; with those who fall into the hands of human traffickers and are coerced into being trafficked and becoming subject to any kind of exploitation.
At this night of Resurrection, my thought is with the victims of trafficking; of this modern form of slavery; of this crime against humanity that shames us all.
During one of my missionary trips in West Africa, I met a woman who had been "purchased" and "sold". Her words shatter ed me; she said to me: "They stole my life ...I will never get it back." The way she was looking at me, shook me. In her eyes I saw demerit, fear, and shame. In her eyes it was being reflected an entire continent bleeding from the drain of valuable human resources.
I felt puzzled. Is it possible, when transport and labor markets are being globalized, developed countries to raise walls impenetrable to non-privileged? Is it possible the enforcement of more and more restrictive measures to convert the hope of a decent life into a marketable product? Is it possible the desperate need for work to make people giving their own freedom in gage?
Our Mission does its best so as to safeguard the vulnerable population groups of women and children; the main victims of modern slave trade. It gives priority to securing livelihoods an d to promoting education. It stands by the weak people so as them to gain self-confidence. It creates local support networks so as people not to be lured by the sirens of fake promises.
I deeply fear however, that the flood of despair sooner or later will become unstoppable. It is time to deal locally with circumstances from which they are trying to escape all those who choose to be trafficked and be lost in the dark waters of exploitation. It is time to give to every human being, as personal existence, as complete and perfect image of God, the means to freely decide for his or her life. And it is time, hard though it sounds, some in name only Christians to stop exploiting these beleaguered people in every way.
Let therefore the powe rful of this earth not forget the words of the Nobel laureate novelist Gabriel Garcia Marquez: "A man only has the right to look down on another man when it is to help him to stand up". Only when love towards our fellow humans ceases to have conventional limits; only when we realize that the reason to exist is based on the coexistence with the others; then only it will nest again in our hearts, not just the joy for the Resurrection of our Lord, yet also the joy for the revival of our humanity.
+ THEODOROS II
Pope and Patriarch of Alexandria and all Africa
In the Great City of Alexandria
Holy Easter 2011
Holy Easter 2011
Τρίτη 19 Απριλίου 2011
Ο ουρανός θα βρέξει «πεφταστέρια» το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής
Μια νέα βροχή από «πεφταστέρια», τις Λυρίδες, θα έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν οι ξενύχτηδες στο βόρειο ημισφαίριο -και στην Ελλάδα, τις επόμενες μέρες, με αποκορύφωμα τη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής (έως και τα χαράματα του Μεγάλου Σαββάτου), στο μέτρο που οι καιρικές συνθήκες διευκολύνουν την παρατήρηση του ουρανού. Αυτή η βροχή διαττόντων, η ένταση της οποίας είναι μάλλον απρόβλεπτη, καθώς ποικίλει από χρόνο σε χρόνο, αν και γενικά δεν θεωρείται από τις πιο εντυπωσιακές του έτους, οφείλεται στη «διασταύρωση» της τροχιάς της Γης με τα απομεινάρια σωματιδίων σκόνης του κομήτη Θάτσερ (C/1861 G1).
Η βροχή φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου έχει πάρει και το όνομά της, και κυρίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο της Λύρας και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου. Οι Λυρίδες παρατηρούνται συνήθως από τις 16 έως τις 25 Απριλίου και ο ωριαίος ρυθμός πτώσης τους δεν ξεπερνά τις 15 έως 20 την ώρα κατά το αποκορύφωμα του φαινομένου στις 21-23 Απριλίου. Πέρα από αυτές τις τρεις νύχτες, οι Λυρίδες δεν παράγουν περισσότερα από ένα έως δύο μετέωρα την ώρα στο νυχτερινό ουρανό.
Κατά την κορύφωση, οι παρατηρητές έχουν την καλύτερη ευκαιρία παρατήρησης αργά τη νύχτα, λίγο πριν το πρώτο φως της αυγής. Επειδή πάντως η σελήνη, φέτος, θα είναι γεμάτη κατά τα τρία τέταρτα, το φως της θα «σκεπάζει» σε ένα βαθμό τα «πεφταστέρια», ανάλογα και με τις κατά τόπους καιρικές συνθήκες. Σποραδικά, οι Λυρίδες δημιουργούν «μπάλες φωτιάς», δηλαδή μετέωρα πιο φωτεινά και από τον πλανήτη Αφροδίτη. Η παρατήρηση των μετεώρων γίνεται καλύτερα με γυμνά μάτια, παρά με κιάλια ή με ερασιτεχνικά τηλεσκόπια, γιατί τα τελευταία περιορίζουν το οπτικό πεδίο στον ουρανό. Οι Λυρίδες καταγράφηκαν για πρώτη φορά το 687 πΧ από τους Κινέζους και αποτελούνται από μικροσκοπικά σωματίδια, με βάρος περίπου ενός γραμμαρίου. Αποτελούν τμήμα της ουράς ενός κομήτη, που πέρασε κοντά από τη γη το 1861 και τον ανακάλυψε ο αμερικανός Α. Θάτσερ. Ο κομήτης εκτιμάται ότι θα ξαναπεράσει κοντά από τον πλανήτη μας το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια.
