Κυριακή 29 Απριλίου 2018
Τετάρτη 25 Απριλίου 2018
ΑΡΧΕΙΟΦΥΛΑΞ: άγνωστες ψηφίδες ιστορίας... (αρ.3)
ΑΡΧΕΙΟΦΥΛΑΞ (αρ. 3): Ταχυδρομικό Δελτάριο εποχής, όπου αναγράφεται: "Διαφημιστική "αφφίς" Έλληνος καλλιτέχνου, που εβραβεύθη σε Διαγωνισμό της Αμερικανικής Αποστολής Ελλάδος της Διοικήσεως Οικονομικής Συνεργασίας. Η Αποστολή αυτή ρυθμίζει την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλλ στην Ελλάδα".
Και για την ιστορία:
Σχέδιο Μάρσαλ: Επρόκειτο για οικονομική βοήθεια που χορηγήθηκε σε χώρες της Ευρώπης. Αποσκοπούσε αφενός στην τόνωση των οικονομιών τους, και αφετέρου, εξυπηρετούσε άμεσα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, που επιθυμούσε να αποφευχθεί ο κίνδυνος να περιέλθουν οι χώρες αυτές, εξαιτίας ανέχειας, στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Η οικονομική βοήθεια του σχεδίου Μάρσαλ διαιρέθηκε ανάμεσα στις συμμετέχουσες χώρες, βασισμένη στο "κατά κεφαλήν" εισόδημα. Περισσότερη ενίσχυση δόθηκε στις μεγάλες βιομηχανικές δυνάμεις, καθώς επικρατούσε η άποψη ότι η αποκατάστασή τους ήταν στοιχειώδης για την γενική αναβίωση της Ευρώπης. Ακόμη, περισσότερη "κατά κεφαλήν" βοήθεια δόθηκε στους Συμμάχους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ λιγότερη δόθηκε σε αυτούς που αποτελούσαν τις Δυνάμεις του Άξονα, ή σε αυτούς που απλώς παρέμειναν ουδέτεροι.
(Πηγή: www.istorikathemata.com)
Τρίτη 24 Απριλίου 2018
Σάββατο 21 Απριλίου 2018
Ο Άη Γιώργης του Παλαιοχωρίου Παγγαίου
Το παραδοσιακό "κουρμπάνι" πρόκειται να μοιραστεί και πάλι τη Δευτέρα στο Παλαιοχώρι Παγγαίου, που πανηγυρίζει τον πολιούχο και προστάτη του, τον Άγιο Γεώργιο. Στο χωριό αναβιώνουν ακόμη αρκετά έθιμα που σχετίζονται με τον Άγιο, και οι ρίζες τους χάνονται στα βάθη των αιώνων. Ως προστάτης του χωριού, ο Άγιος Γεώργιος, είναι άμεσα συνδεδεμένος με την μακραίωνη ιστορία του τόπου, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να νιώθουν μία εξαιρετική οικειότητα με τη μορφή του.
Το κουρμπάνι
Στο τέλος της θείας λειτουργίας ανήμερα της εορτής του Αγίου Γεωργίου, μοιράζεται το πατροπαράδοτο «κουρμπάνι», το οποίο είναι βρασμένο κρέας και πρόσφορο.
Το «κουρμπάνι», άμεσα συνδεδεμένο με την εορτή του Αγίου ετοιμάζεται με χαρακτηριστική τελετουργία. Παλαιότερα, το «κουρμπάνι» ετοιμαζόταν από ζώα - προσφορές των πιστών χριστιανών του χωριού, τα οποία θυσιαζόταν προς τιμήν του αγίου την παραμονή της εορτής και κατά τη διάρκεια του Εσπερινού, αφού πρώτα έκαναν τρεις φορές τον γύρο του ναού και στην συνέχεια ευλογούνταν από τον ιερέα.
Έθιμα και συνήθειες
Σαν αυτή τη μέρα, οι νέοι του χωριού αφού έβρισκαν τα κατάλληλα ψηλά δέντρα έκαναν κούνιες, πλέκοντας κληματίδες. Από τις κούνιες αυτές περνούσε το σύνολο του πληθυσμού του χωριού, γιατί θεωρούνταν απαραίτητη η συμμετοχή στο έθιμο αυτό.
Όπως και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, η ημέρα του Αγίου Γεωργίου σήμαινε και την έναρξη την περιόδου «των βοσκών» για τους κτηνοτρόφους. Οι κτηνοτρόφοι συνήθιζαν να προσλαμβάνουν τους βοσκούς από την ημέρα του Αγίου Γεωργίου και μέχρι και την ημέρα του άλλου μεγάλου Αγίου της Ορθοδοξίας, του Αγίου Δημητρίου.
Ακόμη την ημέρα αυτή, όλοι οι ίδιοι κτηνοτρόφοι συνέλεγαν το γνωστό στην περιοχή αγριολούλουδο με το όνομα «γαλατσίδα», το οποίο όταν κοπεί βγάζει ένα υγρό που μοιάζει σαν γάλα. Με το φυτό αυτό έφτιαχναν στεφάνια τα οποία κρεμούσαν έξω από τις πόρτες για να ...πάει καλά η χρονιά.
