Αθώος ο κ. Ραν που είχε κατηγορηθεί για ρατσισμό, επειδή κατηγόρησε την ΠΓΔΜ ότι κλέβει την ιστορία των Ελλήνων

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αθώωσε τον φιλέλληνα πρωθυπουργό της πολιτείας της Νότιας Αυστραλίας, Μάικ Ραν, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για ρατσισμό σε βάρος του λαού της ΠΓΔΜ. Ο κ. Ραν είχε κατηγορήσει την ΠΓΔΜ ότι "κλέβει την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας".

Μιλώντας πέρσι στο Ελληνικό Φεστιβάλ της Αδελαίδας, ο κ. Ραν κατηγόρησε, παράλληλα, τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ ότι "εξάπτει τα πάθη κατά επικίνδυνο τρόπο και δημιουργεί ένταση με την Ελλάδα".

Εναντίον του πολιτειακού πρωθυπουργού κινήθηκε η παροικία των καταγόμενων από την ΠΓΔΜ κατοίκων της Νότιας Αυστραλίας, που έκανε καταγγελία στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η δικαστής Κάθριν Μπράσον, ο οποίος εξέτασε την καταγγελία, είπε ότι αυτή "στερείται ουσίας".

Ο ίδιος ο κ. Ραν είπε ότι "μισεί τον ρατσισμό" και η κριτική του δεν στρεφόταν εναντίον του λαού της ΠΓΔΜ, αλλά εναντίον της πολιτικής που εφαρμόζει το καθεστώς των Σκοπίων.

Ο κ. Ραν δήλωσε ότι είναι ιδιαίτερα υπερήφανος όσον αφορά τη στάση του στα θέματα του ρατσισμού, του πολυπολιτισμού και της ανεκτικότητας εθνοτικών διαφορών.

"Αλλά κανείς δεν θα μπορέσει να με φιμώσει και να εκφράζω ευθαρσώς την άποψή μου πάνω σε θέματα ιστορικής αλήθειας", τόνισε.

Ο κ. Ραν, εδώ και χρόνια, υποστηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο τις ελληνικές θέσεις για τη Μακεδονία και την Κύπρο, προκαλώντας την οργή κατοίκων της Αυστραλίας που κατάγονται από την Τουρκία και την ΠΓΔΜ.

Ο κ. Ραν αναθέρμανε την υπόσχεσή του στους ελληνικής καταγωγής ψηφοφόρους του, ότι θα «συνεχίσει με συνέπεια και χωρίς περιστροφές να υποστηρίζει το σκοπό» τους.

Ο κ. Ραν είχε δηλώσει παλαιότερα πως "η Μακεδονία είναι τόσο ελληνική όσο και η Ακρόπολη" .

(Πηγή:www.evdomi.gr)

Παράνομη και ανήθικη η μη επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, σύμφωνα με Αυστραλή υπουργό

"Σύμφωνα με των Κώδικα Ηθικής του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων, η κατοχή πολιτιστικών αντικειμένων από συμφωνίες με κατοχικές δυνάμεις, είναι παράνομη και ανήθικη", υποστήριξε στο πολιτειακό Κοινοβούλιο της Νέας Νότιας Ουαλίας η πολιτειακή υπουργός Πολιτισμού, κ. Βιρτζίνια Τζαντζ (Virginia Judge).

Μεταξύ άλλων, η υπουργός τόνισε και τα ακόλουθα στην ομιλία της:

"Παρακολουθώ την υπόθεση των Μαρμάρων του Παρθενώνα αρκετά χρόνια τώρα, και όφειλα να ανταποκριθώ όχι μόνο στα δικά μου πολιτικά και πολιτιστικά πιστεύω, αλλά και στις πολιτιστικές ανησυχίες και ευαισθησίες των Ελληνοαυστραλών συμπολιτών μου. Πολλοί κάτοικοι ελληνικής καταγωγής στην βουλευτική μου έδρα Strathfield, με πλησίασαν και ζήτησαν να αναφερθώ στο θέμα, καθώς ένοιωθαν ότι δεν υπάρχει αρκετή κινητικότητα σε πολιτικό επίπεδο για την επιστροφή τους", είπε η κυρία Τζαντζ.

«Παρών» στο ακροατήριο της Βουλής ήταν και ο κ. Ντέιβιντ Χιλ (David Hill), πρόεδρος της διεθνούς επιτροπής για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, ο οποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος με τον λόγο της υπουργού.

"Η ομιλία της υπουργού ήταν εντυπωσιακή και διέφερε σημαντικά από άλλες ομιλίες καθώς, πέρα από τα γνωστά επιχειρήματα, κάλεσε το Βρετανικό Μουσείο να θυμηθεί 'τί εστί μουσείο' και ποιες είναι οι ευθύνες ενός μουσείο απέναντι στο λαό".

Με τη λήξη της ομιλίας, ο κ. Ντέιβιντ Χιλ συνεχάρη την υπουργό και ζήτησε την άδεια για χρήση της ομιλίας της από την Επιτροπή του.

Η Αυστραλή υπουργός, μεταξύ άλλων, τόνισε:

"Ο Παρθενώνας, ένα από τα σημαντικότερα έργα αρχιτεκτονικής, χτίστηκε προς τιμή της θεάς Αθηνάς από έναν λαό, μιας πόλης, που 2.500 χρόνια αργότερα ακόμα έχει το όνομα της - πρόκειται για ιστορική συνέχεια που λίγοι λαοί στον κόσμο μπορούν να επικαλεστούν!

Ο λόρδος Έλγιν πούλησε τα γλυπτά στο Βρετανικό μουσείο, όταν χρεοκόπησε. Η πώληση δε, ήταν παράνομη και άκυρη, καθώς δεν πήρε ποτέ άδεια (από τον ελληνικό λαό) για την αφαίρεσή τους. Η άδεια που πήρε ήταν από τους Τούρκους, οι οποίοι ήταν κατοχική δύναμη!

Αν συμφωνούμε λοιπόν με των Κώδικα Ηθικής του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων, τότε η κατοχή πολιτιστικών αντικειμένων από συμφωνίες με κατοχικές δυνάμεις, είναι παράνομη και ανήθικη!

Σήμερα, λοιπόν, καλώ το Βρετανικό Μουσείο να συμπεριφερθεί ως μουσείο, σύγχρονο μουσείο, και όχι σαν μια αποικιοκρατική δύναμη που δεν θέλει να αποχωριστεί κάποιο πολύτιμο έπαθλο!