Τα απομεινάρια από την ουρά του έχουν παραμείνει στο διάστημα μετά το τελευταίο πέρασμά του, τον 19ο αιώνα, και συνεχίζουν κάθε χρόνο να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων. Κατά καιρούς, αλλά όχι συχνά, δημιουργούνται θεαματικά αποτελέσματα, όπως το 1803 (με 500 μετέωρα την ώρα) και, πιο πρόσφατα, το 1982 (μέχρι 100 μετέωρα ανά ώρα). Ορισμένοι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η επόμενη θεαματική βροχή Λυρίδων θα λάβει χώρα το 2040-41.
(Πηγή evdomi.gr)
Η βροχή φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου έχει πάρει και το όνομά της, και κυρίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο της Λύρας και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου. Οι Λυρίδες παρατηρούνται συνήθως από τις 16 έως τις 25 Απριλίου και ο ωριαίος ρυθμός πτώσης τους δεν ξεπερνά τις 15 έως 20 την ώρα κατά το αποκορύφωμα του φαινομένου στις 21-23 Απριλίου. Πέρα από αυτές τις τρεις νύχτες, οι Λυρίδες δεν παράγουν περισσότερα από ένα έως δύο μετέωρα την ώρα στο νυχτερινό ουρανό.
Κατά την κορύφωση, οι παρατηρητές έχουν την καλύτερη ευκαιρία παρατήρησης αργά τη νύχτα, λίγο πριν το πρώτο φως της αυγής. Επειδή πάντως η σελήνη, φέτος, θα είναι γεμάτη κατά τα τρία τέταρτα, το φως της θα «σκεπάζει» σε ένα βαθμό τα «πεφταστέρια», ανάλογα και με τις κατά τόπους καιρικές συνθήκες. Σποραδικά, οι Λυρίδες δημιουργούν «μπάλες φωτιάς», δηλαδή μετέωρα πιο φωτεινά και από τον πλανήτη Αφροδίτη. Η παρατήρηση των μετεώρων γίνεται καλύτερα με γυμνά μάτια, παρά με κιάλια ή με ερασιτεχνικά τηλεσκόπια, γιατί τα τελευταία περιορίζουν το οπτικό πεδίο στον ουρανό. Οι Λυρίδες καταγράφηκαν για πρώτη φορά το 687 πΧ από τους Κινέζους και αποτελούνται από μικροσκοπικά σωματίδια, με βάρος περίπου ενός γραμμαρίου. Αποτελούν τμήμα της ουράς ενός κομήτη, που πέρασε κοντά από τη γη το 1861 και τον ανακάλυψε ο αμερικανός Α. Θάτσερ. Ο κομήτης εκτιμάται ότι θα ξαναπεράσει κοντά από τον πλανήτη μας το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια.
Τα απομεινάρια από την ουρά του έχουν παραμείνει στο διάστημα μετά το τελευταίο πέρασμά του, τον 19ο αιώνα, και συνεχίζουν κάθε χρόνο να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων. Κατά καιρούς, αλλά όχι συχνά, δημιουργούνται θεαματικά αποτελέσματα, όπως το 1803 (με 500 μετέωρα την ώρα) και, πιο πρόσφατα, το 1982 (μέχρι 100 μετέωρα ανά ώρα). Ορισμένοι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η επόμενη θεαματική βροχή Λυρίδων θα λάβει χώρα το 2040-41.
(Πηγή evdomi.gr)
Αυξάνεται η έκθεση των παιδιών στο Ιντερνετ
Τα παιδιά είναι ολοένα και περισσότερο παρόντα στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης όπως ο Facebook, χωρίς να συνειδητοποιούν πάντα τους κινδύνους που αναλαμβάνουν αποκαλύπτοντας ιδιωτικές πληροφορίες, προειδοποίησε χθες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. «Ένας αυξανόμενος αριθμός παιδιών βρίσκονται σε online κοινωνικά δίκτυα, αλλά πολλά δεν παίρνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατευθούν», σχολίασε η επίτροπος αρμόδια για τις νέες τεχνολογίες Νίλι Κρους. Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε μεταξύ 25.000 νέων σε 25 ευρωπαϊκές χώρες και δημοσιεύτηκε χθες από τις Βρυξέλλες, το 38% των παιδιών 9-12 ετών έχουν φτιάξει προφίλ σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης. Για τις ηλικίες 13-16 ετών, το ποσοστό φτάνει το 77%. Όμως ένα τέταρτο απ' αυτά λένε πως αυτό του προφίλ είναι «δημόσιο», δηλαδή μπορεί να έχει πρόσβαση οποιοσδήποτε, μερικές φορές ακόμη και μέσω μιας απλής μηχανής αναζήτησης. Και ένα στα πέντε αναφέρει στο προφίλ του τη διεύθυνση και/ή τον αριθμό τηλεφώνου του.
Οι κίνδυνοι που αναλαμβάνουν είναι ακόμη μεγαλύτεροι όσο μικρότερα είναι τα παιδιά. Αν και το 78% των ηλικίας 15-16 ετών λένε πως γνωρίζουν πώς να τροποποιούν τις παραμέτρους του λογαριασμού τους για να προστατεύουν τα ιδιωτικά δεδομένα τους, το ίδιο δεν ισχύει παρά μόνο για τα μισά (56%) παιδιά ηλικίας 11-12 ετών. «Τα παιδιά αυτά μπαίνουν τα ίδια σε μια κατάσταση όπου μπορεί κανείς να τα βλάψει, είναι ευάλωτα», σχολίασε η Νίλι Κρους. Η επίτροπος καλεί συνεπώς όλους τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης να τροποποιήσουν «αμέσως» τις ρυθμίσεις των προφίλ των ανηλίκων ώστε να μην μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση σ' αυτά μέσω μηχανών αναζήτησης, καθώς και να μην έχουν πρόσβαση σ' αυτά πρόσωπα που τα παιδιά δεν έχουν αναγνωρίσει ως «φίλους». Μια σειρά ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης στο Ίντερνετ, μεταξύ των οποίων οι Facebook και MySpace, είχαν υπογράψει το 2009 ένα χάρτη καλής συμπεριφοράς, στον οποίο δεσμεύονταν να πάρουν μέτρα για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των ανηλίκων.