Λατρεία ...κατά παράδοση
«Ο τόπος αυτός είναι υπό την προστασία του Άη Γιώργη» λένε οι ντόπιοι και νιώθουν μια σιγουριά γιατί όπως αναφέρουν ποτέ μέσα στους αιώνες δεν τους πρόδωσε. Η μέχρι στιγμής παλαιότερη αποδεδειγμένη μαρτυρία για την «παρουσία» του Αγίου Γεωργίου ως προστάτη στην περιοχή, έρχεται με την ανακάλυψη από την αρχαιολογική σκαπάνη κατά τη διετία 1995 - 1996 εκτεταμένου μοναστηριακού συγκροτήματος του 11ου αιώνα στο Παλαιοχώρι, ευρύτερα γνωστό από Πατριαρχικά σιγίλια ως «Ιερά Μονή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος και Τροπαιοφόρου Γεωργίου του Διασωρίτου». Από τότε η λατρεία του Αγίου είχε εξαπλωθεί στην περιοχή, πράγμα που εξόργισε τον Οθωμανό τόπαρχο και έτσι στις 23 Απριλίου του 1507, όπως αναφέρεται στον Κώδικα του Δαμασκηνού, κατέστρεψε ολοσχερώς το πανηγυρίζον μοναστήρι. Παρόλα αυτά η φλόγα της πίστης δεν έσβησε στους Παλαιοχωρινούς και έτσι η μονή ξαναχτίστηκε για να καταστραφεί οριστικά λίγο μετά το 1763.
Κατόπιν οι κάτοικοι του χωριού έκτισαν τον υπάρχοντα Ιερό Ναό προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1835, με πολλά βυζαντινά χαρακτηριστικά ενός μοναστηριακού ναού. Πρόκειται για μία μεγάλη τρίκλιτη βασιλική με ημιόροφο, τον γνωστό «γυναικωνίτη».
Τα θαύματα του αγίου είναι πολλά, και αντηχούν σαν παραμύθι στα αυτιά όσων τα ακούν. Αυτά είτε αναφέρονται στην παρουσία του Αγίου στον νέο ναό, αφού πολλοί άκουγαν τα πέταλα του αλόγου στο μαρμάρινο δάπεδο χωρίς να βλέπουν τίποτα και τα οποία οδηγούσαν στο ιερό, είτε σε περιφορές, λιτανείες και θεϊκές ψαλμωδίες στο χώρο του κατεστραμμένου μοναστηριού.
Το κουρμπάνι
Στο τέλος της θείας λειτουργίας ανήμερα της εορτής του Αγίου Γεωργίου, μοιράζεται το πατροπαράδοτο «κουρμπάνι», το οποίο είναι βρασμένο κρέας και πρόσφορο.
Το «κουρμπάνι», άμεσα συνδεδεμένο με την εορτή του Αγίου ετοιμάζεται με χαρακτηριστική τελετουργία. Παλαιότερα, το «κουρμπάνι» ετοιμαζόταν από ζώα - προσφορές των πιστών χριστιανών του χωριού, τα οποία θυσιαζόταν προς τιμήν του αγίου την παραμονή της εορτής και κατά τη διάρκεια του Εσπερινού, αφού πρώτα έκαναν τρεις φορές τον γύρο του ναού και στην συνέχεια ευλογούνταν από τον ιερέα.
Έθιμα και συνήθειες
Σαν αυτή τη μέρα, οι νέοι του χωριού αφού έβρισκαν τα κατάλληλα ψηλά δέντρα έκαναν κούνιες, πλέκοντας κληματίδες. Από τις κούνιες αυτές περνούσε το σύνολο του πληθυσμού του χωριού, γιατί θεωρούνταν απαραίτητη η συμμετοχή στο έθιμο αυτό.
Όπως και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, η ημέρα του Αγίου Γεωργίου σήμαινε και την έναρξη την περιόδου «των βοσκών» για τους κτηνοτρόφους. Οι κτηνοτρόφοι συνήθιζαν να προσλαμβάνουν τους βοσκούς από την ημέρα του Αγίου Γεωργίου και μέχρι και την ημέρα του άλλου μεγάλου Αγίου της Ορθοδοξίας, του Αγίου Δημητρίου.
Ακόμη την ημέρα αυτή, όλοι οι ίδιοι κτηνοτρόφοι συνέλεγαν το γνωστό στην περιοχή αγριολούλουδο με το όνομα «γαλατσίδα», το οποίο όταν κοπεί βγάζει ένα υγρό που μοιάζει σαν γάλα. Με το φυτό αυτό έφτιαχναν στεφάνια τα οποία κρεμούσαν έξω από τις πόρτες για να ...πάει καλά η χρονιά.
Λατρεία ...κατά παράδοση
«Ο τόπος αυτός είναι υπό την προστασία του Άη Γιώργη» λένε οι ντόπιοι και νιώθουν μια σιγουριά γιατί όπως αναφέρουν ποτέ μέσα στους αιώνες δεν τους πρόδωσε. Η μέχρι στιγμής παλαιότερη αποδεδειγμένη μαρτυρία για την «παρουσία» του Αγίου Γεωργίου ως προστάτη στην περιοχή, έρχεται με την ανακάλυψη από την αρχαιολογική σκαπάνη κατά τη διετία 1995 - 1996 εκτεταμένου μοναστηριακού συγκροτήματος του 11ου αιώνα στο Παλαιοχώρι, ευρύτερα γνωστό από Πατριαρχικά σιγίλια ως «Ιερά Μονή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος και Τροπαιοφόρου Γεωργίου του Διασωρίτου». Από τότε η λατρεία του Αγίου είχε εξαπλωθεί στην περιοχή, πράγμα που εξόργισε τον Οθωμανό τόπαρχο και έτσι στις 23 Απριλίου του 1507, όπως αναφέρεται στον Κώδικα του Δαμασκηνού, κατέστρεψε ολοσχερώς το πανηγυρίζον μοναστήρι. Παρόλα αυτά η φλόγα της πίστης δεν έσβησε στους Παλαιοχωρινούς και έτσι η μονή ξαναχτίστηκε για να καταστραφεί οριστικά λίγο μετά το 1763.