Δεν ζητώ από το Βρετανικό Μουσείο να επιστρέψει κάποιο αγγείο, ή κάποιο άγαλμα που του λείπει κάποιο πόδι. Ζητώ από το Βρετανικό Μουσείο να επιστρέψει πίσω (στην Ελλάδα) τον μισό Παρθενώνα, προκειμένου να ενσωματωθεί με το υπόλοιπο του εαυτού του.

Αλλιώς, είναι σαν να έχουμε τη Μόνα Λίζα στο Λούβρο του Παρισιού και το χαμόγελο της στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου".

Η υπουργός τέλειωσε την ομιλία της με ποίημα του περίφημου φιλέλληνα λόρδου Βύρωνα, στο οποίο κατακρίνεται η βαρβαρότητα του Έλγιν.

Με αφορμή την ομιλία της κ. Βιρτζίνια Τζαντζ, η βουλευτής Μπάρμπαρα Πέρι (Barbara Perry) σηκώθηκε στη Βουλή, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην πρωτοβουλία της υπουργού να θέσει το θέμα, την συνεχάρη που ανταποκρίθηκε στις εκκλήσεις των κατοίκων της έδρας της και πρόσθεσε ότι εύχεται "η ομιλία να φτάσει στη Βρετανία!"

Η πλήρης ομιλία βρίσκεται στο- http://www.parliament.nsw.gov.au/Prod/parlment/hansart.nsf/V3Key/LA20100624048

(Πηγή:www.evdomi.gr)

Ανασκάφηκε στο αρχαίο Ιδάλιο το μεγαλύτερο παλάτι ή διοικητικό κέντρο, που εντοπίσθηκε μέχρι σήμερα στην Κύπρο

Ένα μεγάλο οχυρωμένο κτιριακό συγκρότημα, που μπορεί να θεωρηθεί ως το Παλάτι ή το Διοικητικό Κέντρο του αρχαίου Ιδαλίου ( σημερινό Δάλι μεταξύ Λευκωσίας- Λάρνακας), έχει ανασκαφεί με την ολοκλήρωση της εικοστής ανασκαφικής περιόδου του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου.

Οι ανασκαφές διεξάγονται από το 1991 και στο διάστημα των 20 χρόνων από την έναρξη της ανασκαφής διερευνήθηκε έκταση δύο χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων στους πρόποδες του λόφου της Αμπιλερής, της δυτικής ακρόπολης της αρχαίας πόλης του Ιδαλίου.

Στο σημείο αυτό, όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων, ανασκάφηκε ένα μεγάλο οχυρωμένο κτιριακό συγκρότημα ,που περιλαμβάνει ένα τριπλό ελιόμυλο, μοναδικό στο είδος του στη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, δρόμους που οδηγούν από την εξωτερική πύλη στις αυλές του συγκροτήματος, πύργους και επιβλητικά συγκροτήματα αποθηκών, κατοικιών και στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Το οχυρό του Ιδαλίου, συνεχίζει η ανακοίνωση, είναι το μεγαλύτερο παλάτι ή διοικητικό κέντρο που εντοπίσθηκε μέχρι σήμερα στην Κύπρο.

Έχει αυστηρά αμυντικό χαρακτήρα με εσωτερικούς πύργους που ελέγχουν τους εσωτερικούς δρόμους και τις μεγάλες ορθογώνιες αυλές. Γύρω από τις αυλές υπήρχαν πτέρυγες δωματίων με ισόγειο και όροφο. Τα δωμάτια στο ισόγειο περιελάμβαναν αποθήκες που περιείχαν πίθους, μεγάλα αγγεία για αποθήκευση του κρασιού και του λαδιού που ήταν τα κύρια προϊόντα της περιοχής. Σε πολλά από τα δωμάτια των αποθηκών βρέθηκαν και επιγραφές που καταγράφουν τη συλλογή φόρων σε είδος από τους κατοίκους της αρχαίας πόλης.

Οι επιγραφές αυτές, που ξεπερνούν μέχρι σήμερα τις τριακόσιες, αποτελούν το Φοινικό Αρχείο και φανερώνουν τον τρόπο με τον οποίο συνέλεγαν τους φόρους οι Φοίνικες που διοικούσαν την πόλη του Ιδαλίου για 150 χρόνια, από τα μέσα του 5ου μέχρι το τέλος του 4ου αιώνα π.Χ. Οι επιγραφές είναι γραμμένες με μελάνι πάνω σε μαρμάρινες πλάκες και κεραμικά όστρακα.

(Πηγή:www.evdomi.gr)

Κορυφαίος Αμερικανός επιστήμονας αποκαθιστά τη φήμη της έκθεσης στον ήλιο

Σε ευθεία αντίθεση με τις επιστημονικές οργανώσεις και εκατοντάδες μελέτες, Αμερικανός επιστήμονας υποστηρίζει ότι οι προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει η έκθεση του σώματος στην ηλιακή ακτινοβολία, δεν είναι παρά μια τεράστια «συνωμοσία» με μια ανησυχητική συνέπεια: την εξάπλωση της ηλιοφοβίας, δηλαδή ενός παθολογικού και παράλογου τρόμου, ο οποίος ωθεί τους ανθρώπους να αποφεύγουν την επαφή με τον ήλιο με αποτέλεσμα να στερείται ο οργανισμός την βιταμίνη D, μια οργανική χημική ένωση που μας προστατεύει από πολλές ασθένειες.

Ο επιστήμονας που υποστηρίζει αυτή την άποψη δεν είναι ένας εκκεντρικός επαγγελματίας του κλάδου του. Ο Μάικλ Χόλικ είναι επικεφαλής του Εργαστηρίου Βιταμίνης D, Δέρματος και Οστών, καθώς και του Κέντρου Γενικών Κλινικών Ερευνών, δυο ινστιτούτων στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Βοστόνης. Εχει υπογράψει πλήθος επιστημονικών μελετών, έχει βραβευθεί πολλές φορές και είναι συγγραφέας του μπεστ σέλερ «The Uv Advantage».

Ο Χόλικ ισχυρίζεται ότι η έκθεση στον ήλιο κάνει καλό στην υγεία, αρκεί να μην προκαλούνται εγκαύματα στο δέρμα. Ισχυρίζεται, επίσης, ότι η σχέση ανάμεσα στους κινδύνους και τα οφέλη της έκθεσης στον ήλιο, όπως και ανάμεσα στην ηλιακή ακτινοβολία και ορισμένους τύπους καρκίνων, δεν είναι τόσο γραμμική όσο υποστηρίζουν πολλοί συνάδελφοί του. Προς επίρρωση αυτής της θέσης, υποστηρίζει ότι τα μελανώματα εμφανίζονται κυρίως σε σημεία του σώματος που δεν εκτίθενται ιδιαίτερα στον ήλιο, όπως είναι η πλάτη, τα δάχτυλα των ποδιών, η βάση του κρανίου και στην εσωτερική πλευρά των άκρων του σώματος.