Η Επιτροπή αναφέρει πάντως ότι «ορισμένοι από τους πολύ δημοφιλείς μεταξύ των νέων ιστότοπους στην Ευρώπη δεν έχουν υπογράψει» αυτό το χάρτη, για τον οποίο ανακοίνωσε ότι θα επανεξεταστεί.
(Πηγή evdomi.gr)
Οι κίνδυνοι που αναλαμβάνουν είναι ακόμη μεγαλύτεροι όσο μικρότερα είναι τα παιδιά. Αν και το 78% των ηλικίας 15-16 ετών λένε πως γνωρίζουν πώς να τροποποιούν τις παραμέτρους του λογαριασμού τους για να προστατεύουν τα ιδιωτικά δεδομένα τους, το ίδιο δεν ισχύει παρά μόνο για τα μισά (56%) παιδιά ηλικίας 11-12 ετών. «Τα παιδιά αυτά μπαίνουν τα ίδια σε μια κατάσταση όπου μπορεί κανείς να τα βλάψει, είναι ευάλωτα», σχολίασε η Νίλι Κρους. Η επίτροπος καλεί συνεπώς όλους τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης να τροποποιήσουν «αμέσως» τις ρυθμίσεις των προφίλ των ανηλίκων ώστε να μην μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση σ' αυτά μέσω μηχανών αναζήτησης, καθώς και να μην έχουν πρόσβαση σ' αυτά πρόσωπα που τα παιδιά δεν έχουν αναγνωρίσει ως «φίλους». Μια σειρά ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης στο Ίντερνετ, μεταξύ των οποίων οι Facebook και MySpace, είχαν υπογράψει το 2009 ένα χάρτη καλής συμπεριφοράς, στον οποίο δεσμεύονταν να πάρουν μέτρα για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των ανηλίκων.
Η Επιτροπή αναφέρει πάντως ότι «ορισμένοι από τους πολύ δημοφιλείς μεταξύ των νέων ιστότοπους στην Ευρώπη δεν έχουν υπογράψει» αυτό το χάρτη, για τον οποίο ανακοίνωσε ότι θα επανεξεταστεί.
(Πηγή evdomi.gr)
Ο καρκίνος του πνεύμονα χτυπά όλο και νεότερους
Όλο και σε πιο μικρές ηλικίες, εκδηλώνεται στη χώρα μας ο καρκίνος του πνεύμονα. Η έναρξη της καπνιστικής συνήθειας από την εφηβεία και η κατανάλωση περισσότερων τσιγάρων σε σχέση με το παρελθόν, συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου από τις ηλικίες των 40 ή 50 ετών, έναντι των 50 ή 60 πριν από λίγες δεκαετίες.
Ένας στους πέντε θανάτους από κακοήθειες, οφείλεται στον καρκίνο του πνεύμονα, ο οποίος αποτελεί παγκοσμίως την πιο συχνή μορφή καρκίνου. Περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο από καρκίνο του πνεύμονα, ενώ κάθε χρόνο τουλάχιστον 1,5 εκατομμύρια άτομα μαθαίνουν ότι πάσχουν από τη νόσο, η οποία είναι η πιο συχνή και θανατηφόρα μορφή κακοήθειας.
Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (NSCLC) αντιστοιχεί στο 85% του συνόλου των περιστατικών καρκίνου του πνεύμονα, ενώ το υπόλοιπο 15% αφορά στο μικροκυτταρικό τύπο (SCLC). Η εξέλιξή του είναι ταχεία και λιγότερο από το 5% των ασθενών με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο επιβιώνουν για πέντε έτη. Η παράταση του χρόνου που οι ασθενείς ζουν χωρίς να παρουσιάσουν επιδείνωση της νόσου τους και η αντιμετώπιση των ανεπιθύμητων ενεργειών είναι δύο βασικοί στόχοι της θεραπείας.
Σημαντικά για τους πάσχοντες από τη νόσο είναι τα αποτελέσματα μιας σειράς μελετών που παρουσιάστηκαν φέτος στο κοινό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης για τον Καρκίνο (ECCO) και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO), αλλά και στο 45ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μεγάλης κλινικής μελέτης ATLAS, στην οποία συμμετείχαν 1.160 ασθενείς, ένα νέο θεραπευτικό σχήμα προσφέρει αύξηση του χρόνου επιβίωσης χωρίς επιδείνωση της νόσου κατά 39% στους ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα.