Κατόπιν οι κάτοικοι του χωριού έκτισαν τον υπάρχοντα Ιερό Ναό προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1835, με πολλά βυζαντινά χαρακτηριστικά ενός μοναστηριακού ναού. Πρόκειται για μία μεγάλη τρίκλιτη βασιλική με ημιόροφο, τον γνωστό «γυναικωνίτη».
Τα θαύματα του αγίου είναι πολλά, και αντηχούν σαν παραμύθι στα αυτιά όσων τα ακούν. Αυτά είτε αναφέρονται στην παρουσία του Αγίου στον νέο ναό, αφού πολλοί άκουγαν τα πέταλα του αλόγου στο μαρμάρινο δάπεδο χωρίς να βλέπουν τίποτα και τα οποία οδηγούσαν στο ιερό, είτε σε περιφορές, λιτανείες και θεϊκές ψαλμωδίες στο χώρο του κατεστραμμένου μοναστηριού.
Δευτέρα 16 Απριλίου 2018
Σάββατο 7 Απριλίου 2018
Εγκύκλιος Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσοστόμου επί τη Εορτή του Πάσχα 2018
Η ΑΚΕΝΩΤΗ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ
Αγαπητοί εν Χριστώ Αναστάντι Αδελφοί και Πατέρες
«Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει!» Ας χαρούμε και ας ευφρανθεί η ψυχή μας τις ημέρες αυτές, που η αγία μας Εκκλησία πανηγυρίζει την Ανάσταση του Χριστού μας. Η χαρά που μας καλεί να ζήσουμε δεν έχει σχέση μόνο με την ωραία εποχή της Άνοιξης, που διανύουμε, ούτε με το τέλος της περιόδου της αυστηρής νηστείας. Η γιορτή της Αναστάσεως είναι ευκαιρία της πιο χαρούμενης ψυχικής διαθέσεως του πιστού χριστιανού, διότι την αντιλαμβάνεται με το απλό μυαλό του και την άδολη καρδιά του σαν την πηγή την ακένωτη της μεγαλύτερης ελπίδος.
«Η ελπίς ου καταισχύνει» (Ρωμ. 5,5) σύμφωνα με τον Απόστολο του Θεού. Καθόλου ντροπή δεν είναι, ούτε λάθος, να ελπίζει πάντα ο άνθρωπος. Αλλά τι να ελπίζει; Να μην αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα οικονομικό; Να είναι αυτάρκης και να ζει με κάθε άνεση; Τι να ελπίζει το παιδί, ο νέος; Να καταλάβει μία θέση στην ανώτατη Εκπαίδευση, να αποκτήσει κάποιο σοβαρό και αξιόλογο εφόδιο από την κρατική Παιδεία για τη ζωή του, ώστε να εξασφαλίσει κάποια θέση αξιοπρεπή στην κοινωνία; Τι να ελπίζει; Να βρει πρόσωπο κατάλληλο, ώστε να δημιουργήσει μία οικογένεια, μία ζεστή φωλιά και ένα σταθερό αποκούμπι στη ζωή του; Και οι απαντήσεις, όπως αντιλαμβάνεσθε, στο ερώτημα αυτό είναι ατέλειωτες. Όσο είναι και οι άνθρωποι… Και μετά, αφού πια η ελπίδα πάρει σάρκα και οστά και γίνει είτε άνεση οικονομική, είτε θέση κοινωνική, είτε οικογενειακή ευτυχία και όνειρο, προβάλλει σκληρό το ερώτημα σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους: Αφού όλα τα επιτύχω, όπως τα ονειρευόμουν και τα ήλπιζα, ύστερα τι γίνεται; Η ευτυχία μου, λοιπόν, η εκπλήρωση των ονείρων μου, έχει ημερομηνία λήξεως; Ύστερα έρχεται, αφού δεν είμαι αθάνατος, το χάος, το τίποτε, το μηδέν; Και να! σαν επισκέπτης απρόσκλητος η μελαγχολία και το σκοτάδι στη ψυχή. Η ίδέα, τό σκοτεινό φάσμα τού θανάτου, τού ἀναπόφευκτου τέλους, έρχεται νά δηλητηριάσει τήν ελπίδα μας.
Άλλ’ όχι! Βροντοφωνάζει στήν ταραγμένη μας ψυχή η εορτή τών εορτών που διανύουμε. Η ελπίδα μας δεν κόβεται, ούτε διαλύεται από το αναπόφευκτο βιολογικό μας τέλος. Κάποιος το φρόντισε με άπειρη αγάπη. Και Αυτός ο Κάποιος είναι ο Αναστημένος εκ νεκρών Ιησούς Χριστός. Αυτός ο Τέλειος και Πρώτος σε όλα Θεός και Άνθρωπος έγινε και σ’ αυτό το μεγάλο θέμα μας ο πρώτος. Ανέστη εκ νεκρών. Νίκησε το θάνατο. Έγινε τρόπον τινά ο «πρωτότοκος εκ των νεκρών». (Κολασσαείς 1, 18). Γι αυτό και αργότερα, μετά την Ανάστασή Του, μολονότι το δρεπάνι του θανάτου δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να θερίζει στους ανθρώπινους αγρούς, οι δικοί Του άνθρωποι προς χάριν Του υπέμειναν μετά χαράς μεγάλης κάθε κακουχία και κάθε ανθρώπινη δυστυχία, και μύριους θανάτους, διότι ήσαν απλούστατα απόλυτα στηριγμένοι στη μεγάλη ελπίδα που τους έδωσε. Όπως οι ίδιοι με συγκινητική ειλικρίνεια μας είπαν, εάν δεν πιστεύαμε στον Αναστάντα Χριστό θα ήμασταν οι πιο αξιολύπητοι άνθρωποι… (Α Κορ. 15,19).