Επισημαίνει ακόμη ότι όσοι αναγκάζονται να εκτίθενται στον ήλιο για επαγγελματικούς λόγους εμφανίζουν λιγότερα μελανώματα από τους υπόλοιπους, ενώ παρουσιάζουν λιγότερα κρούσματα καρκίνου στους νεφρούς, τον προστάτη και τα πνευμόνια. Εξάλλου, σε εργαστηριακή μελέτη του Καρκινικού Κέντρου Md Anderson στο πανεπιστήμιο του Χιούστον τίθεται εν αμφιβόλω η σχέση ανάμεσα στην παρατεταμένη έκθεση σε υπεριώδεις ακτίνες και την εμφάνιση του μελανώματος. Σύμφωνα, τέλος, με στοιχεία από δορυφόρους της NASA, αν και η υπεριώδης ακτινοβολία παρουσίαζε αύξηση επί μια τριακονταετία, παραμένει σταθερή από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Η στασιμότητα αυτή δεν συνάδει με την αύξηση των κρουσμάτων δερματικού καρκίνου που παρατηρείται την τελευταία δεκαετία.

Για τον καθηγητή Χόλικ η αύξηση των καρκίνων είναι πιθανότερο να οφείλεται στο γεγονός ότι αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο όλο και περισσότερο. «Δεν υπάρχουν πειστικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι μια λογική, σταθερή και μετριοπαθής έκθεση στον ήλιο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο. Αντίθετα, υπάρχει η υποψία ότι η αύξηση των δερματικών καρκίνων οφείλεται στο γεγονός ότι δεν καθόμαστε αρκετά στον ήλιο, ότι δεν το κάνουμε τακτικά και όταν το κάνουμε χρησιμοποιούμε φίλτρα που εμποδίζουν τον ήλιο να δουλέψει για την υγεία μας, δηλαδή να προκαλέσει τη σύνθεση της βιταμίνης D», εξηγεί σε συνέντευξή του στο περιοδικό L’Espresso.

Επισημαίνει, επίσης, ότι μόνο όταν πηγαίνουμε στη θάλασσα δεν αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο και ότι αυτή η συνήθεια είναι πράγματι επικίνδυνη για το δέρμα μας. Εάν, όμως, εκθέτουμε το σώμα μας στον ήλιο όλο το χρόνο χωρίς φόβο και χωρίς υπερβολικά προστατευτικά φίλτρα, ο κίνδυνος ενός μελανώματος θα μειωνόταν πολύ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, προσθέτει, έξι στους δέκα κατοίκους δεν έχουν αρκετή βιταμίνη D στον οργανισμό τους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις υπόλοιπες δυτικές χώρες, γεγονός που κάνει τους ειδικούς να μιλούν για επιδημία. «Όμως, ο ρόλος της βιταμίνης D είναι πολύ σημαντικός. Δρα ως ασπίδα απέναντι σε διάφορους τύπους καρκίνων, ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα, προστατεύει από τον διαβήτη, τις αλλαγές στη διάθεση, την υπέρταση, τη σχιζοφρένεια και μερικά αυτοάνοσα νοσήματα».

Για να ξαναβρούμε τη χαμένη βιταμίνη D, ο Μάικλ Χόλικ συστήνει να εκθέτουμε στον ήλιο το 25% του σώματός μας για τουλάχιστον δέκα λεπτά, δυο με τρεις φορές την εβδομάδα, άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο. Ακόμη και το χειμώνα, όμως, πρέπει να παγιδεύουμε όσο περισσότερο ήλιο μπορούμε. Είναι εύκολο να υπολογίσουμε αυτό το 25% που συστήνει ο Αμερικανός καθηγητής: το πρόσωπο κατέχει το 9% της σωματικής επιφάνειας, όπως και κάθε χέρι. Η κοιλιακή χώρα, η πλάτη και κάθε πόδι κατέχουν από 18%.

(Πηγή:www.evdomi.gr)

για το αρχαίο ελληνικό θέατρο στο μουσείο "The Getty Villa" του Λος Άντζελες

Μεγάλη έκθεση για το αρχαίο ελληνικό θέατρο, με τίτλο, «Η Τέχνη του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου», ετοιμάζει το Μουσείο “The Getty Villa”, στο Λος Άντζελες.

Όπως αναφέρει σε πρόσφατο δημοσίευμά της η εφημερίδα «Λος Άντζελες Τάιμς», η έκθεση ανοίγει για το κοινό στις 26 Αυγούστου και συμπίπτει χρονικά με τον κύκλο αρχαίου δράματος, που διοργανώνεται στο ανοιχτό θέατρο του Μουσείου την ίδια περίοδο. Φέτος, στη σκηνή του θεάτρου αυτού θα παρουσιαστεί η « Ηλέκτρα» του Σοφοκλή.

Η έκθεση αποτελεί την πρώτη στις ΗΠΑ, που είναι αφιερωμένη στην τέχνη του θεάτρου, στην αρχαία Ελλάδα. Το μουσείο διαθέτει, παράλληλα, στη μόνιμη έκθεσή του μια αίθουσα, με θέμα: «Ο Διόνυσος και το Θέατρο».

Στην έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 3 Ιανουαρίου 2011, περιλαμβάνονται 4 αντικείμενα από την ιδιωτική συλλογή Getty, ενώ 95 άλλα αντικείμενα θα αποτελέσουν δάνεια από 25 άλλες συλλογές, συμπεριλαμβανομένου του Βρετανικού Μουσείου, του Λούβρου, του κρατικού μουσείου Βερολίνου, του Μητροπολιτικού Μουσείου Νέας Υόρκης, καθώς και του Μουσείου του Βατικανού.

(Πηγή:www.evdomi.gr)

Η "Φρουτοπία" του Δημοτικού Σχολείου Παλαιοχωρίου...