Η κλινική έρευνα έδειξε ότι ο συνδυασμός των στοχευουσών (βιολογικών) θεραπειών, μπεβασιζουμάμπης και ερλοτινίμπης υπερέχει σαφώς της μονοθεραπείας με μπεβασιζουμάμπη. Η παραπάνω συνδυαστική θεραπεία, (μπεβασιζουμάμπη και ερλοτινίμπη) παρατείνει το χρόνο επιβίωσης των ασθενών χωρίς επιδείνωση της νόσου τους σε 4,8 μήνες, σε σύγκριση με τους 3,7 μήνες με τη μονοθεραπεία με μπεβασιζουμάμπη.
Με δεδομένο ότι η νόσος εξελίσσεται γρήγορα, το όφελος αυτό που προσφέρει η συνδυασμένη θεραπεία αντιπροσωπεύει ένα νέο σημαντικό επίτευγμα στην αντιμετώπισή της. Είναι, επίσης, σημαντικό ότι η βελτίωση αυτή επιτεύχθηκε χωρίς να υπάρχει ανάγκη συνεχούς χημειοθεραπείας.
(Πηγή evdomi.gr)
Ένας στους πέντε θανάτους από κακοήθειες, οφείλεται στον καρκίνο του πνεύμονα, ο οποίος αποτελεί παγκοσμίως την πιο συχνή μορφή καρκίνου. Περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο από καρκίνο του πνεύμονα, ενώ κάθε χρόνο τουλάχιστον 1,5 εκατομμύρια άτομα μαθαίνουν ότι πάσχουν από τη νόσο, η οποία είναι η πιο συχνή και θανατηφόρα μορφή κακοήθειας.
Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (NSCLC) αντιστοιχεί στο 85% του συνόλου των περιστατικών καρκίνου του πνεύμονα, ενώ το υπόλοιπο 15% αφορά στο μικροκυτταρικό τύπο (SCLC). Η εξέλιξή του είναι ταχεία και λιγότερο από το 5% των ασθενών με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο επιβιώνουν για πέντε έτη. Η παράταση του χρόνου που οι ασθενείς ζουν χωρίς να παρουσιάσουν επιδείνωση της νόσου τους και η αντιμετώπιση των ανεπιθύμητων ενεργειών είναι δύο βασικοί στόχοι της θεραπείας.
Σημαντικά για τους πάσχοντες από τη νόσο είναι τα αποτελέσματα μιας σειράς μελετών που παρουσιάστηκαν φέτος στο κοινό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης για τον Καρκίνο (ECCO) και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO), αλλά και στο 45ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μεγάλης κλινικής μελέτης ATLAS, στην οποία συμμετείχαν 1.160 ασθενείς, ένα νέο θεραπευτικό σχήμα προσφέρει αύξηση του χρόνου επιβίωσης χωρίς επιδείνωση της νόσου κατά 39% στους ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα.
Η κλινική έρευνα έδειξε ότι ο συνδυασμός των στοχευουσών (βιολογικών) θεραπειών, μπεβασιζουμάμπης και ερλοτινίμπης υπερέχει σαφώς της μονοθεραπείας με μπεβασιζουμάμπη. Η παραπάνω συνδυαστική θεραπεία, (μπεβασιζουμάμπη και ερλοτινίμπη) παρατείνει το χρόνο επιβίωσης των ασθενών χωρίς επιδείνωση της νόσου τους σε 4,8 μήνες, σε σύγκριση με τους 3,7 μήνες με τη μονοθεραπεία με μπεβασιζουμάμπη.
Με δεδομένο ότι η νόσος εξελίσσεται γρήγορα, το όφελος αυτό που προσφέρει η συνδυασμένη θεραπεία αντιπροσωπεύει ένα νέο σημαντικό επίτευγμα στην αντιμετώπισή της. Είναι, επίσης, σημαντικό ότι η βελτίωση αυτή επιτεύχθηκε χωρίς να υπάρχει ανάγκη συνεχούς χημειοθεραπείας.
(Πηγή evdomi.gr)
Περίπου 140 ισλαμικές αρχαιότητες κλάπηκαν από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου
Περισσότερες από 140 ισλαμικές αρχαιότητες κλάπηκαν από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου (AUC), όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το ίδρυμα και τον υφυπουργό αιγυπτιακών αρχαιοτήτων Ζάχι Χαουάς.
Η υπεύθυνη του τμήματος επικοινωνίας του πανεπιστημίου, Ρεχάμπ Σάαντ είπε ότι από τις 1000 αρχαιότητες που εκτίθενται στο χώρο του ιδρύματος έχουν χαθεί περίπου οι 140.
Οι αιγυπτιακές αρχές διεξάγουν έρευνα αλλά και το πανεπιστήμιο έχει ξεκινήσει τη δική του εσωτερική έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας θα δοθούν στη δημοσιότητα, πρόσθεσε η εκπρόσωπος.
Σύμφωνα με τον Χαουάς στο διάστημα 15-17 Μαρτίου κλάπηκαν από το πανεπιστήμιο 145 αυθεντικές ισλαμικές αρχαιότητες και 50 αντίγραφα.
Όλα τα αντικείμενα που φυλάσσονται στο πανεπιστήμιο είχαν βρεθεί σε μια αρχαιολογική ανασκαφή στην αρχαία πόλη Φοστάτ, που σήμερα αποτελεί τμήμα του Καΐρου.
Ορισμένα πάντως εντοπίστηκαν άθικτα, όπως ένα ανεκτίμητης αξίας άγαλμα του φαραώ Ακενατόν το οποίο βρέθηκε από ένα παιδί κοντά σε ένα κάδο απορριμμάτων.