Δόξα, λοιπόν, μυριάκις δόξα τω Αναστάντι Χριστώ! Διότι η ελπίδα μας ουδέποτε σταματά, αλλά συνεχίζεται ανανεούμενη μέχρι τη Βασιλεία Του την επουράνια, μέχρι τη δόξα του Παραδείσου, στην ατέρμονη αιωνιότητα μαζί Του. Αμήν
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Παντοτεινός ευχέτης σας
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΥ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Β'
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΓΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
«Tὸν δὲ ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς ἀπεκτείνατε, ὃν ὁ Θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, οὗ ἡμεῖς μάρτυρές ἐσμεν.» (Πράξεις, 3:15)
Οι Απόστολοι μαρτυρούν και η οικουμένη εορτάζει. Οι Απόστολοι ομολογούν και η οικουμένη αγαλλιάζει. Οι Απόστολοι βεβαιώνουν και η οικουμένη πιστεύει. Ότι αληθώς ανέστη ο Δημιουργός της ζωής μας. Ότι αληθώς ανέστη ο Αρχηγός της ζωής μας. Ότι αληθώς ανέστη ο Ανακαινιστής της ζωής μας.
Μπορεί όμως το αναστάσιμο φως να καταυγάσει το πυκνούμενο σκότος της ανθρωπίνης ιστορίας; Μπορεί το αναστάσιμο μήνυμα να φθάσει ανεμπόδιστο προς τον κάθε εν Χριστώ αδελφό μας, προς τον κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως; Ή μήπως ακόμη απορεί ο προφήτης: «Οὐχὶ πατὴρ εἷς πάντων ὑμῶν; Οὐχὶ Θεὸς εἷς ἔκτισεν ὑμᾶς; Tί ὅτι ἐγκατέλιπε ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ;» (Μαλαχίας, 2:10)
Όταν ο Θεός μας δημιούργησε, το έκανε αυτοβούλως. Και όταν μας αναδημιούργησε διά του Μονογενούς Του Υιού, το έκανε χωρίς εμείς προηγουμένως να προσφέρουμε κάτι. Η Βασιλεία όμως του Θεού, η ένωσή μας δηλαδή με τον Θεό, θα γίνει μόνο εάν εμείς ποθήσουμε τον Θεό. Μόνο εάν εμείς αναζητήσουμε τον Θεό. Μόνο εάν εμείς υπαρξιακώς προτάξουμε το θέλημα του Θεού.
Η αποστολική παρακαταθήκη είναι ξεκάθαρη σχετικώς με το θέλημα του Θεού: «Οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτὸς αὐτῷ ἐστι.» (Πράξεις, 10: 34-35). Η πολιτογράφηση στη Βασιλεία του Θεού απαιτεί μόνο τον φόβο του Θεού ως σεβασμό του θελήματός Του και την δικαιοσύνη του Θεού ως καρπό του θελήματός Του.
Εμείς τι κάνουμε; Aφήνουμε στην άκρη τον φόβο του Θεού. Τον θεωρούμε δήθεν απαξιωτικό για το εγώ μας. Και διαστρεβλώνουμε την δικαιοσύνη του Θεού. Την παρατηρούμε μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς του έθνους, της φυλής, του χρώματος, της διαφορετικότητας. Και φθάνουμε στο σημείο να θάβουμε κάτω από αλλεπάλληλα στρώματα στοιχείων ταυτότητας το ένα και μοναδικό στοιχείο που μας ενώνει όλους: την κοινή μας καταγωγή από τον Θεό.
Λησμονούμε ότι ένας Σαμαρείτης έγινε το πρότυπο της αγαπητικής φιλανθρωπίας. Λησμονούμε ότι μια Σαμαρείτιδα έγινε το πρότυπο της ειλικρινούς μεταστροφής. Λησμονούμε ότι μια πόρνη έγινε το πρότυπο της σωτηριώδους μετάνοιας. Λησμονούμε ότι ο ληστής της ενδεκάτης ώρας έγινε ο πρώτος οικιστής του Παραδείσου. Λησμονούμε ότι η μόνη διάκριση που μπορεί να υπάρξει σε επίπεδο ανθρώπινο είναι εκείνη που ξεχωρίζει τους αδελφούς μας σε αυτάρκεις και σε χρήζοντες βοηθείας.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Σήμερα που εορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου και θα ανοίξουμε το σπιτικό μας για να μοιραστούμε τη χαρά μας, ας έχουμε κατά νου το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός μας είπε: «Όταν παραθέτεις γεύμα η δείπνο, μη προσκαλείς τους φίλους σου, ούτε τους αδελφούς σου, ούτε τους συγγενείς σου, ούτε τους πλουσίους γείτονές σου… Αλλά όταν κάνεις τραπέζι και υποδέχεσαι φιλοξενουμένους, προσκάλεσε πτωχούς, αναπήρους, χωλούς, τυφλούς.» (Λουκ. 14:13-14).