Την «Φρουτοπία», του Ευγένιου Τριβιζά, πλαισιωμένη από το μεράκι, τον αυθορμητισμό και τα παιδικά τους χαμόγελα παρουσίασαν το βράδυ της Δευτέρας, οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Παλαιοχωρίου, στο πλαίσιο της καθιερωμένης γιορτής του σχολείου για τη λήξη της σχολικής χρονιάς.
Στην όμορφη θεατρική παράσταση, που διήρκεσε περισσότερο από μία ώρα, συμμετείχαν μαθητές από όλες τις τάξεις του σχολείου, και στην οργάνωσή τους βοήθησε όλο το διδακτικό προσωπικό, και συγκεκριμένα οι Στέργιος Κεχαγιάς, Λίτσα Τσαλαρκίδου, Αλεξία Κύρκα, Μάγδα Μόραλη, Κατερίνα Σαραγιώτη, Δημήτρης Βαδόλας, Μαρία Πλέσκα, Βούλα Γαβαλιάτση, Μαρία Ατζέρογλου, Νίκος Στεφάνου και Μαρία Μυλωνίδου.

Οι μικροί μαθητές, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό, ερμηνεύοντας τους ρόλους και κερδίζοντας πολλές φορές το θερμό χειροκρότημα του κόσμου που κατέκλυσε την αυλή του σχολείου.
Η Φρουτοπία είναι μια μακρινή χώρα που συνορεύει στα δυτικά με το Αβγατηγανιστάν, στα ανατολικά με το Πιπερού και στα βορειοδυτικά με τη Χώρα του Χασμουριτού. Η ιστορία της Φρουτοπίας είναι γεμάτη με πράξεις αφάνταστου ηρωισμού και κατάπτυστης προδοσίας, με υπέροχες θυσίες και ασίγαστα μίση, τολμηρές προσδοκίες και αποτρόπαιες δολοπλοκίες.

Τα παλιά τα χρόνια, τα φρούτα και τα λαχανικά της Φρουτοπίας ήταν υπόδουλα στους μανάβηδες. Όλα, όμως, άλλαξαν ριζικά, με την ξαφνική και ανεξήγητη εξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη. Οι υπόλοιποι μανάβηδες φοβήθηκαν ότι τους περιμένει η ίδια τύχη και εγκατέλειψαν τη χώρα. Μέσα στον πανικό τους ακολούθησαν και όλοι οι υπόλοιποι. Τα φρούτα επωφελήθηκαν από την ευκαιρία, κήρυξαν την ανεξαρτησία τους, ψήφισαν τον Αιμίλιο το μήλο για αρχηγό τους, οργάνωσαν στρατό με επικεφαλής τον Φώντα το σκληρό καρύδι και ορκίστηκαν να μην αφήσουν ποτέ πια μανάβη να πατήσει στη Φρουτοπία.

Την εξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη κλήθηκαν να ερευνήσουν ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Πίκος Απίκος με τη συνεργάτιδά του Πίκα και ο άσος των μεταμφιέσεων αστυνόμος Κρυψίβουλος με το βοηθό του. Όμως τελικά δεν επρόκειτο για εξαφάνιση μυστήριο, αφού ο Μανόλης ο μανάβης προτίμησε απλά να πάει διακοπές…

Το νερό των υαλοκαθαριστήρων των αυτοκινήτων μπορεί να προκαλέσει μόλυνση από τη "νόσο των λεγεωνάριων"

Μια στις πέντε περιπτώσεις (ποσοστό 20%) μόλυνσης από τη λεγόμενη "νόσο των λεγεωνάριων" μπορεί να οφείλεται σε μια απρόσμενη αιτία, στο νερό με το οποίο οι υαλοκαθαριστήρες καθαρίζουν το παρμπρίζ του αυτοκινήτου, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη πάντως διαπίστωσε ότι αν ο οδηγός φροντίζει να μην βάζει μόνο σκέτο νερό στους καθαριστήρες του, αλλά προσθέτει και κάποιο καθαριστικό, τότε τα βακτήρια σκοτώνονται και έτσι ανθρώπινες ζωές μπορούν να σωθούν.

Το στάσιμο ζεστό νερό για τους υαλοκαθαριστήρες, το οποίο βρίσκεται μέσα στα δοχεία αποθήκευσης των αυτοκινήτων, μπορεί να αποτελέσει έδαφος για την ανάπτυξη του επικίνδυνου βακτηρίου, το οποίο, αν εισπνευστεί, μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία τον οδηγό ή τους άλλους επιβάτες.

Οι ερευνητές σκέφτηκαν να ερευνήσουν, για πρώτη φορά διεθνώς, τη σύνδεση ανάμεσα στη συγκεκριμένη πάθηση και στο νερό των υαλοκαθαριστήρων, όταν πρόσεξαν ότι οι επαγγελματίες οδηγοί εμφανίζουν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από τη "νόσο των λεγεωνάριων", συνεπώς υποψιάστηκαν ότι όσοι οδηγούν πολλή ώρα, έχουν αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης για κάποιο λόγο.

Περισσότερο κινδυνεύουν όσοι οδηγούν ή ταξιδεύουν σε μικρό φορτηγάκι (τύπου "βαν"), όσοι οδηγούν συχνά σε βιομηχανικές περιοχές και όσοι αφήνουν συχνά ανοικτά τα παράθυρα του αυτοκινήτου τους. Οι ερευνητές, κάνοντας δειγματοληπτική έρευνα, βρήκαν ότι ένα στα πέντε αυτοκίνητα στη Βρετανία που δεν είχαν καθαριστικό παρμπρίζ αλλά μόνο νερό, είχαν ίχνη του μικροβίου (Legionella), ενώ σε κανένα αυτοκίνητο με καθαριστικό δεν βρέθηκε το επικίνδυνο βακτήριο, το οποίο δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο ευρωπαϊκό περιοδικό επιδημιολογίας "European Journal of Epidemiology" και μεταξύ των ερευνητών βρισκόταν ο ελληνικής καταγωγής Γιώργος Καφάτος από το τμήμα στατιστικής και βιοπληροφορικής της Υπηρεσίας Προστασίας Υγείας (ΗΡΑ) της Βρετανίας.

Η "νόσος των λεγεωνάριων" είναι σχετικά σπάνια. Τα περιστατικά μόλυνσης είναι συνήθως σποραδικά και δεν ανιχνεύεται με βεβαιότητα η πηγή προέλευσης του μικροβίου. Ο αριθμός των περιστατικών είναι διαχρονικά ακανόνιστος και ποικίλει από χρόνο σε χρόνο. Η πάθηση πλήττει κυρίως άνδρες άνω των 50 ετών και έχει μοιραία κατάληξη για το 10-15% των περιστατικών. Τα συμπτώματά της μοιάζουν με αυτά της γρίπης και μπορεί να περιλαμβάνουν μυικούς πόνους, αίσθημα μεγάλης κόπωσης, πονοκεφάλους, ξερό βήχα και πυρετό.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://springerlink.com/content/t92532v54003150g/fulltext.pdf

(Πηγή:www.evdomi.gr)

Τα μωρά της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από οργανικές ανωμαλίες

Τα παιδιά που γεννιούνται με τις μεθόδους της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (εξωσωματική γονιμοποίηση κ.α.) αντιμετωπίζουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο, σχεδόν σε διπλάσιο ποσοστό, να εμφανίσουν δυσπλασίες και παραμορφώσεις, σύμφωνα με μια νέα γαλλική επιστημονική έρευνα, η οποία επισημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να ενημερώνονται κατάλληλα (κάτι που τώρα δεν γίνεται πάντα από τους γιατρούς) σχετικά με τους αυξημένους πιθανούς κινδύνους.