(Πηγή evdomi.gr)
Η υπεύθυνη του τμήματος επικοινωνίας του πανεπιστημίου, Ρεχάμπ Σάαντ είπε ότι από τις 1000 αρχαιότητες που εκτίθενται στο χώρο του ιδρύματος έχουν χαθεί περίπου οι 140.
Οι αιγυπτιακές αρχές διεξάγουν έρευνα αλλά και το πανεπιστήμιο έχει ξεκινήσει τη δική του εσωτερική έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας θα δοθούν στη δημοσιότητα, πρόσθεσε η εκπρόσωπος.
Σύμφωνα με τον Χαουάς στο διάστημα 15-17 Μαρτίου κλάπηκαν από το πανεπιστήμιο 145 αυθεντικές ισλαμικές αρχαιότητες και 50 αντίγραφα.
Όλα τα αντικείμενα που φυλάσσονται στο πανεπιστήμιο είχαν βρεθεί σε μια αρχαιολογική ανασκαφή στην αρχαία πόλη Φοστάτ, που σήμερα αποτελεί τμήμα του Καΐρου.
Ορισμένα πάντως εντοπίστηκαν άθικτα, όπως ένα ανεκτίμητης αξίας άγαλμα του φαραώ Ακενατόν το οποίο βρέθηκε από ένα παιδί κοντά σε ένα κάδο απορριμμάτων.
(Πηγή evdomi.gr)
Κυριακή 17 Απριλίου 2011
Το "Παρτάλι" του Θ. Γρηγοριάδη στο Φεστιβάλ Αθηνών
Στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου συμμετέχει φέτος «Το Παρτάλι» του Θόδωρου Γρηγοριάδη, σε μορφή θεατρικού μονολόγου, και θα παρουσιαστεί τον Ιούλιο. Μάλιστα τον επόμενο χειμώνα «το Παρτάλι» θα επισκεφθεί και την Καβάλα για δύο παραστάσεις σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, αν και ακόμη οι λεπτομέρειες δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Θα πρόκειται για την τρίτη «θεατρική» παρουσία του Παγγαιορείτη συγγραφέα μετά τη «Δεύτερη Γέννα» και τις «Βλαβερές Αναγνώσεις».
Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος οι συμμετοχές από Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες στη διοργάνωση του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου είναι αξιόλογες. Τον «εντυπωσιακό διεθνή χαρακτήρα» του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, χαιρέτησε και ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του προγράμματος.
.
Το «Παρτάλι», που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Θόδωρου Γρηγοριάδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, θα παρουσιαστεί τον Ιούλιο ως θεατρικός μονόλογος, με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Στέργιογλου. Η θεατρική διασκευή είναι του Θόδωρου Γρηγοριάδη, η σκηνοθεσία του Στέλιου Κρασανάκη και τα κοστούμια του Κώστα Βελινόπουλου.
.
Λίγα λόγια για το «Παρτάλι»
.
«Παρτάλι» λένε το φορεμένο ρούχο, το παλιόρουχο. «Παρτάλι» λένε και τον άνθρωπο που ξέπεσε και ζει στο περιθώριο της κοινωνίας. «Το Παρτάλι» είναι το όνομα του κεντρικού ήρωα, ο οποίος, σύμφωνα με τον συγγραφέα, αναγκάστηκε να ζήσει ντυμένος με γυναικεία ρούχα, φορώντας τα παρτάλια της Ιστορίας.
.
Το Παρτάλι ζει στη Θεσσαλονίκη όταν τον συναντάνε οι υπόλοιποι ήρωες του βιβλίου. Λίγο μετά τη μεταπολίτευση. Είναι γύρω στα σαρανταπέντε, γοητευτικός, αινιγματικός και κρύβει μια παλιά, παράδοξη ιστορία. Όπως αναφέρει ο Θ. Γρηγοριάδης, ο μύθος γύρω από τη ζωή του αλλά και η εμφάνισή του γίνονται πόλος έλξης για τους νεαρούς φοιτητές της Φιλοσοφικής Σχολής που δραστηριοποιούνται σε πολιτιστικές δραστηριότητες. Ανεβάζουν θεατρικά έργα και οργανώνουν κινηματογραφικές προβολές. Ο Μανουήλ, ο Μάικ και η Ζωή ανάμεσά τους.
.
Ο Μανουήλ στις νυχτερινές περιπλανήσεις του θα συναντήσει το Παρτάλι και θα γοητευτεί από το "μυθικό" του παρελθόν. Ποιος είναι, γιατί είναι ντυμένος έτσι, γιατί αποφεύγει το φως της καθημερινότητας; Όσο θα ξετυλίγεται η ιστορία ενός μικρού αγοριού που το έντυναν κοριτσίστικα στην Κατοχή, τόσο και το Παρτάλι θα αποκτάει δημοσιότητα, θα γίνεται νούμερο σε καμπαρέ, θεατρική παράσταση ακόμη και σε βιβλίο «περίπτωσης μεταμφιέσεων» θα βρεθεί η «περίπτωσή» του. Όμως η παγίδα έχει ήδη στηθεί. Αποκαλύψεις και γεγονότα θα ανατρέψουν το σκηνικό της παράστασης που έχει στηθεί από το Βαρδάρι μέχρι το Πανεπιστήμιο. Τα παιδιά θα δοκιμαστούν με το πέρασμά τους σε έναν οριακό χώρο όπου η αλήθεια και ο μύθος, η καθημερινότητα και το θέαμα συγχέονται. Τα φύλα μπερδεύονται, ο ερωτισμός ανατρέπεται, οι ταυτότητες αμφισβητούνται. Η ιστορία ξαναγράφεται με τα ίδια υλικά μόνο που τώρα θέλει να συμπεριλάβει και νέες "περιπτώσεις".
Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος οι συμμετοχές από Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες στη διοργάνωση του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου είναι αξιόλογες. Τον «εντυπωσιακό διεθνή χαρακτήρα» του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, χαιρέτησε και ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του προγράμματος.
.
Το «Παρτάλι», που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Θόδωρου Γρηγοριάδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, θα παρουσιαστεί τον Ιούλιο ως θεατρικός μονόλογος, με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Στέργιογλου. Η θεατρική διασκευή είναι του Θόδωρου Γρηγοριάδη, η σκηνοθεσία του Στέλιου Κρασανάκη και τα κοστούμια του Κώστα Βελινόπουλου.
.
Λίγα λόγια για το «Παρτάλι»
.
«Παρτάλι» λένε το φορεμένο ρούχο, το παλιόρουχο. «Παρτάλι» λένε και τον άνθρωπο που ξέπεσε και ζει στο περιθώριο της κοινωνίας. «Το Παρτάλι» είναι το όνομα του κεντρικού ήρωα, ο οποίος, σύμφωνα με τον συγγραφέα, αναγκάστηκε να ζήσει ντυμένος με γυναικεία ρούχα, φορώντας τα παρτάλια της Ιστορίας.
.
Το Παρτάλι ζει στη Θεσσαλονίκη όταν τον συναντάνε οι υπόλοιποι ήρωες του βιβλίου. Λίγο μετά τη μεταπολίτευση. Είναι γύρω στα σαρανταπέντε, γοητευτικός, αινιγματικός και κρύβει μια παλιά, παράδοξη ιστορία. Όπως αναφέρει ο Θ. Γρηγοριάδης, ο μύθος γύρω από τη ζωή του αλλά και η εμφάνισή του γίνονται πόλος έλξης για τους νεαρούς φοιτητές της Φιλοσοφικής Σχολής που δραστηριοποιούνται σε πολιτιστικές δραστηριότητες. Ανεβάζουν θεατρικά έργα και οργανώνουν κινηματογραφικές προβολές. Ο Μανουήλ, ο Μάικ και η Ζωή ανάμεσά τους.
.
Ο Μανουήλ στις νυχτερινές περιπλανήσεις του θα συναντήσει το Παρτάλι και θα γοητευτεί από το "μυθικό" του παρελθόν. Ποιος είναι, γιατί είναι ντυμένος έτσι, γιατί αποφεύγει το φως της καθημερινότητας; Όσο θα ξετυλίγεται η ιστορία ενός μικρού αγοριού που το έντυναν κοριτσίστικα στην Κατοχή, τόσο και το Παρτάλι θα αποκτάει δημοσιότητα, θα γίνεται νούμερο σε καμπαρέ, θεατρική παράσταση ακόμη και σε βιβλίο «περίπτωσης μεταμφιέσεων» θα βρεθεί η «περίπτωσή» του. Όμως η παγίδα έχει ήδη στηθεί. Αποκαλύψεις και γεγονότα θα ανατρέψουν το σκηνικό της παράστασης που έχει στηθεί από το Βαρδάρι μέχρι το Πανεπιστήμιο. Τα παιδιά θα δοκιμαστούν με το πέρασμά τους σε έναν οριακό χώρο όπου η αλήθεια και ο μύθος, η καθημερινότητα και το θέαμα συγχέονται. Τα φύλα μπερδεύονται, ο ερωτισμός ανατρέπεται, οι ταυτότητες αμφισβητούνται. Η ιστορία ξαναγράφεται με τα ίδια υλικά μόνο που τώρα θέλει να συμπεριλάβει και νέες "περιπτώσεις".
Τρίτη 12 Απριλίου 2011
Τα πρώτα Βήματα της Ιεραποστολής στη μακρινή Μποτσουάνα
Του Θεοφιλ. Επισκόπου Μποτσουάνας κ.Γενναδίου Ξεκινήσαμε τις πρώτες επαφές με τους ανθρώπους εδώ. Ιδιαιτέρως φιλικοί όλοι τους. Σέβονται τους Κληρικούς και συμπεριφέρονται ευγενικά σ’ όλους μας. Ακούνε για την «Ορθόδοξη Επισκοπή» που ιδρύθηκε στη χώρα τους και ζητούν να μάθουν περισσότερα. Βέβαια η Μποτσουάνα είναι μία χώρα αμιγώς Χριστιανική ! Το σίγουρο είναι ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούμε στις συζητήσεις μαζί τους όπως «Επίσκοπος», « Ιερέας», «Εκκλησία», «Θεία Λειτουργία», «Χριστός Σωτήρας & Λυτρωτής», ηχούνε καθαρά και χωρίς παρενέργειες. Αυτό είναι το ευχάριστο της όλης υποθέσεως. Το λεπτό σημείο όπου πρέπει να εργασθούμε πολύ για να γίνει κατανοητό είναι το «Ορθοδοξία».