Γιατί άραγε να καλέσουμε όλους αυτούς που έχουν ανάγκη; Την απάντηση έδωσε ο Άγιος προκάτοχός μας, ο Πατριάρχης της έμπρακτης αγάπης, Ιωάννης ο Ελεήμων: «Διότι αυτοί πράγματι μπορούν να μας βοηθήσουν να κληρονομήσουμε την Βασιλεία των Ουρανών.» Δεν είναι λοιπόν μόνο ότι αδελφοί μας έχουν την ανάγκη μας. Πολύ περισσότερο έχουμε εμείς την ανάγκη τους, διότι οι εμπερίστατοι αδελφοί μας είναι που κρατούν τα κλειδιά του Παραδείσου.
Με αυτή την πίστη πορευόμαστε στην Αφρική των εθνών, στην Αφρική των φυλών, στην Αφρική των διαφορετικών πολιτισμών. Πίστη όχι διανοητική, αλλά πίστη καρδιακή. Πίστη όχι ιδεοληπτική, αλλά πίστη φιλάνθρωπη. Πίστη όχι προσωποληπτική, αλλά πίστη προσωπική, πίστη δηλαδή ότι στο πρόσωπο του κάθε αδελφού που συναντούμε στην ήπειρο της ελπίδας μπορεί να κρύβεται ο Χριστός, ο Αρχηγός της ζωής!
Χριστός Ανέστη!
†Ο Πάπας καί Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής
Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄
Ἑν τῇ Μεγάλῃ Πόλει τῆς Ἀλεξανδρείας
Ἅγιο Πάσχα 2018
Πάσχα στο χωριό!
Το ίδιο χαμόγελο που είχες σαν παιδί!
Τετάρτη 4 Απριλίου 2018
15η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης
15η Διεθνής Έκθεση
Βιβλίου Θεσσαλονίκης
3-6 Μαΐου 2018
ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ & ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Σε ένα μήνα
ξεκινάει η 15η ΔΕΒΘ με σημαντικές ξένες συμμετοχές,
πλούσιο πρόγραμμα
και προβληματισμούς αιχμής
Με τιμώμενες
τις χώρες της Γαλλοφωνίας και
κεντρικό της θέμα τη Δημοκρατία στον 21ο
αιώνα, θα πραγματοποιηθεί η 15η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (ΔΕΒΘ),
από τις 3 έως και τις 6 Μαΐου 2018
στο Διεθνές Εκθεσιακό και Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ-HELEXPO), που
διοργανώνει το Ελληνικό Ίδρυμα
Πολιτισμού σε συνεργασία με τη ΔΕΘ-HELEXPO,
τον Δήμο Θεσσαλονίκης, τους Συλλόγους Ελλήνων Εκδοτών και ανεξάρτητους εκδότες, με τη στήριξη
της Βουλής των Ελλήνων και υπό την
αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και
Αθλητισμού. Το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού στηρίζει την προβολή του
ελληνικού βιβλίου διεθνώς οργανώνοντας τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης
που αποτελεί τον κορυφαίο θεσμό προβολής του βιβλίου στη χώρα μας.
Οι βασικοί
θεματικοί άξονες της φετινής έκθεσης είναι Λογοτεχνία και Μνήμη, Η προσφυγική εμπειρία και Βιβλίο
και Performance, ενώ το καθιερωμένο πρόγραμμα εκδηλώσεων θα περιλαμβάνει
παρουσιάσεις νέων εκδόσεων και συζητήσεις με συγγραφείς, ειδικό αφιέρωμα στην αστυνομική λογοτεχνία με τη συμμετοχή
διακεκριμένων ξένων συγγραφέων, συναντήσεις μεταξύ των επαγγελματιών του
βιβλίου, θεματικές εκθέσεις και προβολές, και βέβαια, το 5ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, το 3ο Φεστιβάλ Μετάφρασης, καθώς και ποικίλες δράσεις στην Παιδική και Εφηβική Γωνιά, που φέτος θα
έχει το δικό της ξεχωριστό Περίπτερο, στο κτήριο 14.
Επιπλέον,
φέτος στο πλαίσιο της 15ης ΔΕΒΘ θα διοργανωθούν ιδιαίτερες
συζητήσεις και ομιλίες για τα επαγγελματικά προβλήματα του εκδοτικού κλάδου, με
έμφαση στην υποδοχή του ελληνικού βιβλίου στο εξωτερικό, κυρίως στη Γαλλία αλλά
και στο βαλκανικό χώρο, με τη συμμετοχή σημαντικών παραγόντων των εκδόσεων. «Η
έκθεση βιβλίου της Θεσσαλονίκης θέλει να αφουγκράζεται τα προβλήματα του καιρού
της, να τα συζητά με τη βοήθεια των βιβλίων και των ανθρώπων που τα γράφουν, τα
αξιολογούν, τα μεταφράζουν, τα
εκδίδουν», υπογραμμίζει ο διευθυντής της ΔΕΒΘ
Μανώλης Πιμπλής. «Είναι μια έκθεση σκεπτόμενη, που προσπαθεί να
καλλιεργήσει έναν δημιουργικό προβληματισμό. Αν θα θέλαμε να συνοψίσουμε τη
στάση της ΔΕΒΘ με ένα σλόγκαν, αυτό θα ήταν "αφουγκραζόμαστε, διαβάζουμε,
συζητάμε"».