Η έρευνα, η μεγαλύτερη του είδους της διεθνώς μέχρι σήμερα, μελέτησε περίπου 15.200 παιδιά που γεννήθηκαν σε 33 γαλλικές κλινικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής μεταξύ των ετών 2003 - 2007. Οι ερευνητές διαπίστωσαν την ύπαρξη εκ γενετής δυσπλασιών σε ποσοστό 4,24% των παιδιών, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στο γενικό πληθυσμό είναι 2% - 3%.

Η έρευνα, υπό την κλινική γενετίστρια Ζεραλντίν Βιό του μαιευτηρίου "Πορτ Ρουαγιάλ" του Παρισιού, η οποία παρουσιάστηκε σε συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Ανθρώπινης Γενετικής στη Στοκχόλμη, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό, συμπέρανε ότι οι αυξημένες δυσμορφίες στα παιδιά της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής οφείλονται εν μέρει σε προβλήματα της καρδιάς και του ουρο-γεννητικού συστήματος, κάτι που πλήττει κυρίως τα αγόρια.

Μεταξύ των προβλημάτων, παρατηρείται επίσης ένας πενταπλάσιος κίνδυνος για την εμφάνιση αγγειώματος, δηλαδή σχηματισμού καλοήθους όγκου πάνω ή κοντά στην επιφάνεια του δέρματος, κάτι που πλήττει κυρίως τα κορίτσια.

Η ηλικία των γονέων των παιδιών που γεννιούνται με τέτοιες δυσπλασίες δεν φαίνεται να παίζει ρόλο. Δεν είναι σαφές ακόμα σε ποιο βαθμό οι ανωμαλίες οφείλονται σε γενετικές μεταλλάξεις που κληρονομούνται από τους γονείς ή στις ίδιες τις τεχνικές της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Σύμφωνα με τη Βιό, είναι πιθανό ότι οι αιτίες είναι τελικά πολλαπλές.

Η συνηθέστερη τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση κατά την οποία το ωάριο της γυναίκας γονιμοποιείται έξω από το σώμα της και στη συνέχεια τοποθετείται στην μήτρα της. Στην εναλλακτική τεχνική της "μικρογονιμοποίησης", ένα και μοναδικό σπερματοζωάριο εμφυτεύεται απευθείας μέσα σε ένα ωάριο. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η πιο κοινή αιτία αποτυχίας στην εξωσωματική γονιμοποίηση είναι ο αφύσικος αριθμός των χρωμοσωμάτων στο ωάριο. Η ομάδα της Βιό σκοπεύει να συνεχίσει τις έρευνές της παρακολουθώντας την εξέλιξη της υγείας χιλιάδων παιδιών που γεννήθηκαν με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή μετά το 2008.

(Πηγή:www.evdomi.gr)

Οι λιλιπούτειοι μαθητές έστησαν ένα μπαξέ με ήλιο και φεγγάρι!

Με ένα τρόπο μοναδικό, γεμάτο παιδικό αυθορμητισμό, κέφι, χρώματα και μουσικές τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και του Παιδικού Σταθμού Παλαιοχωρίου του Δήμου Παγγαίου γιόρτασαν τον ερχομό του καλοκαιριού, ενθουσιάζοντας παράλληλα τον κόσμο που κατέκλυσε το προαύλιο του Παιδικού Σταθμού, για να απολαύσει μια πραγματικά μαγευτική μουσικοχορευτική παράσταση.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης και σε αυτή συμμετείχαν οι μικροί μαθητές του Νηπιαγωγείου αλλά και του Παιδικού Σταθμού του Παλαιοχωρίου, οι οποίοι με τις οδηγίες των νηπιαγωγών και βρεφονηπιοκόμων Θεοδώρας Χρυσοχόου, Γεωργίας Λάκου και Άντζελας Δερικολέτη, που ακούραστα εργάστηκαν όλη τη χρονιά, παρουσίασαν την όμορφη αυτή παράσταση.

Παιδικά τραγούδια και χορούς παρουσίασαν αρχικά οι λιλιπούτειοι μαθητές του Παιδικού Σταθμού, που με τον αυθορμητισμό και τα χαμόγελά τους κέρδισαν πολλές φορές το θερμό χειροκρότημα των παρευρισκόμενων.
Ακολούθησε η όμορφη παράσταση των μαθητών του Νηπιαγωγείου, που μέσα σε πολύχρωμα σκηνικά που κατασκεύασαν τα παιδιά, αποτέλεσε μια μοναδική γιορτή της φύσης. Λουλούδια που ξυπνούν, ο κήπος, οι μέλισσες, τα δέντρα οι κηπουροί, αγριολούλουδα, ο ήλιος και το φεγγάρι είχαν όλα το δικό τους ρόλο στην μοναδική αυτή γιορτή της φύσης.

Πλαισιωμένη με χορευτικές φιγούρες αλλά και ποιήματα, με τις έξυπνες αντιδράσεις των παιδιών και την άψογη οργάνωση, η παράσταση κέρδισε εκτός από το θερμό χειροκρότημα και τις καρδιές των παρευρισκόμενων που είχαν μια ευκαιρία να ταξιδέψουν με το μυαλό τους, σε ένα κόσμο μαγευτικό, τον κόσμο των παιδιών, που με τα χαμόγελά τους κατόρθωσαν να χαρίσουν σε όλους ένα όμορφο απόγευμα!

Ανακαλύφθηκε το αρχαιότερο δερμάτινο παπούτσι στον κόσμο, ηλικίας 5.500 ετών

Μια διεθνής ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε σε ένα σπήλαιο στην Αρμενία το αρχαιότερο δερμάτινο παπούτσι που έχει βρεθεί ποτέ. Είναι σχεδόν άψογα διατηρημένο (τα κορδόνια του είναι άθικτα) και έχει ηλικία 5.500 ετών, είναι δηλαδή 1.000 περίπου χρόνια παλιότερο από την Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας στην Αίγυπτο και 400 χρόνια παλιότερο από το Στόουνχετζ στη Βρετανία.