Εκατοντάδες είναι οι αιρέσεις και οι «Εκκλησίες-Επιχειρήσεις» οι οποίες δραστηριοποιούνται στη φιλόξενη και ταχύτατα αναπτυσσόμενη αυτή χώρα, που γειτνιάζει με τη Νότιο Αφρική (λίγες ώρες οδικώς από την Πρετόρια). 
Ξεκινήσαμε τις πρώτες επισκέψεις σε προάστια της γραφικής και βουτηγμένης στο πράσινο Πρωτεύουσας του Καμπερόν, όπου συναντήσαμε ανθρώπους με αξιοπρέπεια και καλλιέργεια, οι οποίοι έχουν ανάγκη στηρίξεως, ψυχολογικής, πνευματικής και υλικής. Συνοικίες ολόκληρες με μικρά παιδιά, (οι περισσότεροι φορείς του AIDS), ιδίως στην περιοχή Ramotswa, δίπλα στο ποτάμι του Notwani, η Kυρία Ksosi Mosadi (Aρχηγός της Φυλής, κάτι σαν Περιφερειάρχης), επικεφαλής μιας μεγάλης Ομάδος νέων παιδιών, περίπου 100, ανέργων, χωρίς γονείς, χωρίς τίποτε στον κόσμο αυτό, βγαίνουν για να εργασθούν την ημέρα οπουδήποτε και το βράδυ αποσύρονται για να κοιμηθούν στον οικισμό όπου διαμένουν, τις περισσότερες φορές χωρίς φαγητό ! Ήταν φιλική η επίσκεψή μας και κατά την τηλεφωνική μου επικοινωνία με την Υπεύθυνη κυρία, της είπα : «Είμαι ο Ορθόδοξος Επίσκοπος της Μποτσουάνας, και έμαθα για σας και την προσπάθειά σας. Μπορώ να έλθω να σας δώ;».
Ξεκινήσαμε τις πρώτες επισκέψεις σε προάστια της γραφικής και βουτηγμένης στο πράσινο Πρωτεύουσας του Καμπερόν, όπου συναντήσαμε ανθρώπους με αξιοπρέπεια και καλλιέργεια, οι οποίοι έχουν ανάγκη στηρίξεως, ψυχολογικής, πνευματικής και υλικής. Συνοικίες ολόκληρες με μικρά παιδιά, (οι περισσότεροι φορείς του AIDS), ιδίως στην περιοχή Ramotswa, δίπλα στο ποτάμι του Notwani, η Kυρία Ksosi Mosadi (Aρχηγός της Φυλής, κάτι σαν Περιφερειάρχης), επικεφαλής μιας μεγάλης Ομάδος νέων παιδιών, περίπου 100, ανέργων, χωρίς γονείς, χωρίς τίποτε στον κόσμο αυτό, βγαίνουν για να εργασθούν την ημέρα οπουδήποτε και το βράδυ αποσύρονται για να κοιμηθούν στον οικισμό όπου διαμένουν, τις περισσότερες φορές χωρίς φαγητό ! Ήταν φιλική η επίσκεψή μας και κατά την τηλεφωνική μου επικοινωνία με την Υπεύθυνη κυρία, της είπα : «Είμαι ο Ορθόδοξος Επίσκοπος της Μποτσουάνας, και έμαθα για σας και την προσπάθειά σας. Μπορώ να έλθω να σας δώ;». 
Την άλλη μέρα το πρωϊ ήμουν κοντά τους. Λίγα γλυκά, μικρά δώρα, εικονίτσες, σταυρουδάκια και κομποσχοίνια, μικρά χρηματικά ποσά (χαρτζηλίκι) και πίναμε τον καφέ μας δίπλα στο ποτάμι του Notwani. Επέστρεψα προβληματισμένος. Τι μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά αυτά; Κάτι που να «πιάσει τόπο». Ίσως ήταν ένα μήνυμα που μας έδωσε ο Χριστός; Έπρεπε να ξεκινήσουμε αμέσως. Συζητώντας με μερικούς φίλους και συνεργάτες αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε σε πρώτο στάδιο οργανωμένες συχνές-πυκνές επισκέψεις μας προσφέροντας απαραίτητα είδη τροφής, ρουχισμού και άλλων ειδών που θα μας πρότεινε η Υπεύθυνη του Οικισμού των Παιδιών. 
Σε δεύτερο στάδιο συγκροτήσαμε μία Επιτροπή η οποία αποστολή της θα έχει τη μελέτη για τη δημιουργία ενός επαγγελματικού Αρτοποιείου, όπως μας το ζήτησε επισταμένως η Κυρία Kgosi Mosandi, ώστε να καταστούν ικανοί να προσαρμοσθούν στην κοινωνία και να αφομοιωθούν ομαλά, ξεφεύγοντας από τον τρόπο ζωής που μέχρι σήμερα ακολουθούν. Το πρόγραμμα «στάσου στα πόδια σου», «stand on your own two feet», έχει στόχο να οδηγήσει τα παιδιά ώστε να κερδίζουν το ψωμί τους και να εργάζονται, χωρίς να ζητιανεύουν. Ο Θεός βοηθός ! Ξεκινούμε χωρίς καμία απολύτως υποδομή, χωρίς να έχουμε τίποτε από πλευράς οικονομικής στηρίξεως. Θα δούμε στην πορεία. Ελπίζουμε και προσευχόμασθε. Χρειαζόμασθε όμως την οποιαδήποτε οικονομική υποστήριξη διότι ήδη ξεκινήσαμε το «Έργο της Αγάπης για τα Παιδιά με Aids». Μας περιμένουν όπως μας είπε η Υπεύθυνη και ρωτούν για μας πότε θα είναι η επόμενη επίσκεψή μας : «Κυρία πότε θα έλθει πάλι ο Ορθόδοξος Επίσκοπος;» Ακόμη και φαγητό σε συσκευασία από τα Φάστ φούτ της πόλεως. Γλυκά, ψωμί και είδη φαγητού από σούπερ μάρκετ τα οποία παραλαμβάνουν οι κυρίες που διακονούν εκεί. Ρούχα και παπούτσια, αλλά και κάθε άλλο απαραίτητο υλικό. Παράλληλα, επισκεφθήκαμε ιδρύματα όπου συγκεντρώνουν μωρά και νήπια από κακοποιημένους γονείς, νεογέννητα τα οποία συλλέγουν οι νοσηλεύτριες από τις πτωχές συνοικίες της πόλεως (κυρίως από σκουπιδότοπους) και τα φιλοξενούν σε ειδικά νοσηλευτήρια. Επίσης νεογέννητα και μικρά παιδιά φορείς του Aids.