Αναλυτικότερα,
η φετινή, πολλαπλών δράσεων, διοργάνωση περιλαμβάνει:
Τιμώμενες
οι χώρες της Γαλλοφωνίας
Δέκα
χρόνια μετά την έναρξη του θεσμού της τιμώμενης χώρας τον οποίο εγκαινίασε η
Γαλλία, τιμώμενες θα είναι οι χώρες της Γαλλοφωνίας. Η 15η ΔΕΒΘ θα φιλοξενήσει
σε ειδικά σχεδιασμένο Περίπτερο 350 τ.μ. μια
πλειάδα συγγραφέων, εκδοτών, βιβλίων και εκδηλώσεων λόγου και τέχνης από το
δίκτυο των γαλλόφωνων χωρών ανά τον κόσμο, σε συνεργασία με τη Γαλλική
Πρεσβεία, τα Γαλλικά Ινστιτούτα Ελλάδος και Θεσσαλονίκης, τις γαλλικές
προξενικές αρχές της Θεσσαλονίκης αλλά και με άλλες πρεσβείες και μορφωτικά
ινστιτούτα του εξωτερικού.
Περισσότεροι
από τριάντα γαλλόφωνοι συγγραφείς θα
παρευρεθούν για να παρουσιάσουν το έργο τους, να συμμετάσχουν σε συζητήσεις και
να εξηγήσουν τη σχέση τους με τη γαλλική γλώσσα, ανάμεσα στους οποίους οι Kaouther
Adimi, Metin Arditi, Marion Billet, Barbara Cassin, Olivier Guez, Thomas
Gunzig, Leslie Kaplan, Philippe Lechermeier, Yamen Manaï, Dominique Manotti,
Laure Marchand, Daniel Maximin, Anna Moï, Gilles Ortlieb, Michel Piquemal,
Nathalie Quintane, Claude Rizzo, François Soulages, Brina Svit, Sami Tchak,
Fréderic Worms, αλλά και οι ελληνικής καταγωγής Άννα Αγγελοπούλου, Κατερίνα Δασκαλάκη,
Γιάννης Κιουρτσάκης, Γιώργος Πρεβελάκης, κ.ά.
Όλα τα
είδη του λόγου (μυθιστόρημα, ποίηση, δοκίμιο, θέατρο, κλπ.) αλλά και τα κόμικς,
η φωτογραφία, η μουσική θα έχουν την τιμητική τους με παρουσιάσεις και
συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης στο μεγάλο περίπτερο της Γαλλοφωνίας, το οποίο
περιβάλλει κυκλικά τον κεντρικό χώρο εκδηλώσεων, την «αγορά». Στο πρόγραμμα
συμπεριλαμβάνονται ψυχαγωγικά και παιδαγωγικά εργαστήρια για παιδιά, εργαστήρια
ψηφιακών μέσων σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο για τις νέες τεχνολογίες και
γαστρονομικές παρουσιάσεις. Περισσότεροι
από 40 εκδοτικοί οίκοι θα παρουσιάσουν την ποικιλομορφία του γραπτού λόγου
στη γαλλική γλώσσα και η πόλη της
Νίκαιας θα εορτάσει την αδελφοποίησή της με τη Θεσσαλονίκη.
Το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, το
οποίο έχει αναλάβει το συντονισμό της οργάνωσης και το πρόγραμμα των εκδηλώσεων,
θα συνεργαστεί στενά φοιτητές του τμήματος Γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας του
ΑΠΘ, ενώ ομάδα φοιτητών του ΤΕΙ Ψηφιακών Μέσων & Επικοινωνίας Δυτικής
Μακεδονίας έχει αναλάβει την επικοινωνία και την προβολή του σταντ της Γαλλοφωνίας.
Οι θεματικοί
άξονες της 15ης ΔΕΒΘ
Η
Δημοκρατία στον 21ο Αιώνα
Συνεχίζοντας
να αναδεικνύει καίρια προβλήματα του σημερινού κόσμου, η ΔΕΒΘ συμμετέχει στην
προσπάθεια να συζητηθεί σε βάθος η δημοκρατία
ως ζητούμενο σε εποχή έξαρσης των εθνικισμών και αμφισβήτησης δημοκρατικών
κεκτημένων, ακόμη και στην καρδιά της Ευρώπης. Διακόσια σαράντα χρόνια από
τον θάνατο του Βολταίρου και πενήντα χρόνια από τον Μάη του ’68, σε μια χώρα
όπως η Ελλάδα, που δίνει τη δική της μάχη για τη δημοκρατία μέσα στην κρίση, η
ΔΕΒΘ θέλει να υπενθυμίσει πως το αίτημα της δημοκρατίας παραμένει ζωντανό,
πολύπλοκο και εκκρεμές, όπως σταθερά
αποτυπώνεται στην ελληνική και παγκόσμια σύγχρονη λογοτεχνία, αλλά και σε
πρόσφατες θεωρητικές αναζητήσεις. Θα διοργανωθούν συζητήσεις μεταξύ λογοτεχνών,
ιστορικών, πολιτικών επιστημόνων, φιλοσόφων και δημοσιογράφων, με αφορμή την
πρόσφατη βιβλιοπαραγωγή σχετικά με το θέμα της Δημοκρατίας σε κρίσιμους
καιρούς.