Η ανακάλυψη έγινε από μια διδακτορική φοιτήτρια, την Ντιάνα Ζαρνταριάν του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας της Αρμενίας. Το εύρημα παρουσιάστηκε από τον αρχαιολόγο δρα Ρον Πινχάσι του ιρλανδικού University College του Κορκ, στο περιοδικό PloS ONΕ.

Το παπούτσι, σαν μοκασίνι, που χρονολογείται από το 3.500 π.Χ. (χαλκολιθική περίοδος), έχει κατασκευαστεί από ένα μοναδικό κομμάτι δέρματος (μάλλον αγελάδας) και είναι τέλεια διαμορφωμένο, ώστε να εφαρμόζει στο πόδι. Περιείχε επίσης χορτάρι, είτε ως μονωτικό για να κρατά το πόδι ζεστό, είτε για να έχει καλύτερη εφαρμογή στο πόδι (ο πρόγονος του …πάτου), ενώ υπήρχαν κορδόνια τόσο στο πάνω μέρος όσο και στο πίσω για να συγκρατείται σωστά το πόδι.

Το παπούτσι είναι (σημερινό) νούμερο 37 και είναι άγνωστο αν ανήκει σε άνδρα ή γυναίκα. Αν και μικρό για τα σημερινά δεδομένα, σύμφωνα με τους ερευνητές, κάλλιστα μπορεί να ανήκε σε άνδρα εκείνης της εποχής.

Το (δεξί) παπούτσι βρέθηκε στην περιοχή Βαγιότζ Ντζορ στα αρμενο-ιρανο-τουρκικά σύνορα, σε ένα σπήλαιο κοντά σε ένα δρόμο, το οποίο ήταν ήδη γνωστό στους αρμένιους αρχαιολόγους. Οι σταθερές, ξηρές και ψυχρές συνθήκες του σπηλαίου βοήθησαν στην άριστη συντήρηση του παπουτσιού μέχρι σήμερα, ενώ σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι το έδαφος του σπηλαίου ήταν σκεπασμένο από ένα παχύ στρώμα περιττωμάτων προβάτων, τα οποία λειτούργησαν προστατευτικά στο πέρασμα του χρόνου.

Οι αρχαιολόγοι αρχικά νόμιζαν ότι το παπούτσι δεν ήταν παλαιότερο των 600-700 ετών, παρασυρμένοι από την άριστη κατάστασή του. Όμως η κατοπινή χρονολόγησή του σε δύο εργαστήρια των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Καλιφόρνιας με την μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα, αποκάλυψε την πραγματική ηλικία του παπουτσιού (μεταξύ 5.637 - 5.387 ετών).

Συνεπώς είναι κατά μερικές εκατοντάδες χρόνια παλαιότερο από τα υποδήματα που φορούσε ο "Ότζι, ο άνθρωπος των πάγων", τα οποία έχουν χρονολογηθεί μεταξύ των 5.375 - 5.128 ετών και μέχρι σήμερα θεωρούνταν τα παλαιότερα που είχαν ποτέ βρεθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ο "Ότζι" βρέθηκε ως καλοδιατηρημένη μούμια στις παγωμένες ιταλο-αυστριακές Άλπεις το 1991 και σήμερα φυλάσσεται στην Ιταλία. Τα παπούτσια του ήσαν από δέρμα ελαφιού και αρκούδας.

Μέχρι σήμερα τα αρχαιότερα υποδήματα που είχαν βρεθεί στον κόσμο, ήσαν σαντάλια από φυτικό υλικό (και όχι δέρμα), σε ένα σπήλαιο στο Μισούρι των ΗΠΑ, καθώς και σαντάλια σε ένα σπήλαιο στην έρημο της Ιουδαίας στο Ισραήλ.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το παπούτσι της Αρμενίας έχει μεγάλες ομοιότητες στην κατασκευή και το σχεδιασμό του με τα παπούτσια που βρέθηκαν στην Ευρώπη μέχρι την Ιρλανδία τα επόμενα χρόνια, γεγονός που δείχνει ότι ουσιαστικά ο ίδιος τύπους υποδήματος φοριόταν επί χιλιάδες χρόνια σε μια μεγάλη περιοχή από την μια άκρη της Ευρώπης ως την άλλη.

Οι αρχαιολόγοι θα συνεχίσουν τις ανασκαφές στο αρμενικό σπήλαιο, σε αναζήτηση νέων ευρημάτων (περιμένοντας να …πέσει και το άλλο παπούτσι στο πάτωμα!) και προκειμένου να ρίξουν περισσότερο φως σε εκείνη την σχετικά άγνωστη περίοδο.

Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.plosone.org/article/info:doi/10.1371/journal.pone.0010984

(Πηγή:www.evdomi.gr)

Επιστημονικές συμβουλές στους παίκτες (εν όψει Μουντιάλ) για να μπει το πέναλτι: Αγνοήστε τον τερματοφύλακα!

Αν οι ποδοσφαιριστές στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής (αρχίζει στις 11 Ιουνίου), οι οποίοι θα χτυπήσουν πέναλτι, θέλουν να βρουν τα δίχτυα, θα πρέπει να αγνοήσουν τελείως τον τερματοφύλακα που θα έχουν 11 βήματα μπροστά τους και να εστιάσουν μόνο στο σημείο που θέλουν να στείλουν την μπάλα. Αυτή είναι η κύρια συμβουλή που έχουν να δώσουν οι επιστήμονες στους παίκτες που αγωνιούν μπροστά στο τέρμα και συχνά τα …κάνουν μούσκεμα.

Η σχετική μελέτη έγινε από τον αθλητικό ψυχολόγο Γκρεγκ Γουντ του βρετανικού πανεπιστημίου του Έξετερ και πρόκειται να δημοσιευτεί στο περιοδικό για τις αθλητικές επιστήμες "Journal of Sports Sciences", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και τις εφημερίδες "Γκάρντιαν" και "Ιντεπέντεντ".

Η νέα επιστημονική έρευνα επισημαίνει ότι το άγχος των ποδοσφαιριστών συχνά τους "κόβει τα πόδια" και τονίζει την ανάγκη οι παίκτες να παραμείνουν ήρεμοι και κυρίως να μην διασπούν την προσοχή τους από την παρουσία ή τα "κόλπα" που μπορεί να κάνει ο τερματοφύλακας απέναντί τους. Σύμφωνα με τον Γουντ, όσο περισσότερο ένας τερματοφύλακας επίτηδες κουνιέται ή χοροπηδάει για να διαταράξει τη συγκέντρωση του παίκτη, τόσο όντως τα καταφέρνει και έχει περισσότερες πιθανότητες να αποκρούσει την μπάλα.