Προσευχηθείτε για μας ! Από την Μποτσουάνα με αγάπη Χριστού.
.
Δευτέρα 4 Απριλίου 2011
Το αρχαιότερο αποκρυπτογραφημένο κείμενο της Ευρώπης
Η είδηση δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου στο περιοδικό «National Geographic», το οποίο αναφέρει ότι, κατά τους ερευνητές, η πινακίδα διασώθηκε από καθαρή τύχη όταν ένας σωρός σκουπιδιών έπιασε φωτιά πριν από 3.500 χρόνια. Η πινακίδα, που βρέθηκε σε ελαιώνα στο χωριό Ίκλαινα, 14 χλμ. βορειοανατολικά της Πύλου, είναι μυκηναϊκή και χρονολογείται μεταξύ 1450 και 1350 π.Χ. Σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μισσούρι-ST Louis και επικεφαλής των ανασκαφών στην περιοχή, Μιχαήλ Κοσμόπουλο, οι μέχρι τώρα έρευνες έχουν φέρει στο φως ενδείξεις ενός πρώιμου μυκηναϊκού ανακτόρου, γιγάντιους αναλημματικούς τοίχους, τοιχογραφίες και ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο αποχετευτικό σύστημα. Το πιο εντυπωσιακό όλων όμως είναι η πινακίδα. Το περιοδικό αναφέρει κι άλλες δηλώσεις του καθηγητή, σύμφωνα με τον οποίον η πινακίδα δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί μέχρι σήμερα οι αρχαιολόγοι δεν θεωρούσαν ότι μυκηναϊκές πινακίδες είχαν κατασκευαστεί τόσο νωρίς και δεύτερον επειδή όσες έχουν βρεθεί ήταν μόνο σε μερικά πολύ σημαντικά ανάκτορα, όπως οι Μυκήνες, ο προκάτοχος του σημερινού ρεκόρ. Στην Ίκλαινα υπήρχε ανάκτορο κατά την πρώιμη μυκηναϊκή περίοδο, ωστόσο την εποχή που φτιάχτηκε η πινακίδα, ο οικισμός ήταν ένας απλός δορυφόρος της πόλης της Πύλου, έδρας του βασιλιά Νέστορα. Το θραύσμα της πινακίδας έχει περίπου 2,5 εκ. ύψος και 4 εκ. πλάτος και τα σημεία που έχουν χαραχθεί αποτελούν πρώιμο δείγμα της Γραμμικής Β, γραφής που χρησιμοποιήθηκε κατά τη Μυκηναϊκή Περίοδο (17ος έως 13ος αι. π.Χ.) και αφορούσε κυρίως οικονομικά και λογιστικά θέματα της άρχουσας τάξης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πινακίδα της Ίκλαινας περιλαμβάνει από τη μια πλευρά τον σχηματισμό ρήματος που σχετίζεται με την κατασκευή και από την άλλη ονόματα και αριθμούς, που πιθανότατα αντιστοιχούν σε κάποιον κατάλογο ιδιοκτησίας. «Πινακίδες τέτοιου τύπου δεν ψήνονταν, μόνο στεγνώνονταν στον ήλιο και γι’ αυτό τον λόγο ήταν πολύ εύθραυστες», δήλωσε ο κ. Κοσμόπουλος. «Προφανώς την εποχή εκείνη κάποιος πέταξε την πινακίδα σε κάποιο λάκκο και ύστερα έκαψε τα σκουπίδια του. Μετά η φωτιά τη σκλήρυνε και τη διατήρησε», κατέληξε. Σύμφωνα με την Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, η έρευνα της Ίκλαινας άρχισε το 1999 ως επιφανειακή και διήρκεσε το 2006. Το 2008 ξεκίνησε ως συστηματική ανασκαφή της Αρχαιολογικής Εταιρείας υπό τη διεύθυνση του κ. Μιχαήλ Κοσμόπουλου με εξαίρετα αποτελέσματα τριών ανασκαφικών περιόδων (2008-2010), τα οποία έχουν δημοσιευτεί στους τόμους των ετών 2008, 2009 και 2010 του ετήσιου περιοδικού «Το 'Εργον της Αρχαιολογικής Εταιρείας». (Πηγή tvxs.gr)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)