Πιο
συγκεκριμένα θα συζητηθούν τα εξής:
·
«Η
άνοδος της ακροδεξιάς σήμερα: Αναλογίες και διαφορές με το παρελθόν»
·
«Μεταδημοκρατία:
Βαίνουμε προς εμβάθυνση ή προς συρρίκνωση των δημοκρατικών θεσμών διεθνώς;»
·
«Ευρώπη,
υπερεθνικοί θεσμοί, κοινωνικό συμβόλαιο: Πόσες κρατικές ή εθνικές αρμοδιότητες
είμαστε διατεθειμένοι να παραχωρήσουμε και με ποιους όρους;»
·
«Δημοκρατία
και οικονομία: Σχέση στοργής ή οργής; Υπάρχει αντινομία μεταξύ ελεύθερης αγοράς
και δημοκρατίας;»
·
«ΜΜΕ
και Δημοκρατία: Πώς μπορεί να αποφευχθεί ο έλεγχος των ΜΜΕ είτε από το κράτος
είτε από μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα;»
Εξάλλου,
τις ημέρες της έκθεσης συμπληρώνονται 50
χρόνια από την εξέγερση του Μάη του ’68. Στο πλαίσιο αυτό, το Ελληνικό
Ίδρυμα Πολιτισμού διοργανώνει ειδική
έκθεση, ενώ σε συνεργασία με τα Γαλλικά Ινστιτούτα Ελλάδος και Θεσσαλονίκης
θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με
ομιλητές που συμμετείχαν ενεργά στο πολυδιάστατο αυτό επαναστατικό
γεγονός.
Λογοτεχνία
και Μνήμη
Προσεγγίζουμε
τη λογοτεχνία ως φορέα συλλογικής, ατομικής και πολιτισμικής μνήμης που
καθορίζει την ιστορική συνείδηση και, επομένως, το παρόν μας. Στο πλαίσιο αυτού
του αφιερώματος θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις: α) για λογοτεχνικά είδη που
προτάσσουν θέματα μνήμης και λήθης,
όπως το μυθιστόρημα-ντοκουμέντο ή, αντίστροφα, το δοκίμιο με στοιχεία
μυθιστορίας, β) για τo εβραϊκό βίωμα
στον ελλαδικό χώρο και ευρύτερα, γ) για σημαντικές λογοτεχνικές επετείους συνδεδεμένες με τις εξής θεματικές: Λογοτεχνία και Θεσσαλονίκη (Ζωή
Καρέλλη, Νίκος-Γαβριήλ Πεντζίκης, Ηλίας Πετρόπουλος), Δημιουργία, Νόσος και Θεραπεία (Μαργαρίτα Καραπάνου, Κώστας
Καρυωτάκης, Γιώργος Χειμωνάς), Γραφή και Πολιτική (Άρης Αλεξάνδρου,
Γιάννης Μπεράτης, Νικόλας Κάλας).
Η
προσφυγική εμπειρία : Μοιραζόμαστε Βιβλία, μοιραζόμαστε Πατρίδες*
Για τρίτη
συνεχή χρονιά θα υλοποιηθούν δράσεις για μικρούς και μεγάλους και θα
διοργανωθούν βιωματικά εργαστήρια, έκθεση φωτογραφίας, παρουσιάσεις σημαντικών
βιβλίων που γράφτηκαν και μεταφράστηκαν στη γλώσσα μας με αφορμή την προσφυγική
εμπειρία, καθώς και συζητήσεις με κύριο θέμα τη ζωή των προσφύγων, τη φωνή, τις
ανάγκες, τις αγωνίες τους, το ζήτημα της ενσωμάτωσης τους, αλλά και την
προσφορά τους στη χώρα μας. Η 15η ΔΕΒΘ, φιλοξενώντας μια θεματική
ενότητα που βρίσκεται στο κέντρο των παγκόσμιων εξελίξεων, ιδιαιτέρως σύγχρονη
και διανοητικά προκλητική, υπογραμμίζει τη σημασία της προσκαλώντας όλο τον
κόσμο σε διάλογο.
*Τίτλος
δράσης του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Βιβλίο
και Performance
Οι
πολλαπλές όψεις της λογοτεχνικής περιπέτειας: ένα δια-καλλιτεχνικό ταξίδι: Η
σχέση του βιβλίου με τις τέχνες του θεάματος ευρύτερα και της performance
ειδικότερα, θα διερευνηθεί μέσα από πρωτοποριακές αναγνώσεις, εικαστικές
δράσεις, διαδραστικά εργαστήρια, θεατρικά ανεβάσματα ποιητικών και πεζογραφικών
έργων, δρώμενα βασισμένα σε κλασικά ή νεότερα λογοτεχνικά κείμενα, που θα
φιλοξενηθούν στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα «Μονόκερως». Στόχος είναι ο μετασχηματισμός της λογοτεχνικής περιπέτειας
και η ανάδειξη της σχέσης του βιβλίου με άλλες μορφές τέχνης ως ενός
δημιουργικού πεδίου συνάντησης μέσων και ανθρώπων που δίνει χώρο στην
πολυσυλλεκτικότητα και την τόσο απαραίτητη για την ουσία της κάθε τέχνης,
διεύρυνση των ορίων του ταξιδιού που αυτή προσφέρει.
Αστυνομική
λογοτεχνία
Ένα μίνι
αφιέρωμα στην αστυνομική λογοτεχνία, γαλλόφωνη και όχι μόνο, με τη συμμετοχή
σημαντικών ξένων συγγραφέων, όπως οι Γάλλοι Jean-Bernard Pouy, Caryl
Férey, ο Σουηδός Arne Dahl κ.ά.