"Είμαστε εκ φύσεως προγραμματισμένοι να εστιάζουμε σε εκείνα τα πράγματα του περιβάλλοντός μας που θεωρούμε απειλητικά και σε μια δοκιμασία πέναλτι το μόνο πράγμα που απειλεί την επιτυχή εκτέλεση ενός κτυπήματος, είναι ο αντίπαλος τερματοφύλακας, συνεπώς τείνουμε να εστιάζουμε σε αυτόν και να παρακολουθούμε τις κινήσεις του. Όμως, αντίθετα, θα έπρεπε να κοιτάζουμε εκεί μόνο όπου σκοπεύουμε να στείλουμε την μπάλα και να αγνοούμε τον τερματοφύλακα", δήλωσε ο Γουντ. "Ο έλεγχος ανήκει στον παίκτη, πρέπει να το συνειδητοποιήσει, να αποκτήσει εμπιστοσύνη από αυτό, να εστιάσει τη ματιά του και να αφήσει τα μάτια του να τροφοδοτήσουν τον εγκέφαλό του με τις αναγκαίες πληροφορίες για το ακριβές χτύπημα της μπάλας", πρόσθεσε.

Η μελέτη -που, μεταξύ άλλων, εφοδίασε εθελοντές με ειδικές συσκευές παρακολούθησης και καταγραφής του βλέμματος του παίκτη- διαπίστωσε ότι όσο πιο πολύ άγχος είχε ο ποδοσφαιριστής, τόσο περισσότερο εστίαζε στην "απειλή" του, δηλαδή στον αντίπαλο τερματοφύλακα, με συνέπεια να αυξάνονται οι πιθανότητες να στείλει την μπάλα πάνω ή κοντά του και όχι εκεί που θα έπρεπε.

Από την άλλη, η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τερματοφύλακες τείνουν να εστιάζουν το βλέμμα τους στην ίδια την μπάλα ή στα πόδια του παίκτη απέναντί τους και όχι στο πρόσωπο ή τα μάτια του, άρα είναι μικρή η πιθανότητα να "διαβάσουν" την πρόθεση του αντιπάλου τους για το που σκοπεύει να στείλει την μπάλα. Τα πειράματα έδειξαν ότι όταν οι παίκτες είναι αγχωμένοι, σχεδόν τα μισά (45%) από τα σουτ που έκαναν προς την αντίπαλη εστία, αποκρούσθηκαν από τον τερματοφύλακα, ενώ όταν ήσαν ήρεμοι, μόνο το 20% αποκρούστηκαν κατά μέσο όρο.

Πέναλτι μπορεί να χτυπηθούν στην τελική φάση του Μουντιάλ (παιγνίδια "νοκ-άουτ"), η οποία αρχίζει στις 26 Ιουνίου και ολοκληρώνεται με τον τελικό στις 11 Ιουλίου. Η ιστορία των Μουντιάλ δείχνει ότι μερικές ομάδες (Αγγλία, Ολλανδία, Γιουγκοσλαβία, Μεξικό, Ελβετία) είναι "καταραμένες", καθώς έχουν χάσει όλα σχεδόν τα πέναλτι που κλήθηκαν να χτυπήσουν. Σύμφωνα με τον Γουντ, αυτή η αρνητική προϊστορία, από ψυχολογική άποψη, αποτελεί "βαρίδι" για τους επόμενους παίκτες και τείνει να λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία για την συγκεκριμένη ομάδα.

(Πηγή:www.evdomi.gr)

Ο εγκέφαλος μεγαλώνει με το διαλογισμό - και γίνεται έτσι πιο υγιής

Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο τρέχουν σε κάθε είδους γυμναστήρια για να μεγαλώσουν τους μυς τους. Τι μπορούν όμως να κάνουν για να μεγαλώσουν τον εγκέφαλό τους; Διαλογισμό, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Λος ʼντζελες (UCLA).

Η μελέτη, με επικεφαλής την Αϊλίν Λούντερς, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό νευροεπιστήμης "NeuroImage", χρησιμοποίησε υψηλής ανάλυσης τρισδιάστατες μαγνητικές τομογραφίες για να παρακολουθήσει τους εγκεφάλους εθελοντών σε φάση διαλογισμού. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου των εθελοντών, που διαλογίζονταν εδώ και πολλά χρόνια (κατά μέσο όρο 24), είναι σημαντικά μεγαλύτερες σε σχέση με υπολοίπων ανθρώπων.

Οι περιοχές αυτές είναι κυρίως ο δεξιός ιππόκαμπος, ο δεξιός θάλαμος και η αριστερή κάτω κροταφική έλικα, περιοχές όλες σχετιζόμενες με τη ρύθμιση των συναισθημάτων. Καμία περιοχή του εγκεφάλου των μη διαλογιζομένων δεν είναι αισθητά μεγαλύτερη από αυτήν των διαλογιζομένων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η διόγκωση των συγκεκριμένων περιοχών πιθανώς οφείλεται στο ότι οι διαλογιζόμενοι, μεταξύ άλλων, έχουν μια μοναδική ικανότητα να καλλιεργούν θετικά συναισθήματα και να παραμένουν συναισθηματικά σταθεροί.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει τα πολλαπλά οφέλη του διαλογισμού. Πέρα από τον καλύτερο έλεγχο των συναισθημάτων, πολλοί άνθρωποι που διαλογίζονται τακτικά, έχουν μειωμένο επίπεδο στρες και ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Η νέα έρευνα -που εστιάστηκε στις διάφορες μορφές βουδιστικού διαλογισμού, όπως ζαζέν, βιπασάνα και σάματα- διαπίστωσε το αυξημένο μέγεθος του εγκεφάλου των διαλογιζομένων, αλλά, όπως είπαν, θα χρειαστούν πιο αναλυτικές έρευνες στο μικροσκοπικό επίπεδο, για να διαπιστωθεί αν η αύξηση αυτή του μεγέθους οφείλεται στη δημιουργία νέων νευρώνων (εγκεφαλικών κυττάρων), στην αύξηση του μεγέθους των υφισταμένων νευρώνων ή σε κάποια ξεχωριστή "καλωδίωση" των νευρώνων μεταξύ τους.

Οι ερευνητές, προς το παρόν, δεν αποκλείουν και την πιθανότητα να ισχύει η αντίστροφη σχέση, δηλαδή οι εθελοντές να είχαν ήδη μεγαλύτερες ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, γεγονός που τους τράβηξε υποσυνείδητα στο διαλογισμό. Όμως επεσήμαναν ότι οι πρόσφατες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει την αξιοσημείωτη πλαστικότητα του εγκεφάλου και την ικανότητα του περιβάλλοντος να εμπλουτίζει και να διευρύνει τις νευρωνικές δομές του εγκεφάλου.

Μια άλλη έρευνα, που βασίστηκε σε μελέτη χιλιάδων αμερικανών βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ, διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι με χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης (ο οποίος εξαρτάται και από το μέγεθος του εγκεφάλου) έχουν περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από διάφορα προβλήματα υγείας σε σχέση με όσους έχουν υψηλότερη νοημοσύνη (και πιθανώς μεγαλύτερο μέγεθος εγκεφάλου).

Η έρευνα έγινε από τη Ροσαλίντ ʼρντεν, ψυχολόγο του Κολλεγίου King's του Λονδίνου και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Intelligence", σύμφωνα με το New Scientist. Όπως είπε η ερευνήτρια, μια πιθανή ερμηνεία είναι ότι οι πιο έξυπνοι άνθρωποι κάνουν καλύτερες επιλογές στη ζωή τους σε σχέση με την υγεία τους (π.χ. κόβουν το τσιγάρο, κάνουν φυσική άσκηση ή τρώνε πιο υγιεινά). Όμως ως πιθανότερη αιτία προβάλλεται η ύπαρξη γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν αρνητικά τη νοημοσύνη. Η ίδια ερευνητική ομάδα, μελετώντας τους ίδιους βετεράνους του Βιετνάμ, είχε πρόσφατα διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι με υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης (IQ) παράγουν πιο υγιές σπέρμα.

(Πηγή:www.evdomi.gr)

«Εύρηκα!», αλλά από πού ήρθε η φαεινή ιδέα;

Από τότε που ο Αρχιμήδης αναφώνησε το διάσημο «εύρηκα», σύμβολο έκτοτε για κάθε δημιουργική ενόραση, οι επιστήμονες πασχίζουν να καταλάβουν πώς έρχονται στο μυαλό μας οι ξαφνικές ιδέες, οι λύσεις προβλημάτων κλπ. Τώρα, μια νέα έρευνα νευροεπιστημόνων έρχεται να ρίξει νέο φως στο αίνιγμα.

Όπως όλοι ξέρουν, δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς Αρχιμήδης για να βιώσει τέτοιες στιγμές. Ο καθένας μπορεί να αντιμετωπίζει ένα πολύπλοκο πρόβλημα ή ζήτημα στη ζωή του, να αναζητά απεγνωσμένα την λύση, να νομίζει ότι «κόλλησε» και ξαφνικά, μετά από μια βόλτα, να του έρχεται η «έκλαμψη». Πώς και γιατί συνέβη αυτό; Ήταν πράγματι κάτι ξαφνικό που εμφανίστηκε από το πουθενά;

Μια νέα έρευνα, των νευροεπιστημόνων Τζόιντιπ Μπατατσάρια του Κολλεγίου Γκόλντσμιθς του Λονδίνου και Μπάβιν Σεθ του πανεπιστημίου του Χιούστον των ΗΠΑ, που δημοσιεύεται στο περιοδικό ?Journal of Cognitive Neuroscience?, σύμφωνα με τον «Εκόνομιστ», διαπίστωσε ότι αν και οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν, βρίσκονται ήδη σε μια ορισμένη κατάσταση πριν η ενόραση εμφανιστεί. Επιπλέον, αυτή η κατάσταση του εγκεφάλου μπορεί να ανιχνευτεί ηλεκτρικά αρκετά δευτερόλεπτα πριν ο άνθρωπος αναφωνήσει το «εύρηκα»!

Το ζήτημα της προέλευσης των ενοράσεων έχει γίνει κεντρικό θέμα στη νευροεπιστήμη, μολονότι δεν είναι εύκολο να μελετηθεί σε συνθήκες εργαστηρίου, οι οποίες δεν ευνοούν τον αναγκαίο αυθορμητισμό. Οι δύο νευροεπιστήμονες ζήτησαν από την ομάδα των εθελοντών να λύσουν μια σειρά από πρακτικά προβλήματα και παζλ, ενώ την ίδια ώρα οι εγκέφαλοί τους ήσαν συνδεμένοι σε ηλεκτροεγκεφαλογράφο.

Όσοι είχαν ενόραση, εμφάνιζαν διαφορετικού τύπου εγκεφαλική δραστηριότητα από όσους δεν είχαν. Η διαφορά αφορούσε κυρίως το δεξί μετωπιαίο φλοιό, όπου καταγράφηκε αύξηση στα εγκεφαλικά κύματα γάμμα υψηλής συχνότητας (αυτά που έχουν 47-48 κύκλους το δευτερόλεπτο). Εξίσου σημαντικό είναι ότι αυτή η διακριτή εγκεφαλική δραστηριότητα ήταν ορατή μέχρι και οκτώ δευτερόλεπτα πριν ο εθελοντής συνειδητοποιήσει ότι έχει βρει τη λύση και περιχαρής την ανακοινώσει.

Αλλα πειράματα στο παρελθόν, όπως αυτά που είχε κάνει στη δεκαετία του ΄80 ο Μπένζαμιν Λίμπετ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Σαν Φρανσίσκο, είχαν δείξει ότι ακόμα και απλές αποφάσεις, όπως η κίνηση ενός δάχτυλου, γίνονται περίπου τρία δέκατα του δευτερολέπτου πριν ο άνθρωπος το συνειδητοποιήσει. Αλλες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα «νευρωνικά αποτυπώματα» πολλών αποφάσεων μπορούν να εντοπιστούν στον εγκέφαλο μέχρι και δέκα δευτερόλεπτα πριν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι πήρε την απόφαση και έκανε ή είπε κάτι.

Η συγκεκριμένη έρευνα είναι η πρώτη που δείχνει ότι το ίδιο ισχύει και για ποιο πολύπλοκες διαδικασίες, όπως οι στιγμές ενόρασης. Η ανακάλυψη θέτει σημαντικά ερωτήματα για το πώς δουλεύει τελικά ο εγκέφαλος, καθώς φαίνεται πως δεν είναι η συνειδητή σκέψη αυτή που λύνει τα προβλήματα, αλλά η όλη διεργασία γίνεται ασυνείδητα και στη συνέχεια η απάντηση «παραδίδεται» στη συνείδηση... στο πιάτο!

(Πηγή:www.evdomi.gr)