Τα Φεστιβάλ
της 15ης ΔΕΒΘ
5ο
Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών
Ένα
διήμερο φεστιβάλ που διοργανώνεται για πέμπτη χρονιά στα πλαίσια της ΔΕΒΘ και
φέρνει σε επαφή το κοινό με την δυναμική νέα γενιά των Ελλήνων συγγραφέων και
την πολυμορφία της σύγχρονης λογοτεχνίας. Οι
ποικίλες εκφάνσεις του ποιητικού λόγου, το μυθιστόρημα, το διήγημα, η νουβέλα
και οι υβριδικές μορφές αφήγησης παρουσιάζονται και αναδεικνύονται μέσα από
μια σειρά συζητήσεων, συνεντεύξεων και αναγνώσεων με τους ίδιους τους
συγγραφείς και άλλους ανθρώπους του λόγου. Η γλώσσα της ποίησης που στοχάζεται
και επινοεί, οι αφηγηματικοί λαβύρινθοι, οι δυναμικές της λογοτεχνικής
κατασκευής και τα όριά της, το πολιτικό και το ηθικό, η αλήθεια και η
ψευδαίσθηση, η ενηλικίωση και οι δύσκολες παραδοχές της, ο ρεαλισμός και το
παράλογο, η Ιστορία και το ατομικό πεπρωμένο, ξεδιπλώνονται σε μια σειρά πυκνών
παρουσιάσεων όπου οι νέοι-ες πεζογράφοι και ποιητές-τριες μας μιλούν για το
έργο τους και την σχέση τους με τη γραφή και διαβάζουν αποσπάσματα από τα
βιβλία τους. Παράλληλα διοργανώνονται ανοιχτές συζητήσεις όπου οι συγγραφείς
αλλά και το κοινό θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν με θεωρητικούς και
κριτικούς λογοτεχνίας για τις πολλαπλές όψεις του σύγχρονου λογοτεχνικού πεδίου
και τη σημασία της λογοτεχνίας στη ζωή μας. Το φεστιβάλ συντονίζει και
επιμελείται η ποιήτρια Κατερίνα Ηλιοπούλου.
3ο
Φεστιβάλ Μετάφρασης
Με τα
λόγια του Paul Auster, «Οι μεταφραστές είναι οι αφανείς ήρωες της
λογοτεχνίας, τα συχνά ξεχασμένα όργανα που επιτρέπουν στους διαφορετικούς
πολιτισμούς να συνομιλήσουν μεταξύ τους, που μας δίνουν τη δυνατότητα να
καταλάβουμε ότι όλοι, από κάθε μέρος του κόσμου, ζούμε στον ίδιο κόσμο».
Επιχειρώντας την ανάδειξη της σημασίας των μεταφραστών και την αναγνώριση του
ρόλου τους στην προώθηση της λογοτεχνίας, το Φεστιβάλ Μετάφρασης είναι για
τρίτη χρονιά αφιερωμένο στους ανθρώπους αυτούς που διευκολύνουν την επικοινωνία
μεταξύ των πολιτισμών. Μέσα από ποικίλες εκδηλώσεις που αφορούν τόσο την
«εισαγωγή» της ξένης λογοτεχνίας στην Ελλάδα όσο και την «εξαγωγή» της
ελληνικής λογοτεχνίας σε όλο τον κόσμο, και με τη συμμετοχή εκδοτών,
συγγραφέων, επιμελητών και φυσικά, πολλών μεταφραστών, το 3ο
Φεστιβάλ Μετάφρασης εστιάζει στα
διαφορετικά είδη λογοτεχνικής μετάφρασης, συνομιλώντας με τις βασικές θεματικές της έκθεσης.
Παιδική
Γωνιά – Γωνιά Εφήβων – Γωνιά Εκπαιδευτικών
Όπως κάθε
χρόνο, οι εκδηλώσεις για παιδιά, εφήβους και εκπαιδευτικούς αποτελούν έναν από
τους δυναμικότερους πόλους έλξης της ΔΕΒΘ. Οι ειδικά διαμορφωμένοι χώροι θα
δώσουν τη σκυτάλη σε μικρούς και μεγαλύτερους βιβλιόφιλους προκειμένου να
ανακαλύψουν τον κόσμο του βιβλίου καλύπτοντας όλα τα γούστα κι όλες τις θεματικές:
Συναντήσεις με συγγραφείς,
εικονογράφους, εκδότες και βιβλιοθηκονόμους, παρουσιάσεις βιβλίων, μουσικά, θεατρικά και εικαστικά δρώμενα με αφορμή βιβλία, επισκέψεις οργανωμένων ομάδων μαθητών, γνωριμία με δημιουργούς από το
εξωτερικό, εκθέσεις εικονογράφησης, γωνιά ανάγνωσης και πολλές ακόμα μικρές
και μεγαλύτερες εκπλήξεις!
Η 15η ΔΕΒΘ
συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο
του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2014-2020.
Αναλυτικά
Δελτία Τύπου με λεπτομερείς πληροφορίες του προγράμματος θα ανακοινωθούν
σύντομα.
15η ΔΙΕΘΝΗΣ
ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΔΕΒΘ)
3-6
Μαΐου 2018 ● ΔΕΘ-HELEXPO,
ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ 13, 14 & 15
Διεθνές
Εκθεσιακό & Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης
Εγνατία
154, 546 36 Θεσσαλονίκη ● Τηλ.: 2310-291111
Είσοδος Ελεύθερη
Κυριακή 1 Απριλίου 2018
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)